Luca 4 september 1999 - 10 november 2010
Geplaatst: 11 nov 2010 23:38
Lieve Luca,
Ik weet nog goed dat we naar je gingen kijken. Een 4 maanden oud witte herder pupje dat teruggehaald was door de Fokker.
Ik weet ook nog goed dat we op puppencursus gingen, wat een drama was dat maar wat hadden we een lol samen.
We slaagden zelfs nog voor het heuse examen tot grote verbazing van iedereen en eigenlijk ook van onszelf.
Ik weet nog goed hoe moeilijk je het vond om alleen thuis te blijven, hoe hard je dan huilde en hoeveel je gesloopt hebt als dat een enkele keer toch moest: van wasmachine tot boekenkast en alles wat daartussen zat.
Ik weet nog goed hoe we je meenamen toen we bij Cerva gingen kijken en hoe enorm het klikte tussen jullie, meteen al vanaf het eerste ogenblik.
Weet ook nog goed hoe het slopen en het huilen meteen over waren toen zij bij ons kwam wonen.
Jullie hadden elkaar helemaal gevonden: Jut en Jul waren er niks bij.
Ik weet nog goed hoe gek je op water was, zolang dat maar niet verder kwam dan je buik en je kon blijven staan; zwemmen heb je nooit gewild maar als eerste bij het water was je wel altijd.
Ik weet nog goed hoe gepikeerd je was toen pup Gianni bij ons kwam wonen, hoe je hem 3 weken genegeerd hebt maar ook hoe je z’n opvoeding overnam toen hij Gina boven het hoofd groeide.
Ik heb zoveel van je geleerd in die tijd.
Ik weet nog goed hoe je voor iedereen de liefste hond ter wereld was, behalve als ik op de grond ging zitten. Als ik dat deed wilde je niemand in mijn buurt hebben, je bromde mens en hond heel overtuigend weg.
Ik weet nog goed hoe je totaal niet reageerde toen er eens een klein kindje op visite was dat per ongeluk op je voeten ging staan en dat terwijl je helemaal niet aan kinderen gewend was.
Ik weet ook nog goed hoeveel verdriet ik om je heb gehad omdat het voor jou en voor Cerva beter was dat jullie samen in Nederland bleven en hoe verschrikkelijk ik je gemist heb.
Ik weet nog goed hoe je voor de poort zat en je het geluid van mijn bus herkende toen ik na 2 jaar weer op bezoek kwam, en hoe blij je was om me weer te zien. Je bent niet van mijn zijde geweken die dag en de hele dag erna heb je bij de poort op me zitten wachten.
Maar ik weet ook nog goed hoe ik afgelopen zomer geschrokken ben toen ik je weer zag. Het ging niet goed met je en toen we weggingen heb ik eigenlijk al afscheid van je genomen, ik wist dat we elkaar hier niet meer zouden zien.
Lieve Luca, lieve witte beer van me ik heb dit plaatje een tijd geleden al voor je gemaakt en eigenlijk geldt het nog steeds al ben je wel veel verder weg dan toen.
Geniet maar daar bij de regenboogbrug, misschien heb je Jouster wel gevonden en spelen jullie samen nu op dit moment terwijl ik dit zit te typen.
Eens zien we elkaar weer, dat weet ik heel erg zeker en tot dan: pas goed op jezelf!
Dag vent!
Ik weet nog goed dat we naar je gingen kijken. Een 4 maanden oud witte herder pupje dat teruggehaald was door de Fokker.
Ik weet ook nog goed dat we op puppencursus gingen, wat een drama was dat maar wat hadden we een lol samen.
We slaagden zelfs nog voor het heuse examen tot grote verbazing van iedereen en eigenlijk ook van onszelf.
Ik weet nog goed hoe moeilijk je het vond om alleen thuis te blijven, hoe hard je dan huilde en hoeveel je gesloopt hebt als dat een enkele keer toch moest: van wasmachine tot boekenkast en alles wat daartussen zat.
Ik weet nog goed hoe we je meenamen toen we bij Cerva gingen kijken en hoe enorm het klikte tussen jullie, meteen al vanaf het eerste ogenblik.
Weet ook nog goed hoe het slopen en het huilen meteen over waren toen zij bij ons kwam wonen.
Jullie hadden elkaar helemaal gevonden: Jut en Jul waren er niks bij.
Ik weet nog goed hoe gek je op water was, zolang dat maar niet verder kwam dan je buik en je kon blijven staan; zwemmen heb je nooit gewild maar als eerste bij het water was je wel altijd.
Ik weet nog goed hoe gepikeerd je was toen pup Gianni bij ons kwam wonen, hoe je hem 3 weken genegeerd hebt maar ook hoe je z’n opvoeding overnam toen hij Gina boven het hoofd groeide.
Ik heb zoveel van je geleerd in die tijd.
Ik weet nog goed hoe je voor iedereen de liefste hond ter wereld was, behalve als ik op de grond ging zitten. Als ik dat deed wilde je niemand in mijn buurt hebben, je bromde mens en hond heel overtuigend weg.
Ik weet nog goed hoe je totaal niet reageerde toen er eens een klein kindje op visite was dat per ongeluk op je voeten ging staan en dat terwijl je helemaal niet aan kinderen gewend was.
Ik weet ook nog goed hoeveel verdriet ik om je heb gehad omdat het voor jou en voor Cerva beter was dat jullie samen in Nederland bleven en hoe verschrikkelijk ik je gemist heb.
Ik weet nog goed hoe je voor de poort zat en je het geluid van mijn bus herkende toen ik na 2 jaar weer op bezoek kwam, en hoe blij je was om me weer te zien. Je bent niet van mijn zijde geweken die dag en de hele dag erna heb je bij de poort op me zitten wachten.
Maar ik weet ook nog goed hoe ik afgelopen zomer geschrokken ben toen ik je weer zag. Het ging niet goed met je en toen we weggingen heb ik eigenlijk al afscheid van je genomen, ik wist dat we elkaar hier niet meer zouden zien.
Lieve Luca, lieve witte beer van me ik heb dit plaatje een tijd geleden al voor je gemaakt en eigenlijk geldt het nog steeds al ben je wel veel verder weg dan toen.
Geniet maar daar bij de regenboogbrug, misschien heb je Jouster wel gevonden en spelen jullie samen nu op dit moment terwijl ik dit zit te typen.
Eens zien we elkaar weer, dat weet ik heel erg zeker en tot dan: pas goed op jezelf!
Dag vent!
wat mooi beschreven 
