Het HondenForum

Misschien helemaal een verkeerde topictitel of een stom topic kan ook. Suggesties prima, dan pas ik het nog aan.

Wat ik zo raar vind, ik kan hier geen vliegenmepper gebruiken. Nooit iets gedaan met de vliegenmep, maar het kan gewoon niet. Een krant kan nog wel eventueel, stukken beter, maar ook liever niet. Staart tussen de poten ...

Maar wat ik wel kan doen ... als ze op de bank ligt, kussen over haar heen gooien, (langs haar heen dus) complete slaapzakken en ze maakt er niets van en blijft rustig liggen? Ik begrijp daar niets van

Isabel was ook stikbang voor de vliegenmepper.
Echt panisch.

Ook hier nooit wat gedaan ermee, maar als ik hem pakte liep ze al met de oren naar achteren naar de bijkeuken en liefst kroop ze weg in de tuin.
En verder kon ik ook alles doen, maakte haar niks uit.
Heb ik nooit iets van gesnapt.

Heeft mijn totaal onverstoorbare Eeb ook: vliegen doodslaan kan niet :N:
Gelukkig heb ik nu overal die elektrische tennisrackets liggen

tekkel schreef:Heeft mijn totaal onverstoorbare Eeb ook: vliegen doodslaan kan niet :N:

Misschien zijn het stiekem pacifisten

Marjoleine schreef:

tekkel schreef:Heeft mijn totaal onverstoorbare Eeb ook: vliegen doodslaan kan niet :N:

Misschien zijn het stiekem pacifisten

Ja, totdat ze er zelf eentje kan vangen
Maar dat is altijd met pacifisten: in hun eigen belang mag er wel een klapje worden gegeven

Hier ook van die rare dingen: zitmaaier die een pens lawaai maakt is leuk, het blaadje dat net valt als ze langslopen is ENG! :N:

De vliegenmepper is wel ok hier.
Cheeks en Diefje mogen om beurten de plat geslagen vlieg snacken.
Ook Maddox is er verwonderlijk genoeg niet bang voor.

wat mij in deze invalt: is onze eigen houding, gekoppeld aan die vliegenmepper, ook niet anders en reageren ze dáár niet op? Als we kussens door de kamer gooien (spelletje of minstens ontspannen, neem ik aan) is onze eigen houding en denken heel anders dan als we geirriteerd een vlieg naar de andere kant willen gaan meppen. Zouden ze daar eventueel niet meer op letten (en eventueel een koppeling gaan maken met het voorwerp zelf) en eventueel op hoe je zo'n ding vast hebt?

ik heb hier altijd honden gehad die bang waren voor de vliegenmepper, dan ging mijn man lopen met de hond en dan ging ik vliegen vermoorden als er veel waren , volgens mij is het t geluid denk ik

jelle schreef:wat mij in deze invalt: is onze eigen houding, gekoppeld aan die vliegenmepper, ook niet anders en reageren ze dáár niet op?

Dat denk ik ook. Vooral het luide "sodeju" als je misslaat wordt niet gewaardeerd.
Tomas kan trouwens absoluut niet tegen uitingen van (verbaal) geweld al zijn ze nog zo subtiel.
De accu van mijn laptop is nogal eens onverwacht leeg en in het begin uitte ik dan,toch wel beheerst dacht ik, mijn frustratie over het verloren gaan van tekst.
Nu hoeft Tomas dat hele zachte geluidje van het uitspringen maar te horen of zijn kop vliegt overeind en kijkt hij met afhangende oren mijn kant op.
Mutsen, dat zijn het

Ik heb het me ook altijd afgevraagd waarom de vliegenmepper vooral bij Kyra zo'n angst opwekt (en nee, ik heb haar daar ook nooit mee geslagen ). Maar na jouw uitleg Marie-Josée, klinkt wel heel logisch.

Als je niet beter zou weten, zou je denken dat Noah mishandeld wordt Zij is ontzettend schrikkerig in huis, zodra er wat valt, schiet ze weg. Nanni had dit gedrag ook, echter is zij een herplaatser en ik heb geen idee wat er mee gebeurd is. k vermoed dat Noah het gedrag over genomen heeft, ik zou het anders niet weten.

Zou het niet het zwiepen kunnen zijn?
Misschien een onprettig geluid?

Hier geen vliegenmepperangsten maar ik kan me wel zoiets voorstellen. Als het het "sodeju" zou zijn, zouden de honden dan niet bang zijn voor meer dingen??

Marie-Josée schreef:

jelle schreef:wat mij in deze invalt: is onze eigen houding, gekoppeld aan die vliegenmepper, ook niet anders en reageren ze dáár niet op?

Dat denk ik ook. Vooral het luide "sodeju" als je misslaat wordt niet gewaardeerd.
Tomas kan trouwens absoluut niet tegen uitingen van (verbaal) geweld al zijn ze nog zo subtiel.
De accu van mijn laptop is nogal eens onverwacht leeg en in het begin uitte ik dan,toch wel beheerst dacht ik, mijn frustratie over het verloren gaan van tekst.
Nu hoeft Tomas dat hele zachte geluidje van het uitspringen maar te horen of zijn kop vliegt overeind en kijkt hij met afhangende oren mijn kant op.
Mutsen, dat zijn het

Oh, haha, dat is bij jou dus ook zo.

mijn overleden border collie jordey had ook zo'n schrik van de vliegenmepper heb nooit geweten waar het aanlag

Mijn honden zijn ook heel bang als er wat valt. Dat kan ik prima verklaren. Ik mopper vreselijk als Eva of Cleo druk worden en iets omgooien. Eva kan echt als een tornado door het huis gaan en kleden verschuiven, over de banken springen en dus veel te wild doen. Als ze dan een schaal omgooit of een stoel dan wordt ik boos. Of ze rent langs de salontafel en zwaait er mijn glas vanaf wat kapot valt op de grond. Dan zeg ik, DOE TOCH EENS NORMAAL JOH! en dan mopper en foeter ik tegen ze. Daarna stuur ik ze weg omdat er dan dus scherven liggen. Dus als er vanzelf iets valt is dat te vergelijken met de hond die je in de versnipperde rommel legt die dan als je thuis komt ook onderdanig doet omdat hij dan denkt dat je gemopper door de rommel komt en niet door zijn gesloop tijdens je afwezigheid. Hier denken ze dan dat ze snel weg moeten gaan ivm scherven of dat ik boos op ze wordt omdat zij het gedaan hebben.

De vliegenmepper gebruik je alsof je de hond pest. Je sluipt, doet heel stil om de vlieg niet weg te laten vliegen en dan sla je met een PETS! ergens in de buurt van de hond. De hond heeft geen idee waarom je zo idioot doet en als je bv al sluipend door de woonkamer ineens met je hand op de bank slaat naast de hond schrikt hij zich ook een hoedje. Ik denk dat het gesluip in combinatie met de plotselinge PETS het probleem is. Dat lijkt op pesten. Ik heb dus zo'n electronisch ding nu en daarmee sla je niet maar doe je heel langzaam dat ding over de vlieg. Daar zijn de honden weer helemaal niet bang voor en dan mogen ze van mij de vlieg opeten

En ik maar denken dat Yentie zo'n stumpertje is dat ze nergens tegen kan, zoals vliegenmepper (ze is zelfs bang voor de elektrische, die ik speciaal voor haar gekocht heb omdat ze klapgeluiden doodeng vindt). Onweer en knallen buiten vindt ze daarentegen helemaal niet eng. Maar in huis: afwassen in de stalen wasbak, stofzuigen, vallende spullen, alles is eng. Alles wat meer dan gewoon geluid maakt zorgt ervoor dat ze naar de slaapkamer rent. Terwijl de radio wel op standje 100 mag, geen probleem.

O ja, en bijna elke hond heeft wel eens iets op zich gekregen. Dat er iets omvalt als ze ergens tegenaan gaan liggen. Dan schrikken ze zich ook kapot. Dus dat van de vallende voorwerpen in huis herken ik en kan ik ook goed verklaren. De vliegenmepper is hier alleen een probleem als wij ermee slaan. Cleo was de eerste tijd in Nederland werkelijk panisch voor muggenmeppen. Martijn zei dat ze dan wegrkoop en echt dacht dat de wereld verging. Doodsbang. Dat is nu eigenlijk vrijwel weg en in Spanje op straat en in een asiel zal ze dat niet geleerd hebben. Hoewel ze op straat misschien wel een keer met een stok geslagen is oid. Dat weet je nooit natuurlijk.

jelle schreef:wat mij in deze invalt: is onze eigen houding, gekoppeld aan die vliegenmepper, ook niet anders en reageren ze dáár niet op? Als we kussens door de kamer gooien (spelletje of minstens ontspannen, neem ik aan) is onze eigen houding en denken heel anders dan als we geirriteerd een vlieg naar de andere kant willen gaan meppen. Zouden ze daar eventueel niet meer op letten (en eventueel een koppeling gaan maken met het voorwerp zelf) en eventueel op hoe je zo'n ding vast hebt?

Logische verklaring!
Hier is het meppen van muggen voor Billy juist het startsein om enthousiast mee te gaan doen. Blaffen, springen en elke plek die gemept is, daar moet 'ie met zijn neus/bek tegen aan stoten.

Puchu is ook bang voor de vliegenmepper, zelfs voor de electrische. Als ik het ding pak in de keuken en hij ligt op de bank, dan sluipt hij al weg.
Verder is hij helemaal niet bang, niet als iets omvalt, als ik hem wakker maak in zijn slaap dan schrikt hij ook niet of wat dan ook.
Ik denk inderdaad dat het met mijn eigen houding te maken heeft, die van 'grrrrrrr kut vlieg, mij pesten, wacht maar' en die houding vindt hij volgens mij niet erg fijn
Edit: ik bedenk me net dat hij het geluid wat er uit de boxen van de compu komt, ook helemaal niks vindt. Hij sluipt dan naar de gang.
geluid uit de tv en radio is weer niet eng.

Kaya is alleen een beetje bang voor de stofzuiger. Bang kan ik het niet echt noemen, eerder voorzichtig. Dit is echter wel te verklaren, want als pupje vond ze het ding erg interessant en snuffelde ze zo dichtbij dat haar neus in de zuigmond gezogen werd
Voor de vliegenmepper totaal niet, ik kan op 10 cm van haar vandaan een vlieg doodmeppen en ze trekt zich er weinig van aan (zelf wil ze overigens ook graag vliegen killen).

MARC_S schreef:O ja, en bijna elke hond heeft wel eens iets op zich gekregen. Dat er iets omvalt als ze ergens tegenaan gaan liggen. Dan schrikken ze zich ook kapot. Dus dat van de vallende voorwerpen in huis herken ik en kan ik ook goed verklaren. De vliegenmepper is hier alleen een probleem als wij ermee slaan. Cleo was de eerste tijd in Nederland werkelijk panisch voor muggenmeppen. Martijn zei dat ze dan wegrkoop en echt dacht dat de wereld verging. Doodsbang. Dat is nu eigenlijk vrijwel weg en in Spanje op straat en in een asiel zal ze dat niet geleerd hebben. Hoewel ze op straat misschien wel een keer met een stok geslagen is oid. Dat weet je nooit natuurlijk.

Moritz had dat ook, die was echt panisch voor de vliegenmepper. Na een paar keer heb ik het ding dan ook opgeborgen en praktisch nooit meer gebruikt, want dat was echt zielig.
Puchu is meer gewoon bang, sluipt weg. Voor hem laat ik de vliegenmepper niet achterwege.

Sting vind vliegenmeppen ook niet zo geweldig, maar panisch is hij niet echt. Bij Fenja in de buurt kun je ook geen vliegenmeppen, want die jumpt tot aan het plafond en begint heel idioot te doen en in je te hangen, ze vind de opwinding en actie alleen maar geweldig.

Grappig want Noah is dus niet bang voor de vliegenmepper, dat ziet zij als een spelletje

Wij hebben een kat als vliegen/spinnen/beestjesmepper, dat scheelt een hoop denk ik . Beestje? Kat er even naar laten kijken en wég beestje, hoezee! Zelfs op het plafond, kat op achterpootjes op je hand laten staan, omhoog brengen naar het plafond en ze ragt ze zo op de grond om ze op te eten, al dan niet samen met Hades. Ideaal . Toen we dat nog niet ontdekt hadden werd er nog wel eens wat met een electrische vliegenmepper gedaan, ik geloof dat Hades en Jip (poeslief) nog nooit een ouderwetse vliegenmepper hebben gezien.

Ljennah bekijkt het vliegen-meppen met enige verbazing ..... zo van "wat doe jij nou"; zij is in huis eigenlijk nergens bang voor behalve ...... het broodrooster Ze moet een keer geschrokken zijn van de broodjes die omhoog schoten want zodra het ding tevoorschijn komt is ze weg ..... staart tussen de achterpoten staat ze dan bij de deur naar buiten. Ik denk als ik die open doe dat ze hem direkt smeert.

Finn heeft dat met de stofzuiger... niet panisch... maar ik zie wel angst.. hij ontweek het.. tot ik Bluf in huis kreeg.. zij wilde gestofzuigd worden waarop Finn zoiets had.. dan overwin ik mijn angst... en begon half aanval half terugval dingetjes te vertonen naar de stofzuiger.. waarop Bluf dacht wat doet ie raar... ik reageer maar even op zijn rare gedrag
Sindsdien mag hij niet meer zo reageren op de stofzuiger en stofzuiger ik haar als Finn elders ligt
Voor de vliegenmepper zijn ze beiden niet bang. Ook niet voor de krant.. Finn toen ik hem net had wel weer van een bezem of hengel. Maar dat heeft hij nu ook niet meer.
En bepaald angstgedrag of reageren op bepaalde dingen of mensen blijven soms een raadsel.. de ene grote onbekende donkere meneer wordt zo geaccepteerd en vrolijk begroet en een ander die nooit wat misdaan heeft en juist wel vaker gezien wordt daar zie je wat afstand bij.. geen angst, maar ook geen vrije hond.. heel vreemd soms..

Ik denk dat het gevolg als vervelend wordt ervaren, je slaat immers met een vliegenmepper, dat geeft een harde klap, waar de hond misschien van schrikt of het boezemt angst in.

Zo hoorde we Ben een keertje grommen in de keuken, grommen doet hij binnenshuis eigenlijk niet, dus ik ga kijken, ligt er een vork, met de punten omhoog, op de grond. Blijkbaar dacht hij dus even leuk te snuffelen, en kreeg ie daarvan een prik in z'n neus, waardoor hij dacht, die vork is eng!! We hebben toen gewoon bevestigd dat de vork niet eng was, maar leuk, paar seconde later liep hier ermee alsof het zijn grootste triomf is. Nou is Ben verder geen angsthaas, en vind ie bij bevestiging werkelijk alles leuk. Erg frappant overigens dat hij zonder problemen egels grijpt, maar een vork binnenshuis is toch wel erg vreemd.

Als je dit weg wilt trainen, zou ik gewoon de vliegenmepper pakken, in de andere hand koekjes, en gewoon vasthouden, totdat de hond bedaard, en uit die angst is, en dan belonen.

jelle schreef:wat mij in deze invalt: is onze eigen houding, gekoppeld aan die vliegenmepper, ook niet anders en reageren ze dáár niet op? Als we kussens door de kamer gooien (spelletje of minstens ontspannen, neem ik aan) is onze eigen houding en denken heel anders dan als we geirriteerd een vlieg naar de andere kant willen gaan meppen. Zouden ze daar eventueel niet meer op letten (en eventueel een koppeling gaan maken met het voorwerp zelf) en eventueel op hoe je zo'n ding vast hebt?

Ik vind dat niet eens zo'n gek idee. Als ik die vliegemepper pak ben ik het ECHT ZAT en mot die vlieg dood.

Misschien eens experimenteren met een beetje badminton doen met een vliegenmepper, kijken of honden dat ding dan nog steeds eng vinden.

Aimee schreef:Ik denk dat het gevolg als vervelend wordt ervaren, je slaat immers met een vliegenmepper, dat geeft een harde klap, waar de hond misschien van schrikt of het boezemt angst in.

Volgens mij deed Mies hier dat gelijk al, voordat ik een vlieg doodsloeg zeg maar. Nou sla ik er niet veel dood btw en deze zomer maar 2. Ik heb tomatenplanten bij de schuifpui staan en er komt amper een vlieg in.

Aimee schreef:Zo hoorde we Ben een keertje grommen in de keuken, grommen doet hij binnenshuis eigenlijk niet, dus ik ga kijken, ligt er een vork, met de punten omhoog, op de grond. Blijkbaar dacht hij dus even leuk te snuffelen, en kreeg ie daarvan een prik in z'n neus, waardoor hij dacht, die vork is eng!!

Oh arme Ben

Aimee schreef:Als je dit weg wilt trainen, zou ik gewoon de vliegenmepper pakken, in de andere hand koekjes, en gewoon vasthouden, totdat de hond bedaard, en uit die angst is, en dan belonen.

Daar ging het mij eigenlijk niet om, al is het natuurlijk wel een goede tip denk ik.

Hier is de vliegenmepper voor Pika echt de ultieme nummer 1 beloning. Dat vind ik juist heel raar.
Zij is daarentegen doodsbang voor het zien van een kam.