Het HondenForum

Je hoort regelmatig dat bepaalde trainingsmethoden of manieren om bepaald gedrag te bereiken voor bepaalde rassen minder goed zouden werken dan voor anderen. Sommige rassen zouden dus een andere benadering of trainigswijze nodig hebben dan een ander type hond.
Is het juist goed om tijdens het trainen rekening te houden met het type hond en daar je training op aan te passen of ga je daarmee juist het vooroordeel bevestigen (je benadert je hond anders, dus zal hij zich ook anders gedragen)?

Om voor mijn eigen ras te spreken; Ridgebacks zijn over het algemeen geen held op het gebied van apporteren en hebben een gruwelijke hekel aan kou en regen.
Als er 3 druppels vallen staan ze met een jas op het trainingsveld (áls ze al komen) en met de apport-oefeningen doen ze het op lager niveau, want het is nou eenmaal een Ridgeback.
Nogal logisch dat die hond zonder jas in de regen daarna staat te trillen als een rietje en hij nooit goed zal kunnen apporteren, dat hoeft hij toch ook niet???

Eigenlijk gaat het dus om twee dingen:
- Moet je tijdens het trainen rekening houden met de aard van de hond en daar je training op aanpassen?
- Kun je eigenschappen waar het ras bekend om zou staan eruit trainen door ze simpelweg te negeren en gewoon met de rest mee te doen?

Ik zie het meer als dat sommige trainingsmethodes bij sommige rassen niet zo werken, zet je bijvoorbeeld een bulldog onder druk kun je het schudden.
die doet veul meer voor een beloning, terwijl er best rassen zijn die je wat verder kunt pushen en die het zelfs nodig hebben
Ik denk dus dat je met bepaalde eigenschappen van het ras een voordeel kunt behalen.
of in ieder geval door er rekening mee te houden je grote problemen kunt voorkomen.
klinkt een beetje raar misschien, maar kan het niet beter uitleggen.

Nanna schreef:Zelfs CM houdt rekening met rasspecifieke eigenschappen, zó vreemd is dat dus niet.
Hij heeft echter wel gelijk als hij zegt dat het eerst een dier is, dan een hond en dan pas een ras.
Ooit van selffullfilling prophecy gehoord?

Haha, ik studeer Psychologie, dus daar word ik mee doodgegooid.
Maar dat is ook wat ik bedoel met mijn Ridgeback-voorbeeld. Ridgebacks kunnen niet apporteren, dus mensen proberen het al niet eens meer, en inderdaad, dan kunnen ze niet apporteren.

Ja ik doe dat wel. Nilo is nogal een watje, heel gevoelig. Corrigeren moet hooguit met lichaamtaal en stem (en zelfs daar moet ik voorzichtig mee zijn) en er moet niks onder dwang gebeuren. Laatst bij behendigheid hadden sommige honden weer wat moeite met de tunnel (tweede les na de zomerstop dus ze moesten weer even wennen). Een aantal gaven hun honden dus een zetje de tunnel in en dat werkte best. Maar bij Nilo heb ik dat bewust niet gedaan. Dat is dwang en zodra het dwang is vertikt hij het

Ga met S@ndr@ mee in haar mening.
Denk dat je alleen niet zo zeer rasspecifiek moet denken maar gewoon het karakter van de hond in acht nemen.

Tuurlijk heb je bepaalde raseigenschappen, maar je hebt ook nog de eigen karakters van de hond.
En zoals Nanna zegt is er ook nog de selffullfilling prophecy.
Tuurlijk je gaat niet met een chinese naakthond 's winters met -6 lekker door de sneeuw banjeren zonder bescherming. Maar je kan bepaalde dingen wel doen.
Mijn buren hadden vroeger een dalmatier die echt nooit in de regen wilde lopen, al miezerde het alleen maar. Dit kwam echter alleen maar omdat ze zelf niet in de regen wilde lopen, dus de hond was het ook gewoon niet gewend.

Denk dat sommige mensen met dat soort dingen zoals ridgebacks kunnen niet apporteren ook te veel van de rasbeschrijving uit willen gaan.

Nanna schreef:

Irisz schreef:Ridgebacks kunnen niet apporteren, dus mensen proberen het al niet eens meer, en inderdaad, dan kunnen ze niet apporteren.

En ik maar denken dat Ridgebacks oorspronkelijk werden gebruikt om leeuwen te apporteren.

Ja, dát kunnen ze wel. Maar onze KC wil daar totaal niet aan mee werken om het voor de Ridgebacks zo natuurlijk mogelijk te maken. Ik heb al geopperd om het apport te vervangen voor een leeuwenwelpje, maar ze zijn echt nergens voor in.

S@ndr@ schreef:Ik zie het meer als dat sommige trainingsmethodes bij sommige rassen niet zo werken, zet je bijvoorbeeld een bulldog onder druk kun je het schudden.

En daarbij, dat de ene hond (op het oog) belastbaarder is dan een andere maakt het nog niet tot een goede manier. Het geeft hooguit alleen aan dat de ene hond er beter mee om kan gaan dan de andere
Ik vind dat je best met bepaalde zaken rekening moet houden, maar ik differentieer dat niet naar ras, maar naar het individu.
Raseigenschappen zijn maar beperkt interessant vind ik. Als je bij voorbaat al rekening gaat houden met bepaalde vooringenomen eigenschappen beperk je jezelf veel te veel, en praat je feitelijk voor een ander.
Misschien vind die hond bepaalde dingen, geheel tegen de regels , wel prachtig
Ik zeg: Net doen alsof je gek bent, en dan zie je vanzelf hoe het gaat. Maar niet vantevoren allerlei mitsen en maaren bedenken. Daar ben ik bijzonder allergisch voor

Nanna schreef:Zelfs CM houdt rekening met rasspecifieke eigenschappen, zó vreemd is dat dus niet.
Hij heeft echter wel gelijk als hij zegt dat het eerst een dier is, dan een hond en dan pas een ras.

ik denk dat je daar de spijker op zijn kop slaat.
eerst als hond benaderen. en dan in je achterhoofd houden welk ras het is. en dat eventueel op elkaar afstemmen.
b.v een boxer kan heel druk/enthousiast zijn en daarom kleine foutjes maken. je kan dan niet verwachten dat het zich heel rustig als een volwassen Golden retriever gaat gedragen.

ik weet nog goed, dat Buster in zijn jonge jaren erg enthousiast was, en af en toe stoom moest afblazen met een rondje veld. dat werd maar ongehoorzaam genoemd. ik ben dus ook gestopt terwijl de oefeningen tussendoor erg goed werden uitgevoerd door hem.

er mag dus best wat rekening gehouden worden met het ras. maar wel gewoon proberen/doorzetten als een gewone hond.

tja dat ik met Baco trainden hadden ze daar de eerste Engelse Bulldog met een apporteer diploma, het kan wel( en dat is het goede nieuws) maar dan wel zo trainen zoals het werkt bij die hond.

Irisz schreef:Je hoort regelmatig dat bepaalde trainingsmethoden of manieren om bepaald gedrag te bereiken voor bepaalde rassen minder goed zouden werken dan voor anderen. Sommige rassen zouden dus een andere benadering of trainigswijze nodig hebben dan een ander type hond.

Eigenlijk gaat het dus om twee dingen:
- Moet je tijdens het trainen rekening houden met de aard van de hond en daar je training op aanpassen?
- Kun je eigenschappen waar het ras bekend om zou staan eruit trainen door ze simpelweg te negeren en gewoon met de rest mee te doen?

Ik heb twee honden van hetzelfde ras, en bij beiden moet ik anders te werk gaan in trainingen.
Bij de ene juist stimuleren bijvoorbeeld met speuren om hem daarin wat zelfvertrouwen te geven, en bij de ander juist met speuren weer op een bepaald moment echt zeggen "en nu zoeken!" omdat ze soms wat te veel wil gaan flierefluiten terwijl ze me al wel vaak heeft laten zien dat ze wel kan speuren..

In appel training is zij juist weer heel allert als het op volgen aankomt.. en echte dwang of correcties moet je dan weer niet bij haar toepassen... dat werkt juist averechts..
Terwijl bij de reu in appel ik hem wel soms even wakker moest maken ...

Apporteren.. Finn is rap erg rap en vind het leuk.. Bluf kan soms wat traag terug komen, weer iets waar ikzelf van dacht.. wat weerhoud haar om snel terug bij me te komen en het aan te bieden.. dus weer andere dingen geprobeerd om het te veranderen.. de laatste tijd merk ik dus wel verandering.. en toch dus blijkbaar de verandering in methoden en belonen wat werkt..

Eigenschappen eruit trainen, weet niet precies wat je bedoeld...
Weet wel dat toen ik met Finn behendigheid ging doen en ik alleen maar enthousiast en leuk en dolletjes moest zijn dat ik op een gegeven moment een overenthousiasthe hond had die in mijn armen ging bijten omdat het allemaal zo geweldig was..
En dat ik dan weer boos een laag gaf en de mensen van de behendigheid vertelde dat ik hem echt een beetje rustiger moest houden en wat appel erop omdat ik anders gewoon zelf continue met blauwe plekken thuis zou komen.. ben toen ook met bijtrol gaan belonen

Ik vind dat je moet kijken naar de hond op zich, als individu dus, maar rastypische kenmerken kun je toch ook niet ontkennen? Als je van Frenk zou verwachten dat hij baasgericht is als een herder kwam je toch mooi bedrogen uit

bij ons op de club zie je toch ook wel rasverschillen, de boxers zijn veel later 'klaar' dan de mechels en zijn veel speelser, kunnen ook minder tegen een stoot (onthouden erg lang, terwijl een mechel al eens tegen de schans mag klappen bij wijze van spreken, 2 seconden later gaat hij er terug over. Een boxer zal je zelf laten springen de volgende keer)

Maar binnenin de rassen heb je natuurlijk ook de individuele verschillen.

Inderdaad, je moet je aanpassen aan de hond vind ik. enkel en alleen maar je eigen manier kennen en opdringen lijkt me niet geschikt. (de reden waarom vele honden vermoedelijk als ongeschikt worden aanzien en dan maar plaats moeten ruimen. Train ze anders en je krijgt wie weet wel een heel geschikte hond);

Ik denk dat je vooral naar je eigen hond moet kijken, en idd een hond waarvan je bij voorbaad al denkt dat hij toch niks kan zal ook niks kunnen!
Soms moet je dat soort vooroordelen gewoon een beetje doorbreken

maart schreef:bij ons op de club zie je toch ook wel rasverschillen, de boxers zijn veel later 'klaar' dan de mechels en zijn veel speelser, kunnen ook minder tegen een stoot (onthouden erg lang, terwijl een mechel al eens tegen de schans mag klappen bij wijze van spreken, 2 seconden later gaat hij er terug over. Een boxer zal je zelf laten springen de volgende keer)

Grappig, gister precies tegengestelde meegemaakt. Beide bij vlucht, boxer rolt over rug en komt meteen terug. Mechelaar zet het op gillen en loopt te hinken en pakwerker is meteen eng.

Uiteraard moet je naar rassen kijken. Ik train NBG en daarin zie ik zoveel verschillen. Rottweilers zijn hard, komen van onder en gooien gewicht erin. Herders zijn gevoelig, komen van boven en knallen.
Zo gilde die herder gister, terwijl er weinig gebeurde. Mocht een rottweiler gillen, dan zou ik mij zorgen maken, die zijn neit van die dramaqueens

duitse herder schreef:

maart schreef:bij ons op de club zie je toch ook wel rasverschillen, de boxers zijn veel later 'klaar' dan de mechels en zijn veel speelser, kunnen ook minder tegen een stoot (onthouden erg lang, terwijl een mechel al eens tegen de schans mag klappen bij wijze van spreken, 2 seconden later gaat hij er terug over. Een boxer zal je zelf laten springen de volgende keer)

Grappig, gister precies tegengestelde meegemaakt. Beide bij vlucht, boxer rolt over rug en komt meteen terug. Mechelaar zet het op gillen en loopt te hinken en pakwerker is meteen eng.

Uiteraard moet je naar rassen kijken. Ik train NBG en daarin zie ik zoveel verschillen. Rottweilers zijn hard, komen van onder en gooien gewicht erin. Herders zijn gevoelig, komen van boven en knallen.
Zo gilde die herder gister, terwijl er weinig gebeurde. Mocht een rottweiler gillen, dan zou ik mij zorgen maken, die zijn neit van die dramaqueens

haha, onze rott is dan weer een doetje eerste klas.
Hij weegt ook maar een kg of 30-35 dus zijn gewicht moet hij ook niet in de strijd gooien

maart schreef:

haha, onze rott is dan weer een doetje eerste klas.
Hij weegt ook maar een kg of 30-35 dus zijn gewicht moet hij ook niet in de strijd gooien

Jeetje dat is niet veel nee :N: Volgens mij is Noah de lichtste op de club met ongeveer 30 kilo, de rest zal 35 kilo tot 60 kilo wegen

duitse herder schreef:

maart schreef:

haha, onze rott is dan weer een doetje eerste klas.
Hij weegt ook maar een kg of 30-35 dus zijn gewicht moet hij ook niet in de strijd gooien

Jeetje dat is niet veel nee :N: Volgens mij is Noah de lichtste op de club met ongeveer 30 kilo, de rest zal 35 kilo tot 60 kilo wegen

het is ook een echt wel sportmodel hond, die kloefen van 60 kg zie ik liever niet eigenlijk ik krijg niet zo meteen prettige neigingen of 'wauw' effecten als ik die zie trainen/springen/bijten :N:

Inge O schreef:i

duitse herder schreef:gister precies tegengestelde meegemaakt. Beide bij vlucht, boxer rolt over rug en komt meteen terug. Mechelaar zet het op gillen en loopt te hinken en pakwerker is meteen eng.

dat klinkt me eerer alsof de boxer het geluk had zich geen pijn te doen en de herder het ongeluk om zich heel erg pijn te doen en dat zal dan wel een serieus verschil maken, ja.

en als een pakwerker waarop ik mijn hond niet direct zou laten bijten als die 2 maal op rij de hond niet correct kan opvangen :N:

- Moet je tijdens het trainen rekening houden met de aard van de hond en daar je training op aanpassen?

Ja, natuurlijk moet je dat.

- Kun je eigenschappen waar het ras bekend om zou staan eruit trainen door ze simpelweg te negeren en gewoon met de rest mee te doen?

Nou nee, niet door ze te negeren, maar door je training aan te passen aan de aard van je hond. En dat is dan niet alleen ras-specifiek, maar vooral ook verschillend per individuele hond.
Sommige eigenschappen kun je zo draaien dat ze voor je werken, bij andere moet je wat water bij de wijn doen om tot een leuk compromis te komen.

Met de natuur mee wil altijd beter dan tegen de natuur in

Jaap* schreef:

S@ndr@ schreef:Ik zie het meer als dat sommige trainingsmethodes bij sommige rassen niet zo werken, zet je bijvoorbeeld een bulldog onder druk kun je het schudden.

En daarbij, dat de ene hond (op het oog) belastbaarder is dan een andere maakt het nog niet tot een goede manier. Het geeft hooguit alleen aan dat de ene hond er beter mee om kan gaan dan de andere
Ik vind dat je best met bepaalde zaken rekening moet houden, maar ik differentieer dat niet naar ras, maar naar het individu.
Raseigenschappen zijn maar beperkt interessant vind ik. Als je bij voorbaat al rekening gaat houden met bepaalde vooringenomen eigenschappen beperk je jezelf veel te veel, en praat je feitelijk voor een ander.
Misschien vind die hond bepaalde dingen, geheel tegen de regels , wel prachtig
Ik zeg: Net doen alsof je gek bent, en dan zie je vanzelf hoe het gaat. Maar niet vantevoren allerlei mitsen en maaren bedenken. Daar ben ik bijzonder allergisch voor

Dit dus

Met in gedachten die JR die een dief stelde (demonstratiefilmpje op Youtube)

Je zal je traningsmethodes moeten aanpassen aan enerzijds het ras( een wetter is meestal gevoelig, dus dwang werkt averechts) anderzijds de individuele hond. (Bij erg strenge verbale correcties kan Lieuwe compleet blokkeren)
Maar als je de trainingmethode maatwerk maakt, kan je alle kanten op met een hond. Iemand die jachttraining geeft heeft eens een mechelaar voor de jacht getraind en die deed daarin niet onder voor "echte"jachthondenrassen.

Ik vind het onzin om bij voorbaat al te denken dat een hond iets niet zou willen doen of zou kunnen vanwege het ras. Natuurlijk moet je ook niet vergeten waar een hond oorspronkelijk voor gefokt is, het zal waarschijnlijk een rol spelen in het karakter van een hond. Maar een hond blijft altijd eerst een individu en daarna een ras. De manier van motiveren en de concentratieboog zal per hond verschillen, maar daar rekening mee houdend kun je best een heel eind komen met veel honden.

Ik vind dat je het ene ras niet kunt vergelijken met het andere ras. Natuurlijk zijn het allemaal honden en dus zijn ze allemaal te trainen. Maar iedere hond en ik denk ook ieder ras (dan wel in zijn algemeenheid gesproken) heeft een andere benadering nodig. Ik kan mijn saarloosjes echt niet op dezelfde manier trainen als Mika (flatcoated retriever).
Maar ik vind het ook onzin er van uit te gaan dat een bepaald ras niet te trainen zou zijn.

Ik vind niet dat je rasspecifieke kenmerken kunt ontkennen, vind wel dat de manier waarop je die in goede banen wil leiden afhankelijk is van de persoonlijkheid van de hond.

Mijn 2 dh's zijn zo'n beetje elkaars tegenpolen qua karakter.
Als ik Gina had getraind op de manier die ik met Jan gedaan heb zou ze in haar schulp gekropen zijn en doodongelukkig het hele gehoorzamen opgegeven hebben
Als ik Jan getraind had op de manier die ik met Gina gedaan heb zou ik een middelvinger opstekende, flierefluitende dh reu gehad hebben die zijn eigen goddellijke gang ging met alle nare gevolgen van dien.

Iemand anders zei het al en ik ben het daar erg mee eens: maak maatwerk van je trainingsmethode en je kunt alle kanten op met een hond.

Ik denk inderdaad wel dat je eerst moet kijken naar de individuele eigenschappen van je hond en daar je training op 'aanpast', maar in mijn geval is een deel van de eigenschappen ook wel rasgebonden.
Luna bijvoorbeeld is werkelijk stronteigenwijs en moet echt het nut ergens van inzien, wil ze het doen. Waarschijnlijk kan ze daarom ook niet apporteren. Xavi daarentegen, is van hetzelfde ras, maar wil súper graag voor je werken en luistert nu al net zo goed als Luna.
Ik benader ze ook allebei anders. Luna vraag ik 1x iets, doet ze het niet, dan word ik meteen bijzonder streng, omdat ze gewoon geen zin heeft en me in de zeik neemt.
Als Xavi een keer iets niet doet, probeer ik het op een andere manier, want Xavi wíl wel.

Dus eerst individuele eigenschappen, maar ik vind ook dat je raskenmerken niet kan ontkennen.

Irisz schreef:Ik denk inderdaad wel dat je eerst moet kijken naar de individuele eigenschappen van je hond en daar je training op 'aanpast', maar in mijn geval is een deel van de eigenschappen ook wel rasgebonden.
Luna bijvoorbeeld is werkelijk stronteigenwijs en moet echt het nut ergens van inzien, wil ze het doen. Waarschijnlijk kan ze daarom ook niet apporteren. Xavi daarentegen, is van hetzelfde ras, maar wil súper graag voor je werken en luistert nu al net zo goed als Luna.
Ik benader ze ook allebei anders. Luna vraag ik 1x iets, doet ze het niet, dan word ik meteen bijzonder streng, omdat ze gewoon geen zin heeft en me in de zeik neemt.
Als Xavi een keer iets niet doet, probeer ik het op een andere manier, want Xavi wíl wel.

Dus eerst individuele eigenschappen, maar ik vind ook dat je raskenmerken niet kan ontkennen.

nee dat vind ik ook niet, alleen zie ik het meer positief
Ik zal niet gauw zeggen mijn hond kan dat niet want het is een herder.
Ik heb eigenlijk nog nooit bedacht dat iets niet lukt omdat het een hond van een bepaald ras is, heb dat altijd op de persoonlijkheid van de hond gegooid of op mijn eigen falen de juiste manier te vinden.

Nanna schreef:

renee-uk schreef: Ik heb eigenlijk nog nooit bedacht dat iets niet lukt omdat het een hond van een bepaald ras is, heb dat altijd op de persoonlijkheid van de hond gegooid

Nou, bij een engelse bulldog op de windhondenrenbaan die dom naar de voorbijzoevende kunsthaas kijkt zou ik me toch eens stevig achter d'oortjes krabben

ik zie het meteen voor me

Maar als eerste zeg ik dat vind dat je rasspecifieke kenmerken niet kunt ontkennen
je moet geen dingen van een hond vragen waar ie niet toe in staat is, dat lijkt me duidelijk

renee-uk schreef:

Irisz schreef: Dus eerst individuele eigenschappen, maar ik vind ook dat je raskenmerken niet kan ontkennen.

nee dat vind ik ook niet, alleen zie ik het meer positief
Ik zal niet gauw zeggen mijn hond kan dat niet want het is een herder.
Ik heb eigenlijk nog nooit bedacht dat iets niet lukt omdat het een hond van een bepaald ras is, heb dat altijd op de persoonlijkheid van de hond gegooid of op mijn eigen falen de juiste manier te vinden.

Tja, toch denk ik wel dat het mogelijk is dat je in het doen van bepaalde dingen ontmoedigd wordt.
Ik heb er een tijdje over nagedacht om iets aan sport te gaan doen met Luna. Ik wil op 'fun' niveau behendigheid gaan doen, maar werkelijk iedereen zei 'dat Ridgebacks daar nou eenmaal niet geschikt voor zijn' en raden het ook gewoon echt af.

Hetzelfde met Xavi. Ik wilde Xavi als pup zijnde laten wennen aan water en met honden wandelen die zwemmen, in de hoop dat hij ook ging zwemmen. Ridgebacks staan er om bekend dat ze een hekel hebben aan alles wat met water te maken heeft (vooral regen en douchen), dus volgens hen wilde ik dingen die toch niet kunnen.
Zie nu, Xavi zwemt als een otter. En of dat nou door mij komt, of dat het gewoon in zijn genen zit (zijn zusje zwemt ook inmiddels), hij doet het wel!

Dus ik denk dat mensen soms ook juist doordát ze een bepaald ras hebben, bepaalde activiteiten al uitsluiten.
En dan krijg je dus weer de selffulfilling prophecy van Nanna.....als je er nooit mee begint, heb je grote kans dat ze het nooit zullen kunnen. En zo is het cirkeltje weer rond.

renee-uk schreef:

Nanna schreef:

renee-uk schreef: Ik heb eigenlijk nog nooit bedacht dat iets niet lukt omdat het een hond van een bepaald ras is, heb dat altijd op de persoonlijkheid van de hond gegooid

Nou, bij een engelse bulldog op de windhondenrenbaan die dom naar de voorbijzoevende kunsthaas kijkt zou ik me toch eens stevig achter d'oortjes krabben

ik zie het meteen voor me

Maar als eerste zeg ik dat vind dat je rasspecifieke kenmerken niet kunt ontkennen
je moet geen dingen van een hond vragen waar ie niet toe in staat is, dat lijkt me duidelijk

Ik wilde net zeggen, dat is weer een heel ander voorbeeld.
Het gaat er om of je jouw trainingswijze aanpast aan het ras dat je in huis hebt. Oftewel, moet de engelse bulldog een hele andere behandeling krijgen dan de windhond (de renbaan even buiten beschouwing laten dus).