Het HondenForum

Om het maar even zo in de topic titel te zetten, want een hele zin past er niet op

Voor alle duidelijkheid eerst even, het is echt een pure interesse vraag van mijn kant, want ik weet zelf ook 'het antwoord' niet

N.a.v een aantal verschillende topics de laatste maanden vraag ik me weleens af hoe mensen hun pup van een mogelijk hond-agressief ras socialiseren met andere honden, en wat daarin de beste methode zou zijn.
Wat ik hier veel lees, en ook veel tegen kom in het dagelijks leven, is dat er eigenlijk exact hetzelfde mee omgegaan wordt als met elk willekeurig ander ras, totdat het een keer mis gaat, en dan wordt de hond weggehouden bij andere honden (als het goed is..). Maar dan vraag ik me dus af; is dat wel een handige manier? Want de hond leert dan eigenlijk gewoon overal mee om te mogen gaan, totdat het mis gaat, en dan moet ie weer leren dat alles genegeerd moet worden tenzij er gecontroleerd contact gemaakt kan worden.

Daarnaast merk ik aan het Stafje en de Bull-terrier waar Vera vroeger veel mee speelde, dat ze door hun kracht/lompheid eigenlijk dan in spel al leren vrij grenzenloos met de andere hond om te gaan. Maar, een grote maar, dat zou ook kunnen komen doordat Vera dat allemaal tolereert natuurlijk. Ik weet niet hoe dat zit als de andere hond een hele duidelijke grens heeft?
Net zoals de later woest aanstormende Labjes die ook als pup al zichzelf aan hebben geleerd dat ze overal maar overheen kunnen denderen zeg maar. Dat is al lullig genoeg, maar als je mogelijk hond-agressieve hond dat als pup leert als een normale omgangsnorm, lijkt mij persoonlijk dat niet heel handig?

Aan de andere kant, als je ze meteen weg gaat houden weet je zeker dat dat later ook niet meer helemaal soepel gaat, net zoals bij elk ander ras. En stel dat jij net die hond hebt van dat ras die wel gewoon zijn leven lang vriendelijk naar vreemde honden blijft

Of je kan dan denken, alleen met bekenden honden, maar ja, niet iedereen trekt zo even een blik bekende honden open. En betekent dat dan ook helemaal niet los in losloopgebied meteen? Of juist wel?

Dus nou ja, van de ervaren mensen hier; hoe zien jullie dat?

Ehm hoe zie ik dat

Nou ik weet het welke manier je hier ook gaat opschrijven, het word een cola met popcorntopic

chrico schreef:Ehm hoe zie ik dat

Nou ik weet het welke manier je hier ook gaat opschrijven, het word een cola met popcorntopic

Niet als iedereen gewoon even vriendelijk blijft
Maar serieus, ik vind dat echt interessant, hoe men dat ziet. Beetje hetzelfde idee als bij dat tea-cup chihuahua topic. Zonder popcorn en cola
Ik heb nog zo mijn best gedaan op een neutrale vraagstelling

Wat ik doe is inderdaad op jonge leeftijd contact met vreemde honden, maar waarvan ik wel weet dat die gewoon sociaal naar pups zijn. Ik gooi ze niet los in het losloopgebied en laat ze niet contact maken met elke hond. Ze moeten ook gewoon mee kunnen lopen en doorlopen als ik het wil.
Ik laat ze ook niet met kleinere hondjes omdat ze daar te ruw mee omgaan. Die maken meteen een paar salto's en belanden de hele tijd op hun rug.
Nu schat ik de andere hond en de eigenaar een beetje in, en kijk dan of ze contact mogen maken of niet. Ze zijn het gewent om gewoon even snel te snuffelen en weer door te lopen en in zulke vlugge interactie is er geen spanning. Als ik denk dat het fout gaat lijn ik aan en blok ik de andere hond en jaag hem/haar weg.

Wij vonden Eva extreem moeilijk te socialiseren omdat zij als pup elk contact afwees. Dus als wij dachten, leuk een jonge hond, dan dacht Eva, ik zie geen hond en dan keek ze de andere kant op. Stuurden wij haar naar die leuke hond dan beet ze die in de bil en dan rende ze weer naar ons toe Dat is eigenlijk op een enkele klik na zo eens in de paar maanden zeker 18 maanden zo gebleven. Honden moest ze domweg niks van weten. Behalve Dapper, Cleo, Nozem en Sjefke. Dus zijn we een aantal keer met Suzanne gaan lopen en dan toonde ze heel erg sociaal. Dus ze sprak de taal wel door onze honden. Na ongeveer 1,5 jaar kreeg ze ineens wel interesse in honden. Toen kreeg ze een labrador als vriendin op de hondenschool. De eerste keer dat ze open en lief was met een vreemde hond. Al die tijd hebben wij gewoon doorgelopen en niks gedaan. Dat omdat als je haar stuurde "ga maar kijken!" ze dacht dat ze die hond moest bijten of drijven ofzo :M: Daarbij werd ze nog 2 keer best goed gebeten. Bloed en gaatjes.

Toch kwam na die labradorvriendin weer een nieuwe leuke hond, Tapas vond ze ook erg erg leuk. En tegenwoordig vindt ze eigenlijk elke hond wel leuk. Ras, geslacht en leeftijd boeien haar niet. Leuk is leuk. Heel grappig. Maargoed, een laekense is niet de moeilijke hond die jij bedoelt denk ik. Wel was Eva heel apart dus ik vind haar toch wel het beschrijven waard

Ik ga toch een poging doen Whera

Baco mag alleen spelen met honden waarvan ik zeker weet dat het goed gaat, hij heeft niet veel hond contacten, maar degene die ik uitkies gaat het 100% zeker goed mee.

Ik vind dat een hond niet met iedere hond hoeft te kunnen spelen en machtspelletjes zowiezo al niet.
Labradors vermijd ik als de pest, maaaar er is er eentje die Baco wel leuk vind en daar speelt hij nog af en toe mee, ook een volle reu, dat gaat goed.

Vandaag heeft Baco op de berghondendag ook even gespeeld met 2 teven, 1 oudere en 1 pup, zag op een gegeven moment dat hij geen zin meer in de pup had en dan zorg ik ook dat de pup niet blijft klieren.
Later komt er een mijnheer langs met een nog jonge berghond van de maremmen en die gromt en valt uit naar Baco, Baco kijkt en denkt toedeloe en het duurt echt even voordat de mijnheer doorloopt, en zegt ook niets tegen zijn hond.

Alles wat niet leuk is of heel vervelend, daar zorg ik voor dat ze Baco niet lastig vallen, Baco is echt heel realexed en dat wil ik graag zo houden.

Hoelang het zo blijft gaan ik hoop voor de rest van zijn leven.

Valerie schreef:Wat ik doe is inderdaad op jonge leeftijd contact met vreemde honden, maar waarvan ik wel weet dat die gewoon sociaal naar pups zijn. Ik gooi ze niet los in het losloopgebied en laat ze niet contact maken met elke hond. Ze moeten ook gewoon mee kunnen lopen en doorlopen als ik het wil.
Ik laat ze ook niet met kleinere hondjes omdat ze daar te ruw mee omgaan. Die maken meteen een paar salto's en belanden de hele tijd op hun rug.
Nu schat ik de andere hond en de eigenaar een beetje in, en kijk dan of ze contact mogen maken of niet. Ze zijn het gewent om gewoon even snel te snuffelen en weer door te lopen en in zulke vlugge interactie is er geen spanning. Als ik denk dat het fout gaat lijn ik aan en blok ik de andere hond en jaag hem/haar weg.

Ah oke, dus jij leert ze ook al jong dat het even kort snuffelen is en weer doorlopen begrijp ik?

MARC_S schreef: Maargoed, een laekense is niet de moeilijke hond die jij bedoelt denk ik.

Niet direct, maar wel weer als je van jong af aan inschat dat het een hele lastige met andere honden kan gaan worden. Doordat je bijvoorbeeld de ouderdieren e.d kent, en weet dat je een hele pittige lijn hebt gekozen (niet op Eva slaand hoor, voor de duidelijkheid) of door het gedrag van de pup zelf.
Zo zou ik me van mezelf bijvoorbeeld voor kunnen stellen dat ik stel dat er ooit weer een klein reutje zou komen (acht de kans heel klein, wegens veel te kwetsbaar, maar goed, stel), dat ik dan van pup af aan veel meer focus op leg op hem eigenlijk leren andere honden te negeren. Gezien mijn ervaringen met Moos en grotere reuen die regelmatig zomaar op hem doken.
Ik heb pup Vera ook wel meteen geleerd dat andere honden niet iets zijn om zomaar altijd gezellig mee te doen, maar ze mocht wel veel kennis maken enzo. Ik zou een mini reutje veel strakker houden in de zin van "je moet niks met vreemde honden".
En ik kan me zo voorstellen dat dat met een mogelijk hond-agressieve hond ook handig is. Aan de andere kant, misschien dat mensen met veel ervaring daarin ook juist weer vinden dat mega veel socialisatie wel ietssss doet. Dat als je ze weg gaat houden bij alles dat juist weer averechts werkt.

Wij dachten dat weghouden averechts zou werken. Hoewel de keren dat ze dus van ons maar eens moest gaan spelen ze ook direct keihard gebeten werd. Ik denk dat Eva een veel te groot ego had omdat ze Dapper en Cleo zo goed kon hebben. Maar eigenlijk is ze ook zenuwachtig en dat zagen die andere honden meteen. Grote houding, hier, kleine houding HAK! Maargoed, daar gaf ze dan wel weer niks om dus dat ging ook best prima.

Ik dacht dat ze later misschien heel agressief kon worden. Daarom wilde ik blijven proberen want ik zou dat vervelend hebben gevonden en ook onnodig omdat het niet typisch iets van het ras is ofzo. En ineens was het over. En als ik niet door was gegaan met proberen zou het ook nooit over kunnen gaan dacht ik. Maar zelf was ze niet echt agressief. Meer opdringerig, regelig en lullig om het zo maar te zeggen. Het was nooit gezellig en leuk voor een hond als Eva kwam. Dan werd het gespannen en ongezellig voor de andere hond. Maar dat is dus nu weg. Klik, en weg was het

Moos schreef:

Valerie schreef:Wat ik doe is inderdaad op jonge leeftijd contact met vreemde honden, maar waarvan ik wel weet dat die gewoon sociaal naar pups zijn. Ik gooi ze niet los in het losloopgebied en laat ze niet contact maken met elke hond. Ze moeten ook gewoon mee kunnen lopen en doorlopen als ik het wil.
Ik laat ze ook niet met kleinere hondjes omdat ze daar te ruw mee omgaan. Die maken meteen een paar salto's en belanden de hele tijd op hun rug.
Nu schat ik de andere hond en de eigenaar een beetje in, en kijk dan of ze contact mogen maken of niet. Ze zijn het gewent om gewoon even snel te snuffelen en weer door te lopen en in zulke vlugge interactie is er geen spanning. Als ik denk dat het fout gaat lijn ik aan en blok ik de andere hond en jaag hem/haar weg.

Ah oke, dus jij leert ze ook al jong dat het even kort snuffelen is en weer doorlopen begrijp ik?

Ja zoiets. Hier hadden ze ook niet bijster veel interesse in vreemde honden buiten want ze hadden elkaar. De "laatste lading" zijn met meerdere pups in huis opgegroeid naast meerdere volwassen honden. Dan hebben ze ruim genoeg hond contact.
Jigzy speelt soms buiten met andere honden, toevallig is dat deze week 3x gebeurd en dat is dan veel. Maar als ik haar roep dan komt ze meteen en ik kan haar ook afleiden met een bal, dan kan er een complete roedel honden om haar heen lopen die ze niet eens opmerkt.
Mijn honden zijn trouwens ook klein, als ik het niet vertrouw kan ik ze zo optillen om te voorkomen dat er iets gebeurd.

Bij die witte is het gegaan: Losgooien met andere honden en toen het misging weghouden. Ik vind dat zelf een prima manier, ik zou niet goed weten hoe het anders moet. De honden die hij toen vaak zag kan hij nog steeds mee en nieuw geintroduceerde vriendjes waarbij we het contact hebben opgebouwd gaan ook goed. De rest niet.
Ik zelf had geen andere methode gekozen.

Met Orson is het nooit echt mis gegaan die zat al voor die tijd aan de riem indien nodig.
Als jonge hond was hij overigens ook al niet met iedere hond goed dus zijn contacten werden altijd beperkt toegestaan.
Hij is ooit aangevallen als hele jonge hond ,en nee dat is geen verklaring voor zijn gedrag later want dat zat er al in toen ,door een kuvasz en zijn reactie daarop was zo heftig dat ik wel dacht dit moet beperkt worden.
Overigens was dat wel ten alle tijde aan ons gerelateerd,hij wilde geen vreemde honden in onze buurt ,en die moesten dus weg weg weg.
Je zag ook vaak aan het gedrag van de andere hond of het zou gaan of niet ,drukke wilde honden trok hij niet en dan moest je oppassen.
Hij had wel wat vaste honden waar hij mee speelde ,sowieso zijn eigen roedel, en opvanghonden ging trouwens ook goed.
Als hij in eigen roedel corrigeerde,ook de opvangers , dan deed hij dat altijd netjes ,er werden ego's gedeukt maar geen gaten gemaakt.
Door zijn gedrag te blijven begeleiden is het toch stukjes bij beetje beter gegaan ,hij was naarmate hij ouder werd socialer dan toen hij jonger was.
Hij was goed trainbaar en dat maakte dat ook een stuk makkelijker natuurlijk
Je kon makkelijk met hem met een groep honden lopen ,reu ,teef maakte niets uit ,hij negeerde en liep dan keurig met je mee.
Met Rio ging het eigenlijk heel makkelijk altijd al is die naarmate hij ouder geworden is minder goed geworden met andere honden ,al heeft hij nog nooit een hond verwond.
Hij heeft wat vriendjes waarmee hij speelt zo nu en dan en verder is hij niet echt bijster geinteresseerd in honden ,ja labjes die wel reu teef castraat, het maakt hem niet uit een labje wil hij op rijen zodra hij die ziet en daar moet je dus op letten.

Wat ik doe , ik begin netjes met een puppy cursus, en vervolg cursus.
Op straat laat ik ze met alle hondjes spelen, zeker met grotere rassen zodat ze niet wennen aan het sterker zijn dan de andere hond.
Of hoe schrijf ik dat op, dat zij ook eens de onderdanige zijn. En dat ze dat leren.
En helaas na 2 jaar is mijn reu lelijk naar andere reuen.
Maar bij mijn teef van 2 gaat het super 1 en al oog voor het vrouwtje!! En totaal niet dominant.

Ik bepaal met wie ze spelen en dat zijn er maar verdomd weinig, ik vind het sowieso erg onnodig aangezien ze elkaar hebben maar soms neem ik er heel bewust 1 of 2 mee naar bv een wandeling waar ik van weet dat het gewoon goed gaat en soms komen er hondjes bij ons thuis spelen.
Ook op een show of een wedstrijd zijn er altijd hondjes waar even mee gespeeld word, de hussen hebben heel veel vriendjes, de AA's iets minder

Ik denk dat het voor elke hond goed is om te leren niet overal op af te stormen en vooral ... te luisteren als er andere honden aan komen. Bram heb ik wat dat betreft helemaal verkeerd 'gesocialiseerd'. Bij Izzie heb ik dat heel anders gedaan. Het belangrijkste ben ik en naar mij luisteren. Ja, er zijn ook andere honden en daar mag je best naartoe als je dat wilt. Maar roep ik, dan kom je. En daarnaast had ze contacten met bekende honden. Nou is zij ook een heel ander soort hond, maar ik ga het met een volgende hond weer zo doen. Bij Izzie heb ik wel in m'n achterhoofd gehad dat ze wellicht niet de makkelijkste zou worden met andere honden.

Ik vind dus dat er geen verschil is tussen een lab of een staff socialiseren. Socialiseren is niet 'gooi maar los en zie maar wat je doet'. En dat is wel wat veel mensen doen. Ik denk dat veel van die honden niet al te leuk gedrag laten zien. Wie kent er niet die aanstormende labrador die met z'n poten op je kleine hond gaat petsen? Of de DH die andere honden opjaagt? Allemaal een kwestie van te veel vrijheid.

En zo zie ik ook de staffies en aanverwanten op dezelfde manier los rond rennen tussen de andere honden. Ik denk vaak 'hoop dat ik die niet over een half jaar nog een keer tegenkom'. Want je ziet de gedragsverandering al prima aankomen. Maar de baasjes willen het niet zien. Dat is dus wachten op het eerste incidenten en dan volgen de maatregelen.

Zoek stok! schreef:
Ik vind dus dat er geen verschil is tussen een lab of een staff socialiseren. Socialiseren is niet 'gooi maar los en zie maar wat je doet'. En dat is wel wat veel mensen doen. Ik denk dat veel van die honden niet al te leuk gedrag laten zien. Wie kent er niet die aanstormende labrador die met z'n poten op je kleine hond gaat petsen? Of de DH die andere honden opjaagt? Allemaal een kwestie van te veel vrijheid.

En zo zie ik ook de staffies en aanverwanten op dezelfde manier los rond rennen tussen de andere honden. Ik denk vaak 'hoop dat ik die niet over een half jaar nog een keer tegenkom'. Want je ziet de gedragsverandering al prima aankomen. Maar de baasjes willen het niet zien. Dat is dus wachten op het eerste incidenten en dan volgen de maatregelen.

Hier doelde ik een beetje op met:

"Of je kan dan denken, alleen met bekenden honden, maar ja, niet iedereen trekt zo even een blik bekende honden open. En betekent dat dan ook helemaal niet los in losloopgebied meteen? Of juist wel?"

Ik vind ook dat je elke hond, ongeacht ras moet opvoeden dat andere honden niet het leukste op aarde zijn, en dat je er helemaal niet heen moet, en dat de baas belangrijker is.
Alleen als je ervoor kiest je hond los te laten in losloopgebied gaan die andere honden hoe dan ook wel op jouw hond afkomen, en zal er hoe dan ook wat "geklooid' worden dan, of jij dat nou wil of niet Voor dat Labje maakt dat in principe verder niet uit, zolang hijzelf maar leert niet aan te komen stormen. Maar als je echt wil dat je hond later alles negeert lijkt me dat nogal lastig oefenen, en teveel gevraagd, in een losloopgebied waar honden wel contact met jouw pup gaan zoeken ook al leer je jouw pup te negeren. Of tenminste, wil je je pup/jonge hond dat leren.
Daarom vroeg ik me af hoe ver je dat dan door zou trekken
Ik heb Saar en Vera ook nooit aangemoedigd zelf contact te zoeken, en geleerd te luisteren ook bij andere honden. Maar ik heb ze nooit willen leren andere honden te negeren. Had ik dat gewild dan had ik ze niet los moeten gooien in de Soesterduinen op zaterdagmiddag bijvoorbeeld.

Maar goed, misschien wil je je Staff-pupje helemaal niet leren andere honden te negeren. Dat vroeg ik me dus af

Nuyvilaq schreef:Ik bepaal met wie ze spelen en dat zijn er maar verdomd weinig, ik vind het sowieso erg onnodig aangezien ze elkaar hebben maar soms neem ik er heel bewust 1 of 2 mee naar bv een wandeling waar ik van weet dat het gewoon goed gaat en soms komen er hondjes bij ons thuis spelen.
Ook op een show of een wedstrijd zijn er altijd hondjes waar even mee gespeeld word, de hussen hebben heel veel vriendjes, de AA's iets minder

Dat zal natuurlijk ook schelen, of je thuis een leuk roedeltje hebt lopen waar ze genoeg contacten uit halen in principe

Moos schreef: En betekent dat dan ook helemaal niet los in losloopgebied meteen? Of juist wel?"

Juist wel, maar wel op tijden dat half nederland op 1 oor ligt.

Moos schreef: Maar goed, misschien wil je je Staff-pupje helemaal niet leren andere honden te negeren. Dat vroeg ik me dus af

Hier zal nooit een staff komen, maar ik zou hem zeker leren andere honden te negeren. Dat heb ik Izzie ook geleerd. Nee, niet elke hond, maar ze moeten het wel kunnen. En idd, contact is niet te vermijden. Maar als je hond goed luistert en je bent alert op het verloop van de hondencontacten, denk ik dat je prima aan ziet komen dat losloopgebieden niet meer kunnen. Het is meer een kwestie van niet willen zien dan niet kunnen zien. Ik zou een staff pup niet bij alle honden weghouden. Maar zoals gezegd, gedoseerd en met controle. Zoals het ook bij andere honden zou moeten zijn

Ik laat ze wel "gewoon" kennismaken in losloop of vrije gebieden.
Behalve als de baasjes al staan te gillen en de vreemde hond niet luistert, alle bultypes (sorry, zijn niet soc. hier) daarvoor lopen we om. Ook voor honden die sterk fixeren en geen correctie van hun baas krijgen.
Ik roep ze en we gaan de andere kant op. Zelfs mijn kleintje gaat dan mee ondanks zijn enthousiasme.

Vandaag weer verschillende vreemde honden tegengekomen, met sommige hebben ze gespeeld, andere vinden het wel grappig maar lopen door, mijn honden doen dat dan ook. Een Duitse Herder, vond Lil heel leuk maar toen Jof erbij kwam deed hij een lelijke uitval, grommen en achter hem aan gaan, baas en ik gaven allebei, een kreet, ik blokte en het was klaar.
Jof was niet echt onder de indruk, maar keek echt van Gozzie!!!! Naast Lillith.

Ondanks dat we behalve de JR bijna geen kleintjes tegenkomen en er altijd een risico is, waar ik zo voorzichtig mogelijk mee omga, lopen we lekker en dat ben ik van plan het zo te blijven doen. Loopt een hond vast hou ik ze bij me of doe ze vast.
Lillith en Joffy behoren niet tot de moeilijke honden(rassen), zijn vriendelijk en luisteren goed los.
Ik zou me geen raad weten met een moeilijk socialiserend ras, wil absoluut niet zo'n hond, aangezien mijn eerste vereiste voor een hond is dat hij los moet kunnen en vrij wandelen.
Ik hou het altijd in de gaten en ze mogen bv. niet aanblaffen of te opdringerig doen.

Zoek stok! schreef: Ik vind dus dat er geen verschil is tussen een lab of een staff socialiseren. Socialiseren is niet 'gooi maar los en zie maar wat je doet'. En dat is wel wat veel mensen doen. Ik denk dat veel van die honden niet al te leuk gedrag laten zien. Wie kent er niet die aanstormende labrador die met z'n poten op je kleine hond gaat petsen? Of de DH die andere honden opjaagt? Allemaal een kwestie van te veel vrijheid.
.

Ik heb daar toch echt een heel ander beeld bij moet ik zeggen.
Hier vlakbij heb je het Groendedaalse hondenbos daar struikel je dus over de honden,hoe je daar wilt leren je hond andere honden te negeren lijkt me vrij onmogelijk.
Mensen komen daar bewust heen om hun hond in contact te brengen met andere honden en eigenlijk loopt dat best wel goed allemaal.
Ik weet tenminste niets van ernstige incidenten aldaar
Goed ik kwam daar niet met Orson op drukkere tijden en zou hem sowieso in zo'n situatie nooit losgooien.
Maar de rond petsende,jagende bijtende honden die jij regelmatig tegenkomt ,van wat ik uit je posts begrijp ,dat beeld herken ik echt helemaal niet ,met geen van mijn honden.

Zoek stok! schreef: Het is meer een kwestie van niet willen zien dan niet kunnen zien

Ik denk dat het vaak ook wel een kwestie is van niet kunnen zien hoor Net zoals mensen die een roedel groterds hebben die kleintjes lopen te pletten ook alleen maar denken dat ze zoooo leuk spelen. Of mensen met kleintjes die groterds aanblaffen alleen maar denken dat ie zo dapper is etc. Ik denk dat het vaak ook best is dat mensen dan denken "ach ja, het is een lomperd he?"of, ook altijd een leuke, "hij wil gewoon even laten zien wie de baas is", terwijl het meer een hint is dat je wat beter op moet gaan passen.

Qua negeren van andere honden zat ik meer te denken aan echt heel strak negeren. Dus niet negeren op commando, of altijd komen als je roept, maar echt van pup af aan leren dat er niks met andere honden hoeft te gebeuren. Beetje wat ik ook zou doen als ik een chi-reutje zou hebben ofzo. Gewoon leren dat ze echt niks te maken hebben met vreemde honden.
En dat lukt denk ik niet als je ze ook los gooit op zaterdagmiddag in Soest enzo. Ik heb bij Saar en Vera geoefend op negeren als ik het zeg, en terugkomen als ik roep. Maar niet op "je hoeft nooit iets te maken te hebben met vreemde honden". Dan pak je dat, denk ik, heel anders aan dan ze losgooien in drukke losloopgebieden
Maar nogmaals, of dat een manier is met bijvoorbeeld een Staff-pupje weet ik dus niet

tineke schreef:

Zoek stok! schreef: Ik vind dus dat er geen verschil is tussen een lab of een staff socialiseren. Socialiseren is niet 'gooi maar los en zie maar wat je doet'. En dat is wel wat veel mensen doen. Ik denk dat veel van die honden niet al te leuk gedrag laten zien. Wie kent er niet die aanstormende labrador die met z'n poten op je kleine hond gaat petsen? Of de DH die andere honden opjaagt? Allemaal een kwestie van te veel vrijheid.
.

Ik heb daar toch echt een heel ander beeld bij moet ik zeggen.
Hier vlakbij heb je het Groendedaalse hondenbos daar struikel je dus over de honden,hoe je daar wilt leren je hond andere honden te negeren lijkt me vrij onmogelijk.
Mensen komen daar bewust heen om hun hond in contact te brengen met andere honden en eigenlijk loopt dat best wel goed allemaal.
Ik weet tenminste niets van ernstige incidenten aldaar
Goed ik kwam daar niet met Orson op drukkere tijden en zou hem sowieso in zo'n situatie nooit losgooien.
Maar de rond petsende,jagende bijtende honden die jij regelmatig tegenkomt ,van wat ik uit je posts begrijp ,dat beeld herken ik echt helemaal niet ,met geen van mijn honden.

Tsja, ik heb een heel andere kijk op vrij en blij niet luisterende rondrennende honden en zie het dus wel regelmatig mis gaan. Afhankelijk van de tijd en het gebied. Ik ken wel gebieden waar ik nooit iets vervelends zie, ondanks de vele honden.

Maar om on topic te blijven. Naar zo'n hondenbos zou ik dus niet toegaan met bepaalde rassen. Ja, als jonge puppy wellicht, maar niet met een jaar nog met het idee 'zie wel wanneer het misgaat'.

Die van mij is heel goed gesocialiseerd maar toch vanaf dat hij een maand of 18 was reageert hij agressief terug bij uitdaging.
Hij doet dat alleen bij grote rassen, kleine hondjes die tekeer gaan negeert hij volkomen.
Het verschil met bv de Leonberger van mijn ouders is dat die Leonberger alleen agressief terug blaft maar die van mij wilt er bovenop duiken als hij de kans hiervoor heeft.
Aan de lijn houdt hij wel zijn gemak,maar als hij los loopt kijk ik idd welke hond eraan komt en als ik de hond niet ken lijn ik hem aan.

Zoek stok! schreef:Tsja, ik heb een heel andere kijk op vrij en blij niet luisterende rondrennende honden en zie het dus wel regelmatig mis gaan. Afhankelijk van de tijd en het gebied. Ik ken wel gebieden waar ik nooit iets vervelends zie, ondanks de vele honden.

Maar om on topic te blijven. Naar zo'n hondenbos zou ik dus niet toegaan met bepaalde rassen. Ja, als jonge puppy wellicht, maar niet met een jaar nog met het idee 'zie wel wanneer het misgaat'.

Maar vrij en blij rondrennend hoeft toch niet per definitie te betekenen niet luisterend.
Ja en dat je uit bepaalde gebieden wegblijft met een hondagressieve hond vind ik vrij logisch ,ik baal zelf ook als er in een klein stadspark iemand met een agressieve hond gaat lopen ondertussen verwachtend dat iedereen maakt dat die wegkomt omdat Brutus eraan komt.
Maar goed ik baal ook van de meneer die ik tegenkom in datzelfde park met zijn jr pup die nu nadat hij hem vier weken heeft net zo bang is als zijn eerder dit jaar overleden andere twee jr's.
En niet omdat er iets gebeurd is met dat hondje maar omdat meneer de angst er zowat in propt bij dat beestje en dat net zo'n neurotisch geval dreigt te worden als zijn vorige hondjes

Ik houd altijd in de gaten hoe mijn honden zich gedragen, Bunker is als pup gewoon mee geweest met wandelingen en toen zag ik al dat het een aardig pittig mannetje was die liever zijn eigen gang ging dan zich bemoeide met andere honden. Op een gegeven moment had ik zoiets van hmm dit gaat hem niet worden omdat hij té geinterreseerd werd naar andere honden en dat begon al met uitvallen aan de riem vanaf dat moment heb ik hem gewoon niet meer los gedaan met andere honden ter bescherming van hemzelf en de andere honden. Voor mij ook totaal geen punt want voor mij is het geen pré dat een hond sociaal moet zijn.

Elektra hetzelfde verhaal, is een sociaal hondje maar laat niet het kaas van haar brood eten, ze doet niets maar als ze aangevallen wordt wil ze er wel op in hakken maar 1 brul en het is over en ze staat naast me, ze kan dan ook gelijk weer met die hond waar ze wat mee had samen oplopen ze kijkt er totaal niet naar tenzij de hond haar weer lastig valt.
Dat is een keer gebeurd tijdens een wandeling en dan ga ik gewoon mijn eigen weg dan blijf ik ook niet met die hond oplopen want zolang het kan probeer ik ze gewoon lekker met andere honden te laten lopen.

Mocht het zo zijn dat ik merk dat ze zelf gaat beginnen is het net als Bunker dan gaat ze gewoon niet meer los. Buffel ook zo, die is echt heel sociaal, laat de stukken uit zijn donder bijten en gaat dan alleen staan gillen die laat ik ook gewoon lekker lopen met andere honden maar ik blijf zijn gedrag in de gaten houden en hoe andere honden op hem reageren.

Met Bunker en Tank loop ik in een aanlijngebied en Bunker loopt alleen los op omheinde terreinen, met Elektra en Buffel loop ik wel in een losloopgebied maar niet op de drukste tijden en die luisteren allebei prima als ik ze roep en dat vind ik wel belangrijk als ze los lopen dat ze wel luisteren.

tineke schreef:Maar vrij en blij rondrennend hoeft toch niet per definitie te betekenen niet luisterend.

Wel vaak Nee geintje, dat is inderdaad niet per definitie zo. Ik zag laatst nog iemand met een jonge staff waar ik van onder de indruk was. De hond mocht wel kennismaken met bepaalde honden, maar de baas hield controle. Dat is wat ik bedoel.

Zoek stok! schreef:

tineke schreef:Maar vrij en blij rondrennend hoeft toch niet per definitie te betekenen niet luisterend.

Wel vaak Nee geintje, dat is inderdaad niet per definitie zo. Ik zag laatst nog iemand met een jonge staff waar ik van onder de indruk was. De hond mocht wel kennismaken met bepaalde honden, maar de baas hield controle. Dat is wat ik bedoel.

Ja maar gooi die hond los op zondgmorgen 11 uur op een zonnige dag in het hondenbos en ik vraag me af of dat nog zo is

Ik loop trouwens sowieso niet in verschrikkelijk drukke gebieden, sociale hond of niet. Ik heb daar gewoon geen zin in.

ik heb Cash vanaf het begin proberen duidelijk te maken dat ik veeeeeeeel leuker ben dan die andere honden.
Maar Cash had als pup en nu nog steeds weinig interesse in andere honden. Dus eigenlijk was dat makkelijk bij hem.
Vandaag liep ik met CAsh op een strandje, op een paar meter van ons kwam een bernersenner eens kijken.... maar die ziet Cash dan totaal niet staan.

Nanna schreef:

Jinx schreef:Bij die witte is het gegaan: Losgooien met andere honden en toen het misging weghouden. Ik vind dat zelf een prima manier, ik zou niet goed weten hoe het anders moet.

Je zal de eigenaar maar zijn van het hondje "waarmee het misging"

Ik wil voorkomen dat het mis gaat vandaar dat ik al vrij snel ervoor kies om mijn hond niet meer los te laten bij andere honden als ik veranderingen merk maar heel veel mensen vinden dat raar, die zeggen ook van je kan toch gewoon pas ze aan de lijn houden als ze een keer gevochten hebben maar gek genoeg vinden heel wat mensen het maar raar dat ik niet wil dat ze vechten, dan ben je weer onnodig te voorzichtig