Het HondenForum

Ik merk aan Sara dat als we wandelen met haar vriendinnetjes dat ze zich een stuk zelfverzekerder voelt.
Ze is dan helemaal in haar hum en voelt echt de kracht van de roedel op dat moment.
Ik geniet ervan om haar zo te zien. Alleen met haar op pad is ze een stuk onzekerder en tegenover vreemde honden heel onderdanig.
Ik ben momenteel niet in de positie een tweede hond erbij te nemen. Al blijft dat wel een wens van me.
Maar wat ik me nou afvraag. Is een hond alleen in huis wel gelukkig? Of mist die soortgenoten?
Ik ben er eigenlijk van overtuigd dat ze zich fijner voelen in een roedel.
Maar of ze dat echt nodig hebben weet ik niet.
Hoe denken jullie hierover?

Misschien een uitzondering, maar volgens mij is Kyra heel gelukkig in haar eentje. Ze krijgt alle aandacht en als ik zie hoe leuk ze met zichzelf kan spelen. Ook tijdens wandelingen is ze helemaal door het dolle heen. Je ziet haar echt genieten zonder dat ik er echt mee moet spelen.

We gaan ook vaak wandelen met andere honden, maar heb niet het idee dat ze het dan leuker vind.
Ook logee hondjes gaat goed, maar ik merk geen echt verschil aan haar of we nu een week 2 honden hebben, maar misschien dat dat ook te kort is?

Ik hoop dat hier ooit ook een tweede komt, maar ik heb in ieder geval niet de indruk dat Kyra iets tekort komt of minder gelukkig is.

Ook Luna is volgens mij niet ongelukkig alleen. Als we met andere honden gaan wandelen of als we andere honden tegenkomen, wil ze eerst even snuffelen, maar daarna gaat ze gewoon haar eigen gangetje hoor. Ze is niet zo geinteresseerd in andere honden (in ieder geval nadat ze even kennis gemaakt heeft dan, daarvoor trekt ze aan de riem om bij de hond te komen...)

Ik heb dus niet het idee dat ze persé nog een hond erbij in huis wil...

Dat verschilt echt per hond. Ik denk dat mijn twee honden prima alleen zouden kunnen zijn in huis. Denk zelfs dat Bram dat leuker vindt. Buiten vindt hij het wel gezellig.

denk dat dit heel erg hond afhankelijk is.
Mijn beide honden zijn liever met andere honden.
Pardoes die maakte het niks uit (teminste niet merkbaar)
Ken ook honden die beter alleen gaan dan met een ander.
met andere woorden je kunt dat alleen maar zien aan je eigen hond

Het lijkt mij voor alles en iedereen fijn een soortgenoot in de buurt te hebben.

ik heb het idee dat honden wel veel aan elkaar kunnen hebben, moet het natuurlijk wel een beetje klikken buiten zijn ze echt een koppeltje (tegen de rest) samen rennen, samen muizen vangen etc de kleine pup wil buiten buiten ook dolgraag een trio vormen maar ze wordt nog grotendeels door de grote genegeerd
mijn honden hebben wel bij voorkeur graag de aandacht van ons maar ik denk wel dat ze elkaar gezelschap waarderen, ook als wij er niet zijn.

Ik denk meestal ook dat Sara er wel van geniet het huis voor haar alleen te hebben.
Als we soms honden op visite hebben (binnen dus) trekt ze daar amper mee op.
Maar buiten is het een ander verhaal. Hoewel na 20 minuten spelen/rennen/ravotten ze wel ook haar eigen gang gaat.
Dan is de grootste lol ervan af.

Ondertussen heb ik verschillende combinaties gehad.
1. Bente alleen
2. Bente + dochter Beetle
3. Beetle alleen (grotendeels bij mijn ouders).
4. Lumi alleen
5. Beetle + Vincent (grotendeels bij mijn ouders)
6. Beetle + Lumi
7. Vincent alleen (bij mijn ouders)

Bente vond het vaak erg leuk dat haar dochter erbij was. Toen ze overleed was Beetle kort van slag, maar daarna was ze prima alleen te houden. Vorig jaar kwam een herplaatser, haar zoon, erbij en dat ging niet goed. Ze tollereren elkaar, maar Vincent werd heel irritant en Beetle voelde zich niet op haar gemak met hem in de buurt. Daarom is Beetle verhuisd naar mij. Samen met Lumi vindt ze het prima, volgens mij vindt ze het wel gezellig. Vincent daarentegen is nu een heel relaxte hond geworden, niet meer de zenuwpees die hij was. Hij is dus echt een alleen hond, alhoewel ik denk dat hij samen met Lumi ook een prima duo zou kunnen vormen. Lumi is erg makkelijk, zij is zowel prima alleen als met een 2e hond te houden. Ik denk dus dat het per hond verschillend is. Wel denk ik dat de hond niet te oud moet zijn als er een 2e bij komt. Vincent was bijna 10 jaar lang enigst hond geweest en mogelijk daardoor minder flexibel.

Ik denk niet dat ik mijn hond er echt een plezier mee zou doen eigenlijk. Hij zou er best aan wennen, mits het een teefje zou zijn dan, maar of hij er echt gelukkiger van zou worden weet ik niet.

Wij hebben hier acht maanden een teefje erbij gehad en hoewel Tillo het ook prima alleen doet, merkte ik wel dat hij het gezelschap erg waardeerde. Als ik hem nu alleen thuis laat, dan huilt hij. Samen met Lycia kon hij zeker 4 uur alleen blijven, lekker saampjes op de bank, zonder een kik te geven. Ik nam hem wel alleen mee naar behendigheid en gehoorzaamheid en die paar uurtjes echt met z'n tweetjes vond hij ook heel fijn. Zodra ik de kans krijg, komt hier dus zeker een dame bij

Jamey raakte helemaal van slag en op den duur zelfs 'depressieverig' (voor zover je dat van een hond kunt zeggen natuurlijk) met de 2 keer dat ik er een hond naast heb gehad... Dus ik denk dat het voor haar zieliger zou zijn om er een hond bij te nemen, dan dat het zielig zou zijn om haar enige hond te laten zijn... Tenzij ik ooit een hond vind waarmee ze een geweldige klik heeft, maar ik zie dat niet zo direct gebeuren.

Zoek stok! schreef:Dat verschilt echt per hond. Ik denk dat mijn twee honden prima alleen zouden kunnen zijn in huis.

Hier ook zo met de herders. Opvangertje Sophie daarentegen voelt zich duidelijk prettiger en zekerder in de roedel.

Justy geniet wel het meest om met een andere hond te zijn vooral met Joey die 2 zijn dan ook best vaak bij elkaar. Joey is 2jaar alleen bij mijn vriend vind hij altijd prima maar nu Justy er vaak is zie je toch een andere hond. Die 2 zijn het liefst samen. Maar goed ik denk dat er ook genoeg honden toch liever alleen zijn.

Het verschilt erg per hond, Lilo zou ook prima alleen kunnen functioneren, Danne is echt een roedelbeest, Zen en Hayley hebben zich erg opgetrokken aan haar, sinds die twee er zijn is Danne rustiger en ze eet beter.
Ozzy deed het geweldig in een roedel, maar kan ook prima in zn eentje wonen, er is dus niks vasts over te zeggen, ligt helemaal aan de hond.

Ik denk dat de meeste honden graag een soortgenoot om zich heen hebben, maar dit is niet noodzakelijk. Een hond die zonder andere honden woont is echt niet altijd ongelukkig. Ik denk dat als je een hechte roedel vormt met je hond, dat stukken belangrijker is. Laat ik het zo stellen: hond A leeft als enige hond in een gezin waar duidelijkheid heerst. Hij weet dat hij onder aan staat in rangorde en kan terugvallen op zijn leider(s). Hond B leeft met nog 3 andere honden waar hij mee kan spelen, maar de baas is niet al te ervaren en is niet duidelijk naar de honden toe. Hond B kan dus wel in een "gezellige roedel" leven maar ik wed dat hond A gelukkiger is.

Hier thuis vinden ze het allebei leuker om meerdere honden om zich heen te hebben. Nora vind het echter alleen gezellig, maar heeft ook 11 jaar lang gelukkig als enige hond hier geleeft. En ik denk dat als Nilo nu weg zou zijn, ze daar ook geen problemen mee had. Desondanks is ze wel een beetje aan haar tweede jeugd begonnen toen we Nilo erbij kregen en vind ze hem best leuk, ze word ook altijd vrolijk als we met meerdere honden wandelen of er meerdere honden in huis zijn. Maar Nilo vind dit veel belangrijker! Als ik alleen met hem loop merk ik ook echt dat hij een maatje mist. Nora is echt te oud om nog mee te gaan dus ik regel vaak dat hij samen met andere honden kan wandelen, dan geniet hij echt! Ik ben bang dat hij er echt onder kan lijden als Nora er niet meer is. Voor hem zou ik ook graag een maatje erbij willen hebben, daar zou hij echt van genieten!

Ik denk dat het echt per hond verschilt.
Cody zou het volgens mij fijner vinden om de enige hond te zijn. Hij is erg jaloers op de andere honden. Bovendien ontwijken de andere honden hem ook meestal omdat ze hem niet leuk vinden/raar gedrag vertoont.
Kyra zou het geloof ik geen fluit uitmaken of er honden bij zijn of niet. Ze accepteert alles wat in huis is/komt en is onveranderlijk vriendelijk tegen alles wat leeft. Lyndie is wel een hond die zich ongelukkig zou voelen als ze alleen was, zij trekt zich erg op aan de anderen. En Lisa tenslotte geniet van het gezelschap van de anderen maar mist geloof ik wel de prinsessebehandeling die ze bij haar vorig vrouwtje heeft gekregen.

Molly vond het prima alleen. Nu met de pup is het zo-zo, soms vind ze hem wel leuk om mee te spelen, maar ze kan hem ook ongelovelijk irritant vinden. 'Jaloers' is ze ook, voor zover dat voor honden bestaat dan.

Diesel trekt wel heel erg op aan haar, en Molly helpt hem ook mee opvoeden, en hij heeft steun bij haar als we even weg moeten om een boodschap te doen.

Maar volgens mij had het van Molly niet zo gehoeven, een tweede hond. In ieder geval niet met een hond die als ie de kans krijgt de hele tijd aan haar oren en staart hangt

Samara van mij zou zich in huis niet fijn voelen als enigste hond, buiten maakt het niet uit maar in huis moet er een andere hond bij.
Bowie maakt het niet zoveel uit, aangezien zij gewend is dat de andere honden binnen toch niet spelen... buiten vind ze het wel erg leuk met een andere hond maar ook alleen doet ze het prima.
Als Samara er over een tijd niet meer is wil ik dus proberen om Bowie alleen tehouden, mocht het niet gaan komt er uiteraard wel een andere bij maar ik ga het eerst proberen zonder.
Tyson is 8 jaar enigste hond geweest, al had hij bij mijn ouders wel gezelschap van hun jack russel teef... Tyson vond alles prima als ze hem maar met rust lieten en af en toe zijn oren schoonmaakte was het prima.
Ligt dus helemaal aan de hond, maar als ik het zo lees van jouw hond zou ik zeker met wandelingen zoveel mogelijk andere honden opzoeken..

dat is per hond heel verschillend...
Xantos zou het liefst hebben dat alles qua hond direct verdwijnt... het liefst gister nog
De rest zou het wel jammer vinden denk ik maar eenmaal alleen zou dat ook geen probleem zijn.

Ik denk ook dat het per hond verschilt. Moos kon prima alleen, maar vond het ook erg leuk met Saar erbij. Saar in d'r eentje wordt erg passief, ze heeft een andere hond nodig om haar tot actie te manen zeg maar. Ze kan met Vera helemaal dol doen, samen aan speeltjes trekken, als een gek grommend door het huis rennen etc. Dat kan Saar alleen maar met een roedelgenootje. Met mensen speelt ze niet zo vrij, en met honden die niet echt helemaal eigen zijn ook niet. Ze speelt eigenlijk helemaal niet met een andere hond behalve Vera (en vroeger Moos).
Ik denk dat Vera als enigst hond prima zou functioneren, ze is wel erg 'op de baas', maar ze speelt graag met een roedelmaatje (ook weer meer dat met honden die niet met haar in 1 huis wonen), en dan zou ze denk ik wel missen. Ze is wel dol op Saartje namelijk.

Leuke reacties allemaal.
Erg verschillend dus.
Ik ben hier ook pas een paar weken mee bezig. Heb altijd het idee gehad dat Sara het prima heeft in haar eentje hier en geen behoefte aan een andere hond.
Maar als ik zie hoe zelfverzekerd ze is in de roedel met de honden van een vriendin vind ik dat prachtig om te zien.

Nou is Sparrow nog maar een pupje, maar ik denk dat hij het reuze gezellig zou vinden met nog een vriendje er bij.
Hij speelt tussendoor al leuk met onze ene kat en ik kan ook zeker niet zeggen dat hij ongelukkig is.

Gelukkig ziet hij dagelijks honden waar hij mee kan spelen, gaat hij twee wekelijks mee naar tante waar ik ga paardrijden en hij in een kleine roedel mag spelen voor een paar uren. Hierdoor ontwikkeld hij zich op dit moment ook tot een sociaal hondje wat prettig is in de omgang.

Bij ons ook verschillend, denk dat alleen Chic het erg zou vinden om geen andere hond in huis te hebben, de rest heeft meer met mensen en trainen dan met andere honden. Zouden ze minder mens-contact en minder training hebben, dan storten ze echt in.
Je hebt zo honden-honden en mensen-honden.
Pinkki heeft geen probleem met andere honden, maar ze doet er verder niet zo veel mee, behalve met groenendalers daar is ze gek op. En soms speelt ze met Pika. Eventjes. En heel soms ook met Ko of Chic. Maar zij speelt liever gewoon met mensen.
Prima, ik heb daar geen probleem mee.
Als ik het zo lees dan heeft jou hond steun aan andere honden, en is ze alleen onzekerder. Ik zou ipv denken aan hond er bij, bezig gaan met oefeningen/cursussen waarvan je hond meer zelfverzekerheid krijgt en dus ook alleen zich sterk kan voelen.
Denk bvb aan jachttraining/behendigheid/speuren etc.

Denk voor de meeste honden het altijd leuk is een soortgenootje te hebben in huis, maar dan moet je wel beetje overdenken welke hond beste erbij past

Hier zijn 3 honden en ze trekken toch veel met elkaar op, en kenji is sinds maja erbij is gekomen ook veel zelfzekerder geworden

Ik denk dat Diesel het prima zou vinden als ze alleen was. Die vermaakt zich ook uitermate goed met onze paarden( en andersom) . Maar Sam en Smokey zijn duidelijk honden honden. Diesel heeft weinig tot niks met andere honden( behalve met Sam en Smook) en het is totaal géén zenuwlijer met complexen. Verder past ze zich prima aan in de roedel maar trekt toch haar eigen plan, het is alleen een beetje een eigenheimer Niks mis mee toch. Het is bovendien de makkelijkste hond die ik tot nu heb gehad. Ik heb er al wat gehad en weet niet wat er in de toekomst nog komt....

Ik denk dat er veel honden zijn die een hondenvriendje/vriendinnetje wel kunnen waarderen, uitzonderingen daargelaten.
Het zijn toch roedeldieren.
Zowel Jakko als Lola zouden niet zo gedijen als ze nu doen, als ze geen hondenmaatje hebben/hadden, ze zijn nl heel erg gek met elkaar.

Jacksel schreef:Jamey raakte helemaal van slag en op den duur zelfs 'depressieverig' (voor zover je dat van een hond kunt zeggen natuurlijk) met de 2 keer dat ik er een hond naast heb gehad... Dus ik denk dat het voor haar zieliger zou zijn om er een hond bij te nemen, dan dat het zielig zou zijn om haar enige hond te laten zijn... Tenzij ik ooit een hond vind waarmee ze een geweldige klik heeft, maar ik zie dat niet zo direct gebeuren.

Vergeet niet je eigen aandeel. Er komt een pup en jij gedraagt je ineens totaal anders. Met Yore was je aardig van slag. Denk dat de reactie van de eerste hond op de nieuwe hond vaak erg samenhangt met hoe de eigenaar met de nieuwe hond omgaat. Dapper en Cleo vonden het de eerste week maar niks met Eva. Daarna wel. Maar toen Eva ouder werd en stout en aandachtvragend vonden ze er ook minder aan omdat wij teveel aandacht aan Eva moesten besteden. Dus er een hond bijzetten betekent niet alleen dat er een hond bij is. Dat betekent veel meer voor de oudere hond. Alles veranderd en dat geeft wel een reactie ja

Ik heb bij Fritz wel het idee dat hij het leuk zou zijn als hij een vriendinnetje zou hebben om mee te spelen. En denk ook dat het goed voor hem zou zijn..
Hij gaat er gewoon niet zo graag alleen op uit.
Hij vind het ook helemaal leuk als mijn schoonouders er zijn met hun hondje. Aandacht delen vind ie geen probleem.

Het hondje van mijn schoonouders daarentegen wil best kennis maken en even snuffelen maar wil verder gewoon met rust gelaten worden door andere honden. Ze heeft ook liever dat andere honden mijn schoonmoeder en mij met rust laten...

die van mij vinden het alle 6 heerlijk om met mij alleen wat te doen of te liggen maar ik merk ook dat vooral solar, cy, smitthy en jenson erg op elkaar gericht zijn in huis. Buiten vinden ze het zoizo heerlijk om samen te stoken , te spelen en te rennen. Ik denk dat ze allemaal ook prima als enig hond kunnen functioneren, denk ook dat de band dan sterker wordt omdat ze verder niemand hebben om mee op te trekken, ik merk alleen dat ze erg van elkaar genieten, kalusha en barry zouden stiekem wel graag enig hond zijn denk ik, ben wel blij dat ik barry niet als enige hond heb, hij zou dan nog erger kleef aan zijn dan nu en helemaal niet alleen thuis kunnen blijven.