Het HondenForum

Belle is een hond die ook niet van herhaling houdt. Bovendien houdt Belle niet van apporteren, ze wil zelfs eigenlijk liever niets in haar mond (behalve eten). Toch heb ik haar (een beetje) leren apporteren. Niet omdat dat zo nodig moest, maar meer omdat ik iets nieuws moest bedenken om te trainen. Ik ben net als jij begonnen, clicken voor aanraken en dan voor vasthouden en tenslotte voor het oppakken op een heel kleine afstand (verder zijn we nog niet). Bij Belle heb ik regelmatig een stapje terug moeten doen, omdat ze het soms ook ineens niet meer leek te snappen of leuk leek te vinden.
Wat bij Belle en veel andere honden belangrijk lijkt te zijn is de frequentie van belonen, er moet niet te lang tussen zitten. Minstens 10 keer in een minuut, liever nog vaker. Als je dat niet haalt, omdat het gedrag niet snel genoeg komt, is het vaak een teken een stapje terug te doen in de training. Tot je weer op minimaal 10 keer in een minuut zit, dan kun je weer kijken of je een stapje verder kan.
Je zegt ook dat ze helemaal lyrisch is van de beloning. Is deze misschien te lekker? Als ze teveel gefixeerd is op de beloning kan dat er ook voor zorgen dat ze er niet meer bij weg wil. Je kunt proberen iets minder bijzondere beloningen te gebruiken, maar de frequentie van belonen hoog zien te houden.

herkenbaar dus - dus wel beter een stapje terug dus voor relaxje. maar wordt het dan niet heel verwarrend voor haar als ik de éne keer click voor (nou ja, ik click niet, ik zeg 'já!!' ) iets minder en de andere keer voor iets meer? of moet ik dan voor de betere uitvoering iets extra belonen?

Ja zo doe ik het wel als ze hier iets minder uitvoeren en ik zie dat ze het wel snappen maar gewoon slordig zijn dan krijgen ze wel een klik maar niet een jackpot beloning. Snappen ze de oefening nog niet helemaal goed dan ga ik even een stap terug. Doen ze het dan vervolgens wel helemaal zo als het hoort krijgen ze van mij een jackpot. Dat zijn ongeveer 6 koekjes die ik na elkaar geef dus niet alles in 1 keer. Zelf gooi ik de beloning altijd weg zodat ze er achter aan mogen rennen.

Misschien dat je dan toch de beloning uit je hand moet gaan geven, zodat je sneller door kunt gaan. Bij Belle is het echt belangrijk dat we niet stilvallen, dat we achter elkaar door kunnen gaan. In ieder geval bij oefeningen die moeilijk zijn voor haar.
Een stapje terug hoeft niet verwarrend te zijn, maar ik probeer wel altijd toe te blijven werken naar meer of beter. Maar dan wel in heel kleine stapjes. Eigenlijk is het het mooiste als je ervoor kunt zorgen dat je geen stapje terug hoeft te doen. Dus pas je criterium verhoogt als de hond het vorige criterium goed beheerst. Dit kun je bereiken door heel goed bij te houden wat het succespercentage is. Dit kan door 10 beloningen in je hand te nemen en de oefening 10 keer te vragen. Elke goede uitvoering wordt beloond en voor elke verkeerde (of geen) uitvoering leg je een beloning apart. Je kunt dan makkelijk zien wat het percentage goed is. Is dat een paar sessies achter elkaar minstens 80%, dan kun je het criterium iets verhogen.
Ik moet wel zeggen dat ik zelf jammer genoeg ook niet altijd zo systematisch te werk ga , maar als ik het doe, werkt het wel.

Nog een kleine toevoeging: wat bij mijn honden nog meer indruk maakt is als het koekje bij een verkeerde uitvoering naar de ander gaat (alleen het bijhouden van het aantal is dan wat lastiger).

Buck laat als volwassen hond ongeveer het zelfde gedrag zien als relextje.
De oefening apporteren krijg ik er hier niet ingetraint, terwijl andere dingen wel héél makkelijk aan te leren zijn
Bij buck werkt het alleen als we op een "foute" manier apporteren dus samen trekken aan het speeltje zodat hij enthousiast is, dan gooien en hard aanmoedigen "pak hem maar" en dan zelf een beetje springen zodat hij weer komt met het speeltje Ik kan het ook niet vaker dan 2 keer doen want dan is hij er weer klaar mee. tja... het is de titel apporteren niet waard maar verder kom ik hier echt niet

Inge O schreef: ik weet alleen echt niet hoe ik (zelfs in deze gewijzigde versie) aan 10/min zou moeten komen - de doorsnee hovawart heeft op die tijd amper twee uitvoeringen gedaan, zelfs al doet hij het supergoed .

Je onderschat je ras , ik heb af en toe met een hovawart getraind en die was toch echt wel heel leerbaar en ook heb ik de heelworkgroep van de hovawarts zien trainen. Je moet alleen korte sessies doen, veel geduld hebben en afwisselen. Een beetje zoals bij Belle ook. En ook je criteria niet te hoog stellen, zodat je toch vaak kunt belonen. Ik ben met Belle heeeeeel lang bezig geweest met alleen maar aanraken van het voorwerp, toen aanraken en geclickt voor een iets geopende bek, dan voor aanraken met de binnenkant van de bek/de tanden etc., heel kleine stapjes dus. Pas heel veel later ben ik het voorwerp op enige (lees 50cm.) gaan leggen/gooien, maar tot die tijd kon ik dus wel 10 beloningen per minuut halen.

Wat bij Belle trouwens ook belangrijk is, is de afwisseling in de beloningen. Ik heb dus meestal wel 3 of 4 verschillende dingen bij me, want zelfs de lekkerste koekjes zijn na 10 keer saaaaaaaaai.

Als ze het apporteren de eerste keer wél leuk vind, en je dus kunt concluderen dat ze apporteren wel leuk vind , zou ik er eerder aan denken dat "het bezit" (de voerdummy) daarna te dicht bij jou blijft waardoor ze het misschien te spannend vind om hem te pakken.
Jij hebt het ding dan immers.
Smijt dat ding eens wat verder weg (geen andere honden in de buurt) en kijk eens wat ze dán doet?

GEwoon een stapje terug dus als ik je antwoorden zo lees. Mens eigen he altijd teveel en te snel willen hihi. Het voertje aan een ander geven helpt maar zelf op eten helpt ook (tipje van minna) moet je dan wel menseetbare beloningen hebben ik gebruik daarvoor kaas. En je moet mazzel zien kijken dan .

Jaap* schreef:Als ze het apporteren de eerste keer wél leuk vind, en je dus kunt concluderen dat ze apporteren wel leuk vind , zou ik er eerder aan denken dat "het bezit" (de voerdummy) daarna te dicht bij jou blijft waardoor ze het misschien te spannend vind om hem te pakken.
Jij hebt het ding dan immers.
Smijt dat ding eens wat verder weg (geen andere honden in de buurt) en kijk eens wat ze dán doet?

Daar zat ik ook aan te denken.

En nog iets.
Wéét ze dat er die tweede keer weer lekkers in dat voertasje zit of denkt ze dat het al leeg is?

En anders:
Als ze het een keer met heel veel vreugde doet, waarom stop je daar dan niet?
Waarom dan nog een keer?

Misschien is het wel niet zo'n 'klikkervoorzichtigekleinestapjeshond'?
Misschien is ze juist wat meer actiegericht?
Heb je de dummy wel eens een eind weggegooit met een touwtje er aan zodat je hem eventueel ook weer terug kunt trekken of de dummy verleidelijk kunt laten 'bewegen'?
Ik zou namelijk gewoon eens iets heel anders proberen dan wat je tot nu hebt gedaan
En kijken wat er dán gebeurt.

Zat deze topic met een big smile te lezen en een gedachte kan ik niet neer pennen zonder te lachen.

RELAX Relax Inge
:lol:

Wat Marjolein al schrijft het is haalbaar hoor met een Hovawart om zoveel te clickeren.
Heeft wat tijd nodig maar het werkt als een tierelier.
Mss jij even oefenen op de 10 keer

Nu maar hopen dat ze een beetje gevoelig is voor pesten

Oeh dit is ook handig om te lezen. Ik ben ermee bezig met 2 honden.
James gaat sowieso alles 100x slomer dan bij een normale hond.. dus die heeft al een apart topic gekregen
Jules vind piepspeeltjes wel heel boeiend, dus die apporteert ze nou.. Nu ga ik beginnen met de dummy, kijken hoe ze dat gaat doen.
Het blijft natuurlijk een teckel, dus ben benieuwd Misschien moet ik het piepje in de dummy doen

Die honden blijven je bezig houden

Hier hetzelfde hoor, als het beweegt is het fantastisch, maar stilliggende voorwerpen, mwah, daar loop je wel heen, snuffelt een keer en dan ga je heel hard terug naar het vrouwtje voor het snoepje

Inge O schreef:

Sita schreef:Hier hetzelfde hoor, als het beweegt is het fantastisch, maar stilliggende voorwerpen, mwah, daar loop je wel heen, snuffelt een keer en dan ga je heel hard terug naar het vrouwtje voor het snoepje

toch rowan niet ?

Het is wel Rowan Maar dat slaan we er wel uit Een retriever moet apporteren of ie wil of niet



Ben nu gestopt met het weggooien, als hij naar mij toekomt, dan leg ik de dummy neer en dan mag hij het laatste stukje naar mij toe brengen. En als hij het vast heeft, dan click ik. En het gaat al erg vooruit. Nog even en dan apporteert hij alles naar mij toe

Inge O schreef:

Sita schreef:


Ben nu gestopt met het weggooien, als hij naar mij toekomt, dan leg ik de dummy neer en dan mag hij het laatste stukje naar mij toe brengen. En als hij het vast heeft, dan click ik. En het gaat al erg vooruit. Nog even en dan apporteert hij alles naar mij toe

en iets stilliggends oppikken als hij naar je toekomt doet hij wel ?

Elke hond heeft zo zijn eigen bijzonderheden

Denk dat ik iets verkeerd heb gedaan met de opbouw. Rowan rent als een idioot naar de dummy, pakt het even op, legt het vervolgens neer en komt dan naar mij om het snoepje te halen. Iets te enthousiast geweest in het begin

Ik laat het nu dus vlak voor zijn neus vallen. Ik ren achteruit en op het moment dat Rowan naar mij toe komt, laat ik dummy vallen, zodat hij het ziet en dan pakt hij het wel op en komt dan met dummy naar mij toe. Zit nu nog niets eens een meter tussen, en dat ga ik nu langzaam uitbouwen naar grotere afstanden. Als dat gaat lukken, want hij is nu al super snel.

Wij hebben op het moment een lab van een jager in de groep. Die lab kan eigenlijk helemaal niks maar gaat al jaren mee jagen tot volle tevredenheid
Ze markeert bijvoorbeeld niet, maar rent als een dolle naar waar ze ongeveer denkt dat ze moet zijn en kamt dan op het oog zo'n heel gebied uit tot ze iets ziet waarvan ze denkt dat ze het moet ophalen. Ze gebruikt haar neus ook niet. In het begin had ze niet zo goed door dat het om de dummy ging
En vervolgens brengt ze dat naar de dichtsbijzijnde méns, het maakt niet uit wie dat is. Ze gooit het dan ongeveer in de buurt van die persoon op de grond en staat dan piepend en met vragende kop te wachten op de volgende.
Na twee lessen begrijpt ze al dat ze terug moet naar degene die haar ook heeft uitgestuurd.
Ik vind het prachtig, zo'n hond die zelf maar wat heeft bedacht. En die hond wordt alleen maar enthousiaster nu ze gaat begrijpen hoe ze met minder moeite sneller een apport kan vinden. Het is net een heel leergierig kind dat elke weetje over een hobby opzuigt als een spons.
Ik bedoel maar, het is in aanleg aanwezig. Maar het echte succes zit hem er altijd in dat je het samen moet doet. De één is de werker en de ander is de denker en die kunnen niet zonder elkaar
Nu het haar steeds duidelijker wordt wat precies de bedoeling is stopt het piepen ook trouwens. "Ik wordt wel geroepen als het zover is" lijkt ze te denken.

Inge O schreef:

ranetje schreef: Elke hond heeft zo zijn eigen bijzonderheden

vreemde wezens, honden .

relaxje heeft gisterenavond als een razernde furie twee keer haar etuitje geapporteerd en was zeer teleurgesteld dat ik er al mee stopte .

ik moet het voor haar dus echt weggooien, niks neerleggen en laten oppakken en zo geleidelijk aan uitbouwen .

Prima toch?
Een van mijn teckels heeft het ook zo geleerd

Dat laten oppakken waar men over het algemeen mee begint moest ik bij hem echt niet mee aankomen.
Dat ben ik later wel gaan oefenen toen mijnheer besloot dat hij een apport wel aan mijn voeten mocht neerkwakken
Ik trainde in die tijd niet met voer

Het voeretuitje heeft inderdaad het voordeel dat het lekkers daar uit komt, dus je moet het wel meenemen.
Toch heb ik dat neergooien om het voertje te halen nooit meegemaakt.

Misschien omdat ik nooit heb beloond voor aanraken van een op de grond liggend apport, als eerste stap?

Jaap* wat een grandioos verhaal over die Lab

ranetje schreef:Jaap* wat een grandioos verhaal over die Lab

Ja het is een hele leuke hond. Degene die ermee traint is niet de eigenaar maar 'leent' haar even omdat haar eigen hond uit de running is. Die jager weet niet wat hem overkomt denk ik
Het is een heel zelfverzekerde hond, maar ze is nieuwsgierig genoeg om open te staan voor suggesties hahahaha

Wat een geweldige hond die lab!

ranetje schreef:Toch heb ik dat neergooien om het voertje te halen nooit meegemaakt.

Misschien omdat ik nooit heb beloond voor aanraken van een op de grond liggend apport, als eerste stap?

deed ik (veeeeel ) vroeger ook niet (ik leerde het hen aan op de 'ouderwetse' manier, gewoon meteen de oefening in zijn geheel) maar toch heb ik honden gehad die dat deden hoor - heb om die reden daarna ook geen voerbeloning meer gebruikt bij het apport - tot het etuitje dus .[/quote]

Ik heb ook niet beloond voor het aanraken van een op de grond liggend apport als eerste stap. Beloon met stem als hij het opgepakt heeft en in de richting van mij komt. Maar Rowan heeft denk ik in zijn koppie dat belonen betekend snoepje komen halen bij de baas. Dat ben ik nu dus aan het afbouwen. Het is echt een klein vreetzakje, snoepjes zijn echt het allerbelangrijkst. Dus vandaar dat ik de afstand drastisch verkort heb.

Voeretuitje kan ik ook wel te voorschijn halen. Daarmee heb ik Taro ook kunnen leren dat dat ding terug moest, als hij een beloning wilde hebben

Inge O schreef: relaxje heeft gisterenavond als een razernde furie twee keer haar etuitje geapporteerd en was zeer teleurgesteld dat ik er al mee stopte .

ik moet het voor haar dus echt weggooien, niks neerleggen en laten oppakken en zo geleidelijk aan uitbouwen .

Goed zo Relaxje! Zo zie je maar, elke hond is weer anders en bij elke hond werkt een andere manier beter.
Knap van je dat je gestopt bent na twee keer. Dat vind ik altijd zo moeilijk als het net goed gaat, maar het werkt wel het beste denk ik.

Goed zo Relaxje

Ach.. de voerdummy!
Leek mij ook eeng eweldig plan voor Luca.. Maar helaas Luca pakt t ding, ruikt de koekjes, gaat liggen en doet heeel hard zijn best zelf de koekjes eruit te halen. T ding kan wel stuk denkt meneer

Inge O schreef:
dan verwacht je in het begin waarschijnlijk al teveel : van zodra hij het nog maar aanraakt moet je clicken (of wat dan ook) en er hem al meteen een voertje uit geven - als je het zo opbouwt heeft hij niet veel kans om erbij te gaan liggen .

als relaxje dat hier ook eens deed (gebeurt natuurlijk wel een keer) dan nam ik de dummy en legde hem een half metertje verder - van zodra ze dan opstond, erheen ging en hem met haar neus aanraakte werd ze weer beloond .

Luca heeft buitdrift Hij zegt, mijn dummy! Je mag er naar kijken baas maar die koekjes peuter ik er zelf wel uit...
Ik moet gewoon weer een stapje terug, dan weet ik.,.. Maar klikkeren heeft geen zin. Hij heeft namelijk de dummy met koekjes, en daar redt hij zich prima zelf mee vind hij. Heeft ie mij niet voor nodig. De link van klikken = baas haalt koekje uit dummy wil niet echt vallen

Machie schreef:

Inge O schreef:
dan verwacht je in het begin waarschijnlijk al teveel : van zodra hij het nog maar aanraakt moet je clicken (of wat dan ook) en er hem al meteen een voertje uit geven - als je het zo opbouwt heeft hij niet veel kans om erbij te gaan liggen .

als relaxje dat hier ook eens deed (gebeurt natuurlijk wel een keer) dan nam ik de dummy en legde hem een half metertje verder - van zodra ze dan opstond, erheen ging en hem met haar neus aanraakte werd ze weer beloond .

Luca heeft buitdrift Hij zegt, mijn dummy! Je mag er naar kijken baas maar die koekjes peuter ik er zelf wel uit...
Ik moet gewoon weer een stapje terug, dan weet ik.,.. Maar klikkeren heeft geen zin. Hij heeft namelijk de dummy met koekjes, en daar redt hij zich prima zelf mee vind hij. Heeft ie mij niet voor nodig. De link van klikken = baas haalt koekje uit dummy wil niet echt vallen

Aangelijnd oefenen en hondje met zijn buit binnenhalen tot het kwartje valt?
Ik denk dat het niet verstandig is om hem de gelegenheid te geven zelfs maar te proberen of hij die dummy zelf open kan krijgen.
En als hij eenmaal weet hoe gemakkelijk hij bij de inhoud kan als de baas dat ding open doet is er hopelijk geen reden meer om er zelf op te gaan knagen

Inge, gaat lekker met Relaxje

Aan de lijn werken is wel een heel goed idee!
Dan gewoon in de tuin! Eens zien of ik hem zo kan overtuigen gewoon dingen terug te brengen!
wel stom dat ik daar zelf niet aan gedacht heb. Alles oefen ik altijd eerst aan de lijn

Leuk om te lezen hoe er zoveel verschillen zijn wat werkt bij een hond hé.
Wel mooi hoe de duvel in Relax wakker wordt als de dummy beweegt

Indy apporteert vanaf het begin super.
Ben alleen bezig met sleutels, ze pakt ze alleen op en laat ze dan vallen.
Als ik zwaai met sleutels dan vind ze ze prachtig, beweging dus.

Geloof dat ik ook maar een touwtje aan een bos ga binden