Het HondenForum

Oma wil een hondje...
ze heeft er lang over na gedacht en tussen haar vorige hondje en nu zit zon 3 jaar
in die tussentijd is mijn opa overleden en is een stukje zorg bij haar weg gevallen..

nu is het inmiddels bijna 2 jr na het overlijden van mijn opa en oma mist een aanwezigheid in huis..
nu genoot ze altijd zo van haar hondje... het beestje werd vertroeteld elke dag geborsteld mee gespeeld meegelopen...
en dat wil ze graag weer...

oma is 76 jr dat is denk ik voor sommigen wel een discussie punt..
oma is nog heel actief loopt veel fietst veel heeft een huis met een best grote tuin..
waarin ze zelf staat te tuinieren elke dag...
kortom ze is nog vitaal genoeg... nu nog wel

gelukkig heeft zon beetje iedereen in onze familie gek op honden
en als het nodig is zal het hondje overgenomen worden door een ander familie lid...
dus over haar leeftijd maak ik mij geen zorgen...

maar ik ben beniuwd wat jullie daarvan vinden??

Ze heeft altijd een dwergpinchertje gehad en wil graag zon hondje weer...
of zo als zij het noemt een PINKSTERTJE

Ik denk, dat als ze een hond (evt. op leeftijd) adopteert dan het goed kan. Of dat ze zorgt dat ze eventueel al een adresje heeft waar hij in geval van nood heen kan? En van daaruit herplaatst of wat dan ook kan worden? Dan hoeft hij niet weer een asiel in.
Als ik zo hoor kan je oma een leuke hond nog een fijn leven geven! Word geen hondje wat de hele dag maar in huis zit.

LéonieHonden schreef:Ik denk, dat als ze een hond (evt. op leeftijd) adopteert dan het goed kan. Of dat ze zorgt dat ze eventueel al een adresje heeft waar hij in geval van nood heen kan? En van daaruit herplaatst of wat dan ook kan worden? Dan hoeft hij niet weer een asiel in.
Als ik zo hoor kan je oma een leuke hond nog een fijn leven geven! Word geen hondje wat de hele dag maar in huis zit.

oma is zelf heel vaak in de tuin dus daar zal de hond ook vaak te vinden zijn en verder is het de bedoeling dat het hondje overal mee naar toe gaat.... behalve naar de bingo

StormenRoxy schreef:

LéonieHonden schreef:Ik denk, dat als ze een hond (evt. op leeftijd) adopteert dan het goed kan. Of dat ze zorgt dat ze eventueel al een adresje heeft waar hij in geval van nood heen kan? En van daaruit herplaatst of wat dan ook kan worden? Dan hoeft hij niet weer een asiel in.
Als ik zo hoor kan je oma een leuke hond nog een fijn leven geven! Word geen hondje wat de hele dag maar in huis zit.

oma is zelf heel vaak in de tuin dus daar zal de hond ook vaak te vinden zijn en verder is het de bedoeling dat het hondje overal mee naar toe gaat.... behalve naar de bingo

Dan krijgt zo'n hondje het helemaal niet verkeerd!

Vind dat een goed idee. Ze heeft wat aanspraak en als ze 't hondje gaat uitlaten komt ze ook nog onder de mensen.

Gewoon doen! Zat hondjes te vinden die passen en er zijn ook regelmatig zogenaamde seniorenhondjes die ze een goed leven kan geven

Een leuk herplaatsertje van een paar jaartjes oud.
Kunnen ze elkaar nog wat plezier geven op hun oude dag.

Lekker nemen, hoor. Ik zou me er iig beslist niet door laten remmen.

Denk zelfs dat een leuk seniorenhondje bijvoorbeeld bij haar een leuker leven kan hebben dan een gezin ofzo!

Er is backup en het klinkt alsof ze het hondje een uitstekend leventje kan geven... dus waarom niet?
Ik vind 't een prima idee!

Absoluut doen, 76 is ook nog niet ontzettend oud

Er is familie die (onverhoopt) het hondje op kan vangen. Laat haar maar lekker haar honden-vriendje hebben.

toen mijn buurvrouw voor die keus stond op nog jongere leeftijd zeiden ook mensen dat dat niet meer moest

ik heb nog nooit zo aktieve oude vrouw gezien

ze was toen heel verdrietig mensen gunnen mij geen toekomst meer zei ze toen

ze heeft nog een hele leuke pup opgevoed tot een heerlijk hondje

haar dochters staan garant mocht er onverhoopt iets gebeuren

zij heeft het hondje inmiddels overleefd en nu op ruim 80 jarige leeftijd neemt ze geen hond meer maar heeft daar ook bijna geen tijd voor zo druk is ze nog

Gewoon doen en als er back-up is is het toch goed? Dan kan ze ook een jonger hondje nemen want ook een jonger hondje is erg blij met een tuin en een vitaal zeer zorgzaam baasje. Moet er wel zeker iemand zijn die het hondje opneemt als oma ziek wordt. Maar dat moet met een oud hondje ook en een oud hondje is helemaal niet zo makkelijk plaatsbaar als een jonger hondje.

Mijn oma wilde een York toen ze die leeftijd had. Ik heb gezegd, neem lekker een pup want Uw hondje kan altijd bij mij komen wonen als er iets is. Ze heeft het niet gedaan en heeft daarna nog 15 jaar geleefd zonder hondje. Dat is toch ook niet leuk?

Honden zijn er voor mensen. Als dit geen hulphondje is weet ik het ook niet meer. Oma uit haar eenzame bestaan bevrijden lijkt mij een zeer dankbare taak voor een hondje uit het asiel of evt zelfs gewoon bij een goede fokker vandaan als er een liefdevol 2e huis voor bestaat dat zeker is. Als oma blind was zou ze zo een nieuwe labrador gekregen hebben en was er vanzelf back-up. Dus gun haar maar een nieuwe huisgenoot, bijna net zo belangrijk als elke andere hulphond

Een iets oudere herplaatser, waarom niet? Wil ze echt weer een pinchertje, of zou iets anders ook een mogelijkheid zijn?
Als ze persé een pinchertje wil, dan zou ik op zoek gaan naar een ouder herplaats pinchertje.
Maar misschien dat ze ook open staat voor een leuk buitenlandertje?

Zo oud is 76 toch ook weer niet? Ik zeg: doen .

Misschien is dit hondje al aan de oude kant, maar staat nu op de website van de rasvereniging:

MARC_S schreef:Gewoon doen en als er back-up is is het toch goed? Dan kan ze ook een jonger hondje nemen want ook een jonger hondje is erg blij met een tuin en een vitaal zeer zorgzaam baasje. Moet er wel zeker iemand zijn die het hondje opneemt als oma ziek wordt. Maar dat moet met een oud hondje ook en een oud hondje is helemaal niet zo makkelijk plaatsbaar als een jonger hondje.

Mijn oma wilde een York toen ze die leeftijd had. Ik heb gezegd, neem lekker een pup want Uw hondje kan altijd bij mij komen wonen als er iets is. Ze heeft het niet gedaan en heeft daarna nog 15 jaar geleefd zonder hondje. Dat is toch ook niet leuk?

Honden zijn er voor mensen. Als dit geen hulphondje is weet ik het ook niet meer. Oma uit haar eenzame bestaan bevrijden lijkt mij een zeer dankbare taak voor een hondje uit het asiel of evt zelfs gewoon bij een goede fokker vandaan als er een liefdevol 2e huis voor bestaat dat zeker is. Als oma blind was zou ze zo een nieuwe labrador gekregen hebben en was er vanzelf back-up. Dus gun haar maar een nieuwe huisgenoot, bijna net zo belangrijk als elke andere hulphond

ze wil inderdaad ook graag een jong hondje... ze doet opzich wel veel.. is nog veel met haar zussen onderweg.. maar ze mist het zorgen voor en gewoon de aanwezigheid en de aanspreekbaar heid.. ze zegt nu zit ik soms maar tegen me zelf te praten... dan kan ze beter tegen een hondje praten.. ik weet zeker dat een hondje het super goed heeft bij haar...

ze was zo verdrietig toen ze haar vorige moest laten inslapen (hij had kanker) ze heeft nog steeds een beeldje van een beertje staan op de plek waar haar mandje altijd stond... en o wee als iemand dat beertje weg haald..

Renske schreef:Misschien is dit hondje al aan de oude kant, maar staat nu op de website van de rasvereniging:

oma wil graag een teefje....

Gewoon lekker de hond nemen die ze wil, of ze nu een pup wil of een herplaatser. De manier waarop erover gepraat wordt vind ik al raar. Wat is ze anders dan jij en ik? Behalve haar leeftijd.
Mijn schoonmoeder is 77 en kan nog wel 3 honden slijten als ze net zo oud wordt als haar moeder.
We praten over een mens dat toevallig 76 jaar oud is, dat maakt iemand toch niet incapabel.

De hele familie heeft immers honden, dus 't hondje komt wel terecht mocht ze de 100 niet halen.

Gewoon doen. Mijn oma is 82 en heeft vorig jaar een pinchermix uit het asiel gehaald van 9. Als het niet meer gaat neemt iemand in de familie haar.

Groetjes Majelle

De leeftijd mag hier zeker geen issue zijn want wie zegt dat jij of ik volgend jaar halen of niet ernstig ziek worden zodat wij de hond(en) niet meer uit kunnen laten/verzorgen?
En we hebben toch allemaal een hond, hebben we ook allemaal een back
up?
Ik niet in ieder geval, laat ze lekker doen waar ze zin in heeft

Gewoon doen! Ik heb altijd tegen mijn ouders en opa en oma gezegd dat als zij later een hond willen en er gebeurd iets met hun, het hondje bij mij terecht kan.

Mijn ouders zijn 79 en 83 jaar en hebben nog twee shelties. Toen 5 jaar geleden twee van hun drie shelties binnen drie maanden overleden door ouderdom en ziekte, hebben ze een herplaatsertje erbij genomen van 7 jaar. Beide ouders zijn gelukkig nog erg vitaal en zijn heel erg goed voor de hondjes. Mocht er iets gebeuren dan worden ze door ons opgevangen. Het oudste hondje is nu 13 1/2 jaar oud. Als er iets met hem gebeurt nemen ze misschien nog een klein herplaatsertje. Wij zullen het hondje altijd opvangen als er iets zou gebeuren, dat is voor hun ook een geruststelling.Anders beginnen ze er niet aan. Als je ziet hoe gelukkig ze met de hondjes zijn.....het houdt ze "jong"

Er zijn altijd mensen die er tegen zijn. Maar die laten we lekker kletsen. Wij weten dat de hondjes niets te kort komen en als het moet opgevangen zullen worden.

Dus ik zou ook zeggen: doen! 76 jaar is nog lekker jong!

Nanna schreef:Tofik had een huis, hij was gewend om in bed bij zijn baasje te slapen en om op schoot te zitten. Hij is bij asiel terechtgekomen vanwege een ernstige ziekte van zijn eigenaresse. Tofik is een heel klein hondje, kruising Pincher. Hij verdraagt moeilijk het verblijf in asiel, hij mist een baasje en een thuis. Wij zijn op zoek naar een warm huis voor hem. Tofik is braaf, zoekt geen conflicten en hij blaft nauwelijks. Tofik heeft gezelschap van mensen nodig, hij loopt de hele tijd achter de asielmedewerker aan en hij is erg graag bij de mens. Hij houdt ervan om op schoot te zitten. Tofik vindt het fijn als het rustig en stil om hem heen is. Hij is zeer zachtaardig naar kinderen toe. Tofik kan ook erg goed omgaan met andere honden en katten. Voor meer informatie, foto's of bij interesse in Tofik kunt u terecht op http://www.dutchyadoptions.com" onclick="window.open(this.href);return false; of u kunt een email sturen naar info@dutchyadoptions.com

Dit lijkt me inderdaad een zaaaalig hondje voor een oma Ook voor mij maar mijn smaak is nog iets breder dan wanneer ik zelf een opa ben. Want dan mocht hij ook wel bij mij komen wonen.

Ik zou het gewoon stimuleren. Vooral als je achterban heb als er wat met je oma gebeurt. Zij klinkt als een actieve dame die volledig zelfstandig is nog dus gewoon samen op zoek gaan

Grote kans dat ze doordat ze weer een hondje heeft, veel langer goed gezond blijft omdat ze er altijd ergens voor uit moet en moet zorgen. Je wilt geen oma achter de geraniums.

Mijn moeder is 84 en ook al wil ze geen hond, heeft energie voor 10 en zegt zelf nog steeds dat ze bij de oudjes in het bejaardentehuis gaat helpen bij de fitness (waarvoor ze zelf eerst 20 min moet fietsen, dan zelf eerst fitness heeft, dan helpt en dan weer 20 min naar huis fietst)..

Op dezelfde site als Tofik staat ook Greta, ook een pinchermixje
Leuk dat je oma weer een hondje wil

Doen en wel voor 100%.
Heerlijk voor je oma, weer een levend wezen in huis waar ze mee bezig kan zijn.

Gewoon doen, zo te lezen krijgt het hondje een heel lief baasje