dag lieve blacky
Geplaatst: 09 feb 2010 15:01
Gisteravond om ong. 9 uur hebben we op bijna 13 jarige leeftijd Blacky in moeten laten slapen.
Hij heeft waarschijnlijk eergisteren een hartaanval gehad en kon daardoor bijna niks meer.
Hij had al meer dan 24 uur niet meer gegeten of gedronken en kon met heel veel moeite naar buiten om te plassen.
Alleen als we hem hielpen met lopen! Hij zette dan alle haren achter op zijn rug en kont overeind van de pijn.
Het doet erg zeer om het hondje waar je zo gek op bent zo te zien.
Gisteravond hebben we dus de dierenarts gebeld en toen hij de narcosespuit kreeg ging hij eindelijk in zijn relax slaaphouding liggen. Dit was voor mij duidelijk dat hij het zo goed vond, want hij lag krom van de pijn en was in eens lekker rustig en relaxt.
Het doet ontzettend veel pijn om hem te moeten missen, maar dit was voor hem het beste!
Zit nu op mijn werk maar kan nergens anders aan denken dan aan Blacky. Ik blijf maar huilen!
Mensen zeggen dat ik nog een hond heb en dat het dan niet zo erg zou moeten zijn.
Nou zo werkt het voor mij niet. Ben ontzettend gek op Argos, maar Blacky was echt mijn hondje.
Heb jaren met hem opgetrokken toen ik ziek thuis was en hij kon mij altijd troosten.
Gelukkig is hij wel heel rustig ingeslapen en heeft hij nu geen pijn meer aan de andere kant van de regenboogbrug!
Hij heeft waarschijnlijk eergisteren een hartaanval gehad en kon daardoor bijna niks meer.
Hij had al meer dan 24 uur niet meer gegeten of gedronken en kon met heel veel moeite naar buiten om te plassen.
Alleen als we hem hielpen met lopen! Hij zette dan alle haren achter op zijn rug en kont overeind van de pijn.
Het doet erg zeer om het hondje waar je zo gek op bent zo te zien.
Gisteravond hebben we dus de dierenarts gebeld en toen hij de narcosespuit kreeg ging hij eindelijk in zijn relax slaaphouding liggen. Dit was voor mij duidelijk dat hij het zo goed vond, want hij lag krom van de pijn en was in eens lekker rustig en relaxt.
Het doet ontzettend veel pijn om hem te moeten missen, maar dit was voor hem het beste!
Zit nu op mijn werk maar kan nergens anders aan denken dan aan Blacky. Ik blijf maar huilen!
Mensen zeggen dat ik nog een hond heb en dat het dan niet zo erg zou moeten zijn.
Nou zo werkt het voor mij niet. Ben ontzettend gek op Argos, maar Blacky was echt mijn hondje.
Heb jaren met hem opgetrokken toen ik ziek thuis was en hij kon mij altijd troosten.
Gelukkig is hij wel heel rustig ingeslapen en heeft hij nu geen pijn meer aan de andere kant van de regenboogbrug!
