Het HondenForum

wat is erfelijk en wat, niet
de vraag is simpel en toch ook niet soms ontstaan dingen spontaan ,
soms veranderen inzichten over bepaalde aandoeningen of schoonheidsfoutjes.
wat zijn jullie inzichten daarin?

Een erfelijk gebrek is een gebrek of aandoening dat genetisch bepaald is en ook bij de ouders op de genen zat.
Omdat een gebrek of aandoening recessief kan zijn, hoeven de ouders dit gebrek of deze aandoening niet te "hebben" maar ze zijn dan wel drager.

Niet alle aangeboren gebreken of aandoeningen komen voort uit erfelijkheid, het kan een mutatie of chromosoomafwijking zijn.

Ik schaar alle problemen van honden die meer in een ras voorkomen dan in andere rassen onder erfelijke gebreken. Dus ook een hond met een bepaalde bouw die daardoor een bepaalde aandoening kan krijgen zie ik als erfelijk belast met die aandoening. Dus bv een cherry eye bij een CC zie ik als erfelijk gebrek. Het is immers echt iets van CC en omdat je CC x CC fokt en het bij bv herders eigenlijk nooit voor komt vind ik het een erfelijk gebrek.

Niet dat dat een groot probleem is want je opereert het vrij simpel weg en dan is het klaar. Meer ter illiustratie van wat ik erfelijke gebreken vind. Als het niet erfelijk was zou het immers bij elke hond evenveel voor komen en niet meer bij onderling gekruiste honden. Dan was het toeval als een hond een aandoening heeft.

Dus een Sharpei met een huidprobleem is een erfelijke aandoening, ook al hadden de ouders het niet

Pffffffffffff eigenlijk is het een heel moeilijke vraag
Wat is erfelijk/overerfelijk en wat niet. De P is dat er veel aandoeningen ook kunnen ontstaan van buitenaf. Dat is ook waardoor er regelmatig conflikten ontstaan tussen koper en verkoper. De overige aandoeningen die niet van buitenaf ontstaan/kunnen ontstaan noem ik aangeboren afwijkingen dus vind ik vallen onder de verantwoording van de fokker.
Maar............... even nadenken hoe ik dat ga opschrijven want deze vraag is ontstaan of de fokker wel of niet een vergoeding moet geven
Bepaalde rassen hebben bepaalde aandoeningen waarvan bekend is dat het regelmatig voorkomt. Persoonlijk vind ik dat onder de verantwoording van de fokker vallen en maakt het daarmee voor mij erfelijk/overerfelijk.
Dan kom ik weer als je als koper een pup koopt bij een fokker waar bekend van is dat er nakomelingen van honden bepaalde aandoeningen hebben moet je niet piepen. Ik vind dat een eigen stukje verantwoording ook van de koper. Bijv, koop je een pup uit een HD C hondXHD B dan weet je dat je een kans oploopt dat jouw pup ook HD gevoelig kan zijn. Mocht binnen een jaar blijken dat jouw pup ernstige HD heeft vind ik niet dat je dit volledig op de fokker kan afschuiven. Het zou netjes zijn van de fokker als die een gedeelte van de kosten op zich neemt. Een cherry eye vind ik een twijfelgeval. Het is erfelijk/overerfelijk maar valt wel onder de noemer, je weet dat je een vergroot risico loopt bij de aanschaf van het ras en daarmee zou ik het netjes vinden als de fokker een deel op zich zou nemen van d ekosten maar niet volledig verantwoordelijk (alhoewel ik wel weer vind dat als het bekend is je de ouderhond uit de fok moet halen of de ouder moet zoveel meer voordelen hebben dat dit gebrek in het niet valt). Pfffffffffffff snap je hoe moeilijk het is

ja ik snap dat het lastig is van daar dit topic, ik heb zelf zoiets, van ik weet dat dit ras er gevoelig voor is,( een cherry eye) er zijn ( gok ik) veel meer honden die het wel krijgen als honden die het niet krijgen, dus eigenlijk wist ik het van tevoren
Maar dingen als HD vind ik ook tricky , er wordt gezegd, erfelijk, maar het kan ook ontstaan als je je hond alle dagen 3 uur door de Duinen laat rossen

S@ndr@ schreef:Dus een Sharpei met een huidprobleem is een erfelijke aandoening, ook al hadden de ouders het niet

Ik vind van wel. Het moet immers een sharpei zijn om die huidproblemen te krijgen. En je bent een sharpei omdat je ouders twee sharpeis waren. Die vererven sharpeis en meteen huidproblemen. Soms pakt een combinatie zo uit dat het probleem sterker naar voren komt in de pups. Blijft echter wel dat de oorzaak ligt in de erfelijkheid en niet in het toeval. Als jij een sharpei kruist met een mechelaar heeft hij zelden huidproblemen. Dus het komt van de sharpei af en het vererft via de sharpei.

S@ndr@ schreef:ja ik snap dat het lastig is van daar dit topic, ik heb zelf zoiets, van ik weet dat dit ras er gevoelig voor is,( een cherry eye) er zijn ( gok ik) veel meer honden die het wel krijgen als honden die het niet krijgen, dus eigenlijk wist ik het van tevoren
Maar dingen als HD vind ik ook tricky , er wordt gezegd, erfelijk, maar het kan ook ontstaan als je je hond alle dagen 3 uur door de Duinen laat rossen

Dat laatste heb ik dus heel erg mijn twijfels over. Er wordt gezegd dat je HD kan maken in pups. Als je echter rassen neemt als de Belgische herder en bv de windhonden dan kan je een hondje dus wel 3 uur door het huis laten klappen, over gladde vloeren laten glijden en trap laten lopen om vervolgens een HDa hondje te hebben. Doe je dat bij een ras dat erg HD gevoelig is zoals de Duitse herder dan is het risico op HD veel groter. Ligt dat dan aan de bewegende pup of toch aan het ras en dus erfelijke factoren? Ik geloof nl niet dat een hond zonder aanleg voor HD wel HD kan krijgen door veel te rennen en te spelen. Heeft de hond aanleg dan vererger je wel door de pup te belasten.

Ik ken genoeg Belgische herder mensen die niets doen aan HD preventie omdat zij vinden dat als een pup HD krijgt van een druk leven hij toch al niet goed was. Verder, en dat is mijn mening, is het niet haalbaar om je aan de puppenregels te houden met dit ras. Je kan een mechelaar van 12 weken uit actieve lijnen met geen mogelijkheid rustig houden zonder hem permanent op te sluiten. Ik zou echt niet weten hoe ik Eva als pup aan de regels had moeten houden die gelden voor bewegen. 5 minuten? Maak daar maar 50 minuten van of ik moest haar valium geven en vastbinden in de bench. Dat natuurlijk omdat er heel erg veel pups zijn die inderdaad helemaal geen HD krijgen als ze met de volwassen honden meedoen van kleins af aan. Als Eva een dog was geweest was ze ook al helemaal stuk gegaan. Ik denk niet dat doggen 50 rondjes over laminaat moeten rennen en met 8 weken over de leuning van de bank moeten springen zonder gevolgen. Eva deed heel vaak de meest griezelige dingen en ze heeft nog geen dag mank gelopen. Misschien heeft ze wel HDd hoor, dat weet ik nog niet, maar het ziet er in ieder geval niet zo uit.

S@ndr@ schreef:Dus een Sharpei met een huidprobleem is een erfelijke aandoening, ook al hadden de ouders het niet

dat kan, maar hoeft niet altijd.

Maar zeker wel entropion en tightlip en ook cherry eye vallen bij de pei onder erfelijke aandoeningen.

Hoe zit dat dan met karaktereigenschappen.
Ik weet dat sommige honden bepaalde karaktereigenschappen krijgen toebedeeld.
Wat als je hond dan helemaal afwijkt ?
Is dat ook genetische bepaald of hebben invloeden van buitenaf daar ook hun zeg in.
Sanneke

MARC_S schreef:

S@ndr@ schreef:ja ik snap dat het lastig is van daar dit topic, ik heb zelf zoiets, van ik weet dat dit ras er gevoelig voor is,( een cherry eye) er zijn ( gok ik) veel meer honden die het wel krijgen als honden die het niet krijgen, dus eigenlijk wist ik het van tevoren
Maar dingen als HD vind ik ook tricky , er wordt gezegd, erfelijk, maar het kan ook ontstaan als je je hond alle dagen 3 uur door de Duinen laat rossen

Dat laatste heb ik dus heel erg mijn twijfels over. Er wordt gezegd dat je HD kan maken in pups. Als je echter rassen neemt als de Belgische herder en bv de windhonden dan kan je een hondje dus wel 3 uur door het huis laten klappen, over gladde vloeren laten glijden en trap laten lopen om vervolgens een HDa hondje te hebben. Doe je dat bij een ras dat erg HD gevoelig is zoals de Duitse herder dan is het risico op HD veel groter. Ligt dat dan aan de bewegende pup of toch aan het ras en dus erfelijke factoren? Ik geloof nl niet dat een hond zonder aanleg voor HD wel HD kan krijgen door veel te rennen en te spelen. Heeft de hond aanleg dan vererger je wel door de pup te belasten.

Ik ken genoeg Belgische herder mensen die niets doen aan HD preventie omdat zij vinden dat als een pup HD krijgt van een druk leven hij toch al niet goed was. Verder, en dat is mijn mening, is het niet haalbaar om je aan de puppenregels te houden met dit ras. Je kan een mechelaar van 12 weken uit actieve lijnen met geen mogelijkheid rustig houden zonder hem permanent op te sluiten. Ik zou echt niet weten hoe ik Eva als pup aan de regels had moeten houden die gelden voor bewegen. 5 minuten? Maak daar maar 50 minuten van of ik moest haar valium geven en vastbinden in de bench. Dat natuurlijk omdat er heel erg veel pups zijn die inderdaad helemaal geen HD krijgen als ze met de volwassen honden meedoen van kleins af aan. Als Eva een dog was geweest was ze ook al helemaal stuk gegaan. Ik denk niet dat doggen 50 rondjes over laminaat moeten rennen en met 8 weken over de leuning van de bank moeten springen zonder gevolgen. Eva deed heel vaak de meest griezelige dingen en ze heeft nog geen dag mank gelopen. Misschien heeft ze wel HDd hoor, dat weet ik nog niet, maar het ziet er in ieder geval niet zo uit.

toch is het wel bekent dat pups van grote rassen rustig op moeten groeien gewoon omdat die groei heel hard, gaat je zult nooit een dwerg pincher met heup problemen tegen komen denk ik
terwijl het bij de grote rassen schering en inslag is

yuki schreef:

S@ndr@ schreef:Dus een Sharpei met een huidprobleem is een erfelijke aandoening, ook al hadden de ouders het niet

dat kan, maar hoeft niet altijd.

Maar zeker wel entropion en tightlip en ook cherry eye vallen bij de pei onder erfelijke aandoeningen.

ja maar wie bepaald dat dan, en waarom dat wel en die huidaandoening niet , ik vind het redeloos ingewikkeld

S@ndr@ schreef:toch is het wel bekent dat pups van grote rassen rustig op moeten groeien gewoon omdat die groei heel hard, gaat je zult nooit een dwerg pincher met heup problemen tegen komen denk ik
terwijl het bij de grote rassen schering en inslag is

Ik weet niet of dat in de vethoek stond maar ik zal het anders inpakken. Er zijn molossers die domweg gefokt worden zonder naar HD te kijken. Die rassen zitten bomvol HD. De CC werd in Italië echt niet gefokt op heupen maar op uiterlijk en gedrag. Dergelijke honden moeten een jaar of wat mooi zijn en dan is het al goed. Ik weet niet of er veel HD in die rassen voorkomt. Wat ik wel weet is dat de Kangal eerder zelden HD had. Ik denk dat de grootte er weinig mee te maken heeft dus. Een Kangal werd voordat hij mode werd gezien en beschreven als een gezonde hond die best wel regelmatig de 14 jaar haalt. Als je dat vergelijkt met de ambull die veeeeel kleiner is maar extreem veel meer problemen heeft dan denk ik niet dat grootte in die mate een rol speelt als veel mensen willen geloven

HD in combinatie met een groot lichaam is natuurlijk wel veel dodelijker. Je merkt het eerder en beter en je hond gaat er dood van als hij groot is. Pitbulls hebben nu ook zeer veel HD. Die zijn klein, goed bespierd en gezond van lichaam. Dan merk je de HD dus niet zo op als bij een Boerboel die domweg in elkaar zakt als zijn poten niet goed zijn. Zie het als paarden. Een mankende pony kun je behandelen, een mankend trekpaard is sowieso ten dode op geschreven want die kan geen weken compenseren met het andere been. Die zakt daar dan doorheen.

S@ndr@ schreef:

yuki schreef:

S@ndr@ schreef:Dus een Sharpei met een huidprobleem is een erfelijke aandoening, ook al hadden de ouders het niet

dat kan, maar hoeft niet altijd.

Maar zeker wel entropion en tightlip en ook cherry eye vallen bij de pei onder erfelijke aandoeningen.

ja maar wie bepaald dat dan, en waarom dat wel en die huidaandoening niet , ik vind het redeloos ingewikkeld

Ik vind het ook moeilijke materie, alhoewel bij de pei, de westy enz. deze klachten te veel voorkomen, zie je (toenmend) bij andere rassen ook allergie voorkomen. Wordt het dan ook erfelijk, is het dat al?

S@ndr@ schreef:ja ik snap dat het lastig is van daar dit topic, ik heb zelf zoiets, van ik weet dat dit ras er gevoelig voor is,( een cherry eye) er zijn ( gok ik) veel meer honden die het wel krijgen als honden die het niet krijgen, dus eigenlijk wist ik het van tevoren
Maar dingen als HD vind ik ook tricky , er wordt gezegd, erfelijk, maar het kan ook ontstaan als je je hond alle dagen 3 uur door de Duinen laat rossen

HD kan buiten erfelijkheid ook veroorzaakt worden van buitenaf ongeacht het ras alhoewel het bij grotere zwaardere rassen meer voorkomt dan bij kleinere rassen wat ook weer logisch is qua belasten en snelheid van groei.
Alleen ga eens naar een fokker en probeer verhaal te halen als blijkt dat je 11 maanden oude hond HD blijkt te hebben. 9 van de 10 keer krijg jij zelf de schuld wetenschappelijk kan je het niet bewijzen.

Nanna schreef:

S@ndr@ schreef: toch is het wel bekent dat pups van grote rassen rustig op moeten groeien gewoon omdat die groei heel hard, gaat je zult nooit een dwerg pincher met heup problemen tegen komen denk ik
terwijl het bij de grote rassen schering en inslag is

Toch zijn grote- tot reuzerassen als de Deerhound, Ier en Greyhound nóg vrij ongevoelig voor HD.
Misschien dat het ooit voor de eerste twee nog zover komt hoor, nu ze niet meer op hun werk maar op hun schoonheid geselecteerd worden.

dat is een hele erge grote mogelijkheid, toch is bijvoorbeeld de BB echt qua bouw een stuk lomper en zwaarder dan bijvoorbeeld de Deerhound
wat denk ik ook meespeelt. de rassen die je noemt zijn gebouwd en gefokt voor snelheid en dus licht en wendbaar naar hun grootte

S@ndr@ schreef:

Nanna schreef:

S@ndr@ schreef: toch is het wel bekent dat pups van grote rassen rustig op moeten groeien gewoon omdat die groei heel hard, gaat je zult nooit een dwerg pincher met heup problemen tegen komen denk ik
terwijl het bij de grote rassen schering en inslag is

Toch zijn grote- tot reuzerassen als de Deerhound, Ier en Greyhound nóg vrij ongevoelig voor HD.
Misschien dat het ooit voor de eerste twee nog zover komt hoor, nu ze niet meer op hun werk maar op hun schoonheid geselecteerd worden.

dat is een hele erge grote mogelijkheid, toch is bijvoorbeeld de BB echt qua bouw een stuk lomper en zwaarder dan bijvoorbeeld de Deerhound
wat denk ik ook meespeelt. de rassen die je noemt zijn gebouwd en gefokt voor snelheid en dus licht en wendbaar naar hun grootte

Daarbij speelt karakter een leefomstandigheden ook een grote rol. Een molloser is van nature over het algemeen een lompe hond die zonder nadeken de clown uithangt en daardoor een groter risico dan de gemiddelde herder (buiten de erfelijke HD honden)die berekenend is al zijn ze nog zo jong. Een berghond heeft een sober karakter over het algemeen en is rustiger.
Grappig voorbeeld van doen en laten. Nikan en Baco, beide pups. Nikan de druktemaker, Baco overziet. Nikan bewegend in alle vrijheid, brutaal, lef. Baco die hem voor gek verklaard en ging zitten zo van hee maatje, glij jij maar van dat heuveltje af en plons in het water, ik kijk wel. Twee totaal verschillende hondenrassen, toch qua bouw overeenkomsten maar door karakter loopt de 1 meer risico op aandoeningen dan de ander.

Nanna schreef:

S@ndr@ schreef: dat is een hele erge grote mogelijkheid, toch is bijvoorbeeld de BB echt qua bouw een stuk lomper en zwaarder dan bijvoorbeeld de Deerhound
wat denk ik ook meespeelt. de rassen die je noemt zijn gebouwd en gefokt voor snelheid en dus licht en wendbaar naar hun grootte

Ik vind een Ier nou niet het toonbeeld van wendbaarheid en lichtheid Nooit geweest ook, want nooit op gefokt.
Bij de Molossers hebben die dieren ook de pech gehad dat er op steeds zwaarder en imposanter werd gefokt.
De Bordeaux Dog is van huis uit een redelijke kleine doch zeer atletische hond. Ga nu eens op shows kijken....het zijn stakkerds met zo groot mogelijke koppen en je ziet ze per jaar qua schouderhoogte toenemen. Want dát wil het kopend publiek...
Hetzelfde geldt voor andere rassen.
De Mastino zag er in de vorige eeuw zó uit:


Dat ze er nu zó uitzien heeft natuurlijk zijn weerslag op die arme gewrichten..

nah ja goed snelheid dan kan ik de BB niet van betichten dat ie gefokt is voor de jacht,
maar om te bewaken dus groot en imposant

chrico schreef: Daarbij speelt karakter een leefomstandigheden ook een grote rol. Een molloser is van nature over het algemeen een lompe hond die zonder nadeken de clown uithangt en daardoor een groter risico dan de gemiddelde herder (buiten de erfelijke HD honden)die berekenend is al zijn ze nog zo jong. Een berghond heeft een sober karakter over het algemeen en is rustiger.
Grappig voorbeeld van doen en laten. Nikan en Baco, beide pups. Nikan de druktemaker, Baco overziet. Nikan bewegend in alle vrijheid, brutaal, lef. Baco die hem voor gek verklaard en ging zitten zo van hee maatje, glij jij maar van dat heuveltje af en plons in het water, ik kijk wel. Twee totaal verschillende hondenrassen, toch qua bouw overeenkomsten maar door karakter loopt de 1 meer risico op aandoeningen dan de ander.

O.k dan kom je er achter dat je hond HD heeft, ( ik noem maar wat) de meeste fokkers geven maar 1 jaar garantie op erfelijke afwijkingen , en dat soort dingen kom je vaak pas met een jaar of 3 achter, dus dat heeft dan ook weinig zin

Vanwaar de vraag?
Garantie?
Erfelijke gebreken blijven een heikel punt en als deze vraag gesteld wordt gaat het bijna altijd om een conflict met de fokker. En juist met hem moet je om de tafel want als je een rechter moet laten uitzoeken of iets erfelijk danwel door omgevingsfaktoren ontstaan is dan ben je eigenlijk al veel te ver.

Tulp schreef:Vanwaar de vraag?
Garantie?
Erfelijke gebreken blijven een heikel punt en als deze vraag gesteld wordt gaat het bijna altijd om een conflict met de fokker. En juist met hem moet je om de tafel want als je een rechter moet laten uitzoeken of iets erfelijk danwel door omgevingsfaktoren ontstaan is dan ben je eigenlijk al veel te ver.

de vraag is niet gestart omdat ik een conflict heb met de fokker, maar, een verschil van mening( over wat erfelijk is en wat niet) met een paar mensen hier op het forum dus wil ik die discussie wel eens voeren.
als je wilt weten waar het begonnen is, dan even zoeken op Van Gils ook onder het mes
http://www.hondenforum.nl/plaza/medisch ... 51-30.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Tulp schreef:Vanwaar de vraag?
Garantie?
Erfelijke gebreken blijven een heikel punt en als deze vraag gesteld wordt gaat het bijna altijd om een conflict met de fokker. En juist met hem moet je om de tafel want als je een rechter moet laten uitzoeken of iets erfelijk danwel door omgevingsfaktoren ontstaan is dan ben je eigenlijk al veel te ver.

Dat is in dit geval niet het geval het was een vraag die voortkwam uit een discussie. Er is dus niets aan de hand behalve dat het vragen opriep van wat valt er onder erfelijke afwijkingen en wat niet

Ik zou een cherry eye bij een CC nemen als onderdeel van het ras. Soort van staande oren bij een terriër. Kan gebeuren, shit happens en geen probleem voor de hond en zijn gezonde leven verder.

MARC_S schreef:Ik zou een cherry eye bij een CC nemen als onderdeel van het ras. Soort van staande oren bij een terriër. Kan gebeuren, shit happens en geen probleem voor de hond en zijn gezonde leven verder.

Dat was ik dus ook echt wel van plan, maar er is dus iets ontstaan wat ik wel heel interessant vind, maar wat zich ook niet zomaar even laat uitspitten

Aha, ik heb het even gelezen en snap waar het over gaat.
Maar dan is het toch eigenlijk wel een "conflict" of zie ik dat fout?

Dit zou door ons betaald worden als fokker zijnde. Net zo goed als bv een entropion operatie. Je hebt in principe een ondeugdelijk "product" afgeleverd want dit heeft natuurlijk niets met omgevingsfaktoren te maken. En of het dan wel of niet erfelijk ga ik niet over in discussie met de eigenaar. Die heeft nl een smak geld betaald voor een gezonde hond .

Bij een boerboel van ons zijn 8 jaar geleden twee cherry-eyes gehecht en we hebben het nooit meer teruggezien. Ze had er eerst eentje en in de tijd tussen de afspraak en de operatie popte ook de tweede op. Eigenlijk geluk bij een ongeluk.

Even nog verder uitwijden:
De hele hond vergoeden omdat hij niet meer ingezet kan worden voor de fokkerij zouden wij overigens niet doen, dat is dan wel echt het risico dat een koper ook bewust neemt als hij voor een bepaald ras kiest.

Tulp schreef:Aha, ik heb het even gelezen en snap waar het over gaat.
Maar dan is het toch eigenlijk wel een "conflict" of zie ik dat fout?

Dit zou door ons betaald worden als fokker zijnde. Net zo goed als bv een entropion operatie. Je hebt in principe een ondeugdelijk "product" afgeleverd want dit heeft natuurlijk niets met omgevingsfaktoren te maken. En of het dan wel of niet erfelijk ga ik niet over in discussie met de eigenaar. Die heeft nl een smak geld betaald voor een gezonde hond .

Bij een boerboel van ons zijn 8 jaar geleden twee cherry-eyes gehecht en we hebben het nooit meer teruggezien. Ze had er eerst eentje en in de tijd tussen de afspraak en de operatie popte ook de tweede op. Eigenlijk geluk bij een ongeluk.

Er is wat mij betreft helemaal geen conflict,
ik neem dit er gewoon bij en dit wist ik ook van tevoren, dat het vaak voorkomt.
op de CC forums barst het ervan

S@ndr@ schreef:

Tulp schreef:Vanwaar de vraag?
Garantie?
Erfelijke gebreken blijven een heikel punt en als deze vraag gesteld wordt gaat het bijna altijd om een conflict met de fokker. En juist met hem moet je om de tafel want als je een rechter moet laten uitzoeken of iets erfelijk danwel door omgevingsfaktoren ontstaan is dan ben je eigenlijk al veel te ver.

de vraag is niet gestart omdat ik een conflict heb met de fokker, maar, een verschil van mening( over wat erfelijk is en wat niet) met een paar mensen hier op het forum dus wil ik die discussie wel eens voeren.
als je wilt weten waar het begonnen is, dan even zoeken op Van Gils ook onder het mes
http://www.hondenforum.nl/plaza/medisch ... 51-30.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik geloof dat ik het een en ander heb losgemaakt met mijn opmerking van vanmorgen. :N:
Mijn opmerking in het andere topic over Van Gils' zijn cherry eye is geplaatst met in mijn achterhoofd wat ik als fokker daarmee zou doen, en vandaar dat ik me afvroeg of de fokker hieraan (deels) mee betaald.
Ik vind dat zelf namelijk niet meer dan logisch, en in mijn ogen staat de al dan niet bewezen erfelijkheid daar moreel gezien nog los van ook. Stel dat mij ter ore zou zijn gekomen dat 1 van mijn pups een cherry eye had, dan zou ik zowiezo in ieder geval aanbieden om mee te delen in de kosten die gemoeid zouden gaan met het verhelpen ervan. Wat de eigenaar van de door mij gefokte hond daarmee verder zou doen, dat is niet aan mij. Maar ik vind het mijn verplichting als fokker om het aanbod in ieder geval te doen.
Ik heb in Nozems eerste nest een balmisser gefokt, heel vervelend en voor mij op voorhand niet te voorzien, en wellicht is het discutabel of ik daar al dan niet aan mee zou moeten betalen als je de letter van het contract erop na zou slaan, maar ik heb deze mensen aangeboden een eventuele operatie om de niet ingedaalde bal weg te halen te vergoeden. Zij wilden dit niet, maar al was dit wel zo geweest dan had ik het gewoon betaald.

Hetzelfde verhaal bij Lola uit het laatste nest. Gestorven aan de complicaties van de invaginatie-operatie. Ik heb bij meerdere dierenartsen nagevraagd of het mogelijk zou kunnen zijn dat haar aanvankelijke opstartproblemen toen ze nog bij ons was daar verband mee hielden en dat werd tegengesproken. Tóch heb ik de eigenaresse aangeboden de koopprijs van Lola (die al lager was dan bij de andere pups, omdat ik het volle bedrag vragen bij een pup die toch nog een lichte achterstand had toen ze wegging) te vergoeden. Dat wilde ze niet hebben, maar het aanbod was er.

Ik weet in deze situatie natuurlijk helemaal niet hoe het contact met de fokker is en wil uiteraard ook geen problemen aan de kaak stellen die er niet zijn.
Maar heb puur mijn mening gegeven over hoe ík het zou doen als ik de fokker was.
Als pupkoper zou ik de operatiekosten niet terug hoeven van de fokker, maar zou het feit dat het in ieder geval aangeboden was wél erg waarderen.

Ga hier idd mee met Suzanne

Suzanne jij hebt dus een zeer groot verantwoordelijkheidsbesef en dat is je te prijzen, ik heb een heel goed contact met Gil zijn fokker, en kan dag en nacht bellen, dus dat is helemaal geen probleem, het heeft alleen een aantal andere vragen opgeroepen die ik graag beantwoord had willen zien.
Een andere vraag is natuurlijk hoe ver ga je daarmee als fokker,
ik vraag dit omdat deze discussie van garantie op levende dieren ook op een ander forum loopt,
en ik vind het heel erg vaag allemaal