Het HondenForum

Taro is de afgelopen weken gedrag gaan vertonen met het apporteren, dat ik liever niet zie. Hij moet elk boompje/struikje markeren op weg naar de dummy en op de terugweg doet hij het gewoon met de dummy in zijn bek.

Probleem is dat ik hem niet te hard wil corrigeren, aangezien we een jaar bezig zijn geweest om hem lol in het apporteren te laten krijgen.

Heeft iemand nog tips om dit gedrag te doorbreken?

Volgens mij stond er iets in het boek van Anke Bogaards "De drie karakters " over markeren tijdens het apport. Ik zal vanavond voor je zoeken (ga zo eerst mijn prakje koken en hondjes uitlaten )

Dit is puur dominant gedrag. Ik zou toch wel serieus corrigeren. Eerst met een grote mond en indien nodig er heen rennen en de hond even fors aanpakken.

jalumi schreef:Dit is puur dominant gedrag. Ik zou toch wel serieus corrigeren. Eerst met een grote mond en indien nodig er heen rennen en de hond even fors aanpakken.

Zou ik ook doen ja. Ben je gelijk weer terug bij af.

Misschien komt dit markeergedrag ook wel door de spanning van de oefening. Maar ik zou zo snel niet weten hoe je ervan af kan komen.

trainen op korte afstand en in hoog tempo. Laat hem vast een 'happy dummie' zien met komen en loop eventueel <hard> mee bij het halen. Geef hem gewoon geen tijd meer om te markeren omdat het apporteerspel veel te spannend is.

jalumi schreef:Dit is puur dominant gedrag. Ik zou toch wel serieus corrigeren. Eerst met een grote mond en indien nodig er heen rennen en de hond even fors aanpakken.

Iets wordt veel te vaak direct op dominantie gegooid.
Als je het mis hebt ben je nog verder weg van je einddoel dan toen je begon.
Als het kalmeringssignalen zijn omdat hij zich onzeker voelt vererger je het probleem.
Dus je moet heel goed weten wat er aan de hand is.

Ik zou proberen de hond te stimuleren om sneller te komen.
Eerst weer op kortere afstand en dan de afstand uit gaan breiden.
We hadden het er toevallig over op de training afgelopen zondag waar ik met Ita train.
Een van de reuen daar gaat dat ook steeds meer doen (baas wordt boos).
Let op de duidelijkheid van je commando's, op je lichaamshouding en ook op het prijzen van je hond als hij het apport onbeschadigd aflevert.

Afgelopen keer hebben we met zijn allen overlegd en de baas laten proberen via positieve stimulans de hond sneller binnen te krijgen met apport.
Door de hurken (minder druk, want kleiner = minder bedreigend), op de knieën klappen en jaaaaaaaaaa kommmmm maarrrrrrrrrrrr roepen.
En jawel nog maar een plasje.
Dat is het begin

Een andere optie is je omdraaien zodra de hond er aan komt met het apport en een vrolijk sprintje trekken.
Een derde optie is om een bakje met wat lekkers mee te nemen............... de hond er wat uit te geven vóór de opdracht......................... dan de hond wegsturen op apport en het bakje klaar houden.
Even rammelen als hij het apport vast heeft en het bakje leeg laten eten als hij in één keer naar je door loopt.
Door op korte afstanden te beginnen (weinig plaskans) zou dat ook kunnen helpen.

jalumi schreef:Dit is puur dominant gedrag. Ik zou toch wel serieus corrigeren. Eerst met een grote mond en indien nodig er heen rennen en de hond even fors aanpakken.

Goed dat je zonder de hond ooit gezien te hebben zo'n advies gaat geven. Wat stel je voor. Tien seconden tegen de grond aandrukken? En dan het apport weer z'n bek in rossen?

Ik denk dat het druk is Yvette. Even een stapje terug. Zou ik doen.

In mijn ogen kunnen beide laatste opties meespelen.
Het kan de druk zijn maar het kan ook dominantie zijn. Volgens mij kun je dit ook oplossen door eventjes met 2 man te trainen Als hij weer zo nodig z'n pootje moet lichten kan de helper de druk wat opvoeren waardoor hij het apport wat sneller binnen brengt. Ik lees graag nog eens of je het probleem op hebt kunnen lossen. Succes

Bedankt voor de tips. Hier heb ik zeker wat aan. Het zou best druk kunnen zijn. Taro is heel gevoelig voor mijn stemmingen en ik merk dat ik dit gedrag heel irritant vind en dat zal ik ook vast wel uitstralen. We gaan het weer even wat makkelijker maken en dan weer goed belonen. Weer even trainen op successen.

Als er gecorrigeerd gaat worden, gaat dat zeker niet door mij gebeuren. Dan weet ik zeker dat hij nooit meer gaat apporteren, maar zal ik dat vragen aan de trainer om dat te doen. Maar we gaan het eerst op een positieve manier proberen te doorbreken.

Ik zal jullie op de hoogte houden.

Ik denk dat als je hard gaat corrigeren (ook al doet de trainer dat) Taro volledig in zichzelf terugkeert. Maar dat is mijn inschatting hoor

Zoek stok! schreef:Ik denk dat als je hard gaat corrigeren (ook al doet de trainer dat) Taro volledig in zichzelf terugkeert. Maar dat is mijn inschatting hoor

Maar met corrigeren, bedoel ik niet hard, maar gewoon eventjes laten schrikken. Maar pas als aller, allerlaatste optie. Bij een harde correctie doet Taro helemaal niets meer en dan kan ik dus beter nu stoppen. Allebei hetzelfde effect.

Gaan eerst aan de slag met het voerbakje van Nettie. Denk dat dat voor Taro een hele goede motivatie is.

Ik zou dan eerder de methode gebruiken die ik bij Bram gebruik. Als die even staat te snuffelen tijdens GG training, ga ik even achter hem staan en zeg op vriendelijke toon 'hop hop Bram'. O ja shit, zie je hem dan denken

Nilsson deed dat ook, gelukkig plaste hij een keer toen hij vlak bij mij was dus toen kon ik hem een tikje tegen zijn bil geven en NEE zeggen.
Hij kent het commando: niet plassen.......dat is voor als wij in het dorp lopen en hij denkt dat hij alles moet markeren, dat commando kwam daarna tijdens de training goed van pas, ik heb het maar een keer of twee hoeven schreeuwen ( hij was ver weg) en dat heeft goed geholpen.
Wat Ranetje zegt heb ik ook gedaan: door de hurken en hem heeeeeel enthousiast bij mij roepen.
Bij Nilsson was het echt onzekerheid dus voordat je "harde" maatregelen neemt zou ik inderdaad eerst goed kijken waarom hij dat gedrag vertoont.

Volgens de trainer die wij hadden was het of onzekerheid of simpelweg tijd rekken, hij wil het apport eigenlijk nog niet afgeven.

Zit ik mijn boek naarstig door te bladeren, zie ik dat Nettie al de tips heeft gegeven die daarin ook werden genoemd . Als meest voorkomende oorzaak werd trouwens ook te grote druk en stress genoemd Corrigeren werd ernstig afgeraden..

Zoek stok! schreef:Ik zou dan eerder de methode gebruiken die ik bij Bram gebruik. Als die even staat te snuffelen tijdens GG training, ga ik even achter hem staan en zeg op vriendelijke toon 'hop hop Bram'. O ja shit, zie je hem dan denken

Dat is ook wel een optie. Hop hop gebruik ik bij het uitlaten als het mij te lang gaat duren voordat meneer is uitgesnuffeld. Dus hij weet dat dat doorlopen betekent.

Langhaar schreef:Nilsson deed dat ook, gelukkig plaste hij een keer toen hij vlak bij mij was dus toen kon ik hem een tikje tegen zijn bil geven en NEE zeggen.
Hij kent het commando: niet plassen.......dat is voor als wij in het dorp lopen en hij denkt dat hij alles moet markeren, dat commando kwam daarna tijdens de training goed van pas, ik heb het maar een keer of twee hoeven schreeuwen ( hij was ver weg) en dat heeft goed geholpen.
Wat Ranetje zegt heb ik ook gedaan: door de hurken en hem heeeeeel enthousiast bij mij roepen.
Bij Nilsson was het echt onzekerheid dus voordat je "harde" maatregelen neemt zou ik inderdaad eerst goed kijken waarom hij dat gedrag vertoont.

Volgens de trainer die wij hadden was het of onzekerheid of simpelweg tijd rekken, hij wil het apport eigenlijk nog niet afgeven.

Taro is wel zo uitgekookt, dat hij het doet als hij op geruime afstand is. In het begin heeft hij misschien wel iets te veel vrijheid gehad, maar toen was het apport halen op welke manier dan ook het doel. En nu zijn we langzaam aan het perfectioneren.

Wat Nettie zegt
Een patsende hond gaat eerder met het apport richting andere honden of gaat er gewoon mee op de loop dan steeds markeren.
Plassen tijdens opdrachten heeft in mijn optiek meestal te maken met het, letterlijk , af laten vloeien van spanning. Hetzij postief hetzij negatief.
Waarom zou hij het anders juist zo opvallen bij opdrachten immers

Sita schreef:

Zoek stok! schreef:Ik denk dat als je hard gaat corrigeren (ook al doet de trainer dat) Taro volledig in zichzelf terugkeert. Maar dat is mijn inschatting hoor

Maar met corrigeren, bedoel ik niet hard, maar gewoon eventjes laten schrikken. Maar pas als aller, allerlaatste optie. Bij een harde correctie doet Taro helemaal niets meer en dan kan ik dus beter nu stoppen. Allebei hetzelfde effect.

Gaan eerst aan de slag met het voerbakje van Nettie. Denk dat dat voor Taro een hele goede motivatie is.

Ik ben heel benieuwd

Rana heeft nooit geplast, maar aarzelde en vertraagde wel eens.
Bij een boze uitroep van mij, of van de trainer zou ze niets meer hebben gedaan. Inderdaad uitkijken dus.

Ze werd weer op tempo geholen met een hop hop van een van mijn medecursisten.
En later toen ik het bakje in gebruik had stimuleerde ik met het bakje.
Met het idee van Anke Bogaerts in mijn achterhoofd, dat je beter kunt "trekken" dan "duwen".

ranetje schreef: Een andere optie is je omdraaien zodra de hond er aan komt met het apport en een vrolijk sprintje trekken.

Guus deed het ook en weglopen heeft bij ons geholpen. Je zag hem echt ineens denken van 'huh' en als een speer kwam hij op me af. Een keer of drie moeten doen en toen was het over.

Behalve bij het markeerapport, maar dat is een heel ander verhaal

Ben het met Martijn eens. Lastig is alleen dat bij Taro het lijntje tussen druk en geen druk ontzettend dun is. Hij is snel onder de indruk van iets. Uiteraard probeer ik te voorkomen om druk op hem te leggen. Maar het lijntje overschrijd je soms net iets te makkelijk, omdat je op een gegeven moment verder wilt komen. Ik ga er weer beter op letten.

Ik denk ook dat hij nog niet weet, dat het baasje blijer is, als hij zonder te markeren de dummy heeft gehaald. Dus dat gaan we nu leren, door weer een heel stap lager te beginnen in een omgeving zonder prikkels en heel goed te belonen en dat de moeilijkheid weer langzaam op te gaan bouwen en meer duidelijkheid te geven over wat ik van hem verwacht. En daar heb ik in dit topic goede tips voor gekregen om hem te krijgen waar ik hem hebben wil.

Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

jalumi schreef:Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

Ik ken Taro redelijk en met deze aanpak is het probleem gegarandeerd 100 % opgelost, al zal hij dan ook nooit meer iets apporteren

Maartje schreef:

jalumi schreef:Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

Ik ken Taro redelijk en met deze aanpak is het probleem gegarandeerd 100 % opgelost, al zal hij dan ook nooit meer iets apporteren

Daarom zijn de meeste harde trainers gezegend met superhonden. Die gaan zelfs door na onterechte harde correcties. Zegt meer over de hond dan over de trainer De zoetsappige trainers kunnen ook met niet-superhonden trainen

jalumi schreef:Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

Natuurlijk zeggen verschillende trainers dat, maar je denkt toch ook zelf na? De ene hond is de andere niet, hoe kun je dan bepaald gedrag wel altijd hetzelfde interpreteren? Druk uit elke hond anders. Mijn ene hond wordt extreem langzaam, de andere juist idioot snel. Ra ra hoe kan dat

jalumi schreef:Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

Wat ik van een trainer heb geleerd is dat piesen tijdens het werk onzekerheid kan zijn en gelukkig heb ik daarnaar geluisterd.
Als ik Nilsson in zijn nek gepakt had en fors had toegesproken dan had ik de dummy zelf op kunnen halen.
En je moet het "geluk" hebben dat de hond direct naast je staat als hij piest want als hij piest terwijl hij naar je toe komt wanneer bestraf je hem dan......als hij bij je is? of ren je er dan naar toe? in allebei gevallen lijkt het mij dat je dan te laat bent met bestraffen.

jalumi schreef:Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

Als een jachthond op jacht op deze wijze gaat staan plassen zou je eens na moeten gaan of het wel helemaal klopt met de baas/hond verhouding en of je wel voldoende duidelijk en consequent bent.

Als jij dat per sé “dominant” wil noemen ga je je gang maar.
Het zou heel misschien SOMS onder de noemer “dominant gedrag” kunnen vallen.
Dan moet dat voor de baas een waarschuwing zijn dat hij niet duidelijk en consequent is en zijn hond dus niet goed leiding geeft.
Aangezien een hond graag in een duidelijk structuur leeft, moet hij die zelf gaan aanbrengen als de baas dat niet doet.
Dat heet “leiderschap tegen wil en dank”.
Wel eens van gehoord?

In zo’n geval doe je aan symptoombestrijding als je de hond in de nek grijpt en gaat schelden.

Je kunt beter eens gaan kijken hoe duidelijk je zelf bent. Of je laat een deskundige trainer observeren, dat is nog beter.
Als je je strategie verandert en de hond goed aangeeft wat je van hem wil (en als hij het goed uitvoert dat bevestigt door een beloning in de vorm van iets lekkers of een knuffel of een prijzend woord) houdt dat “dominante” geplas ook op zonder dat je daar specifiek aandacht aan hebt gegeven.
Want dat je van het plassen af wil is duidelijk.
Zou ik ook willen.

Martijn schreef:
Wat een onzin.

Ik ken dat jachthondengedoe wel. Er zijn diverse groepen die hier trainen. Laten we zeggen dat ik niet bepaald onder de indruk ben.
Met mijn tere zoetsappige gelul luisteren mijn honden bakken beter. En ook dan de jouwe.
En ja, dat weet ik wel want als je wist hoe je een hond traint mekkerde je niet zo dom over dominantie. Een hond gaat niet beter de bedoeling van de oefening begrijpen door het korte lontje van de baas. Een grondige uitleg van wat wel de bedoeling is werkt beter.
Maar goed, dan moet je een hond wel motiveren en dat houdt meer in dan gemierenneuk over dominantie.
Als jij niet dominant over je hond kunt zijn zonder allerlei wapengekletter moet je de oorzaak van dat rangordegeschil bij je zelf zoeken. Leidend zijn heeft namelijk geen bal te maken met een hond vernederen.

Hou oud ben jij 12?? Aan je taal gebruik te zien wel. En lezen kun je duidelijk ook niet. Veel plezier hè.

ranetje schreef:

jalumi schreef:Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

Als een jachthond op jacht op deze wijze gaat staan plassen zou je eens na moeten gaan of het wel helemaal klopt met de baas/hond verhouding en of je wel voldoende duidelijk en consequent bent.

Als jij dat per sé “dominant” wil noemen ga je je gang maar.
Het zou heel misschien SOMS onder de noemer “dominant gedrag” kunnen vallen.
Dan moet dat voor de baas een waarschuwing zijn dat hij niet duidelijk en consequent is en zijn hond dus niet goed leiding geeft.
Aangezien een hond graag in een duidelijk structuur leeft, moet hij die zelf gaan aanbrengen als de baas dat niet doet.
Dat heet “leiderschap tegen wil en dank”.
Wel eens van gehoord?

In zo’n geval doe je aan symptoombestrijding als je de hond in de nek grijpt en gaat schelden.

Je kunt beter eens gaan kijken hoe duidelijk je zelf bent. Of je laat een deskundige trainer observeren, dat is nog beter.
Als je je strategie verandert en de hond goed aangeeft wat je van hem wil (en als hij het goed uitvoert dat bevestigt door een beloning in de vorm van iets lekkers of een knuffel of een prijzend woord) houdt dat “dominante” geplas ook op zonder dat je daar specifiek aandacht aan hebt gegeven.
Want dat je van het plassen af wil is duidelijk.
Zou ik ook willen.

Het gaat hier niet over mijn hond, en voor de rest ben ik het niet met je eens.

jalumi schreef:

ranetje schreef:

jalumi schreef:Ik heb het dus niet over de hond in elkaar rossen, maar wel bij de nek pakken en fors toespreken. Mijn ervaring is dat zoetsappig gedoe 9 van de 10 keer niet werkt. Maar goed ieder zijn meug. Als je op jacht bent en je hond gaat overal staan piesen tijdens apport is ook niet alles lijkt mij. Wat ik van diverse trainers heb geleerd, dat piesen tijdens het werken dominant gedrag is. Druk pakt anders uit. Dan gaat de hond weigeren, of lijkt het niet meer te snappen etc.

Als een jachthond op jacht op deze wijze gaat staan plassen zou je eens na moeten gaan of het wel helemaal klopt met de baas/hond verhouding en of je wel voldoende duidelijk en consequent bent.

Als jij dat per sé “dominant” wil noemen ga je je gang maar.
Het zou heel misschien SOMS onder de noemer “dominant gedrag” kunnen vallen.
Dan moet dat voor de baas een waarschuwing zijn dat hij niet duidelijk en consequent is en zijn hond dus niet goed leiding geeft.
Aangezien een hond graag in een duidelijk structuur leeft, moet hij die zelf gaan aanbrengen als de baas dat niet doet.
Dat heet “leiderschap tegen wil en dank”.
Wel eens van gehoord?

In zo’n geval doe je aan symptoombestrijding als je de hond in de nek grijpt en gaat schelden.

Je kunt beter eens gaan kijken hoe duidelijk je zelf bent. Of je laat een deskundige trainer observeren, dat is nog beter.
Als je je strategie verandert en de hond goed aangeeft wat je van hem wil (en als hij het goed uitvoert dat bevestigt door een beloning in de vorm van iets lekkers of een knuffel of een prijzend woord) houdt dat “dominante” geplas ook op zonder dat je daar specifiek aandacht aan hebt gegeven.
Want dat je van het plassen af wil is duidelijk.
Zou ik ook willen.

Het gaat hier niet over mijn hond, en voor de rest ben ik het niet met je eens.

"Je" is hier een algemeenheid en niet speciaal op jou gericht

Je (jij, jalumi in dit geval ) zou er gewoon eens over kunnen nadenken en niet alles wat iemand anders beweert als zonder meer fout en dom, of zoetsappig gedoe, aanmerken.
Dat jij het niet met me eens was vermoedde ik al

jalumi schreef:Dit is puur dominant gedrag. Ik zou toch wel serieus corrigeren. Eerst met een grote mond en indien nodig er heen rennen en de hond even fors aanpakken.

Juist!
Zo krijg het er inderdaad 100% uit.
De werklust ook trouwens.
Dit gedrag is maar al te vaak het gevolg van een te grote druk of een te grote onduidelijkheid van de baas.
Eerst kijken waar het mis gaat (apporteren is toch nog wat spannend??)
En daar aan werken.

Overigens weet ik niets van apporteren: maar bij het zoekwerk in het veld zie het ook nog wel eens de kop opsteken.
De volgende opdrachten eenvoudiger, duidelijker en stimulerender maken is meestal DE oplossing.