Het HondenForum

Als je een vervelende handeling moet doen bij je hond, bv nagels knippen of oren druppelen met een beetje dwang...denken jullie dat dat een vertrouwensbreuk kan opleveren met je hond?

ik denk dat het zal verschillen per hond-baas combinatie... of als een hond een trauma heeft dat het moeilijker is. maar ik kan bij mijn honden dat soort dingen in ieder geval prima doen zonder dat de relatie er onder lijdt. ik maak er dan zo min mogelijk ophef over en als het klaar is is het klaar, ook voor de hond volgens mij.

Mijn ervaring is van niet. Juist dat je laat zien dat je toch iets moet doen, dat jij het in je macht hebt om het te doen bij je hond hij vertrouwen in je krijgt/houdt. Moeilijk te omschrijven wat ik bedoel.
Maar ik ervaar het wel zoiets op die manier. (ja, ik weet het, staat er érg krom)

ik denk ook dat het juist bijdraagt aan het vertrouwen tussen baas en hond, mits de baas het goed aanpakt. bovendien kan je, als het nare klusje klaar is, je hond de hemel in prijzen en belonen. zo leert de hond dat je het niet slecht bedoeld, dat je nog steeds dezelfde lieve baas bent.

ik probeer het zeker wel, al vind ik nagels knippen zelf eng, maar ben niet bang voor de realtie met mn hond...
alleen toen ik chico sokjes wilde aan doen toen vond hij dat echt vreselijk, ben maar opgehouden maar de relatie is nog goed:D
ik denk dat het bij chico wel mee valt...

Nu en met deze honden, nee. Jack wil nog wel eens een beetje mutserig doen, maar als ik bijvoorbeeld spul in zijn oren moet doen raakt hij niet in paniek. Hij vindt het heel vervelend, maar hij wordt niet echt bang. Als een vreemde het zou doen zou hij de paniek in schieten.

Lilo heeft nog steeds hele duidelijke grenzen, en daar ga ik niet overheen. Maar als het zou moeten denk ik niet dat het vertrouwen geschaad zou worden, want ik denk dat ik wel een hele stevige vertrouwensbasis met haar heb. Dat is niet zomaar weg als ze een keertje zou schrikken als ik iets doe wat ze niet prettig vindt.

Als je een hond nog niet zo lang hebt en die basis is er nog niet, ja, dan denk ik dat je een paar stappen terug kan zijn als je pijnlijke of vervelende handelingen moet doen.

Nee, dat is hij na een paar tellen absoluut weer vergeten.
Maar ik ken wel honden waarbij iets simpels als in bad doen, echt
wel voor enig wantrouwen kan zorgen bij de hond, ik weet eigenlijk niet in hoeverre
je dat dan nog een stabiele hond kunt noemen.

Eerlijk gezegd gaat dat nooit door mijn hoofd heen en ik denk dat dat ook wel meevalt hier.

Ligt aan de hond, bij Mejra weet ik vrij zeker van wel ja. Hoe lang die vertrouwensbreuk dan duurt is een tweede, ik denk niet dat er iets definitief kapot is, maar het zet ons wel een stap terug.

Nee, niks geen vertrouwensbreuk hier.

Ik heb Gina in het begin in een hoek moeten drijven om haar oren schoon te kunnen maken, maar het gebeurde toch!
Na afloop een koekje uit de speciale nare-dingen-honden-koekjes-pot en het leed was weer geleden.
Nu roep ik haar bij me als haar oren gesopt moeten worden, ik laat haar het natte doekje zien en ze weet hoe laat het is.
Toch komt ze zonder aarzelen naar me toe en laat haar oren schoonmaken.
Alleen blijft het koekje naderhand wel een verplichting want zij vindt dat ze daar recht op heeft na die nare behandeling

ja... ik kan alles met mijn reu doen.. maar heb in het leven geknipt bij nagels knippen..eerste keer dat ik het zelf probeerde.. kom niet aan met een schaartje... bij de da geen probleem.. dan vertrouw hij op mij dat het goed is dat zij knipt... heel raar maar waar...
verder kan ik alles eigenlijk.... oren druppen. zeer pootje kijken etc.. hij vertrouwd wel op me.. rare trappen lopen.. terwijl hij niet echt bekend was met traplopen.. bij de rai zo'n tralietrap op ... hij vertrouwde mij dus hij kwam gewoon mee..
Als het vertrouwen er is zit het wel goed met de relatie..
ha...edit dus...ik zie het resolute nee van budkes.. en nee.. ik weet wat ik met mijn hond kan doen en wat hij liever niet heeft... omhelsen en knuffelen... daar is het echt niet de hond voor... Bluf heeft dat dus wel... die kun je echt omarmen en heen en weer tossen.. Finn is dan soms wel van de he gezellig... maar vaker van hmmm wat doe jij nou.. dit vind ik niet leuk hoor...
het begrip alles met je hond kunnen doen.. en de titel relatie met je honde.. ik weet wat finn leuk vind.. en wat hij niet leuk vind.. en bluf vind veel gekkigheid leuk.. dus daar kun je echt mee dollen bijvoorbeeld zonder met bepaalde dingen rekening te houden
Mijn relatie is dus lekker spontaan en weten hoe te spelen met de honden en de verschillende karakters

Nee.

renee-uk schreef:Nee, niks geen vertrouwensbreuk hier.

Ik heb Gina in het begin in een hoek moeten drijven om haar oren schoon te kunnen maken, maar het gebeurde toch!
Na afloop een koekje uit de speciale nare-dingen-honden-koekjes-pot en het leed was weer geleden.
Nu roep ik haar bij me als haar oren gesopt moeten worden, ik laat haar het natte doekje zien en ze weet hoe laat het is.
Toch komt ze zonder aarzelen naar me toe en laat haar oren schoonmaken.
Alleen blijft het koekje naderhand wel een verplichting want zij vindt dat ze daar recht op heeft na die nare behandeling

Zo doe ik het ook, heel duidelijk laten zien wat er gaat gebeuren, en alvast de frolicjes in zicht leggen.

Ik bedacht me trouwens dat ik Lilo inmiddels al drie keer in de tuin heb gewassen omdat ze in de mensenstront had liggen rollen. Nou, dat wassen vind ze verschrikkelijk, maar naderhand komt ze ook zonder aarzelen en kwispelend naar me toe om afgedroogd te worden en de koekies in ontvangst te nemen.

ze maken er hier soms een potje van want als ik bij de één iets 'naars' doe staat de ander al in de keuken bij de nare-dingen-honden-koekjes-pot

En er zit niks speciaals in ook nog, gewoon wat hondenbrokjes, maar dat het uit die pot komt maakt het speciaal blijkbaar

Hier ook geen geen problemen. Maar ik twijfel er niet aan dat zulke handelingen voor een serieuze vertrouwensbreuk kunnen zorgen als je niet de juiste methode voor je hond hanteert. Of als de band om te beginnen al zwak was bijvoorbeeld.

Kevin, mijn vorige hond heeft een heel erge vorm van demodex gehad. Dat hield in dat ik hem heel vaak moest 'wassen', iets waar hij een enorme schurft aan had . Toch heeft dat, naar mijn gevoel, onze band juist versterkt.

Maar ook met Luuk en Tessa heb ik wat dat betreft ook niet echt een probleem. Ze vertrouwen mij wel, maar niet dat flesje/potje/tubetje. Als ik een of ander te voorschijn tover kiezen ze het liefst het hazenpad, maar met zachte dwang gebeurt er wel wat moet gebeuren.
Mijn man is daar ook een heel grote hulp in. Hij dirigeert het slachtoffer in kwestie naar mij toe, ik doe wat nodig is en hij troost na afloop . Daarna geef ik nog wel het 'goedmaakkoekje'.

Bij Jamey kan ik heel veel, ze vindt me af en toe minder lief, vooral als ik haar aan het plukken ben en een iets te grote pluk in een keer eruit wil trekken, maar dat is na afloop (en ook hier het koekje) ook weer klaar. Ik zou eigenlijk niet weten wat ik zou moeten doen om haar vertrouwen echt te beschamen, dat er echt een breuk tussen ons komt... En eerlijk gezegd hoop ik ook dat ik daar niet achter kom of hoef te komen...

Ik kan bij max alles, ga er ook niet lullig over doen, dingen die moeten gebeuren gebeuren, daarna even met de bal of het touw spelen bijvoorbeeld. Bij vervelende dingen wil hij het liefst weg, continue draaien etc. Dan komt mijn "en NU rustig", en is het over, dan kan ik hem gewoon los laten staan en mijn ding doen.

Die van mij komt kwispelend naar me toe en gaat alvast klaarzitten als ik nare potjes pak, omdat ze daarna altijd iets lekkers krijgt. Ik heb zelfs wel eens een poging gedaan haar anaalklieren uit te knijpen zonder haar vast te houden. Dat het niet lukte kwam omdat ik daar geen ervaring mee heb, niet omdat zij wegliep.

Maar ik ben ook tijdens de handeling altijd geduldig en respectvol naar de hond. D.w.z. ik probeer die vertrouwensrelatie tijdens de handeling in stand te houden. Of het uitmaakt weet ik niet, maar ik denk het wel.

Daisy@ schreef:Mijn ervaring is van niet. Juist dat je laat zien dat je toch iets moet doen, dat jij het in je macht hebt om het te doen bij je hond hij vertrouwen in je krijgt/houdt. Moeilijk te omschrijven wat ik bedoel.
Maar ik ervaar het wel zoiets op die manier. (ja, ik weet het, staat er érg krom)

nee hoor helemaal niet krom, ik begrijp precies wat je bedoelt en zo ervaar ik het ook.

Maar iidd, een getraumatiseerde hond, das andere koek natuurlijk.

Nee ik denk niet dat het een vertrouwensbreuk met 1 van mijn honden op zal leveren.
Mits het wel binnen de proporties blijft. En daar bedoel ik mee dat als ik bv. zoals nu Césars oog moet druppelen, ik heb daarna ook beloon voor zijn goede gedrag tijdens het druppelen.
Zou ik hem alleen maar lopen af te snauwen, dan kan ik me er iets bij voorstellen dat hij een of andere weerzin ontwikkeld richting mij.

Ik denk dat als je met zoiets even gelijk doorpakt, niet je geduld verliest dat het zo weer vergeten is, daarna even de hond belonen voor goed gedag, klaar
ik denk wel dat er verschil zit tussen bij voorbeeld nagels knippen ( wat dus geen pijn doet, als je het goed doet)en bijvoorbeeld ontstoken oren schoonmaken , wat dan weer wel vervelend kan zijn

Nee dat idee heb ik niet, zeker met stabiele honden niet die vol van vertrouwen zijn in het baasje, lekkertje erbij en volgens mij zijn ze het zo weer vergeten.
Ik heb 1 hond die erg angstig is en die ook de eerste 4 jaar van haar leven hele hele nare dingen heeft meegemaakt, haar vertrouwen in de mens zal nooit meer 100% zijn, zelfs niet in mij... maar als ik alles duidelijk laat zien, en soms ook gewoon zegt dat het even moet en zo klaar is en ze niet moet meuten.... soms is ze zo bang ( bij een da bijv met bloedprikken) dat ik haar gewoon heel stevig vasthoud zodat z everstijfd van angst en dan kan er gedaan worden wat er moet gebeuren , zodra ze naast de tafel staat is het grootste leed alweer geleden neemt ze zelfs wat lekker aan en gat huppelend naar buiten..ze zoekt daarna we bevestiging dat alles nog goed is en die krijgt ze ook dubbel en dwars, ik vind het ook niet leuk dat het zo moet maar soms heb je geen andere keus.
En haar vertrouwen in mij is er nog steeds en is niet minder geworden daardoor.

Ik denk dat de hond de link legt naar de handeling die je doet en dat hij/zij dat de volgende keer niet leuk vindt maar dat doet niets af aan de band die je hebt in mijn ogen.

Martijn schreef:Ik vind van wel.
Niet dat het altijd een vertrouwensbreuk is maar soms wel. Ligt aan het vertrouwen en waar dat op gebaseerd is.
Het gaat niet alleen maar over angst en pijn. Ineens veel minder gerespecteerd worden dan je dacht te zijn vind ik ook basis voor verlies van vertrouwen.

Cleo vindt borstelen moeilijk. Die moet weg kunnen lopen en even gek doen en dan kan ze weer twee minuten verder.
Ik krijg haar goed geborsteld en ze vindt het op die manier prettig. Als ik dan ineens kom met verhalen over macht en wat ik haar kan laten ondergaan verlies ik wel degelijk een stuk van het contact wat ik met haar heb.
Nagels verzorgen idem. Ik kan de baviaan uithangen en het op brute kracht en "de baas zijn" gooien of ik kan het 'savonds bij de televisie doen met een half bewusteloos geknuffelde hond die er niet eens over nadenkt wat ik aan het doen ben. Het resultaat is hetzelfde.

Wat moet, dat moet. Maar dat zien we dan wel. Maar omdat ik de baas ben is voor mijn honden geen reden om iets te moeten ondergaan wat ze niet prettig vinden.

En die honden die alles meteen weer vergeten zijn...tja, de mijne niet.
Als ze na een week nog weten waar alles op de club te vinden is dan vergeten ze de rest toch ook niet ineens omdat je dat toevallig zo uitkomt?

Zo doe ik het eigenlijk ook.
Woopy wil ook liever niet geborsteld worden. Hij moet net als Cleo tussendoor even kunnen rennen, even erbij weg. Prima hoor, dan doen we er iets langer over maar als hij dat zo fijn vindt....
Hera vind het eigenliijk maar niks als ze 'onderzocht' wordt. Ik heb een tijd terug een knobbeltje laten verwijderen en houdt haar sindsdien in de gaten, wil haar buik regelmatig even onderzoeken op bultjes e.d. Ze vind het vreselijk. Ik kan haar prima dwingen hoor maar ik kies er dan liever voor om als ze 's avonds languit op haar rug op de bank ligt even met mijn hand over haar buik te voelen. Zij denkt dat ik aai en blijft prins heerlijk liggen.

Maar als er iets moet gebeuren wat gewoon nu moet dan moet dat ook wel. Zoals bijv. een gewonde poot in de biotex. Of zalf in de oren doen. Maar daar ben ik dan ook wel gewoon weer snel mee. Kop vast, spuitje in de oor , prut erin en klaar.
Ik ga ook niet alles eerst laten zien aan de hond e.d. Ik maak het sopje klaar, pak de hond, poot erin en even rustig doen.
Dat heeft i.m.o. niks met zo nodig laten zien dat je de baas bent.

Nee. Ik denk dat ze zonder meer door hebben dat het gewoon even nodig is. Nagels knippen, Juul plukken, geen dingen waar ze om staan te springen. Maar ze weten dat ze even moeten "blijven", daarna wordt er gejuicht er gaat er een koekje in. Dan zijn ze heul blij want het vrouwtje jubelt dat ze het zo goed gedaan hebben

*edit. Overigens zonder brute kracht trouwens. Gewoon onder het sputteren even zachtjes, nee...even blijf, niet zo piepen hoor, zo over...blabla. Wat ook helpt, doe ik ook altijd, even een koekje demonstratief in beeld neerleggen. Dan hebben ze zelfs zo iets van: schiet op mens, starend naar dat koekje

Ik heb bij Caja natuurlijk heel veel nare dingen moeten doen en soms ook heel vaak en langdurig.
Dan merk ik toch dat ze het er moeilijk mee heeft.
Ze laat het allemaal perfect toe hoor en het koekje erna is ook heel lekker, maar toch merk ik dan tijdelijk wat meer terughoudendheid en afstand.
Kleinere en eenmalige dingen zoals nagels knippen leveren dat effect niet op

Ben hier de enigste die alle handelingen kan doen bij mijn hond, doet iemand anders het, dan loopt ze weg, of spartelt ze tegen ...

Als het met veel gedonder en gemopper gebeurt en zonder beloning kan ik mij voorstellen dat dit het vertrouwen van de hond in de baas niet ten goede komt.

Ik kan alles met Nilsson doen: borstelen, tanden kijken, oren schoonmaken een tijd geleden zijn anaalklieren uitgeknepen en hij bleef mooi staan.
Met borstelen valt hij zelfs wel eens in slaap
Hier is het gewoon een kwestie van niet zeuren, rustig blijven en na die tijd een beloning.
Hij wil wel eerst ruiken aan de dingen die ik gebruik en na de behandeling wil hij er ook even aan snuffelen, als meneer dat wil dan doen we dat toch?

Inge O schreef:nee, dat levert juist totaal geen vertrouwensbreuk op, eerder het tegendeel. het is eerder een soort reactie van 'zelfs al doet de baas even nare dingen, het komt altijd weer goed ' - daar kunnen ze op vertrouwen en dat doen ze blijkbaar ook.

Dat is ook mijn gedachte. Als dit soort dingetjes oorzaak zijn van een, al dan niet kleine vertrouwensbreuk, zit er iets niet goed dunkt me.