Het HondenForum

Hoe belangrijk vind je het dat je honden luisteren?

Ik merk dat ik bij Bram de touwtjes wel eens laat vieren. Die doet weinig verkeerd, dus ach. Als ik het meen, weet hij dat wel. Izzie moet alles wat ik zeg opvolgen. Van haar eis ik 100 % gehoorzaamheid.

Hoe zit dat bij jullie?

Ik houd de touwtjes hier strak in handen.
Ik zie vrijwel nooit iets door de vingers.Klinkt misschien streng, maar als ik ze hier ook maar iets teveel vrijheid geef, hebben ze echt lak aan me met alles.

Zo lang ze luisteren naar 'wacht', 'hier' en 'blijf' ben ik dik tevreden. Omdat dat een voorwaarde is voor overal veilig los kunnen lopen. Het is iets wat nog elke dag wordt geoefend en er ook behoorlijk goed ingesleten zit.
Voor de rest ben ik redelijk van de laissez-faire.

Bij Orson was ik strenger dan bij Rio ,dat lag uiteraad aan het verschil van karakter ,Rio kan hooguit iemand laten schrikken en bij Micron ben ik ook weer minder streng dan bij Spok die gewoon een opgewonden standje kan zijn en soms teruggefloten moet worden.

Ik vind het bij beide honden echt heel belangrijk.
Ze mogen best veel maar er zijn gewoon dingen die nooit mogen.
Zo wil ik dat ze zich ten alle tijden gedragen, dus trekken aan de lijn en dergelijke wordt nooit geaccepteerd.
Ook het komen op commando vind ik heel belangrijk en dat moet dus ALTIJD opgevolgd worden.
Verder zijn mijn honden best makkelijk in de omgang dus er is niet zo heel veel wat niet mag.

Bij Bowie gaat het allemaal op z'n boerenfluitjes, daar hoef ik me geen zorgen over te maken dat er Verschrikkelijke Dingen gebeuren.
Bij Fien was ik altijd al een heel stuk strenger en ik dacht streng genoeg en in mijn beleving eiste ik ook 100% gehoorzaamheid.
Toen ik mezelf onder een vergrootglas hield en bewust werd gemaakt door bepaalde iemanden (Inge), bleek het toch allemaal strenger en nóg duidelijker te kunnen en was ik toch niet zo 100% gehoorzaamheid eiserig als ik dacht te zijn :N:

Sindsdien eis ik dus wel 100% gehoorzaamheid van Fien maar ik zal me er nog een hele lange tijd bewust van moeten zijn voordat het moment komt dat op sommige momenten de teugels iets meer mogen vieren

Nora hoeft niet veel meer. Die vermaakt zich wel aangelijnd dus ik zorg gewoon dat ze de fout niet in kan gaan. Als we haar wel los laten bereid ik me er op voor dat ik haar in de gaten houd en haar op moet halen als ik weer richting huis wil. Van Nilo eis ik het wel, want ik weet dat hij gewoon helemaal niet meer luisterd als ik een keer wat inconsequent ben met hem. Hij is ook nog veel actiever, dus ik vind het belangrijk dat hij luisterd en kan los lopen.

Toevallig zei ik laatst nog tegen Yvette dat Saar eigenlijk helemaal niet zo goed luistert, maar gewoon altijd in de buurt is, nooit iets fout doet, en daarom dus gewoon ook amper hoeft te luisteren Als ik haar dan een paar keer in de week echt moet roepen luistert ze meestal wel, maar als ze iets staat te vreten kan ik het bijvoorbeeld gewoon schudden. Maar ach, het is lieve Saartje, dan haal ik haar wel even op.

Vera ben ik veel strenger mee. Voor een deel omdat ik ook wel weet waar het bij Saar als pup een klein beetje mis is gegaan, en bij haar wil ik dat niet. Vera moet dus ook gewoon heeeel snel komen als ze iets te vreten heeft gevonden, en doet dat dus ook wel omdat ik er van pup af aan heel strikt in ben geweest. Niet 'vervelend strikt' ofzo, maar ik ben wel heel erg bezig geweest met "niet komen is geen optie". En daarnaast wil Vera dus nog weleens vreemden gaan begroeten, en dan wil ik gewoon dat ze zo 100% mogelijk terug te roepen is omdat ik geen overlast wil veroorzaken.
Ik ben trouwens niet in alle luisteren zo strikt, want trekken tot op bepaalde hoogte accepteer ik bijvoorbeeld wel Maar hierkomen wil ik bij Vera voor zover mogelijk 100% betrouwbaar erin hebben.

Als ik een echt commando geef wil ik dat het wordt opgevolgd, dat geldt voor beide honden. Daarom denk ik heel goed na voor ik Mirto een commando geef (want er is natuurlijk nog maar weinig wat die frummel begrijpt ) en hou ik bij Dante vaak een soort praatje ipv een commando . Zoals "blijf maar een beetje hier" als ik niet wil dat hij al te ver weg loopt. Of "ga maar lekker even in je mandje liggen". Negen van de tien keer luistert hij daar ook naar . Maar zeg ik "hier" of "ga plaats" tegen Dante, dan moet het ook opgevolgd worden!
Bij Mirto zeg ik pas "hier" als hij al naar me toe komt hollen

Kan me niet zo heel veel schelen, maar als ze écht moet komen (als er bijvoorbeeld gevaar dreigt) dan luistert ze wel

Ze kent niet veel commando's: alleen maar 'hier' en 'eeeeeeeeven wachchchchchchten' .
Maar als ik haar iets vriendelijk vraag in een volzin, dan snapt ze precies wat ik bedoel en doet dat dan ook

Ik ben wel benieuwd hoe mensen dat doen met 'niet komen is geen optie'. Ik wissel een beetje in strengheid, over het algemeen ben ik vrij soepel, als Jamey teveel met haar middelvinger gaat lopen zwaaien word ik wat strenger en als ze dan weer braafjes wordt word ik weer soepeler... Ik heb nu wel ingesteld dat bij de eerste keer vlot hierkomen = spelen met bal-aan-touw, bij de eerste keer maar traag, of bij de 2e keer hierkomen is koekje, en anders krijgt ze een fikse stemcorrectie. Ook als ze me ziet aankomen en ineens besluit toch maar die laatste meters te komen, aangezien mevrouw daar een spelletje van had gemaakt (ooo als ik uiteindelijk maar kom is het alsnog goed).

Aangelijnd is ze superbraaf, los weet ze heel goed dat ik op afstand haar weinig kan maken en maakt daar dus ook gebruik van. Dat zijn de momenten dat ik nog wel eens een TT overweeg (maar nooit zal doen ). Een echte oplossing heb ik er nog niet voor gevonden...

Uh, vrij soepel
Ik geloof niet zo in 100% gehoorzaamheid :N:

Jacksel schreef:Ik ben wel benieuwd hoe mensen dat doen met 'niet komen is geen optie'. Ik wissel een beetje in strengheid, over het algemeen ben ik vrij soepel, als Jamey teveel met haar middelvinger gaat lopen zwaaien word ik wat strenger en als ze dan weer braafjes wordt word ik weer soepeler... Ik heb nu wel ingesteld dat bij de eerste keer vlot hierkomen = spelen met bal-aan-touw, bij de eerste keer maar traag, of bij de 2e keer hierkomen is koekje, en anders krijgt ze een fikse stemcorrectie. Ook als ze me ziet aankomen en ineens besluit toch maar die laatste meters te komen, aangezien mevrouw daar een spelletje van had gemaakt (ooo als ik uiteindelijk maar kom is het alsnog goed).

Dat "niet komen is geen optie" is natuurlijk wel iets makkelijker bij een baasgerichte hond met een enorme motivatie (zoals bij Vera de bal). Maar wat het voor mij inhoudt is dat als ik roep dat ze hoe dan ook naar me toe moet komen. Het gebeurt weinig (want die bal motivatie he? ) maar als ik haar dus roep en ze komt niet meteen dan roep ik nog een keer. Komt ze dan nog niet, dan loop ik er een klein stukje heen, ga een beetje stevig staan ( ) en zeg heel duidelijk "Veer k-o-m". Het is me nog niet gebeurt dat ze dan alsnog niet kwam, strenge baas is ze wel van onder de indruk
Bij Saar had, en heb, ik nog weleens dat ik roep, Saar naar een bekende hond rent, en ik dan denk "nou ja, laat maar". Dat doe ik bij Vera dus nooit. Ook als ze een hondenvriendje aan ziet komen, en ik heb geroepen, zal ze eerst komen, en dan mag ze erheen.

Jacksel schreef:Ik ben wel benieuwd hoe mensen dat doen met 'niet komen is geen optie'.

Als ze echt niet komt op hier dan ga ik haar halen en dan is ze niet blij Het is dus al een keer gebeurd dat ik een sloot door moest om haar te halen maar halen zal ik haar en ze zal weten dat er geen grenzen zijn, dus een sloot ook niet, voor het vrouwtje.

Hoe belangrijk vind je het dat je honden luisteren?

Ik merk dat ik bij Bram de touwtjes wel eens laat vieren. Die doet weinig verkeerd, dus ach. Als ik het meen, weet hij dat wel. Izzie moet alles wat ik zeg opvolgen. Van haar eis ik 100 % gehoorzaamheid.

Hoe zit dat bij jullie?

Hier is het zowat hetzelfde, bij Lotje is alles al wat lakser, al weet ze wel wanneer ik het echt meen, maar dan moet ik wel wat extra roepen, want ze begint wat doof te worden
Van Kai word ook verwacht dat hij altijd mijn bevelen opvolgt, Kai kan het ook niet aan als je de ene keer wat lakser bent en dan de andere keer weer niet. Hij weet dan totaal niet meer wat ik van hem verwacht en sinds hij graag mij pleziert word hij daar erg onzeker van.

Kennelijk niet belangrijk genoeg om een heropvoedingsprogramma te starten voor minder ruimte nemen en niet met alle andere honden kennis te willen maken

Als het op veiligheid (b.v. bij de paarden en langs de weg) aankomt dan luistert hij opeens wel vlekkeloos dus...............

Van de ene hond vraag ik meer gehoorzaamheid dan van de andere. Heeft ook met de karakters te maken. Met Beer moet ik op een speelse manier slimmer zijn dan hij. Hij heeft er het karakter niet naar om strak te luisteren en wordt erg dwars als ik dat wel zou eisen. Werkt averechts. Er zit dan zoveel verzet in dat kleine hondje, en aan alle kanten straalt hij dan ongehoorzaamheid uit. Ik kan dat erg waarderen dus van Beer kan ik het hebben.

Dino luistert aandoenlijk goed al moet ik hem regelmatig herinneren aan wat ook al weer wel en niet mag. Daar kan ik ook best tegen.

Balou is een hond die graag doet wat je zegt, en daarom vraag ik ook veel meer gehoorzaamheid van haar. Omdat haar karakter daar bij aansluit. Ik zou heel verbaasd zijn als ze niet direct luistert als ik haar roep.

Buck moet gewoon luisteren. Liefst 100% en ik trek daar ook vrij snel de touwtjes aan als ik merk dat hij wat minder lijkt te luisteren. Geen enkele ruimte krijgt hij wat gehoorzaamheid betreft. Omdat zijn leven een stuk minder leuk wordt als hij niet gehoorzaam is. Maar ook bij hem moet ik dat leuk en speels houden want hij is best een zelfstandige hond en het moet voor hem leuk genoeg zijn om te luisteren.

Ik vind het heel belangrijk dat mijn honden luisteren, alleen Puchu vindt het iets minder belangrijk

Hahahaha, nee, zonder gekheid: ik vind het wel heel erg belangrijk, maar vond het belangrijker voordat ik Puchu had.
Alles moest gewoon gaan zoals ik dat zei, klaar Kaya doet dat braaf, Moritz deed dat braaf (hij kon wel niet zoveel, maar hij luisterde wel).
Puchu was wat moeilijker en eigenzinniger en het eerste jaar, of 1,5 jaar, heb ik me daar best zorgen over gemaakt. Vooral ook over wat ik zelf toch fout deed: hij deed alles feilloos, tot het moment dat het er op aankwam en dan deed hij het niet.

Ik ben wel heel erg consequent geworden met hem; al duurt het een uur, hij zal uiteindelijk wel luisteren. Maar tegelijkertijd ben ik ook relaxter geworden en heb zijn grenzen leren kennen en ook wel respecteren. Ik weet nu wanneer het even echt geen zin heeft en wacht een moment.
Doordat ik meer rust hierin gevonden heb, is hij ook rustiger geworden in die situaties.

Dus ja, ik vind het wel erg belangrijk, maar heb wel geleerd te relativeren. Het zijn honden, geen robots.

Hier zitten ze nog met bepaalde dingen in de leerfase (net als ik ook hoor in ons programma) maar wat ze kunnen dat moeten ze ook 100% opvolgen.

Ivan is 6 mndn oud dus die kent nog niet zoveel commando's. Diego is bijna 2 en kan bijna het hele programma meedraaien alleen nog uitbreiden tot het eindresultaat.

Al mogen ze ook een keer een slechte dag hebben, meestal weet ik dat ik het door de vingers moet zien omdat ik te gehaast naar de club ben gegaan of net wat.

Bij DuCain is niet komen gewoon een open optie hoor zeker als er iets in het zicht is dus dan zit hij vast,
het kost hem dus zijn vrijheid,want ik vertrouwe hem daar niet in punt
Van Gils neem ik nu al vaker los mee, die komt gewoon, dus
gehoorzaamheid is voor baas en hond heel belangrijk.
als het vertrouwen er niet is dan houdt het dus op.

Ze moeten allebei luisteren en doen dat ook.
Maar bij Jan moet ik strenger zijn dan bij Gina omdat hij nog wel eens probeert een loopje met me te nemen en als ik dat toesta is het einde zoek, dus dat doen we maar niet.

Ik vind het heel belangrijk dat Kaiou luistert, zou het liefst zien dat hij 100% gehoorzaam zou zijn.
Helaas zit dat er niet in. Ik kan het best eisen, maar het gaat niet gebeuren ben ik bang.
Ik ga het nooit winnen van katten, konijnen en wegvliegende vogels (al blijven we er wel op trainen en gaat het, hoewel langzaam, nog steeds vooruit ).
Lieverkoekjes worden dus niet gebakken .

Ik verwacht niet veel van de honden maar op sommige momenten moeten zij onder appel staan en dat vind ik genoeg als dat ook lukt. Weet ik dat het niet lukt dan lopen zij vast

De honden hoeven niet zoveel de kunnen maar als ik ze wat vraag wil ik wel graag dat ze luisteren. Maar zeker geen obedience materiaal hoor. Als ik hier roep hoeven ze niet met de neus tegen me aan maar mag ook in de buurt, als ze maar wel mijn kant uitkomen.
Ik hou wel van gemakkelijke honden die zich goed aanpassen en 9 van de 10 keer toch doen wat je zegt. Ontzettend niet-luisterende honden heb ik overigens een hekel aan.

Sanne2008 schreef:Ik houd de touwtjes hier strak in handen.
Ik zie vrijwel nooit iets door de vingers.Klinkt misschien streng, maar als ik ze hier ook maar iets teveel vrijheid geef, hebben ze echt lak aan me met alles.

Daar staan Argentijnen wel redelijk om bekend
Ik vraag me wel af....Waarom heb je gekozen voor 2 nest zussen? Argentijnen staan niet bepaald bekend om hun verdraagzaamheid naar andere honden en zeker de teven kunnen ernstig fel zijn. Ik zag net je voorsteltopic en vroeg het me gelijk af. Ben je niet bang dat het fout gaat?

Ontopic:
Hier thuis vind ik het niet zozeer belangrijk dat ze naar commando's luisteren eigenlijk maar ik vind het wel belangrijk dat ze luisteren wanneer het me ernst is. En daar weten ze wel feilloos op in te spelen.

Laat ik het zo zeggen, ik zou het fijn vinden als ik een hond zou hebben die ik los
bij mij in de buurt kan houden, en ervoor kan zorgen dat het geen gevaar vormt voor de samenleving.
Ik hoef geen perfect luisterende hond, maar een hond die in ieder geval in de buurt blijft, lijkt me heerlijk.

Ben is aan de lijn en thuis een perfect luisterende hond overigens.

hier thuis ben ik een pak relaxter als buiten het erf
als ze hier niet van de eerste keer komen, roep ik nog eens, komen ze dan niet
ga ik ze halen of word heeeeeeeel boos :N:

buiten het erf, moeten Guapa en Darko gewoon gelijk komen en dat doen ze 9/10 ook wel
anders ga ik ze halen (aluwel ze nooit niet verder dan een meter of 5 van mij af gaan, tenzij ze aan het racen zijn)
Zena gaat nooit niet los, omdat Zena compleet de benen neemt en er dan niks anders op zit, dan gaan zitten en wachten tot madam beseft dat ik er niet achter ga (hoe meer ik er achter ga, hoe verder zij blijft weglopen)
Shadow gaat heel soms los, meestal als mijn vriend er bij is, omdat Shadow bij mij niet altijd terug komt bij de eerste keer roepen en ik vind dat enorm kut en laat hem dan meestal ook gewoon niet los

ik vind het voor Shadow en Zena enorm spijtig omdat ze graag rond struinen en snuffelen, maar ze hebben pech want ik heb geen zin om bij beide elke keer een half uur te moeten wachten tot ze terug komen, aluwel ze niet heel ver kunnen, is Zena niet al te vriendelijkt egen vreemde mensen en Shadow niet tegen vreemde honden (aluwel wij die hier in het jaar en half dat wij hier wonen nog niet hebben gezien) hebben we hier aan het einde van de weide ook nog eens de autostrade lopen

Gwynn is heel gemakkelijk en luistert vrij goed, komt altijd als ik haar roep. Heel fijn vind ik dat, zo kan ik haar zonder enig probleem los laten lopen .

Jacksel schreef:Ik ben wel benieuwd hoe mensen dat doen met 'niet komen is geen optie'.

Ik ga ze ook halen als ze niet komen.
Ik vind het hierkomen echt enorm belangrijk en ik wil dat commando niet versloffen.
Ik vind het heel fijn dat ik ze overal los kan laten en dat ze dus gewoon luisteren als ik ze roep en dat wil ik zo houden.
Als ze niet komen ga ik ze dus halen, en dan ben ik echt boos, en ze zijn dan echt onder de indruk.
Het gebeurd dan ook nauwelijks dat ik ze moet halen, maar de enkele keren dat het wel moest hebben ze er van geleerd.
Uiteraard zijn ze ook de allerbraafste honden als ze wel komen en worden ze daar ook regelmatig voor beloond.

tekkel schreef:Kan me niet zo heel veel schelen, maar als ze écht moet komen (als er bijvoorbeeld gevaar dreigt) dan luistert ze wel

Hier eigenlijk hetzelfde. Als ik het stilstaan en blauwbekken zat ben, dan moet Saar ophouden met muizengraven en bij me komen. Maar ze hoort precies aan mijn stem wanneer het echt moét (gevaar, of wanneer ik het ècht zat ben), en dan komt ze dus direct. Bij de gevallen van mwah, nu langzaamaan wil ik wel naar huis, komt er even een koppie boven de grond uit zo van "sta je er nog? Oké, dan ga ik nog even door".
En dan ga ik maar weer even mijn handen warmen aan Miep's buikje die dan maar weer gaat rollen in de sneeuw.

Wacht! Moeten ze altijd direct opvolgen, en dat doen ze eigenlijk ook.