dag Yuki, mijn liefste vriend...
Geplaatst: 13 dec 2009 11:58
Ga maar mijn lieve lieve Yukeman,
Ga maar het is goed
Ik bewonder je, ben trots op jou
Wat een dapperheid, wat een kanjer, wat een moed!
Als vasthoudendheid en vechtlust ziektes geneest
Was jij nog heel wat jaartjes bij mij geweest
Als liefde alles had overwonnen,
Waren wij zo weer opnieuw begonnen
Als ik hemel en aarde kan bewegen
Komen wij elkaar later ooit weer tegen
Maar mijn lieve lieve Yuk
Voor nu moet ik je laten gaan
Maar waar je ook bent,
Wat je ook doet,
Ik hou van jou
En ik, ik zal altijd naast je staan
Es
***************************
Ik weet het nog als de dag van gisteren!
December 2002, we zagen je op de site van Stichting Aai, je zat in Istanbul. Een prachtige hond, maar met een zo trieste blik. En we besloten meteen dat je bij ons zou komen. Eindelijk 19 januari 2003 mochten we je van Schiphol halen.
Dezelfde avond zat je al in mijn hart. Hoe is het mogelijk dat een hondje met zo’n verleden, zo zijn zachtmoedige karakter heeft kunnen behouden. Langzaam leerde je ons vertrouwen. Je wist dat het goed zat, want de dag na je aankomst lieten we je los in het bos en je bleef naar ons omkijken. Of we er nog wel waren.
Je haalde je cursus gehoorzaamheid en we leerden samen dat poesjes niet zijn om op te jagen, dat de plantenbakken van de buren, niet zijn om tegen te markeren en vooral dat wij samen een team waren. 4 handen op een buik.
Je ging overal mee, naar het strand, op vakantie naar Oostenrijk, Italie, vakantieparken. Als je er maar bij kon zijn, dan was het goed. Want er waren maar een handjevol mensen aan wie jij je vertrouwen kon geven.
Maar je gezondheid heeft je nooit meegezeten. Je had regelmatig jeuk en vele bezoekjes aan dierenartsen en specialisten volgden. En uitzoeken wat je het beste kon eten zonder jeuk te krijgen.
In 2007 kwam daar je slechte knie nog bij. Orthopeden, acupuncturisten en fysiotherapie volgden. Maar met de juiste supplementen kon je nog heel aardig uit de voeten. En je liet je heerlijk rondrijden in de fietskar, als een prins in zijn rode koets.
Ondanks al deze beperkingen bleef je altijd een lieve, zachtaardige en vooral evenwichtige hond. Een bezienswaardigheid in de buurt omdat je altijd op de trap en voor de deur in de zon zat. Daar genoot je enorm van. En iedereen die langs kwam werd op gepaste wijze door jou welkom geheten. Een favoriete knuffel werd gebracht, een rondedansje werd gemaakt.
Je koos je eigen vriendjes, Meta, Jip en je vriendjes uit Purmerend. Bij hun was je jezelf. En ze waren allemaal welkom, in je huis, in je mandje, tentje en met je speeltjes.
In augustus kwamen we erachter dat er iets vreselijks slechts in je groeide. Misschien wist je het zelf al veel langer. Maar dit gevecht konden wij niet winnen. Hoe hard we ook vochten.
Ik heb nergens spijt van. Je bent het mooiste, meest bijzondere, leerzame wezen wat ik mocht kennen en liefhebben in mijn leven. Jij oude wijze chinees! Je hield altijd je waardigheid.
Wat ben ik trots op jou. Nooit heb je iets laten merken en ik vermoed dat je zolang mogelijk bij ons wilde blijven.
Dag vriend, dag grote kanjer, dag Yukemoos, Yukeman, Beertje, Yukeltje …..........dit filmpje is voor jou!
http://www.slide.com/r/ftG5nvzD3T-so5lk ... w=original" onclick="window.open(this.href);return false;
Ga maar het is goed
Ik bewonder je, ben trots op jou
Wat een dapperheid, wat een kanjer, wat een moed!
Als vasthoudendheid en vechtlust ziektes geneest
Was jij nog heel wat jaartjes bij mij geweest
Als liefde alles had overwonnen,
Waren wij zo weer opnieuw begonnen
Als ik hemel en aarde kan bewegen
Komen wij elkaar later ooit weer tegen
Maar mijn lieve lieve Yuk
Voor nu moet ik je laten gaan
Maar waar je ook bent,
Wat je ook doet,
Ik hou van jou
En ik, ik zal altijd naast je staan
Es
***************************
Ik weet het nog als de dag van gisteren!
December 2002, we zagen je op de site van Stichting Aai, je zat in Istanbul. Een prachtige hond, maar met een zo trieste blik. En we besloten meteen dat je bij ons zou komen. Eindelijk 19 januari 2003 mochten we je van Schiphol halen.
Dezelfde avond zat je al in mijn hart. Hoe is het mogelijk dat een hondje met zo’n verleden, zo zijn zachtmoedige karakter heeft kunnen behouden. Langzaam leerde je ons vertrouwen. Je wist dat het goed zat, want de dag na je aankomst lieten we je los in het bos en je bleef naar ons omkijken. Of we er nog wel waren.
Je haalde je cursus gehoorzaamheid en we leerden samen dat poesjes niet zijn om op te jagen, dat de plantenbakken van de buren, niet zijn om tegen te markeren en vooral dat wij samen een team waren. 4 handen op een buik.
Je ging overal mee, naar het strand, op vakantie naar Oostenrijk, Italie, vakantieparken. Als je er maar bij kon zijn, dan was het goed. Want er waren maar een handjevol mensen aan wie jij je vertrouwen kon geven.
Maar je gezondheid heeft je nooit meegezeten. Je had regelmatig jeuk en vele bezoekjes aan dierenartsen en specialisten volgden. En uitzoeken wat je het beste kon eten zonder jeuk te krijgen.
In 2007 kwam daar je slechte knie nog bij. Orthopeden, acupuncturisten en fysiotherapie volgden. Maar met de juiste supplementen kon je nog heel aardig uit de voeten. En je liet je heerlijk rondrijden in de fietskar, als een prins in zijn rode koets.
Ondanks al deze beperkingen bleef je altijd een lieve, zachtaardige en vooral evenwichtige hond. Een bezienswaardigheid in de buurt omdat je altijd op de trap en voor de deur in de zon zat. Daar genoot je enorm van. En iedereen die langs kwam werd op gepaste wijze door jou welkom geheten. Een favoriete knuffel werd gebracht, een rondedansje werd gemaakt.
Je koos je eigen vriendjes, Meta, Jip en je vriendjes uit Purmerend. Bij hun was je jezelf. En ze waren allemaal welkom, in je huis, in je mandje, tentje en met je speeltjes.
In augustus kwamen we erachter dat er iets vreselijks slechts in je groeide. Misschien wist je het zelf al veel langer. Maar dit gevecht konden wij niet winnen. Hoe hard we ook vochten.
Ik heb nergens spijt van. Je bent het mooiste, meest bijzondere, leerzame wezen wat ik mocht kennen en liefhebben in mijn leven. Jij oude wijze chinees! Je hield altijd je waardigheid.
Wat ben ik trots op jou. Nooit heb je iets laten merken en ik vermoed dat je zolang mogelijk bij ons wilde blijven.
Dag vriend, dag grote kanjer, dag Yukemoos, Yukeman, Beertje, Yukeltje …..........dit filmpje is voor jou!
http://www.slide.com/r/ftG5nvzD3T-so5lk ... w=original" onclick="window.open(this.href);return false;
het gaat je goed daar op de regenboogbrug,
dikke knuf van deze kant 
