Het HondenForum

Vandaag voor het eerst mee geweest op een drijfjacht met Hutch. 2 weken terug al een keer meegeweest op een eendenjachtje met 1 jager. Dat was de allereerste keer voor zowel Hutch als mijzelf.
Hutch vond het helemaal geweldig en het was dat ik aan de andere kant van de lijn liep, anders liep hij continu naast de jager, dat was veel spannender.
Vandaag dus mee op een drijfjacht op hazen. Hutch vond het helemaal geweldig en heeft ook 2 hazen en een eend mogen halen, allemaal netjes binnen gekomen. Zeker voor de eerste keer.

Maar is 1 probleem, Hutch kan zijn mond niet houden Is de hele tijd stil, tot er een haas voor zijn neus wegrent en er geschoten wordt. Dan trekt hij een keel open
Hebben jullie tips om hem stil te krijgen. Heb hem alleen laten gaan toen hij stil was (na een harde brul) maar kan hem ook niet bij alles wat weg schiet een brul geven.

Dat is een moeilijke
Een Toller is vrij luiddruchtig geloof ik.
Misschien dat hij door gewenning minder gaat gillen.

Een andere mogelijkheid is niet laten apporteren als hij gilt (en dus zelf geen brul geven)?
Maar daarvoor ben je niet mee natuurlijk
Of even omdraaien als er een haas op gaat.............. maar dan ziet hij niks, dus dat is ook weer niet handig.
Was er nog een hondenman/vrouw mee?
Heeft/had die suggesties?
Wat zeiden de jagers er van?

ranetje schreef:Dat is een moeilijke
Een Toller is vrij luiddruchtig geloof ik.
Misschien dat hij door gewenning minder gaat gillen.

Een andere mogelijkheid is niet laten apporteren als hij gilt (en dus zelf geen brul geven)?
Maar daarvoor ben je niet mee natuurlijk
Of even omdraaien als er een haas op gaat.............. maar dan ziet hij niks, dus dat is ook weer niet handig.
Was er nog een hondenman/vrouw mee?
Heeft/had die suggesties?
Wat zeiden de jagers er van?

Ja dat het moeilijk wordt was ik al bang voor
Ik had wel het idee dat hij na een paar hazen wat minder hard gilde, dus misschien dat het idd minder wordt als hij vaker mee gaat.
Nee wordt wat moeilijk om hem niet te laten gaan als er een loper vandoor gaat, moet ik er zelf achteraan
De jagers vonden het allemaal niet zo erg, die vonden hem zeer enthousiast en waren daar wel blij om. En was drijfjacht, dus was ook niet zo erg.
Maar wanneer ik op een wedstrijd sta wil ik toch wel een mooie stille hond, anders kan ik meteen weg. En wanneer hij een keer mee mag op post is het ook wel handig als hij stil is

Hutch schreef:Ja dat het moeilijk wordt was ik al bang voor
Ik had wel het idee dat hij na een paar hazen wat minder hard gilde, dus misschien dat het idd minder wordt als hij vaker mee gaat.
Nee wordt wat moeilijk om hem niet te laten gaan als er een loper vandoor gaat, moet ik er zelf achteraan
De jagers vonden het allemaal niet zo erg, die vonden hem zeer enthousiast en waren daar wel blij om. En was drijfjacht, dus was ook niet zo erg.
Maar wanneer ik op een wedstrijd sta wil ik toch wel een mooie stille hond, anders kan ik meteen weg. En wanneer hij een keer mee mag op post is het ook wel handig als hij stil is

Op een wedstrijd gaat er meestal geen haas weg, dat scheelt (als je apporteerwedstrijden bedoelt)
Op post stil zijn is inderdaad handig ja
Zelf dagelijks een uurtje of wat met de hond in de sloot gaan zitten om te oefenen in stil zijn?

ranetje schreef:

Hutch schreef:Ja dat het moeilijk wordt was ik al bang voor
Ik had wel het idee dat hij na een paar hazen wat minder hard gilde, dus misschien dat het idd minder wordt als hij vaker mee gaat.
Nee wordt wat moeilijk om hem niet te laten gaan als er een loper vandoor gaat, moet ik er zelf achteraan
De jagers vonden het allemaal niet zo erg, die vonden hem zeer enthousiast en waren daar wel blij om. En was drijfjacht, dus was ook niet zo erg.
Maar wanneer ik op een wedstrijd sta wil ik toch wel een mooie stille hond, anders kan ik meteen weg. En wanneer hij een keer mee mag op post is het ook wel handig als hij stil is

Op een wedstrijd gaat er meestal geen haas weg, dat scheelt (als je apporteerwedstrijden bedoelt)
Op post stil zijn is inderdaad handig ja
Zelf dagelijks een uurtje of wat met de hond in de sloot gaan zitten om te oefenen in stil zijn?

Wedstrijden zijn idd wel heel anders dan de jacht zelf. Maar is toch wel iets om in de gaten te houden, Hutch kennenden kan hij straks anders nergens meer zijn mond houden

Denk dat ik maar gewoon wat vaker mee moet op jacht, kan hij oefenen. Over 2 weken weer mee op de ganzen of eenden

Ik heb ook zo'n gillende toller Tango begon al te piepen en te blaffen als ik een dummy pakte. Dat heb ik aangepakt door de dummy weer op te bergen. Of als hij het doet tijdens een training, direct stoppen. Het is al wel een stuk beter geworden. Maar als we met onze vaste groep trainen doet hij het nog steeds, vooral bij waterapporten. Dé oplossing heb ik ook niet; ik ben wel opgehouden met corrigeren want dat maakte geen enkele indruk. Als hij tijdens de groepstraining doet, loop ik met hem weg en doe wat gehoorzaamheidsoefeningen. Maar da's een beetje lastig als je mee bent op jacht...

Ook een een schone taak voor de fokkers om dit foute gedrag in hun maatstaven mee te nemen.

Mvg Veenmug

Veenmug schreef:Ook een een schone taak voor de fokkers om dit foute gedrag in hun maatstaven mee te nemen.

Mvg Veenmug

Als de fokkers echt jachtgericht willen fokken is dat zeker een belangrijke taak
Ik heb al aardig wat gillende tollers gezien op jachttrainingen.

ranetje schreef:

Veenmug schreef:Ook een een schone taak voor de fokkers om dit foute gedrag in hun maatstaven mee te nemen.

Mvg Veenmug

Als de fokkers echt jachtgericht willen fokken is dat zeker een belangrijke taak
Ik heb al aardig wat gillende tollers gezien op jachttrainingen.

Klopt, echter zijn er in Nederland geen fokkers die puur op de jacht fokken. Daarvoor zijn er te weinig tollers in de jacht. Er zijn zelfs maar een handjevol mensen die uberhaubt eens met hun tollers op jacht geweest zijn. 1 fokker is zelf jager waarvan de honden regelmatig meegaan en dan is het klaar.
Mijn ervaring is dat de toller op wedstrijden toch heel vaak niet als jachthond gezien wordt en al helemaal niet als retriever

Nee, niet het gillen eruit fokken
Dat is de charme van het ras

Ben vandaag maar eens gaan oefenen. Eerst met Hutch naar een gebied geweest waar erg veel konijnen zitten (konijnenwalhala geloof ik daar )
Hij vond het zeer interessant, maar was compleet stil en goed steady ondanks los lopen. Dus was eigenlijk niet voor het oefenen, want hij luisterde gewoon
Daarna bij kennissen in een weiland gaan lopen. Had het gevraagd en hun hebben hazen in het weiland zitten, dus maar eens het weiland door gelopen. We zijn enkele hazen tegen gekomen, bij de eerste 2 wilde hij er achteraan, maar kon hem netjes tegenhouden met een zachte stem
De 2 hazen die we daarna tegen kwamen stond hij vol passie na te kijken, maar bleef netjes steady. En ook hier weer was hij compleet stil
Ik denk zelf dat het komt door de combi van zowel hazen als schoten. (alleen schot gilt hij namelijk ook niet op)

Denk dus echt dat het er op neer komt dat ik het alleen kan oefenen tijdens een echte jacht, of hebben jullie nog andere ideeën?
Ik ga in ieder geval nog een paar keer het weiland in om op steadyness te oefenen.

Volgende week mee op de ganzen, ben erg benieuwd wat hij dan doet, is toch weer anders dan een drijfjacht

marye schreef:Nee, niet het gillen eruit fokken
Dat is de charme van het ras

Ja had Hutch moeten horen, Caja was er niets bij

Als het echte pure opwinding is (als een correctie niet werkt zeg maar) kun je oefenen door vooral veel te wachten en je beurt over te slaan maar wél te blijven kijken naar de rest, eventueel rustig aaien als hij dat prettig vindt. Als de spanning dan zo hoog oploopt dat hij gaat gillen kun je vlak daarvóór even een happydummy o.i.d. gooien. Om de spanning kwijt te raken. Als je daar een poos goed op traint kun je hem met een beetje geluk op die manier aan het verstand peuteren dat het verstandiger is om een beetje kalm te blijven.
Als het piepen/blaffen echt volledig veroorzaakt wordt door een overdaad aan passie heeft corrigeren geen enkele zin. En als het niet lukt om hem met kalmte en geduld voldoende rustig te krijgen kun je eigenlijk niet anders dan concluderen dat hij niet "geschikt" is. Denk ik

Hutch schreef:Denk dus echt dat het er op neer komt dat ik het alleen kan oefenen tijdens een echte jacht, of hebben jullie nog andere ideeën?
Ik ga in ieder geval nog een paar keer het weiland in om op steadyness te oefenen.

Volgende week mee op de ganzen, ben erg benieuwd wat hij dan doet, is toch weer anders dan een drijfjacht

Ik denk dat je daar het sterkste het risico loopt op gegil.
Maar het trainen in een weiland kan zeker geen kwaad
Ik zou dat vol blijven houden een tijdje.


Als er niet te veel hazen op gaan tijdens de jacht op de ganzen valt het gegil hopelijk mee
Een jachtdag is toch anders..... de sfeer is anders........er is meer opwinding.
Zo is het mij tenminste beschreven

Veenmug schreef:Ook een een schone taak voor de fokkers om dit foute gedrag in hun maatstaven mee te nemen.

Misschien kunnen we daar mee aan de slag als we de gezondheidsproblemen een beetje de baas zijn geworden En hoe fout is dit gedrag? Ik vind het vooral vervelend voor mijn mede-cursisten. En ik wil niet dat Tango met gillen (of welk ander gedrag ook) iets bij mij afdwingt en dat heeft hij inmiddels goed in de gaten.

De zgn. toller scream hoort namelijk wel bij het ras. Ik vind het idioot om iets eruit te gaan fokken omdat het niet zou passen bij de wensen van de eigenaar of de reglementen van proeven. Een toller is gefokt om zelfstandig, op zeer speelse wijze eenden aan te lokken. Dat brengt bepaald gedrag met zich mee. Wie dat niet wil, kan misschien beter uitkijken naar een ander jachthondenras.

under the red sky schreef:

Veenmug schreef:Ook een een schone taak voor de fokkers om dit foute gedrag in hun maatstaven mee te nemen.

Misschien kunnen we daar mee aan de slag als we de gezondheidsproblemen een beetje de baas zijn geworden En hoe fout is dit gedrag? Ik vind het vooral vervelend voor mijn mede-cursisten. En ik wil niet dat Tango met gillen (of welk ander gedrag ook) iets bij mij afdwingt en dat heeft hij inmiddels goed in de gaten.

De zgn. toller scream hoort namelijk wel bij het ras. Ik vind het idioot om iets eruit te gaan fokken omdat het niet zou passen bij de wensen van de eigenaar of de reglementen van proeven. Een toller is gefokt om zelfstandig, op zeer speelse wijze eenden aan te lokken. Dat brengt bepaald gedrag met zich mee. Wie dat niet wil, kan misschien beter uitkijken naar een ander jachthondenras.

Als hij eenden moet lokken is het dan logisch dat hij gilt?
Dat doet een kooiker toch ook niet?
Al zullen tollers en kooikers niet op dezelfde wijze lokken, gillen lokt volgens mij geen eenden.

Ik geloof ook niet dat ik schreef dat ze eenden aanlokken door te gillen Maar ik geloof wel dat dit specifieke werk heel veel passie en enthousiasme vraagt van een hond en soms wordt die passie en dat enthousiasme vocaal geuit. Hoe storend is/was dat in de uitoefening van het oorspronkelijke werk?

Persoonlijk denk ik dat er wel eens wat teveel op passie wordt gefokt, hoewel ik niet gehinderd wordt door enige kennis aangaande foktechnische zaken.
Een hond met zoveel passie dat hij zich niet kan beheersen is net zo onbruikbaar als een hond zonder passie
Het is, practisch gezien, niet zaligmakend wil ik maar zeggen. Jachthonden (maar ik weet niet hoe dat zit met de tollers en hun oorspronkelijke inzet) die zich niet konden beheersen werden vroeger afgedankt. Dan werden ze huishond of ze werden afgeschoten.
Dit even losstaand van de vraag van Hutch.

under the red sky schreef:Ik geloof ook niet dat ik schreef dat ze eenden aanlokken door te gillen Maar ik geloof wel dat dit specifieke werk heel veel passie en enthousiasme vraagt van een hond en soms wordt die passie en dat enthousiasme vocaal geuit. Hoe storend is/was dat in de uitoefening van het oorspronkelijke werk?

Nee dat schrijf ik ook niet
Maar ik denk dat ze oorspronkelijk absoluut niet zo gilden.
Want daarmee lok je geen eenden.
Daarmee verjaag je ze

Ik vrees dat tollers, omdat ze vaak niet voor het oorspronkelijke werk worden gebruikt op een gegeven moment wat gillerig werden en dat dat niet meer als bezwaar is onderkend.
Dus werd er geen selectie meer op gepleegd..................
En dan "hoort" het opeens bij het ras

Ik vind het raar hoor, het is toch een retriever
Dan hoor je niet al het wild weg te schreeuwen als hond zijnde

Screaming Toller

The Scream - Many Tollers have a penetrating scream which they produce
to indicate excitement and eagerness. To the uninitiated, this can sound like
the dog is being fed into a wood chipper; it's high pitched, frantic and loud.
Not all Tollers scream, but many do. If you are unable to teach quiet manners,
or live in a neighborhood where dog noise will get you in trouble, or just don't
like dogs who make noise, this is not the breed for you. The scream is usually a
reaction to an exciting stimulus (water, a toy, a ball) rather than a constant
behavior, but it can be annoying.

Bron

Het blauwe: Dat is toch ongewenst als je wilt gaan jagen met een hond.

Het is een retriever met een speciale manier van doen.
Eenden zo nieuwschierig maken dat ze binnen schootsafstand komen.
Zo heb ik het begrepen. ("duck tolling")
En daarna apporteren.

Dat wat jij citeert Renee is precies wat ik bedoel.
Hij gilt van enthousiasme.
Hij wordt weinig gebruikt in de praktijk.
Dus het was niet zo "erg".
Geen selectie meer toegepast.
Het is zelfs een omschreven "eigenschap" geworden
En nu is er een probleem als je er wel mee in de praktijk wilt werken.

Precies.
Er klopt natuurlijk niets van dat je bij een retriever (oke eentje die eenden lokt door kwispelend heen en weer te rennen langs de waterkant) de eigenschap gillen bij grote prikkels gaat infokken.
Ik vind dat heel raar, ook al wordt met deze retrievers niet (meer zoveel) gewerkt , het hoort niet bij retrievers.
Het is geen luid-op-spoor jachhond, vreemd hoor.

Renee1966 schreef:Precies.
Er klopt natuurlijk niets van dat je bij een retriever (oke eentje die eenden lokt door kwispelend heen en weer te rennen langs de waterkant) de eigenschap gillen bij grote prikkels gaat infokken.
Ik vind dat heel raar, ook al wordt met deze retrievers niet (meer zoveel) gewerkt , het hoort niet bij retrievers.
Het is geen luid-op-spoor jachhond, vreemd hoor.

Het gillen is meer luid op zicht
En ook wel gewoon van opwinding.
Ik heb een keer een groepje tollers op een jachttraining gezien.
Die gingen al gillend in het water als ze een dummyapport mochten ophalen.

Ita is trouwens ook spoorluid en zichtluid :N: bij hazen (en konijnen en reeën).
Dat wordt in Nederland niet op prijs gesteld, maar in Duitsland weer wel
Dat maakt het wat ingewikkeld.
Maar voor een retriever lijkt het me echt niet de bedoeling.

Misschien is er voor Hutch nog wel wat te bereiken, omdat hij bij de gewone KNJV training niet gilt.
Het lijkt me in ieder geval de moeite waard om er met hem op te trainen

Het doodhuilen van grof- en roodwild wordt wel weer opprijs gesteld. Niet veel honden doen dat...

ranetje schreef:

Renee1966 schreef:Precies.
Er klopt natuurlijk niets van dat je bij een retriever (oke eentje die eenden lokt door kwispelend heen en weer te rennen langs de waterkant) de eigenschap gillen bij grote prikkels gaat infokken.
Ik vind dat heel raar, ook al wordt met deze retrievers niet (meer zoveel) gewerkt , het hoort niet bij retrievers.
Het is geen luid-op-spoor jachhond, vreemd hoor.

Het gillen is meer luid op zicht
En ook wel gewoon van opwinding.
Ik heb een keer een groepje tollers op een jachttraining gezien.
Die gingen al gillend in het water als ze een dummyapport mochten ophalen.

Ita is trouwens ook spoorluid en zichtluid :N: bij hazen (en konijnen en reeën).
Dat wordt in Nederland niet op prijs gesteld, maar in Duitsland weer wel
Dat maakt het wat ingewikkeld.
Maar voor een retriever lijkt het me echt niet de bedoeling.

Misschien is er voor Hutch nog wel wat te bereiken, omdat hij bij de gewone KNJV training niet gilt.
Het lijkt me in ieder geval de moeite waard om er met hem op te trainen

Ohw dat bestaat ook nog :N: ik leer hier iedere dag wat bij
Waarom is dit zichtluid nodig bij de staande hond?
Jagen ze niet al het wild weg als ze gaan jodelen als ze wild zien?
Spoorluid zie ik de functie nog wel van in, omdat je dan als jager weet waar de hond aan het zoeken is (ik neem aan dat de jachthonden dan zonder lijn achter het wild aangaan en deze ergens klemzetten tot de jager komt?).

nyckle schreef:Het doodhuilen van grof- en roodwild wordt wel weer opprijs gesteld. Niet veel honden doen dat...

Wat is dat dan?

Als de hond een dood stuk gevonden heeft gaat hij huilen. De jager kan hond en wild dan makkelijk vinden.

nyckle schreef:Als de hond een dood stuk gevonden heeft gaat hij huilen. De jager kan hond en wild dan makkelijk vinden.

Dat is vooral nuttig bij zweethonden.
Doodblaffen, doodhuilen of doodmelden.(meestal in het Duits, Totverbellen en Totverbringen, meen ik.)
In de eerste twee gevallen blijft de hond bij een nazoek bij het dode wild en blaft of huilt zodat de baas de hond en het stuk kan vinden.
In het laatste geval heeft de hond geleerd om, als hij het stuk heeft gevonden, een stokje te pakken dat aan zijn halsband hangt (het "bringsel") en daarmee terug te gaan naar de baas. Dat betekent "baas ik heb gevonden"
Dan gaat hij daarna samen met de baas weer naar het dode stuk wild toe.

Ga nu even compleet of-topic gezien de beginvraag. Heb het Bringselbrengen 1x gezien. Met een reevel werd een sleep getrokken. Draadhaar werd ingezet. Liep de sleep, pakte bij het "stuk" het Bringsel in dit geval een stukje leer aan de halsband in de vang en keerde op de sleep terug richting voorjager. Bleef vervolgens op en neer lopen om de voorjager naar het "stuk"te brengen. Misschien niet voor iedereen maar voor mij schitterend om te zien.

Mvg Veenmug

Ps. Nogmaals excuses aan de TS maar moest even "meanderen"

Ja dat is zéker schitterend
Felix komt in het voorjaar wel eens met een eende- of kievitsei aanzetten, op verzoek laat hij dan even zien waar hij dat gevonden heeft. Zodat het ei weer teruggelegt kan worden