Het HondenForum

ik denk instinct? in roedels geldt dat honden buiten de eigen roedel weggejaagd worden of afgemaakt.
voor huts was een hele duidelijke trigger trouwens dat ze ontelbare keren tot bloedens toe uit het niets gegrepen werd door kleine hondjes. tot ze in de gaten had hoe groot en sterk ze was. natuurlijk hielp het volwassen worden ook mee en ms was ze zowiezo wel zo geworden maar ze was mn in het begin vooral fel op kleine kutkeffers. en met kutkeffers bedoel ik ook kutkeffers, geen kleine hondjes die zich wél gedragen.

eigenlijk is het helemaal niet zo gek
als je het over roedels hebt
want een vreemde hond hoeft in het wild ook niet in een roedel te komen

en zeker reu reu zal vaak mis gaan

als ik hier thuis kijk een combinatie territoriaal gedrag (bv Ace kon in Rdam op het "eigen" uitlaat stukje voor de deur echt NIET met de kruising rott/lab van de buurman, maar in het grote bos of op het strand wel.....)

en binnen de eigen "roedel" (ze leven hier natuurlijk niet 24/7 samen, maar dat was alleen met uitlaten) het volwassen worden en proberen hogerop te komen met een "oudere partij" die er nog niet aan toe is om het stokje af te geven (knokpartij Ace-Baudi is getriggerd door een loopse teef rondom de tijd dat Baudi volwassener werd met circa 2 jr, dat gecombineerd met het niet accepteren van Ace dat Baudi honden onder hem (Plato, loge) corrigeerde heeft 2 knokpartijen gehad en dat vond ik genoeg om ze gescheiden uit te gaan laten)

voor de teven geldt eigenlijk het zelfde, dat gaat goed tot de jongere ook een keer gedekt is en dus voor haar gevoel ook al hogerop is gekomen....

hond-hond agressie gewoon in het dagelijks leven buiten de roedel om, kan vanalles zijn, territoriaal, verdedigen baasje/ranghogere, gewoon geen andere honden mogen (dat soort mensen heb je tenslotte ook), nooit geleerd met sociaal gedrag om te gaan,
maar idd, denk dat het sterkste is dat het vrij natuurlijk is om honden buiten de eigen roedel te verjagen, daarmee kan je dus zeggen dat honden die wel allemansvriendjes zijn eigenlijk de afwijking op de norm zijn ipv andersom...

Nanna schreef:Je hoort ook weleens "mijn hond is zo'n kwaaie omdat ie als pup gegrepen is".
Ik geloof daar niet zo in. Ik denk dan altijd dat het een leuke smoes is zodat je niets aan Fido's kutgedrag hoeft te doen
Leg me dát maar eens uit.

ms moet je eerst eens leren lezen?

okay, ik schreef daar nl wel iets over

Geen idee eigenlijk. Ik heb nu twee honden die wel goed met andere honden kunnen normaal gesproken en ik heb ook honden gehad die dat niet konden. Ik heb bij Wuilus wel het idee dat zij niet goed met honden kon door associatie van correcties op de hondentraining met de andere honden. Vroegah was het nog met de slipketting en ik geloofde dat even. :N: Later kon ze wel weer met reuen. Maar het was ook wel een dominant kreng. Martijn kan dat wel beamen denk ik Ze kon mensen echt gijzelen en dwingen hun eten af te geven om maar iets te noemen :N:
Zij kon wel met ongecastreerde dominante reuen. Verder met geen honden. Maar dat hele kill verhaal was er dus niet. Het was echt meer wegjagen en vernederen.

Nanna schreef:Je hoort ook weleens "mijn hond is zo'n kwaaie omdat ie als pup gegrepen is".
Ik geloof daar niet zo in. Ik denk dan altijd dat het een leuke smoes is zodat je niets aan Fido's kutgedrag hoeft te doen
Charles is als puppy tot bloedens toe in zijn kont gebeten door een duitse herder van een uitlaatservice. En later ook door een duitse staande langhaar. Dan zou hij nu DUS hondagressief moeten zijn
Zelf geloof ik dat een het een groot deel aanleg is, maar zeker ook opvoeding. Er loopt hier een man met een hollandse herderreu, een reus trouwens (die hond ) Tweedehands hond, hij heeft hem nog niet zo lang. Een krijsende uitvallerd eerste klas dus ik dacht "daar gáán we weer"
Maar het is helemaal afgelopen. Hond loopt netjes mee, valt niet meer uit.
Ziet er niet gedrukt uit, integendeel. Loopt te kwispelen.
Leg me dát maar eens uit.

Maar die hond is nu niet hond-agressief af toch ? Hij gedraagt zich gewoon aan de lijn. Hij kan nu niet opeens leuk met andere hondjes opschieten lijkt me ?

Het heeft volgens mij met heel veel verschillende dingen te maken. Aanleg, opvoeding maar ook eerdere ervaringen.

Denk dat hond hond agressie in de meeste gevallen angstagressie is.
Vooral aan de lijn is het voor de honden moeilijk om elkaar op een rustige manier te benaderen, vaak zit er spanning aan de lijn of hebben de honden te weinig ruimte om elkaar "beleefd" te begroeten. Veel honden doen nare ervaringen op terwijl ze aangelijnd zijn en niet weg kunnen. In onze maatschappij komen allerlei honden van verschillende leeftijden en verschillen raseigenschappen met elkaar in contact, wij als eigenaar weten dat vaak niet in goede banen te leiden. De honden hebben allemaal invloed op elkaars gedrag en ervaringen.

Bv bij roedels straathonden worden de jonge honden opgevoed door de ander leden en de teef maar in deze roedels is er een relatie onderling terwijl onze honden vaak opgroeien en hun gedrag oefenen op vreemde honden op straat. Deze honden hebben ook weer hun ervaringen op basis waarvan ze reageren.

Waarom de ene hond wel hond agressief wordt en de ander niet heeft denk ik te maken met het zelfvertrouwen van de hond en ook met de ervaringen erna.

Nanna schreef:

sirene schreef:

Nanna schreef: Maar het is helemaal afgelopen. Hond loopt netjes mee, valt niet meer uit.
Ziet er niet gedrukt uit, integendeel. Loopt te kwispelen.
Leg me dát maar eens uit.

Maar die hond is nu niet hond-agressief af toch ? Hij gedraagt zich gewoon aan de lijn.

Maar dán zou het dus allemaal opvoeding zijn Dan geven dus alle mensen met een bruller aan de riem zichzelf bij deze een brevet van onvermogen. Toch?

Denk dat iedereen zijn hond dusdanig onder commando moet kunnen zetten dat hij rustig aan de lijn loopt maar je kunt een hond niet commanderen dat hij andere honden leuk gaat vinden. hond hond agressie heeft te maken met wat een hond voelt over andere honden je kunt ander gedrag aanleren maar als je echt iets wilt veranderen dan moet je de emotie van de hond veranderen.

Nanna schreef:

nana schreef: je kunt een hond niet commanderen dat hij andere honden leuk gaat vinden. hond hond agressie heeft te maken met wat een hond voelt over andere honden je kunt ander gedrag aanleren maar als je echt iets wilt veranderen dan moet je de emotie van de hond veranderen.

Ja, dat snap ik.
Maar ik vraag me dus eigenlijk af hóe het dan komt dat de ene hond loopt te negeren en de volgende totaal ongeprovoceerd tot een frontale aanval overgaat alleen maar omdat die andere hond er alleen maar ís. Waar komt die haat vandaan? Hoe ontstaat dat?

Denk dat het bij de meeste honden begint met negeren en als dat niet helpt..van zich afblaffen en daarna van je afschreeuwen.
Ga bij jezelf maar na wat er moet gebeuren voordat je tegen iemand gaat schreeuwen of zelfs op iemand afstormen.
Je moet erg wantrouwig zijn en er vanuit gaan dat diegene het slecht met je voorheeft.

Mijn vorige reu vond vechten gewoon LEUK!
Hij wist hoe het wel hoorde, heeft een paar keer mijn teef op gepaste wijze gecorrigeerd.
Maar andere honden waren er voor de sloop. Ik heb hem 2 keer van een andere hond afgetrokken en dan stond hij naast me van "aaaah baas, mag ik nog een keer, het is zo leuk".
Tuurlijk heb ik hem manieren aangeleerd, niet uitvallen aan de riem, geen honden opzoeken etc.
Maar het vechten leuk vinden zat in hem, in zijn karakter.

Nanna schreef:

nana schreef: Je moet erg wantrouwig zijn en er vanuit gaan dat diegene het slecht met je voorheeft.

Maar dan zou het volgens jou meer met slechte ervaringen dan met aanleg of opvoeding te maken hebben?

Aanleg is belangrijk.. is een hond zeker, onzeker, welke raseigenschappen overheersen maar ook de natuurlijke aanleg van een pup om voorzichtig te zijn met vreemde volwassene honden.
Maar denk dat ervaringen het belangrijkst zijn, opvoeding heb je als hondeneigenaar zelf in de hand maar je hond wordt ook opgevoed door andere honden die je tegenkomt hoe ga jij hier als eigenaar mee om, laat je je hond de vrijheid om het zelf uit te zoeken en te leren ? Stel je woont in een wijk waar veel honden zijn met hond hond agressie grote kans dat jou pup te maken krijgt met honden die niet vriendelijk reageren en daar ook op reageert.

Aanleg, karakter ( of is dat t zelfde ), socialisatie, aanval andere honden........


Elena is als jonge hond door de vorige eigenaar niet gesocialiseerd met andere honden.
Bij mij wel en dat ging goed.

Paar keer aangevallen en ook een paar keer goed gebeten waarbij ik er niet goed op gereageerd heb.

Bij haar is t ook echt zo van ik ga nu in de aanval en maak m af voor hij mij wat doet.


Moet wel erbij zeggen dat het zo erg is geworden toen we Roan hebben laten inslapen. Zij was daarbij.

Echte hond-hond agressie zie ik eigenlijk nooit, dat is voor mij een hond die voor de kill gaat, ongeacht wat hij voor zich heeft.

Freek vind andere honden niets aan behalve wat in huis woont en kan ook niet leuk spelen of zo, maar ik begrijp uit andere topics dat je dus je hond los kan doen zodat andere honden leren zich te gedragen, nou dat kan Freek, hij corrigeerd streng doch rechtvaardig, maakt geen gaatjes maar leg dat maar eens uit aan de lab eigenaar met een bord voor dr kop met dito hond,

Maar uiteindelijk lost het zichzelf wel op, als ik zie wat ze hier door prachtige aanlijngebieden los laten denderen, alles opjagend voorspel ik dat alles straks verboden word voor honden

Moet wel erbij zeggen dat het zo erg is geworden toen we Roan hebben laten inslapen. Zij was daarbij.

Dat komt niet omdat ze erbij was, zijn twee verschuillende dingen.
Vanaf het moment dat Roan er niet meer was heeft ze zelf de hoogste rang gekregen en maakte daar dus gebruik van.

Mijn Saar is als pup aangevallen op de club door een volwassen reu die op de puppenavond met zijn baas kwam kijken, Na afloop van de les alle puppen los en ja hoor, Saar blij naar die reu en klabaks, ze werd me toch gegrepen. Ze gilde het uit en lag tegen het hekwerk aan.
Week erop wilde ze niet het veld op, pure paniek.
Ben de zondag erop gelijk naar de kynologenvereniging gegaan en het daar uitgelegd.
Ze mocht bij de andere grotere pup s wennen en zo hebben we haar erdoor geholpen, gelukkig.
Verder is Saar haar hele leven niet agressief geweest tegen andere honden. Zit gewoon niet in haar genen.

Ik geloof ook zéker dat het bij sommige honden er wel inzit, 'ik mag jou niet en ik wil jou dat even vertellen.'

Maar ik geloof ook dat het een stuk opvoeding is. En ik geef volmondig toe dat ik met Spike hierin een steek heb laten vallen. Hij werd met 8 en 10 maanden geopereerd, nog een aantal maanden gerevalideerd dus dan ben je wat 'makkelijker'. Maar intussen groeide hij geestelijk wél stevig door. Een paar keer gevochten... 'laat ze maar, misschien kunnen ze dan wél met elkaar'.
Een harde les geweest, het was nergens voor nodig, zijn ego groeide alleen maar.
Na trainen etc etc op de goede weg gekomen gelukkig.
Hij hoeft van mij andere honden niet leuk te vinden, als hij maar luistert als ik roep.

Dus ja, ik denk een combinatie van karakter en opvoeding.
Oja... Spike is als pup ook gebeten door een sheltie. En nee hoor, daar heeft het absoluut niet aan gelegen dat het een macho is geworden met een grote bek. (maar een ozo klein hartje )

Nanna schreef:

Hutsje schreef:okay, ik schreef daar nl wel iets over

Ja, dat zag ik Je niet zo meteen aangesproken voelen hoor. Als ik het op de man speel dan zeg ik dat er wel bij

daar gaat het toch niet om? je doet net of je mijn post niet gelezen hebt en als je die wel gelezen hebt zeg je dat het het een smoes is en scheer je dus iedereen over 1 kam .

ik zeg dit:

voor huts was een hele duidelijke trigger trouwens dat ze ontelbare keren tot bloedens toe uit het niets gegrepen werd door kleine hondjes.tot ze in de gaten had hoe groot en sterk ze was. natuurlijk hielp het volwassen worden ook mee en ms was ze zowiezo wel zo geworden maar ze was mn in het begin vooral fel op kleine kutkeffers. en met kutkeffers bedoel ik ook kutkeffers, geen kleine hondjes die zich wél gedragen.

en dan reageer jij met dit:

Je hoort ook weleens "mijn hond is zo'n kwaaie omdat ie als pup gegrepen is".
Ik geloof daar niet zo in. Ik denk dan altijd dat het een leuke smoes is zodat je niets aan Fido's kutgedrag hoeft te doen

leg me dat eens uit?

theab schreef:

Moet wel erbij zeggen dat het zo erg is geworden toen we Roan hebben laten inslapen. Zij was daarbij.

Dat komt niet omdat ze erbij was, zijn twee verschuillende dingen.
Vanaf het moment dat Roan er niet meer was heeft ze zelf de hoogste rang gekregen en maakte daar dus gebruik van.

Correct me if I'm wrong, maar denk niet dat dat hier aan de orde is

Ik woonde toen Roan overleed al een aantal mnd op mezelf alleen met Elena.
Roan woonde toen bij mn ouders 65 km verderop

Nanna schreef:Je hoort ook weleens "mijn hond is zo'n kwaaie omdat ie als pup gegrepen is".
Ik geloof daar niet zo in. Ik denk dan altijd dat het een leuke smoes is zodat je niets aan Fido's kutgedrag hoeft te doen
Charles is als puppy tot bloedens toe in zijn kont gebeten door een duitse herder van een uitlaatservice. En later ook door een duitse staande langhaar. Dan zou hij nu DUS hondagressief moeten zijn
Zelf geloof ik dat een het een groot deel aanleg is, maar zeker ook opvoeding. Er loopt hier een man met een hollandse herderreu, een reus trouwens (die hond ) Tweedehands hond, hij heeft hem nog niet zo lang. Een krijsende uitvallerd eerste klas dus ik dacht "daar gáán we weer"
Maar het is helemaal afgelopen. Hond loopt netjes mee, valt niet meer uit.
Ziet er niet gedrukt uit, integendeel. Loopt te kwispelen.
Leg me dát maar eens uit.

Je geeft zelf in je openingspost aan dat je het hebt over honden die echt een andere hond dood willen maken. Nu noem je als voorbeeld een hond die enorm uitviel aan de riem en nu dus niet meer. Dat hoeven niet 2 dezelfde dingen te zijn.
Mijn hond valt enorm uit aan de riem (veel kabaal en heftig in de riem hangen) en ook los van de riem (ook veel kabaal maar dan op ongeveer een meter afstand van de andere hond) maar heeft nog nooit ook maar met een tand een andere hond aangeraakt.

Ik denk zelf dat je het uitvallen eventueel kan wegtrainen, het willen doden niet (tenzij een hond door iets specifiek heel angstig is geworden bijvoorbeeld en je die angst weer weg kan trainen).

Marjan

volgens mij is het angst/onzekerheid in het grootste gedeelte van de gevallen, en dat is aan leg, denk ik
ik heb dus DuCain en dat is echt een hond die iedere 200 meter achterom kijkt of er niet toevallig iets komt om hem te belagen.
Dat angstige karakter zat er bij hem als pup van 8 weken al ingebakken

Martijn schreef:

Nanna schreef: Dan geven dus alle mensen met een bruller aan de riem zichzelf bij deze een brevet van onvermogen. Toch?

Vind ik wel, ja.

eens. zelfs etterzak sam gedraagt zich (na veeeel training) aan de lijn.. natuurlijk tot op zekere hoogte zoals gister dat een witte herder op hem afstoof, dan gromt ie even maar uitvallen doet hij niet meer.. terwijl als ik hem zijn gang zou laten gaan.... :N:

Nanna schreef:Ik zit me weleens af te vragen wat de meest voorkomende redenen voor een hond zijn om hondagressief te zijn/worden.
Is dat aanleg? Opvoeding?
Ik vind het ergens een heel vreemd fenomeen omdat honden van huis uit toch sociale dieren zijn, gewend om in roedels te leven.
Niet dat ik vind dat agressie niet bij honden hoort hoor, hou me tegoede. Ik bedoel nu echt het het "ik pak je, ik ken je niet, maar bent een andere hond DUS je moet dood".
Wat triggert dat gedrag?
Laten we dit keer voor het gemak de vechthonden maar even buiten beschouwing laten

Aaah, oke .. De vraagstelling is duidelijk. Tsja, wat triggerd hét. Dat is hier alleen al de aanwezigheid van een andere soortgenoot. Echter, blijf je er even 5 minuten erbij staan, en het is een reutje (groot of klein). Dan maalt ze er op een gegeven moment niet meer erom

En wat de oorzaak kan zijn ? Als jij het me kan vertellen in verhouding tot mijn eigen hond, dan ben ik één en al luisterend oor

Echter, het verleden van haar is tot op zekere hoogte wel bekend, en zal er een kleine opsomming van geven (beknopte versie):

- 8 weken oud tot +/- een maand of 10: Niets anders als in een achter tuin opgesloten zitten
- 10 maanden oud tot !?: In een dierenasiel gedropt worden
- Vanuit het dierenasiel kwam ze bij een gezin ergens onder de rook van Rotterdam meen ik terrecht
- In bovenstaand gezin konden ze haar niet handelen, waarnaar ze naar Martin Gaus in Lelystad ging, om daar z.g.n. heropgevoed te worden en eventueel de oorzaak van haar gedrag te zoeken (hond-hond agressie)
- Bij Martin Gaus in Lelystad kregen de toen huidige eigenaren het advies om haar maar opnieuw te gaan herplaatsen, aangezien hét niet zou gaan werken in een gezin (teveel aan prikkels)
- En toen kwam Laika met een leeftijd ondertussen van 18 maanden bij mij terrecht

En moet zeggen, vanaf dat moment is ze het eigenlijk alleen maar beter en beter gaan doen, al blijft het nog wel steeds een heel erg prikkel gevoelige hond. Echter, voor mensen en kinderen is ze gewoon dé lieve Labrador zoals het normaliter hoort, alleen het euvel van dat ze niet door 1 deur kan qua andere honden dat zal altijd wel blijven.

Echter, "het andere honden euvel" om het maar even zo te noemen. Wordt wel steeds minder, omdat ze gewoon weg steeds minder de kans krijgt tot, ze komt nu alleen nog maar in aanraking met soortgenoten die flink tegengas kunnen geven, als je begrijpt wat ik bedoel, dan bindt ze namelijk al rap in

En voor de rest, het is een hond die heel graag 'dingen' doet voor de baas, en dat heeft op zich al geresulteert dat ze het B-diploma op haar naam mag schrijven van de KNJV (jacht). En wat voor mij persoonlijk het meeste telt, is dat ze gewoon vriendelijk is naar mensen toe (echt, je had haar van de zomer moeten zien, bij de school kids met hun super-soakers!)

ook uitvallen aan de lijn is gewoon een vorm van communicatie, ongewenst voor de baas zeker, maar wel heel duidelijk.
DuCain heeft het een tijdje gedaan en dat was vooral vaak een uiting van grote opwinding met zoiets van opzouten ik wil dat jij verdwijnt.
en dat is wat mij betreft aanleg, want Baco heeft het nooit gedaan ( en die heb ik toch ook opgevoed) een dominante hond zal dat ook niet gauw doen.

Bij DuCain is het nu een kwestie van afleiden voor de opwinding te groot is, maar dat is "geen afleren" dat is het handelbaar maken, hij is nog steeds dezelfde hond en vind nog steeds hetzelfde van andere honden en "als ik niets zou doen" dat is hij binnen een straal van 5 meter van de andere hond onbereikbaar
en wil er boven opklappen, het is in ieder geval duidelijk toch geen hond die dat signaal mist en wat nog belangrijker is geen eigenaar die er aan vast zit die dat mist

Bij Hera zit het toch merendeel in haar karakter en ik had dat misschien beter moeten begeleiden toen ze nog jong was.
Maar al had ik daar anders mee omgegaan dan geloof ik nooit dat het dan een hond was geweest die doodleuk tussen vreemde honden kon lopen. En als ik terug kijk naar haar pup-jonge hond periode zou ik ook niet weten wat ik anders had moeten doen, waar ik wellicht de fout ben ingegaan.
Hera ging als pup mee met mijn uitlaatservice, is gesocialiseerd met de meeste uiteenlopende rassen... dus tsja.

Het karakter van Hera helpt ook niet mee. Hera is een hond met een ontzettend kort lontje die buiten alle proporties reageert als iets haar niet aanstaat. Dan ontsteekt ze echt in blinde woede.
Ik kan bijv. prima oplopen met de achterbuurman en zijn intacte husky maar owee als deze hond iets doet wat haar niet aanstaat.... bijv. loeren naar haar bal, te hard tegen haar aanbotsen of gewoon alleen maar als hij in de weg loopt.

Aan de lijn wil Hera ook uitvallen. Sinds een lange tijd gaat dit echter goed, ik kan haar prima af leggen terwijl er iemand passeert op een paar meter. Of haar manen dr kop te houden als ik zie dat ze eigenlijk uit wil gaan vallen. 9 van de 10x houdt ze dan haar kop, heeft dan wel haar haren kaarsrecht overeind en gromt wat. Het fixeren doorbreek ik dan ook.

Het aanvallen als pup zijnde speelt denk ik ook wel mee hoor. Hera is nooit aangevallen toen ze klein was.
Ghaya echter wel. 2x gegrepen door een herder. Ghaya is daar niet agressief van geworden maar wel heel onzeker wat zich dan uitte in aanval is de beste verdediging. Als ze dan een grote donkere hond aan zag komen dan stoof ze er al blaffend op af om een meter voor ze er was al gillend en krijsend weg te rennen van angst.
Kimba is wel meer dan eens echt goed gebeten door andere honden maar die hond bleef sociaal, daar zat gewoon geen kwaad in. Zo was Kimba niet.

S@ndr@ schreef:ook uitvallen aan de lijn is gewoon een vorm van communicatie, ongewenst voor de baas zeker, maar wel heel duidelijk.
DuCain heeft het een tijdje gedaan en dat was vooral vaak een uiting van grote opwinding met zoiets van opzouten ik wil dat jij verdwijnt.
en dat is wat mij betreft aanleg, want Baco heeft het nooit gedaan ( en die heb ik toch ook opgevoed) een dominante hond zal dat ook niet gauw doen.

Bij DuCain is het nu een kwestie van afleiden voor de opwinding te groot is, maar dat is "geen afleren" dat is het handelbaar maken, hij is nog steeds dezelfde hond en vind nog steeds hetzelfde van andere honden en "als ik niets zou doen" dat is hij binnen een straal van 5 meter van de andere hond onbereikbaar
en wil er boven opklappen, het is in ieder geval duidelijk toch geen hond die dat signaal mist en wat nog belangrijker is geen eigenaar die er aan vast zit die dat mist

Het uitvallen aan de lijn heeft bar weinig met communicatie te maken hoor

Het uitvallen aan de riem is +/- het zelfde als dat je een hond achter een hek plaatst, teritorium drift dus

Maar de stap vóór het uitvallen aan de lijn wat ze vaak laten zien, het fixeren op de andere hond, dat is inderdaad wél een stuk communicatie tussen twee honden, en dat kan positief of negatief uitpakken

Felix schreef:

S@ndr@ schreef:ook uitvallen aan de lijn is gewoon een vorm van communicatie, ongewenst voor de baas zeker, maar wel heel duidelijk.
DuCain heeft het een tijdje gedaan en dat was vooral vaak een uiting van grote opwinding met zoiets van opzouten ik wil dat jij verdwijnt.
en dat is wat mij betreft aanleg, want Baco heeft het nooit gedaan ( en die heb ik toch ook opgevoed) een dominante hond zal dat ook niet gauw doen.

Bij DuCain is het nu een kwestie van afleiden voor de opwinding te groot is, maar dat is "geen afleren" dat is het handelbaar maken, hij is nog steeds dezelfde hond en vind nog steeds hetzelfde van andere honden en "als ik niets zou doen" dat is hij binnen een straal van 5 meter van de andere hond onbereikbaar
en wil er boven opklappen, het is in ieder geval duidelijk toch geen hond die dat signaal mist en wat nog belangrijker is geen eigenaar die er aan vast zit die dat mist

Het uitvallen aan de lijn heeft bar weinig met communicatie te maken hoor

Het uitvallen aan de riem is +/- het zelfde als dat je een hond achter een hek plaatst, teritorium drift dus

Maar de stap vóór het uitvallen aan de lijn wat ze vaak laten zien, het fixeren op de andere hond, dat is inderdaad wél een stuk communicatie tussen twee honden, en dat kan positief of negatief uitpakken

Territoriumdrift heeft vaak ook te maken met onzekerheid om iets te verliezen als dat een afgebakend gebied is achter een hek bijvoorbeeld.. je communiceert dit is van mij en ik wil er voor vechten. Ik denk dat uitvallen aan de lijn te maken heeft met je lichaamsgrens bewaken.

nana schreef:

Felix schreef:

S@ndr@ schreef:ook uitvallen aan de lijn is gewoon een vorm van communicatie, ongewenst voor de baas zeker, maar wel heel duidelijk.
DuCain heeft het een tijdje gedaan en dat was vooral vaak een uiting van grote opwinding met zoiets van opzouten ik wil dat jij verdwijnt.
en dat is wat mij betreft aanleg, want Baco heeft het nooit gedaan ( en die heb ik toch ook opgevoed) een dominante hond zal dat ook niet gauw doen.

Bij DuCain is het nu een kwestie van afleiden voor de opwinding te groot is, maar dat is "geen afleren" dat is het handelbaar maken, hij is nog steeds dezelfde hond en vind nog steeds hetzelfde van andere honden en "als ik niets zou doen" dat is hij binnen een straal van 5 meter van de andere hond onbereikbaar
en wil er boven opklappen, het is in ieder geval duidelijk toch geen hond die dat signaal mist en wat nog belangrijker is geen eigenaar die er aan vast zit die dat mist

Het uitvallen aan de lijn heeft bar weinig met communicatie te maken hoor

Het uitvallen aan de riem is +/- het zelfde als dat je een hond achter een hek plaatst, teritorium drift dus

Maar de stap vóór het uitvallen aan de lijn wat ze vaak laten zien, het fixeren op de andere hond, dat is inderdaad wél een stuk communicatie tussen twee honden, en dat kan positief of negatief uitpakken

Territoriumdrift heeft vaak ook te maken met onzekerheid om iets te verliezen als dat een afgebakend gebied is achter een hek bijvoorbeeld.. je communiceert dit is van mij en ik wil er voor vechten. Ik denk dat uitvallen aan de lijn te maken heeft met je lichaamsgrens bewaken.

Het heeft inderdaad met een afgebakend gebied te maken, zolang de lijn lang is

ik heb er nog een 2 tal zitten met hond hond agressie, vroeger had ik er ook nog met territoriumdrift, en voor de kil gaan ja die heb ik ook gehad het is allemaal goed te begeleiden, maar tis zo wat hier dan ook aan gegeven word dei eigenaar met een bord voor de kop.
het is goed onder controle te houden zelfs in huis, komen er andere honden binnen blijven ze luisteren, maar 1 verzwakking van mij en het is feest in de tent. puppies pakken is normaal gedrag het hoord niet in de roedel is reemt dus moet het weg

Felix schreef:

Felix schreef:

S@ndr@ schreef:ook uitvallen aan de lijn is gewoon een vorm van communicatie, ongewenst voor de baas zeker, maar wel heel duidelijk.
DuCain heeft het een tijdje gedaan en dat was vooral vaak een uiting van grote opwinding met zoiets van opzouten ik wil dat jij verdwijnt.
en dat is wat mij betreft aanleg, want Baco heeft het nooit gedaan ( en die heb ik toch ook opgevoed) een dominante hond zal dat ook niet gauw doen.

Bij DuCain is het nu een kwestie van afleiden voor de opwinding te groot is, maar dat is "geen afleren" dat is het handelbaar maken, hij is nog steeds dezelfde hond en vind nog steeds hetzelfde van andere honden en "als ik niets zou doen" dat is hij binnen een straal van 5 meter van de andere hond onbereikbaar
en wil er boven opklappen, het is in ieder geval duidelijk toch geen hond die dat signaal mist en wat nog belangrijker is geen eigenaar die er aan vast zit die dat mist

Het uitvallen aan de lijn heeft bar weinig met communicatie te maken hoor

Het uitvallen aan de riem is +/- het zelfde als dat je een hond achter een hek plaatst, teritorium drift dus

Maar de stap vóór het uitvallen aan de lijn wat ze vaak laten zien, het fixeren op de andere hond, dat is inderdaad wél een stuk communicatie tussen twee honden, en dat kan positief of negatief uitpakken

Territoriumdrift heeft vaak ook te maken met onzekerheid om iets te verliezen als dat een afgebakend gebied is achter een hek bijvoorbeeld.. je communiceert dit is van mij en ik wil er voor vechten. Ik denk dat uitvallen aan de lijn te maken heeft met je lichaamsgrens bewaken.

Het heeft inderdaad met een afgebakend gebied te maken, zolang de lijn lang is [/quote]




territoriumdrift heeft niks met onzekerheid te maken, tegendeel zelfs, de hond die overdreven territoriumdrift heeft zijn juist heel zeker van zich zelf, ze eigen zich zelf een gebied toe die gebied kan van huist en tuin tot de ronde die er dagelijks gelopen word uit breiden.
wat voor hond er dan in dat gebied komt is niet welkom tot pup aan toe en deze zalworden verwijderd desnoods tot de dood erop volgt.
al is het een puppy dat is de hond om het even.
agrssie aan de riem is heel anders dit komt dat de hond zich gesterkt voeld door aanwezigheid van de baas, die 2 dingen moet je niet door elkaar gaan halen

Een hele zekere hond zal niet in in de riem hangen en zal niet gillend langs het hek rennen, een onzekere hond doet dat wel
Het uitbreiden van het terrein hoeft dus zeker niet samen te gaan met agressie.