Mijn allerliefste Nemo"beertje"is niet meer.(aug '04-okt'09)
Geplaatst: 01 nov 2009 13:40
Vrijdagmiddag om 14.45 is mijn maltezer leeuwtje nemo door de dierenarts ingeslapen. Hij is maar 5 jaar geworden en ik ben ontroostbaar!!
Hij was mijn kindje en ik voel echt een gat in mijn hart!
Toen hij nog maar een jaar oud was begon hij allergische klachten te krijgen, het eerste jaar nog wel onder controle te houden met af en toe een kuurtje en een hydrocortnison creme. Hierna werd het erger en erger! Ik heb echt alles geprobeerd, alle soorten voeding, pillen, creme's, shampoo's, bloed en huidtesten, te veel om op te noemen. Uit de testen werd dan ook wel duidelijk dat hij onder andere voor een groot aantal mijten en voeding allergisch was.
Het laatste jaar ging het van kwaad tot erger, zelf naar een andere dierenarts gegaan voor een soort van second opinion. die had na weer tests te hebben gedaan hem op medicijnen gezet tegen de allergie (ben de naam vergeten) maar ook dit mocht niet baten.
Als aller laatste redmiddel hebben we hem op de prednison gezet. Hier kreeg hij natuurlijk alle bijwerkingen van en toch kon dit medicijn de allergie niet helemaal onderdrukken, dus bij de prednison af en toe ab of penicilline, douchen en smeren (ze huidje was al behoorlijk dun van al het smeren en kreeg op sommige plekken van zijn lichaampje kale plekken)
Het allerergste de hele tijd was dat Nemo altijd jeuk had, iedere dag, soms kwam hij bijna niet uit zijn mandje en lag maar wat. Het laatste jaar speelde hij vrijwel niet meer en wilde niet graag wandelen buiten. Werd alleen maar erg vrolijk als ik terug kwam van werk, boodschappen e.d want ik was zijn baasje en allerbeste vriendje!!
Het is zo verschrikkelijk om iedere dag de hoop te hebben dat het weer goed met hem zal gaan,na ieder idee, alle voedingen,alle medicijnen, maar je ziet het alleen maar erger worden.
Donderdagavond had ik hem lekker gedouched, vrijdagochtend toen ik beneden kwam moest ik meteen om mijn arme beertje huilen, hij had zijn borst helemaal open gelikt en gebeten, het was helemaal dik, er kwam vies vocht uit en als ik het aanraakte deed het ook pijn.Hij lag de hele tijd alleen maar in zijn mandje, wilde niet naar buiten en had zo'n jeuk, als hij uit zijn mandje kwam ging hij meteen jeuken.
S'middags is de dierenarts gekomen is mijn vriendje gaan slapen. Op de narcoseprik reageerde hij helemaal niet, maar hij had door zijn jonge leeftijd 2 prikken nodig in zijn hartje, dat deed mij zo'n pijn, haalde me in mijn hoofd dat ik er geen goed aan heb gedaan, dat hij liever bij me wilde blijven en ik heb nu echt een ongelooflijk groot shuldgevoel!!
Mijn man en mijn moeder hadden al veel eerder en vaker gezegd dat ik nemo uit zijn lijden moest verlossen omdat jeuk vele malen erger is dan pijn en jeuk had hij zo vaak!!!
Maar ik mis hem zo, ben bang dat ik hem te kort heb gedaan, wil mijn beste vriendje terug, weet niet wat ik zonder hem moet!!
Welterusten kleine babybeer je bent onze Nemoster in de hemel!!
Hij was mijn kindje en ik voel echt een gat in mijn hart!
Toen hij nog maar een jaar oud was begon hij allergische klachten te krijgen, het eerste jaar nog wel onder controle te houden met af en toe een kuurtje en een hydrocortnison creme. Hierna werd het erger en erger! Ik heb echt alles geprobeerd, alle soorten voeding, pillen, creme's, shampoo's, bloed en huidtesten, te veel om op te noemen. Uit de testen werd dan ook wel duidelijk dat hij onder andere voor een groot aantal mijten en voeding allergisch was.
Het laatste jaar ging het van kwaad tot erger, zelf naar een andere dierenarts gegaan voor een soort van second opinion. die had na weer tests te hebben gedaan hem op medicijnen gezet tegen de allergie (ben de naam vergeten) maar ook dit mocht niet baten.
Als aller laatste redmiddel hebben we hem op de prednison gezet. Hier kreeg hij natuurlijk alle bijwerkingen van en toch kon dit medicijn de allergie niet helemaal onderdrukken, dus bij de prednison af en toe ab of penicilline, douchen en smeren (ze huidje was al behoorlijk dun van al het smeren en kreeg op sommige plekken van zijn lichaampje kale plekken)
Het allerergste de hele tijd was dat Nemo altijd jeuk had, iedere dag, soms kwam hij bijna niet uit zijn mandje en lag maar wat. Het laatste jaar speelde hij vrijwel niet meer en wilde niet graag wandelen buiten. Werd alleen maar erg vrolijk als ik terug kwam van werk, boodschappen e.d want ik was zijn baasje en allerbeste vriendje!!
Het is zo verschrikkelijk om iedere dag de hoop te hebben dat het weer goed met hem zal gaan,na ieder idee, alle voedingen,alle medicijnen, maar je ziet het alleen maar erger worden.
Donderdagavond had ik hem lekker gedouched, vrijdagochtend toen ik beneden kwam moest ik meteen om mijn arme beertje huilen, hij had zijn borst helemaal open gelikt en gebeten, het was helemaal dik, er kwam vies vocht uit en als ik het aanraakte deed het ook pijn.Hij lag de hele tijd alleen maar in zijn mandje, wilde niet naar buiten en had zo'n jeuk, als hij uit zijn mandje kwam ging hij meteen jeuken.
S'middags is de dierenarts gekomen is mijn vriendje gaan slapen. Op de narcoseprik reageerde hij helemaal niet, maar hij had door zijn jonge leeftijd 2 prikken nodig in zijn hartje, dat deed mij zo'n pijn, haalde me in mijn hoofd dat ik er geen goed aan heb gedaan, dat hij liever bij me wilde blijven en ik heb nu echt een ongelooflijk groot shuldgevoel!!
Mijn man en mijn moeder hadden al veel eerder en vaker gezegd dat ik nemo uit zijn lijden moest verlossen omdat jeuk vele malen erger is dan pijn en jeuk had hij zo vaak!!!
Maar ik mis hem zo, ben bang dat ik hem te kort heb gedaan, wil mijn beste vriendje terug, weet niet wat ik zonder hem moet!!
Welterusten kleine babybeer je bent onze Nemoster in de hemel!!
