Die hebben we vast ook allemaal.
Cockerspaniels bijvoorbeeld, die zijn altijd lief en leuk. Dat zit er zowel bij mij als mijn honden met een hele rij cockervriendjes zo ingeramd, dat we alledrie met een bek vol tanden staan als we een cocker tegen komen die een lipje optrekt. Want dan doen cockers niet.
Ergens is het zo dom gedacht (van zowel mij als van mijn honden

), maar bepaalde rassen zijn dermate favoriet, dat we amper rekening houden met uitzonderingen op de regel. Wildvreemde beagles en leonbergers en bijna alles wat klein en wit is en alles wat maar riekt naar podenco, dat wordt allemaal hartelijk begroet, en zo is er nog een hele lijst aan rassen en formaten en vachtkleuren (blond is bijna altijd goed) waar we heel dommig meteen vrienden mee willen zijn.