Het HondenForum

Wij hebben van Lu een knuffel laten maken en gisteren opgehaald.
Het echt maken van haar haren was geen optie dus is zij opgevuld met haar eigen haren. De vacht is gemaakt van Lamawol en geverft in zoveel mogelijk de gelijkenis van haar kleur en vlekken.
Wel hebben we er een vleugje humor in laten maken zodat het niet elke keer moeilijk word om haar te zien. Haar poten zijn langer maar wel net zo vormbaar bijv.
De honden vinden het raar dat de knuf naar Lu ruikt.
Chinook vond het moeilijk, was stil, en vind het moeilijk dat hij er niet mee mag slepen, mee naar bed nemen enz.

Wat bijzonder.
Ben er een beetje stil van.

Ik vind het een prachtig iets, maar ook heel confronterend nu het nog zo vers is

Prachtig Whera, heel erg bijzonder!

Het is heel bijzonder ja !

*slik* wat prachtig Whera

Wat bijzonder...wel even een slik moment hoor.

Wauw, ik wist niet eens dat zoiets mogelijk was. Sterkte

Ik vind het een heel erg mooie knuffel - die uitdrukking op dat koppie is zo goed getroffen.

Het zou niet echt iets voor mij zijn, maar ik hoop dat het jullie troost biedt. Het is wel en zeer zeker een prachtig eerbetoon aan haar. Het maakt zichtbaar dat je haar nooit had willen missen.

Hopelijk geeft het je troost in deze vorm. Moeilijk en confronterend lijkt het me. Veel sterkte.

Wat is het mooi geworden. Ik ben er stil van...

Heel bijzonder...

Hij is echt heel leuk geworden ,vind het echt heel knap gedaan

Wat bijzonder!
Voor je zoontje is het nu natuurlijk moeilijk, maar later is hij blij met zo'n bijzonder aandenken.

wat mooi gedaan

waarom mag chinook haar niet mee naar bed?
t zal hem troosten denk ik

Hij vind het moeilijk en net dat hij thuis kwam zei hij dat hij vanmorgen de knuf gepakt heeft en mee naar boven had genomen. Het eerste wat hij net deed was al pratend de knuf pakken en zit er nu de hele tijd mee, net als hij deed met Lu. Straks als dat wat minder word krijgt zij blijvend een prominente plek op een kast.

De knuffel is gemaakt door een kennis die knuffels maken als hobby heeft. Zij vond het mooi om te maken vooral omdat zij Lu vanaf dag 1 ook heeft meegemaakt heeft via fotos.
Ik ben er zo ontzettend blij mee.

Mooi gemaakt, de gelijkenis is er absoluut.
Enne... een knuffel is om mee te knuffelen, ik kan me wel voorstellen dat het Chinook troost kan geven.

Wat bijzonder!.....prachtig Whera

Erg bijzonder..

Wat een liefdevol eerbetoon aan Lulu. En fijn dat jullie "haar" nog kunnen knuffelen.

Rami schreef:Mooi gemaakt, de gelijkenis is er absoluut.
Enne... een knuffel is om mee te knuffelen, ik kan me wel voorstellen dat het Chinook troost kan geven.

Heb je gelijk in hoor alleen had ik zelf in eerste instantie zoiets van dat word neergezet. Ben er alweer op terug gekomen want het is een troostknuffel, een stukje Lu waar hij zoveel behoefte aan heeft, die hij nog steeds enorm mist. Mijn tijd komt wel dat zij op de kast staat, nu even niet nou ik gezien heb hoe hij reageerde op de knuffel.

chrico schreef:Heb je gelijk in hoor alleen had ik zelf in eerste instantie zoiets van dat word neergezet. Ben er alweer op terug gekomen want het is een troostknuffel, een stukje Lu waar hij zoveel behoefte aan heeft, die hij nog steeds enorm mist. Mijn tijd komt wel dat zij op de kast staat, nu even niet nou ik gezien heb hoe hij reageerde op de knuffel.

Goed zo Whera. Je hebt me nog wat foto's beloofd he?
Denk dat deze troostknuffel Chinook heel wat troost zal brengen. Slaap lekker vannacht jongen!

wat apart zeg. ik neem aan dat je dit van te voren bedacht had, ivm haar haar dat ermee opgevuld is?

Hutsje schreef:wat apart zeg. ik neem aan dat je dit van te voren bedacht had, ivm haar haar dat ermee opgevuld is?

Ik heb ook nog een hele zak met haar van Sam (de eerste) boven op zolder. Ik wilde er toen wol van spinnen. En na zijn dood kon ik het niet wegdoen, en is het keurig meeverhuisd hier naartoe.

chrico schreef:

Rami schreef:Mooi gemaakt, de gelijkenis is er absoluut.
Enne... een knuffel is om mee te knuffelen, ik kan me wel voorstellen dat het Chinook troost kan geven.

Heb je gelijk in hoor alleen had ik zelf in eerste instantie zoiets van dat word neergezet. Ben er alweer op terug gekomen want het is een troostknuffel, een stukje Lu waar hij zoveel behoefte aan heeft, die hij nog steeds enorm mist. Mijn tijd komt wel dat zij op de kast staat, nu even niet nou ik gezien heb hoe hij reageerde op de knuffel.

Fijn om te lezen Whera.
Als ik terug denk hoe ik zelf als kind was, had een knuffel van mijn liefste huisdier mij ongetwijfeld kunnen troosten.

Nee dat is na haar overlijden ontsponnen.
Ik bewaar de onderwol van de honden omdat ik er uiteindelijk een trui of vest van wil laten maken. Ze hebben allemaal hun eigen zak zodat je uiteindelijk zou weten van wie welke wol is. Toen Lu overleed kwam een vriendin met het idee om Wilma (gezamelijke kennis) te laten freubelen met haar vacht. Wij hadden haar al een keer gevraagd om een hond te maken die leek op die van een kennis omdat die hond vergiftigd was en het er even naar uitzag dat het niet goed zou gaan. Die was zo ontzettend mooi geworden en vandaar dat dit nu ook voor Lu naar voren kwam maar dan met haar eigen haar er bij verwerkt. Om daar de buitenkant mee te maken lukte niet, zou ook niet mooi worden dus besloten wij om de haren als vulling te gebruiken

oh, vandaar. hier heb ik niet zo veel haar natuurlijk dus het zou nooit in me opkomen om het te bewaren

Zou mij bij de doggen ook niet gelukt zijn . Hier betekend een borstelbeurt bij de AA gewoon een plastic tas vol tijdens de rui dus dat loopt wel redelijk snel op

Wauw wat mooi gelukt zeg, een hele tastbare herinnering.

Wat een prachtig eerbetoon aan Lulu.