De oude man werd de laatste paar maanden steeds strammer en slechter ter been, maar sedert we hem hadden laten scheren had hij nog lol voor tien in het leven.
Gisterenochtend liep hij nog om me heen te stuiteren: "neem me mee, neem me mee, ik wil ook naar kantoor
Gisterenavond heb ik hem met de auto uit het bos moeten halen omdat hij niet meer kon lopen.
Vanmorgen liep (strompelde) hij wel weer een beetje, maar met slepende achterpoten en zonder kracht om zelfs maar zelfstandig het stoepje op te komen.
We hadden een afspraak om 10:30 bij de DA die ook schrok van zijn slechte conditie.
Hij is rustig en kalm ingeslapen.
Collin heeft jarenlang een zwaar leven gehad, we zijn blij dat we hem nog een paar mooie jaren hebben kunnen geven.













.



