Heb ik dan eindelijk het knopje gevonden?
Geplaatst: 09 aug 2009 18:29
Jamey kan af en toe een ramp zijn met balletjes loslaten. Echt heel erg irritant. Nou heb ik al een paar dagen wat minder enerie, dus neem ik Jamey mee om eerst even te zwemmen, en dan lekker te ballen op een vbeldje, waar ik erbij kan zitten. Heeft Jamey ook geen bezwaar tegen 
Maarja, dan komt ze steeds heel leuk terug gerend, om vervolgens te vertikken haar balletje los te laten. Normaal heb ik dan geen geduld om gewoon te wachten en komt er dus een strijd, maar nu is ze plukrijp (maar moet nog even wachten om getrimd te worden). Dus even bij de halsband vangen zodat ik met de ene hand balletje kan vasthouden, vervolgens met de andere hand rustig bij haar kraag aan het plukken. Duurde even en toen ineens balletje los. 2e keer ging het al wat sneller en na de derde keer liet ze gelijk bij het aankomen het balletje zo los. paar keer later nog even proberen, maar er zit toch nog genoeg vacht los, dus dat hield ze snel weer voor gezien.
Dag erop is ze met vader en broer mee wezen buitenspelen terwijl ik boodschappen ging doen met mn moeder (ideale afspraak als je al weinig energie hebt). Dus pas 2 dagen later volgende poging. Nog heel even proberen om vast te houden, maar ze kwam tot de conclusie dat vasthouden op die manier helemaal niet leuk is, dat het veel slimmer is om gelijk balletje los te laten, want dan wordt ie gelijk weer gegooid.
Zou ik dan nu eindelijk het knopje gevonden hebben om haar braaf te laten apporteren?
Maarja, dan komt ze steeds heel leuk terug gerend, om vervolgens te vertikken haar balletje los te laten. Normaal heb ik dan geen geduld om gewoon te wachten en komt er dus een strijd, maar nu is ze plukrijp (maar moet nog even wachten om getrimd te worden). Dus even bij de halsband vangen zodat ik met de ene hand balletje kan vasthouden, vervolgens met de andere hand rustig bij haar kraag aan het plukken. Duurde even en toen ineens balletje los. 2e keer ging het al wat sneller en na de derde keer liet ze gelijk bij het aankomen het balletje zo los. paar keer later nog even proberen, maar er zit toch nog genoeg vacht los, dus dat hield ze snel weer voor gezien.
Dag erop is ze met vader en broer mee wezen buitenspelen terwijl ik boodschappen ging doen met mn moeder (ideale afspraak als je al weinig energie hebt). Dus pas 2 dagen later volgende poging. Nog heel even proberen om vast te houden, maar ze kwam tot de conclusie dat vasthouden op die manier helemaal niet leuk is, dat het veel slimmer is om gelijk balletje los te laten, want dan wordt ie gelijk weer gegooid.
Zou ik dan nu eindelijk het knopje gevonden hebben om haar braaf te laten apporteren?