ruby 21-09-1995/10-06-2009
Geplaatst: 17 jun 2009 13:00
mijn lieverd ruby is er niet meer.
tot vorige week zondag genoot ze van haar oude dag,wel op medicijnen maar het wijffie had nog lol.zondag avond werdt ze benauwd en onrustig.maandag en dinsdag ging het vrij aardig.dinsdag hadden we een afspraak bij de da en die gaf ons eigenlijk 2 keuze's:inslapen of plastabletten proberen(ruby had een erg vergroot hart,en haar bloedsomloop was ook erg slecht)ik ben met plastabletten naar huis gegaan.ze had daar al een injectie gehad en ze heeft 'smiddags echt alles onder geplast,voor ons geen probleem maar ruby werdt er niet vrolijker onder en kon zelf ook niet meer bedenken om naar de tuin te lopen om daar een plas te doen.ik heb dinsdag middag de knoop doorgehakt na er rustig over na gedacht te hebben.dit kon niet meer en ruby wou ook niet meer.de laatste wandelingen hoefde van haar ook niet meer,ze kon en wou niet meer en was het liefst rechtsomkeer naar huis gegaan.
woensdag hebben we haar laten gaan,dat was het beste wat we voor haar konden doen.ruby zou niet beter worden en haar hart kon het niet meer aan.
ruby mijn eerste eigen hondje waar alles mee begonnen is,trainen,diploma's halen,liefde voor de flatcoateds.met ruby ben ik groot geworden,ik was 12 dat ik haar kreeg.met ruby alles mee gemaakt van de scheiding van m'n ouders tot mijn eigen huwelijk toe.ruby heeft mij ook erg goed geholpen met canyon opvoeden en met jemble deed ze dat kunstje nog een keer.ruby was absoluut niet aardig tegen andere honden maar de eigen honden en dan met name canyon konden wel een potje bij haar breken.ruby was o zo makkelijk om te trainen maar als pup een ongelovelijke draak,iets wat ik me nu haast niet meer kan voorstellen zo makkelijk was ze in de dagelijkse omgang.ruby luisterde altijd en naar iedereen en was van mening dat iedereen haar wel aardig vond en dat was ook meestal wel zo.
ik kan hier nog uren over haar schrijven,maar ruby komt nooit meer terug........
het is stil en nog onwerkelijk dat mijn vriendin er niet meer is,we hadden afgesproken dat ze minstens 15 zou worden maar zelfs de 14 haalde ze net niet.
meer dan 1 jaar geleden ging vriendin canyon haar al voor over de brug en ruby is haar nu achterna,die 2 hoorde bij elkaar en het is nu goed zo.
de mannen moeten het nu zonder opperoma doen en dat gaan ze redden,voor ons is het moeilijker maar ook dat verdriet gaat slijten en er blijven zeker mooie gedachte aan ruby over.
lieverd ik hou van je,je was m'n alles en grote steun in moeilijke en mooie tijden.ren samen met canyon de poten onder jullie lijf vandaan en zorg voor elkaar.
tot vorige week zondag genoot ze van haar oude dag,wel op medicijnen maar het wijffie had nog lol.zondag avond werdt ze benauwd en onrustig.maandag en dinsdag ging het vrij aardig.dinsdag hadden we een afspraak bij de da en die gaf ons eigenlijk 2 keuze's:inslapen of plastabletten proberen(ruby had een erg vergroot hart,en haar bloedsomloop was ook erg slecht)ik ben met plastabletten naar huis gegaan.ze had daar al een injectie gehad en ze heeft 'smiddags echt alles onder geplast,voor ons geen probleem maar ruby werdt er niet vrolijker onder en kon zelf ook niet meer bedenken om naar de tuin te lopen om daar een plas te doen.ik heb dinsdag middag de knoop doorgehakt na er rustig over na gedacht te hebben.dit kon niet meer en ruby wou ook niet meer.de laatste wandelingen hoefde van haar ook niet meer,ze kon en wou niet meer en was het liefst rechtsomkeer naar huis gegaan.
woensdag hebben we haar laten gaan,dat was het beste wat we voor haar konden doen.ruby zou niet beter worden en haar hart kon het niet meer aan.
ruby mijn eerste eigen hondje waar alles mee begonnen is,trainen,diploma's halen,liefde voor de flatcoateds.met ruby ben ik groot geworden,ik was 12 dat ik haar kreeg.met ruby alles mee gemaakt van de scheiding van m'n ouders tot mijn eigen huwelijk toe.ruby heeft mij ook erg goed geholpen met canyon opvoeden en met jemble deed ze dat kunstje nog een keer.ruby was absoluut niet aardig tegen andere honden maar de eigen honden en dan met name canyon konden wel een potje bij haar breken.ruby was o zo makkelijk om te trainen maar als pup een ongelovelijke draak,iets wat ik me nu haast niet meer kan voorstellen zo makkelijk was ze in de dagelijkse omgang.ruby luisterde altijd en naar iedereen en was van mening dat iedereen haar wel aardig vond en dat was ook meestal wel zo.
ik kan hier nog uren over haar schrijven,maar ruby komt nooit meer terug........
het is stil en nog onwerkelijk dat mijn vriendin er niet meer is,we hadden afgesproken dat ze minstens 15 zou worden maar zelfs de 14 haalde ze net niet.
meer dan 1 jaar geleden ging vriendin canyon haar al voor over de brug en ruby is haar nu achterna,die 2 hoorde bij elkaar en het is nu goed zo.
de mannen moeten het nu zonder opperoma doen en dat gaan ze redden,voor ons is het moeilijker maar ook dat verdriet gaat slijten en er blijven zeker mooie gedachte aan ruby over.
lieverd ik hou van je,je was m'n alles en grote steun in moeilijke en mooie tijden.ren samen met canyon de poten onder jullie lijf vandaan en zorg voor elkaar.
