Het HondenForum

Tijdens een ander topic dat ik had geopend ontspon zich spontaan de discussie over wat men nu een makkelijke hond of een moeilijke hond vindt. Ik vind het wel interessant om te weten hoe hondeneigenaren hierover denken en vanuit welk referentiekader men een hond bestempeld als zijnde makkelijk of moeilijk.

Ik geloof niet in echt 'moeilijke' honden (niet verwarren met probleemgedrag) maar denk dat het voornamelijk aan de combinatie hond/eigenaar ligt. Ben zelf vrij rustig van aard en een hele drukke, zenuwachtige hond zou mij niet liggen. Een hond met een flinke dosis jachtinstinct, of een constant keffertje zou ook geen goede combinatie met mij zijn. Maar dat zegt dan niets over de aard van de desbetreffende hond, die zou ik dan niet als moeilijk bestempelen.

Een hond die constant de grenzen wil verleggen en veel gecorrigeerd moet worden zou ik niet prettig vinden, maar dat zegt gewoon veel over mijzelf. Anderen kunnen dat een uitdaging vinden!

Dus mijn mening is dat er niet echt hele makkelijke of hele moeilijke honden bestaan. Het is gewoon een kwestie van wat je zelf prettig of niet prettig vind in een hondenkarakter en of je graag veelvuldig een uitdaging met je hond wil aangaan of niet.

Hoe zien jullie dit?

Het is maar net hoe je het bekijkt. Jouw stelling zou dus ook inhouden dat er geen makkelijke en moeilijke kinderen bestaan; het gaat immers maar net om de zin en tijd die je als ouder hebt om ermee om te gaan?

In die zin is inderdaad alles relatief en kun je nooit spreken van dingen als moeilijk, makkelijk, mooi, lelijk, gezellig, netjes, saai etc. It's all in the eye of the beholder.

Geer schreef:Het is maar net hoe je het bekijkt. Jouw stelling zou dus ook inhouden dat er geen makkelijke en moeilijke kinderen bestaan; het gaat immers maar net om de zin en tijd die je als ouder hebt om ermee om te gaan?

Voor alle duidelijkheid: ik heb het over honden, geen kinderen!

Wanneer ik meer tijd en aandacht aan een hond zou moeten besteden dan ik prettig vind, maakt dat de hond nog niet moeilijk.
Het geeft alleen aan dat ikzelf moeite zou hebben met wat de hond nodig heeft, en niet dat de bewuste hond een moeilijke hond zou zijn.

Overigens zou ik zo'n hond zonder twijfel beslist geven wat hij nodig heeft, maar daar gaat het in deze stelling ook niet om.
Ik vraag me gewoon af wanneer mensen een hond als gemakkelijk of als moeilijk beschouwen

Elliot schreef:

Geer schreef:Het is maar net hoe je het bekijkt. Jouw stelling zou dus ook inhouden dat er geen makkelijke en moeilijke kinderen bestaan; het gaat immers maar net om de zin en tijd die je als ouder hebt om ermee om te gaan?

Overigens zou ik zo'n hond zonder twijfel beslist geven wat hij nodig heeft, maar daar gaat het in deze stelling ook niet om.
Ik vraag me gewoon af wanneer mensen een hond als gemakkelijk of als moeilijk beschouwen

Ah, maar dan moet je dat vragen

Je stelt namelijk dit: "Dus mijn mening is dat er niet echt hele makkelijke of hele moeilijke honden bestaan. Het is gewoon een kwestie van wat je zelf prettig of niet prettig vind in een hondenkarakter en of je graag veelvuldig een uitdaging met je hond wil aangaan of niet."

En als je het zo stelt dan wordt het m.i. een andere vraag, die je evenzo snel kunt doortrekken naar kinderen of wat-dan-ook-anders. Dergelijke waarden zijn namelijk nooit unaniem geldend.

maar dan moet je dat vragen :mrgreen:

Je stelt namelijk dit: "Dus mijn mening is dat er niet echt hele makkelijke of hele moeilijke honden bestaan. Het is gewoon een kwestie van wat je zelf prettig of niet prettig vind in een hondenkarakter en of je graag veelvuldig een uitdaging met je hond wil aangaan of niet."

En als je het zo stelt dan wordt het m.i. een andere vraag, die je evenzo snel kunt doortrekken naar kinderen of wat-dan-ook-anders. Dergelijke waarden zijn namelijk nooit unaniem geldend.

Je hebt gelijk Geer, mijn vraagstelling was niet goed geformuleerd.

Een gemakkelijke hond vind ik een hond die met andere honden goed overweg kan, die niet angstig is, die gemakkelijk trainbaar is (voergericht), die niet te veel verhaart, die niet iedereen bespringt maar het niet erg vindt dat vreemden hem aaien. Niet te groot zodat hij niks van het aanrecht kan pakken. Een hond die het fijn vindt om hele einden te wandelen, maar die ook gerust een mandjesdag houdt als het egent of als je ziek bent.

Een moeilijke hond vind ik een hond die heel erg lastig is met andere honden, zoals een reu die met geen enkele reu kan en die je dus eigenlijk nooit los kunt laten. . Oh ja, een miezemauzer met eten die je ook niet kunt belonen met voer vind ik lastig. Een jager die zijn neus volgt in het bos en waar je een half uur op moet wachten eer je hem misschien weer ziet dat zou ik ook niet willen.

Verder vind ik een hond niet gauw erg moeilijk, voor vrijwel alles is wel een oplossing te bedenken, dat maakt me niet zo uit. Het is inderdaad persoonlijk.

Ik denk dat de meeste mensen het moeilijk vinden als hun hond slecht met andere honden kan, dat is gewoon lastig. Een stafford reu bijvoorbeeld. Maar blijkbaar staat er voor veel mensen genoeg tegenover om toch een stafford te nemen. Toch vinden vrijwel al deze mensen het moeilijk/lastig dat hun hond niet gewoon los kan lopen en dat ze altijd moeten opletten.

Verder is het volgens mij vaak de combi inderdaad. Een zeer energieke hond zoals een Mechelaar vind ik erg lastig maar een ander vindt het geweldig.

Algemeen als lastig wordt ervaren:


jagen en/of de neus achterna
rot met andere honden
agressief naar mensen/kinderen toe

Daar hoor je het meeste over klagen hier op het forum. Klagen is niet het juiste woord, maar daar komen erg veel vragen over dat is het meer.

Anne

Inge O schreef:uiteraard ligt het altijd aan de combinatie hoe iets ervaren wordt, maar toch ben ik er van overtuigd dat er honden/rassen zijn waarmee mensen het doorsnee lastiger hebben dan met andere.

overigens hoeft een verkeerde combi een hond nog niet moeilijk te maken : als ik nu een ras nooit zou kiezen is het bv. een border collie, puur omdat ik dat typische gespannene en gedrevene wat veel borders hebben echt niet leuk vind.
maar dat wil nog niet zeggen dat ik het moeilijk zou vinden om een bc op te voeden en te trainen, eerder het tegendeel.

moeilijk/makkelijk en leuk/niet leuk gaan wat dat betreft duidelijk niet altijd samen.

Ben ik helemaal met je eens! Leuk is niet altijd makkelijk en moeilijk is niet altijd vervelend. Daarom vroeg ik me toen ik dit topic opende ook af of er mensen zijn die dit namelijk wel aan elkaar koppelen, zo van:
'Ik vind het niet altijd leuk mijn hond te geven wat hij nodig heeft en daarom vind ik het een moeilijke hond'.

Ik denk namelijk dat er nog best veel mensen zijn die op die manier hun hond bekijken.

Mooi gezegd, Inge.

Mensen ervaren een hond als makkelijk als zijn noden aansluiten bij wat de eigenaar hem kan en wil geven.

Ik heb twee totaal verschillende types honden.
Stabijs vind ik geen makkelijke honden, maar ik kan er prima mee uit de voeten.
Dat ene beetje extra kort-door-de-bocht dat ze nodig hebben, dan schud ik uit de losse pols rond.
Mijn vrouw is daar slecht in en voelt zich er niet prettig bij, die vindt ze daardoor een stuk moeilijker dan ik dat vind.

Wetters zijn lolbroeken en grapjassen.
Als mijn geduld op is moet ik op gaan passen want een verkeerde aanpak gaat fout: wetters zijn watjes en kunnen daar niet tegen.
Ik vind ze in dat opzicht best moeilijk, domweg doordat ze minder stemvolume en barse aanpak verdragen en ik wel eens uit mijn slof schiet.
Of diezelfde momenten rollebolt mijn vrouw schaterend met de drakenwetter over het gras en is er niks aan de hand: zij trekt zich er niets van aan en verliest minder snel haar geduld.

Toch is een wetter heel makkelijk in de omgang en leert ie snel, graag en makkelijk, terwijl stabijs na drie jaar nog elke drie minuten willen weten waarom je iets van ze wilt
En onze wetter haalt mij soms het bloed onder de nagels vandaan met haar lollige gedoe en haar oogopslag die het onmogelijk maakt boos te worden (want ze is zich écht nergens van bewust, leve de lol namelijk )

Maar welke er "makkelijker" is, dat is dus domweg je eigen perceptie.

@ Starfleet

Dus jij vind honden die verharen, te groot zijn, niet voergericht zijn etc. moeilijke honden???? Vind ik een beetje rare conclusie..

Honden blijven honden.....

Inge O schreef: ik concludeer daar voor het gemak maar uit dat de doorsnee hovawart idd niet makkelijk ís, maar dat dit niet belet dat veel mensen hem wel leuk vinden.

terwijl ik een wartje dan weer wel heel makkelijk vind .

en dus niet leuk?

Een moeilijke hond is voor mij een hond waar je extreem veel rekening moet houden in het dagelijks leven. Speciale gebieden opzoeken om te wandelen omdat de hond niet met andere honden samen kan, een eigen sociaal leven wat verwaterd omdat de hond niet alleen kan zijn of je kan de hond niet meenemen. dat soort dingen. Dat vind ik moeilijke honden.

starfleet schreef:Een gemakkelijke hond vind ik een hond die met andere honden goed overweg kan, die niet angstig is, die gemakkelijk trainbaar is (voergericht), die niet te veel verhaart, die niet iedereen bespringt maar het niet erg vindt dat vreemden hem aaien. Niet te groot zodat hij niks van het aanrecht kan pakken. Een hond die het fijn vindt om hele einden te wandelen, maar die ook gerust een mandjesdag houdt als het egent of als je ziek bent.

....

Anne

Waar kan ik die vinden?

Wat ik persoonlijk een wat moeilijkere hond vind, is een hond die niet baasgericht is. Die is veel moeilijker te trainen en daardoor in algemeenheid moeilijker.
Mijn mening hoor

Verder tja... wat is moeilijk of wat vind ik moeilijk? Niet zo gek veel eigenlijk, zolang er maar die baasgerichtheid is en dus een goede trainingsmogelijkheid.

Met Puch heb ik best wat probleempjes gehad omdat die baasgerichtheid buitenshuis niet of nauwelijks aanwezig was. Het trainen was daardoor een zeer vermoeiende bezigheid vaak.
Maar goed...... uiteindelijk zijn we toch een heel eind gekomen en nu hij ruim 2 jaar is (alweer bijna 2,5 jaar) merk ik een heel verschil met een jaar geleden.

Is hij een moeilijke hond? neuh, helemaal niet. Hij had alleen wat gedragingen die niet mochten (vnl uitvallen aan de lijn naar andere reuen), maar doordat die baasgerichtheid buiten nauwelijks aanwezig was, was het een heidens karwei om dat een beetje in toom te houden.
Maar hij is wél een geweldig leuke hond.

Kaya is qua eigenschappen veel moeilijker, maar die heeft zo'n enorme baasgerichtheid dat ze super trainbaar is en die eigenschappen dus nauwelijks opvallen.

@ Caro

dat vind ik een hele goede! Baasgericht! Maar nog belangrijker een goede baas/hond relatie...

Ik vind een moelijke hond, een hond die een gevaar is voor zichzelf en de omgeving..Maar ja dan kom je weer op een ander onderwerp, zo is de hond niet geboren!! dat is de schuld van de mens! (uitzonderingen daar gelaten)

Inge O schreef:zo heb ik bij veel van mijn puppie-mensen gezien dat ze een hovawart niet als makkelijk ervaren, maar wel als leuk. ik concludeer daar voor het gemak maar uit dat de doorsnee hovawart idd niet makkelijk ís, maar dat dit niet belet dat veel mensen hem wel leuk vinden.

Zo ervaar ik de Hovawart, nou ja, die ene die ik heb dan ook.
Niet makkelijk staat niet gelijk aan niet leuk anders zou mijn volgende hond ook geen Hovawart zijn

Inge O schreef: terwijl ik een wartje dan weer wel heel makkelijk vind .

Als ik net zoveel honden als jij hebt gehad, praat ik hopelijk ook zo

lianne05 schreef:@ Starfleet

Dus jij vind honden die verharen, te groot zijn, niet voergericht zijn etc. moeilijke honden???? Vind ik een beetje rare conclusie..

Honden blijven honden.....

Nee ik vind honden die niet te groot zijn etc. gemakkelijke honden. Ik zeg juist dat ik niet gauw iets moeilijk vind. Iets gemakkelijk vinden betekent niet dat ik het tegenovergestelde moeilijk vind. Ik sta daar vrij neutraal tegenover. Jouw conclusie is niet goed dus

Een hond die niet met andere honden kan, die vind ik bijvoorbeeld moeilijk en ik denk dat vrijwel iedereen dat erg lastig vindt. Het is voor vrijwel iedereen veel leuker om lekker ontspannen met je hond te kunnen lopen en niet te hoeven speuren of er niet om het hoekje een andere hond aankomt .

Voor de rest kan de hond een gemakkelijke scheet zijn, maar die eigenschap is moeilijk.

Anne

starfleet schreef:

lianne05 schreef:@ Starfleet

Dus jij vind honden die verharen, te groot zijn, niet voergericht zijn etc. moeilijke honden???? Vind ik een beetje rare conclusie..

Honden blijven honden.....

Nee ik vind honden die niet te groot zijn etc. gemakkelijke honden. Ik zeg juist dat ik niet gauw iets moeilijk vind. Iets gemakkelijk vinden betekent niet dat ik het tegenovergestelde moeilijk vind. Ik sta daar vrij neutraal tegenover. Jouw conclusie is niet goed dus

Een hond die niet met andere honden kan, die vind ik bijvoorbeeld moeilijk en ik denk dat vrijwel iedereen dat erg lastig vindt. Het is voor vrijwel iedereen veel leuker om lekker ontspannen met je hond te kunnen lopen en niet te hoeven speuren of er niet om het hoekje een andere hond aankomt .



Anne

daar heb jij weer gelijk in!

Ik vind een moeilijke hond een hond die constant bezig is om de baas te worden. Waar je dus telkens op moet letten wat je doet. Een heel onafhankelijke en nauwelijks te trainen hond is ook een moeilijke hond. O ja, en een heel gevoelige hond vind ik ook wel moeilijk. Ik zoek het in ieder geval in de relatie met de baas, het 'moeilijk zijn'.

Een hond die niet met andere honden kan, vind ik niet moeilijk an sich, maar lastig in de praktijk. Dat is voor mij een verschil. Hetzelfde geldt voor terughoudend naar mensen en jagen.

En verder vind ik het erg afhankelijk van welke hond je ligt. Er zijn zat honden op het forum waar ik niks mee zou kunnen, terwijl de eigenaar ze helemaal niet moeilijk vindt.

Ik zou een hond/mens agressieve hond vreselijk moeilijk vinden. Maar het tegenovergestelde (wat Hades lichtelijk is) is ook niet altijd makkelijk. Hades vindt namelijk álles en iedereen leuk. Elke hond, elk mens, iedereen is z'n nieuwe beste vriend. Dat heb ik liever dan een agressieveling, maar makkelijk is het niet. Nu is hij nog jong en 't zal met de tijd ook wel wat minder worden, dat puppy-enthousiasme, maar niet iedereen is gediend van 30 kilo pure affectie dat eraan komt denderen. Het is dus net zo goed opletten als met een agressieve hond, alleen zijn de consequenties anders.

Jagen doet hij niet echt gelukkig, hoewel hij vreemde katten wel waanzinnig interessant vindt. Een hupsje achter een vogel aan wil ook nog wel, maar ik zie 'm niet voor de kill achter iets aangaan. Zou hij dat wel doen, dan zou ik daar ook moeite mee hebben.

Eigenlijk vind ik Hades een hele makkelijke hond, maar dat komt vooral omdat ik nog geen greintje agressie heb kunnen ontdekken, en agressie zou ik het allerallermoeilijkste vinden. Het moeilijke aan hem is dat je vreselijk je best moet doen om de leukste te zijn, omdat hij alles zo leuk vindt.

Moeilijke hond : mijn Mechelse herder teef, ze is voor mij heel makelijk kan overal mee naartoe en luisterd super totdat er vreemde honden in zich komen (ze valt alles aan reu, teef, pup) of iemand bekend of niet drijgend naar mij toe komt dan bijt ze, vreemde die haar aaien vertrouw ik nooit ze heeft nog nooit kunnen bijten omdat ik haar optijd corrigeer met mijn stem.
aan de riem negeerd ze trouwens honden wel weer.
Zo gromd ze ook gewoon naar mijn zusje (20) als ze haar over haar kop aait terwijl we in het zelfde huis wonen.
Ben ik erbij dan is het goed en mag ze haar wel aaien.
Als iemand (ook bekende) haar vasthouden en ik ga een winkel binnen dan blaft ze en bijt ze zelfs mensen die gewoon langs lopen.

Makkelijke hond:
Mijn Border collie.
Super met mensen voor kinderen gaat ze uit zichzelf liggen zodat ze niet bang zijn voor haar. Met andere honden past ze zich goed aan, bij te druke pups gaat ze boven staan en zonder echt bijten leg ze ze op hun rug tot ze zich helemaal overgeven, daarna gaat ze ermee spelen.
Bij onderdanige pups nergeerd ze ze eerst en dan gaat ze er voorzichtig mee spelen.
naar volwasse teven is ze vrij onderdaning, opdrinerige reuen bijt ze wel van zich af de rest speelt ze mee.
Zeer makkelijk te trainen en hoef iets nieuws 3x te doen en dan kan ze het al.
ze is zelfs zo baas gericht dat ze als ze een kat, eend, konijn enz ziet eerst stil blijft staan en het dier aanwijst dan mij aankijkt en pas als ik ja zeg erachteraan mag en bij nee loopt ze door en nergeer het.

Beide honden liggen gewoon onder mijn stoel te slapen als ik ergens wat ga drinken al is het midden in de stad maar zijn op et trainings veld heel andere honden.
Ook an ik rustig mijn bord met eten op de grond zetten en dan naar de w.c gaan ze zullen er echt niet aan komen.

Ik denk inderdaad dat heel veel wel in baasgerichtheid zit. Tenminste, dat komt om de hoek kijken zodra je iets hebt in de hond wat je bij wilt sturen.

Ikzelf zou een echt hond- of mensagresieve hond heel moeilijk vinden. Een hond die met een plaat voor de kop overal op afstuitert om te spelen ook wel overigens, maar daar zou ik denk ik beter mee om kunnen gaan dan met een hond die echt direct flink agressief is omdat de consequentie vaak anders is als het eens mis gaat.
Maar als je dan dus een baasgerichte hond hebt kan je wel bijna altijd redelijk makkelijk voorkomen dat het 'mis gaat' denk ik. Alhoewel ik, terwijl ik dit type, me afvraag of "overal op af willen denderen om te spelen of om te grijpen" ook wel makkelijk samen gaat met 'flink baasgericht zijn"?
Ik heb tenminste het idee dat mijn honden door hun baasgerichtheid veel honden al negeren omdat het leuker is bij mij, en bij hun 'zus'. Zouden ze die baasgerichtheid niet hebben dan zou Vera denk ik wel op alles afstieren, en Saar zou steeds willen vluchten. Maar dat doen ze nu dus niet, omdat ze toch wel erg op mij en elkaar letten.

Als ik een hond leuk vind, vind ik hem ook meestal makkelijk. Maakt niet uit wat voor moeilijk gedrag ze dan ook vertonen. Zelf hou ik wel van een hond waar je behoorlijk wat energie in moet stoppen om het gedrag zo te krijgen dat het voor de hond leuk is en zijn gedrag voor iedereen in de omgeving acceptabel is. Het geeft me een goed gevoel als ik dan die blije kopjes van de honden zie, en merk dat wat ik doe echt effect op ze heeft.Ik wil graag een hond waarmee ik tijdens een wandeling bezig moet zijn en niet een hond die achter me aan sloft. En omdat ik dat leuk vind ervaar ik eht niet als moeilijk. Maar dat is dus voor mij persoonlijk.
Ik zou totaal niet graag bijvoorbeeld een Beagle willen, al vind ik ze bij iemand anders ontzettend leuk. Maar ik ben daar niet geschikt voor en zou me niet happy voelen met zo'n hond. AL zou ik me er wel mee redden. Maar blij word ik daar niet van, en ik zal zo'n hond als zeer moeilijk ervaren.

Het ligt volgens mij inderdaad aan hoe je het zelf ziet/vind.

Ik vind persoonlijk een hond met extremen moeilijk.
Een hond die extreme jachtpassie heeft, hond/mensagressie, extreme baasgerichtheid of net niet,...

Doe mij maar een hond van gemiddelden, en die heb ik ook met Angel. Het enige waar ze echt extreem in is, is haar voergerichtheid. En dat vind ik dus ook het lastigste aan haar.

Ik vind de eigenzinnigheid van Frenk soms best lastig, maar tegelijkertijd vind ik de zelfstandigheid (de keerzijde van de eigenzinnigheid dus ) heel leuk. Maar hij is gelukkig wel baasgericht, in die zin, dat wij belangrijk voor hem zijn. Dat is essentieel. En hij had best iets beloningsgerichter mogen zijn, om het trainen te vergemakkelijken. Wat ik wel heel fijn vind is zijn leergierigheid en dat hij een slim hondje is. Ik denk dat ik een domme hond ook moeilijk zou vinden.
Wat ik verder ook echt moeilijk zou vinden is een hele angstige hond. En echte jachtpassie zou ik ook heel lastig vinden. Een superonderdanige hond zou ik me denk ik ook niet prettig mee voelen.
En agressie en onverdraagzaamheid zijn voor mij absoluut onbespreekbaar. Een hond moet namelijk in ons leven passen en dat zou met die eigenschappen niet kunnen Maar dat definieert verder niet echt makkelijk of moeilijk.
Nou, dat is nog best een rijtje zo

Caro. schreef:

starfleet schreef:Een gemakkelijke hond vind ik een hond die met andere honden goed overweg kan, die niet angstig is, die gemakkelijk trainbaar is (voergericht), die niet te veel verhaart, die niet iedereen bespringt maar het niet erg vindt dat vreemden hem aaien. Niet te groot zodat hij niks van het aanrecht kan pakken. Een hond die het fijn vindt om hele einden te wandelen, maar die ook gerust een mandjesdag houdt als het egent of als je ziek bent.

....

Anne

Waar kan ik die vinden?

Die heb ik, maar is niet te koop Alleen is zij geen middelmaatje, maar een grote (duitse Herder)
Ik bestempel mijn jongste hond als erg makkelijk. Ze is erg volgzaam, sociaal, wel tikkeltje jagen wil ze maar is terug te roepen. Van mij mag iedereen met haar lopen ook, ze heeft geen rare gedragingen die opeens omslaan.
Mijn oudste daarintegen is moeilijk. Niet met alle honden kunnen, gelukkig kan ik haar prima lezen. vreemde mensen ook wisselend, reigers/scooters/motor/te hard rijdende autos/meeuwen/katten moeten allemaal weggejaagd worden. Zij vind ik dus een moeilijke hond

Toch zijn beide duitse herders

starfleet schreef:Een gemakkelijke hond vind ik een hond die met andere honden goed overweg kan, die niet angstig is, die gemakkelijk trainbaar is (voergericht), die niet te veel verhaart, die niet iedereen bespringt maar het niet erg vindt dat vreemden hem aaien. Niet te groot zodat hij niks van het aanrecht kan pakken. Een hond die het fijn vindt om hele einden te wandelen, maar die ook gerust een mandjesdag houdt als het egent of als je ziek bent.

Een moeilijke hond vind ik een hond die heel erg lastig is met andere honden, zoals een reu die met geen enkele reu kan en die je dus eigenlijk nooit los kunt laten. . Oh ja, een miezemauzer met eten die je ook niet kunt belonen met voer vind ik lastig. Een jager die zijn neus volgt in het bos en waar je een half uur op moet wachten eer je hem misschien weer ziet dat zou ik ook niet willen.

Verder vind ik een hond niet gauw erg moeilijk, voor vrijwel alles is wel een oplossing te bedenken, dat maakt me niet zo uit. Het is inderdaad persoonlijk.

Ik denk dat de meeste mensen het moeilijk vinden als hun hond slecht met andere honden kan, dat is gewoon lastig. Een stafford reu bijvoorbeeld. Maar blijkbaar staat er voor veel mensen genoeg tegenover om toch een stafford te nemen. Toch vinden vrijwel al deze mensen het moeilijk/lastig dat hun hond niet gewoon los kan lopen en dat ze altijd moeten opletten.

Verder is het volgens mij vaak de combi inderdaad. Een zeer energieke hond zoals een Mechelaar vind ik erg lastig maar een ander vindt het geweldig.

Algemeen als lastig wordt ervaren:


jagen en/of de neus achterna
rot met andere honden
agressief naar mensen/kinderen toe

Daar hoor je het meeste over klagen hier op het forum. Klagen is niet het juiste woord, maar daar komen erg veel vragen over dat is het meer.

Anne

Je vergeet nog dat hij op de punt van je schoen moet passen

Ik vind makkelijke eigenschappen: vriendelijk zijn naar andere honden en mensen, en de neiging hebben om in de buurt te blijven bij het loslopen.
Gelukkig is mijn niet altijd even vriendelijke hond een kuitenplakker

Maar aan de andere kant: mijn ouders hebben een hondje die echt supermakkelijk is. Als herplaatser bij hun komen wonen, en nooit een stap verkeerd gezet. Tegen alles en iedereen vriendelijk, vind alles best of je nu vijf uur gaat wandelen of haar de hele dag laat slapen.
Het is een schatje maar ik vind het zo'n saai hondje :N:

Ik heb dan toch liever een hond die wat drukker/gekker is, en ik vind het ook belangrijk dat de hond het leuk vind om iets van een cursus of een hondensport te doen.

Inge O schreef:

miekmiek schreef:

Inge O schreef: ik concludeer daar voor het gemak maar uit dat de doorsnee hovawart idd niet makkelijk ís, maar dat dit niet belet dat veel mensen hem wel leuk vinden.

terwijl ik een wartje dan weer wel heel makkelijk vind .

en dus niet leuk?

ja, wat caro zegt : extreem niet baasgerichte honden vind ik moeilijk, dan neem ik liever een kat .

en b.v ik vind dat nou juist leuk. ik kan dat waarderen. daar moet je anders op inspelen. dat kost meer moeite dus misschien niet ``makkelijk`` .

maar zo`n hond heeft dan andere ``makkelijke``kanten.

zo zou een gevoelige hond die wat sneller onder de indruk is niet altijd bij mij passen. terwijl dat voor een ander ``makkelijk`` is.

het is dus heeel persoonlijk. wat voor de 1 makkelijk is, is dat voor een ander niet. en andersom.

misschien moet je je eens afvragen wat je zou zeggen als iemand jou hond zou overnemen. ik denk dat iedereen wel puntjes heeft waarop je wil dat die ander rekening mee houdt. en dat is voor jou makkelijk. maar voor de ander??

Zal wel voor iedereen verschillend zijn maar ik hou het meest van levenslustige leergierige gevoelige honden.
Moeilijk vind ik het als een hond geen direct contact met je kan maken dominant en je noooit aankijkt zn eigen leven lijd.
Op stal is er een herder die ontzettend slaafs dominant is heel laag naar je toekomt je likt en niet luistert als je zegt dat je dat niet wilt heel irritant.

Emma schreef:misschien moet je je eens afvragen wat je zou zeggen als iemand jou hond zou overnemen.

Dat vind ik eigenlijk een heel leuke vraag

Een vriendin van me heeft eens op Frenk gepast en zij vond het vooral opvallen hoe positief andere honden op hem reageren. Volgens haar ontdooide zelfs de grootste sjaggerijn op haar vaste uitlaatstek (ze heeft dus zelf ook een hond en ze heeft zo'n vaste groep waar ze mee wandelt) voor Frenk's charmes. Maar wel een eigenwijs portretje. Nou, dat is hij ook En verder vond ze hem erg vroeg wakker worden :N: Haar eigen hond is nogal een uitslaper.

Maar ze is verder niet echt een honden"kenner", dus ik verwacht dat er wel meer en ook andere punten uit zouden komen als iemand van het forum hem een dagje zou lenen.

Emma schreef:
misschien moet je je eens afvragen wat je zou zeggen als iemand jou hond zou overnemen. ik denk dat iedereen wel puntjes heeft waarop je wil dat die ander rekening mee houdt. en dat is voor jou makkelijk. maar voor de ander??

Ik ben altijd zo bang dat mensen mijn honden kwijt raken, of dat er god mag weten wat gebeurt als mensen oppassen, dat ik als ik me voorstel dat iemand mijn honden overneemt ik voornamelijk veel te voorzichtig ga zijn met wat ik wel en niet vind kunnen
Ik denk overigens niet dat Saar en Vera voor iemand echt moeilijk kunnen zijn hoor. Ik heb vrij makkelijke honden, en vind dat ook wel prima Ze kunnen hoogstens wat 'saai' zijn voor mensen die meer uitdaging gewend zijn qua het op jou laten letten enzo. En dat maakt dat ze niet bij iedereen zullen passen, maar dat is m.i ook weer wat anders dan moeilijk
En oh ja, sommige mensen vinden Vera wel errug actief buitenshuis, maar aangezien ze enorm goed op de baas let kan ik daar toch ook niks 'moelijks' van maken. Hoogstens, ehm, vermoeiend als je dus juist geen actieve hond zoekt

Moos schreef:En oh ja, sommige mensen vinden Vera wel errug actief buitenshuis

Echt? Dat verbaast me Ik vind haar wel actief hoor, natuurlijk. Maar helemaal niet overdreven actief.