dag onze lieve grote kanjer
Geplaatst: 26 mei 2009 20:15
Afgelopen zaterdag is Elmo heel plotseling overleden.
we hebben een camper en waren een weekje op vakantie in zuid limburg. door het mooie weer had hij zo goed als geen last van de artrose in zijn achterpoot en stond alle dagen te drammen na de koffie dat we op moesten schieten omdat hij wilde wandelen, hij genoot van alle nieuwe spannende boeken die hij stond te lezen en huppelde vrolijk kwispelend door de bossen zaterdagmiddag nog even naar de maas gereden en en om 17.00 uur heeft hij zijn bak leeg staan bunkeren daarna ging hij samen met Osi in het gras uit liggen buiken en ongeveer een half uur later was hij er niet meer, Mo lag naast peter zijn stoel en gaf 2 zachte piepjes alsof hij droomde peter vond die piepjes op de een of andere manier wat raar klinken en riep nog he word is wakker, toen tilde hij elmo zijn poot op en voelde het eigenlijk al meteen. ik was even naar de douche geweest en kwam op dat moment net aanlopen peter zag lijkwit en zei volgens mij is ie er niet meer ik lag mijn hoofd op zijn borst en hoorde totaal niks zijn lippen werden al wit en het licht in zijn oogjes zag ik breken peter reanimeerde hem nog maar dat hielp geen moer meer onze grote stoere kanjer was overleden aan een hartstilstand onze wereld storte compleet in
Osi heeft het er ook enorm zwaar mee wel heeft ze heel goed afscheid van hem genomen met haar neusje stond ze tegen hem aan te duwen en hem toen helemaal af snuffen na een tijdje was ze er klaar mee en ging in de camper op haar bed liggen. tot gisteravond wilde ze niets van ons weten en lag als een klein zielig hoopje in haar mand als we haar wilde knuffelen draaide ze om en kroop in een hoekje, gisteravond lag ik met knallende koppijn op de bank en toen kwam ze ineens bij me liggen en kroop tegen me aan met haar koppie in mijn nek, knuffelen en aandacht wil ze nu wel weer maar verder is ze nog enorm triest en heeft hele doffe oogjes eten doet ze goddank wel al is het met lange tanden.
Elmo is 7 jaar en 10 maanden geworden en we zijn ons er best van bewust dat hij niet mooier heen had kunnen gaan dan zo in zijn slaap en met een volle buik de regenboogbrug over maar verdomme wat doet dit zeer het is nog amper te bevatten ik kan nog steeds alleen maar janken we zijn helemaal leeg en kapot vanmiddag had ik pas de moed om de foto's van mijn digi te halen, doordat we vakantie hadden hebben we ruim 300 mooie foto's van zijn laatste week.
morgen ochtend om 10 uur word ons ventje gecremeerd in Beek in Limburg en donderdag gaan we hem ophalen.
de laatste foto's genomen ongeveer 2 uur voor hij overleed
dag mijn grote stoere lieve eigenwijze kerel ik mis je zo verschrikkelijk
we hebben een camper en waren een weekje op vakantie in zuid limburg. door het mooie weer had hij zo goed als geen last van de artrose in zijn achterpoot en stond alle dagen te drammen na de koffie dat we op moesten schieten omdat hij wilde wandelen, hij genoot van alle nieuwe spannende boeken die hij stond te lezen en huppelde vrolijk kwispelend door de bossen zaterdagmiddag nog even naar de maas gereden en en om 17.00 uur heeft hij zijn bak leeg staan bunkeren daarna ging hij samen met Osi in het gras uit liggen buiken en ongeveer een half uur later was hij er niet meer, Mo lag naast peter zijn stoel en gaf 2 zachte piepjes alsof hij droomde peter vond die piepjes op de een of andere manier wat raar klinken en riep nog he word is wakker, toen tilde hij elmo zijn poot op en voelde het eigenlijk al meteen. ik was even naar de douche geweest en kwam op dat moment net aanlopen peter zag lijkwit en zei volgens mij is ie er niet meer ik lag mijn hoofd op zijn borst en hoorde totaal niks zijn lippen werden al wit en het licht in zijn oogjes zag ik breken peter reanimeerde hem nog maar dat hielp geen moer meer onze grote stoere kanjer was overleden aan een hartstilstand onze wereld storte compleet in
Osi heeft het er ook enorm zwaar mee wel heeft ze heel goed afscheid van hem genomen met haar neusje stond ze tegen hem aan te duwen en hem toen helemaal af snuffen na een tijdje was ze er klaar mee en ging in de camper op haar bed liggen. tot gisteravond wilde ze niets van ons weten en lag als een klein zielig hoopje in haar mand als we haar wilde knuffelen draaide ze om en kroop in een hoekje, gisteravond lag ik met knallende koppijn op de bank en toen kwam ze ineens bij me liggen en kroop tegen me aan met haar koppie in mijn nek, knuffelen en aandacht wil ze nu wel weer maar verder is ze nog enorm triest en heeft hele doffe oogjes eten doet ze goddank wel al is het met lange tanden.
Elmo is 7 jaar en 10 maanden geworden en we zijn ons er best van bewust dat hij niet mooier heen had kunnen gaan dan zo in zijn slaap en met een volle buik de regenboogbrug over maar verdomme wat doet dit zeer het is nog amper te bevatten ik kan nog steeds alleen maar janken we zijn helemaal leeg en kapot
vanmiddag had ik pas de moed om de foto's van mijn digi te halen, doordat we vakantie hadden hebben we ruim 300 mooie foto's van zijn laatste week.morgen ochtend om 10 uur word ons ventje gecremeerd in Beek in Limburg en donderdag gaan we hem ophalen.
de laatste foto's genomen ongeveer 2 uur voor hij overleed
dag mijn grote stoere lieve eigenwijze kerel ik mis je zo verschrikkelijk
