Het HondenForum

Op een Zuid-Amerikaans (naakthonden) forum had ik een opmerking gemaakt over de hoeveelheid haar op kale naakthond pupjes. Die was (in mijn ogen) veel te veel.
Door een fokker waar ik respect voor heb omdat hij heel veel weet en durft te zeggen (dat is niet echt normaal in de meeste landen) werd gezegd dat ik inderdaad gelijk had maar dat wij Europeanen gewend zijn aan de gestyleerde vorm van de Peruaanse en Mexicaanse naakthond. Dat wij uit zijn naar het creeëren van de perfecte naakthond en dat we ons daardoor blindstaren op bv extreme haarloosheid. Nu snap ik wel wat hij bedoelt en ik kan me zeker voorstellen dat hij dat zo ziet maar ik kan er niet zo veel mee.
Is het niet zo dat omdat wij hier zitten, we te maken hebben met een cultuurverschil en het ook niet anders kunnen doen ? Ik bedoel, we moeten toch ook uitgaan van het fokken van een ideale hond ? Anders kun je beter niet fokken ? Er zijn hier zoveel hondjes die een baas zoeken, ik wil niet zomaar een nestje leuke lieve hondjes fokken. Die zijn er al. Ik wil een "supernest" fokken. (niet alleen qua schoonheid uiteraard maar op alle vlakken). Maar zijn antwoord blijft hier malen. Zijn "we" fout bezig zo ?
Moet er in het kader van de genenspreiding meer "fouts" of minder goeds gebruikt worden ?
Ik wil graag even jullie meningen hierover horen.

Als ik nog een keer voor een Shiba zou gaan, wil ik geen super-Shiba. Ik wil gewoon een Shiba zoals Durga, rastypisch maar niet noodzakelijkerwijs de favoriet van de keurmeester. En ik denk dat elk ras erop vooruitgaat als er niet alleen maar voor de keurmeesters gefokt wordt, maar ook voor hart-en-nieren echte liefhebbers van het ras.

De meeste honden komen terecht bij mensen die een leuke hond willen om mee te wandelen en eventueel te sporten. Ze zoeken een kameraadje en kiezen een ras waarvan het karakter ze aanspreekt en het uiterlijk speelt daarbij ook zeker mee.

Rastypisch is belangrijk, anders kun je wel allemaal bastaardjes fokkken, maar streven naar perfectie in uiterlijk? Als dat betekent dat er minder gekeken wordt naar karakter en rasptypisch gedrag, dan vind ik dat je verkeerd bezig bent als fokker. Je fokt dan een plaatje, een tentoonstellingsstuk.

Dat wil niet zeggen dat het uiterlijk er niet toe doet en haarloos is zoveel mogelijk haarloos. Ik weet niet hoe groot de genenpool is, maar als naakt betekent dat je met tamelijk nauw verwante dieren aan het fokken bent , dan vind ik dat je verkeerd bezig bent. Meestal is dat "alles voor het uiterlijk" gedoe het einde van de gezondheid en wordt het uiterlijk te extreem.

Als je ziet wat er met de Collie en de Golden is gebeurd

Anne

Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar mee blijft malen. Want het raakt de kern. Wat ís een rashond
Het is een hond met kenmerken die ooit door iemand zijn beschreven en daarna worden geinterpreteerd door individuen.
De ultieme rashond bestaat daarom niet denk ik. Althans, de ultieme rashond zou de hond zijn die als zodanig wordt aangemerkt door individuen waarvan men zo'n klassificatie accepteert. Iemand met voldoende aanzien binnen "het wereldje". Heel relatief dus
Denk ik.
Ik kan je geen afdoende antwoord geven maar vind het altijd erg leuk om te lezen hoezeer je er bewust over denkt
Zelf zou ik mij altijd voor ogen proberen te houden dat een naakthond meer is dan alleen een hond zonder haar

Mijns inziens hangt het van de genenpool van het ras af. Op het moment dat je veel keuze hebt, kun je mijns inziens kritischer zijn dan wanneer je een smalle fokbasis hebt.
De meeste mensen willen een leuke en gezonde hond. Voor mij zijn karakter en gezondheid de belangrijkste punten, daarna het uiterlijk. Wel dient bij een ras de rastypische kenmerken behouden te blijven en op gefokt te worden.

Is zo naakt mogelijk de ideale hond?
En als je je richt op de beharing, wat zie je dan misschien over het hoofd aan narigheden op ander vlak?
Ik zoek eerder naar een gezonde rashond dan een hond die perfect voldoet aan de "rasomschrijving"

ranetje schreef:Is zo naakt mogelijk de ideale hond?

Neehee ;o) Met de perfecte hond bedoel ik alles bij elkaar (dus ook karakter en gezondheid). Verder houd ik me qua beharing aan de standaard. Die vraagt niet zo kaal mogelijk en is ook niet mijn streven. Maar wel alleen correct haar op de toegestane plaatsen. Je kunt zeggen dat kaal niet belangrijk is, maar het is wel het meest karakteristieke punt van de twee rassen. Het wordt ook niet voort niets meerdere keren in de standaards genoemd en beschreven.

En als je je richt op de beharing, wat zie je dan misschien over het hoofd aan narigheden op ander vlak?
Ik zoek eerder naar een gezonde rashond dan een hond die perfect voldoet aan de "rasomschrijving"

Dat ben ik met je eens maar moet dat ten koste gaan van de meest karakteristieke (uiterlijke) punten van een ras ?
Ik bedoel een Kooiker zonder oorbellen, of een Bouvier zonder krullen ?
Je moet je als fokker toch sowieso niet richten op één ding.

Nanna schreef:Bij de Chinese Naakthond wordt op de kale hondjes een bonk haar gefokt; want ja, zo leuk hè, zo'n my little pony. Wuivende kuiven en dansende sokjes.
Dat er dan op het lichaam meteen ook een pak meer haar te verwachten is lijkt me evident
Maar dáár is de Wilkinson Sword dan weer goed voor.
Ik zou me dus niet al te veel blindstaren op een zo bloot mogelijk vel. Dan stáát er maar wat dons op, boeie. Voor de tentoonstelling kan je dat er makkelijk afscheren.

Meen je dit ?!

De CC is sowieso niet te vergelijken met de twee andere naaktrassen maar ik vind het echt vreselijk wat ze met dat rassen hebben gedaan.
Dat het moeilijk is om kuif en sokken te fokken op een naakt lijf moge duidelijk zijn maar als de standaard vraagt om een naakt lijf dan is daar toch geen discussie over mogelijk ?

De rassen (Mex en Peru) zijn zo ontstaan en hebben overleefd omdat ze geen vlooien ed kregen. Ze werden niet ziek in tegenstelling tot hun behaarde soortgenoten. Mensen kiezen voor dit ras vanwege de naaktheid. Ze hebben bv allergieën. Het vel van een naakthond hoort zacht, elastisch en sterk te zijn. Heb je wel eens de stoppels gevoeld van een tè behaarde naakthond ? Ik kan je verzekeren dat dat niet fijn is. Het vel is dan ook niet zacht en sterk meer. Het wordt gewoon een behaarde hondenvel wat geschoren wordt. Iets heel anders.

Renske schreef:Mijns inziens hangt het van de genenpool van het ras af. Op het moment dat je veel keuze hebt, kun je mijns inziens kritischer zijn dan wanneer je een smalle fokbasis hebt.
De meeste mensen willen een leuke en gezonde hond. Voor mij zijn karakter en gezondheid de belangrijkste punten, daarna het uiterlijk. Wel dient bij een ras de rastypische kenmerken behouden te blijven en op gefokt te worden.

Voor mij is naaktheid (geen extreme naaktheid maar gewoon naakt binnen de standaard) één van de meeste karakteristieke dingen binnen het ras. Zou ik een hond hebben die echt veel te behaard was, zou die hond niet ingezet worden voor de fok. Op voorhand dus al niet. In die zin staat een uiterlijk kenmerk dus vooraan. Maar meer in de zin van als een hond al niet op één van de meest rastypische kenmerken voldoet hoef ik er niet eens over na te denken. Gezond en leuk of niet.
Ik weet niet zo goed waar je het mee kan vergelijken met een ander ras. Misschien met een kleur die van oorsprong heel belangrijk was vanwege een taak. Een Kooiker zonder oorbellen is niet rastypisch maar ik weet eigenlijk niet of die oorbellen ook nog een doel of oorsprong hadden ?

sirene schreef: Een Kooiker zonder oorbellen is niet rastypisch maar ik weet eigenlijk niet of die oorbellen ook nog een doel of oorsprong hadden ?

Oorbellen hadden geen doel, en is ook geen verplicht raskenmerk . Een kooiker zonder pluimstaart (staart werd gebruikt om de eenden mee te lokken) is voor mij geen kooikerhondje, misschien dat je het daar dan mee kunt vergelijken .

Ik ben niet thuis in de naakthonden om te kunnen beoordelen wat daarin wel of niet acceptabel is. Als ze altijd alleen hebben overleefd doordat ze naakt waren (en daar geen andere afwijkingen door ontstaan) dan lijkt me dat wel essentieel voor een ras. Je wilt dan geen behaarde variant op een gegeven moment.

sirene schreef:Moet er in het kader van de genenspreiding meer "fouts" of minder goeds gebruikt worden ?

Ja, dat denk ik wel.

Niet omdat je maar van de standaard weg moet fokken, maar omdat het gebruik van een supergoede hond niets garandeert op gebied van "goed" en het gebruik van minder goed niets garandeert op gebied van "minder goed".

Overigens is je voorbeeld van die oorbellen wel weer aardig.
Die oorbellen zijn namelijk onderdeel van het sablepatroon.
Donkere oorbellen horen erbij, maar als je gaat streven naar een zo helderrood mogelijke Kooiker zul je steeds kleinere oorbellen krijgen.
Terwijl de standaard wel degelijk vraagt om helderrood-oranje.

Wat je zou moeten zoeken is de middenweg, en die is altijd lastig te vinden.

Ik denk wel dat Nanna een punt heeft.
Als je op de ene plek meer haar wilt, krijg je dat ook op andere plaatsen.
Waar cockers in vroeger tijden niet getrimd hoefden te worden, moeten ze dat nu wel omdat we zo nodig weelderige vachten willen.
En hoe meer haar erop komt, hoe vaker dat komt op plaatsen waar het niet hoort.

Hier win je wat, daar laat je wat.
Misschien ijn sommige standaards wel niet haalbaar?
Natuurlijk streef je naar het best haalbare, maar het mag niet ten koste gaan van andere dingen.
Ik denk dat dat je maatstaf moet zijn.

Jaap* schreef:Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar mee blijft malen. Want het raakt de kern. Wat ís een rashond
Het is een hond met kenmerken die ooit door iemand zijn beschreven en daarna worden geinterpreteerd door individuen.

Dat is zo. Toch is voor mij verschil tussen uiterlijke kenmerken die gewoon toevallig die hond had waarnaar de standaard is gemaakt. Of uiterlijke kenmerken die héél belangrijk waren voor het ontstaan van een ras of het doel. Een dashond die niet in een hol past heb je niks aan. Een dashond van 50 cm heb je dus bij voorbaat al niets aan voor zijn taak.

Of is dit niet zo ? Moeten we oorspronkelijke kenmerken maar over boord gooien omdat we er nu toch weinig of niets meer mee doen ?

De ultieme rashond bestaat daarom niet denk ik. Althans, de ultieme rashond zou de hond zijn die als zodanig wordt aangemerkt door individuen waarvan men zo'n klassificatie accepteert. Iemand met voldoende aanzien binnen "het wereldje". Heel relatief dus
Denk ik.

Maar het streven naar het perfecte. Is dat zo fout ? (gezondheid en karakter in acht nemend dus) Als een fokker streeft naar perfectie komen er echt niet allemaal perfecte hondjes uitrollen. Met een beetje geluk worden 1 of twee honden in een nest wat je hoopt. Daarom kan ik er niet zoveel mee.
Ik heb hier wel eens eerder gezegd dat als ik zou weten dat een lelijke hond supergezonde pups geeft die allemaal 20 worden met een heerlijk karakter dat ik die hond in zou zetten. Maar helaas heb je die garantie niet. Minder mooi wil niet zeggen gezonder. Omdat je gezondheid meestal helemaal niet ziet. Daarom streef ik naar beter. Waarom een minder mooie gezonde hond inzetten als je ook een mooie gezonde hond in kunt zetten ?
Dat vind ik zo moeilijk hieraan.

Mooi is trouwens bij mij mooi qua bouw en gangwerk als dat goed zit is de hond gewoon perfect. Hij straalt schoonheid uit omdat hij lekker in zijn vel zit en lekker kan bewegen.

Ik kan je geen afdoende antwoord geven maar vind het altijd erg leuk om te lezen hoezeer je er bewust over denkt
Zelf zou ik mij altijd voor ogen proberen te houden dat een naakthond meer is dan alleen een hond zonder haar

Leuk dat jij dat leuk vindt ;o)
Dat laatste doe ik ook wel hoor. Maar had er nooit zo over nagedacht omdat het voor mij soort van logisch is dat ze kaal horen te zijn. Dat is zeg maar een eerste vereiste. De 2 nestjes die ik heb gedaan en de komende nesten zijn ook niet persé op uiterlijke schoonheid gefokt maar wel op functionele bouw en dat is voor mij meteen schoonheid.

Wat is er eigenlijk tégen voortschrijdend inzicht mbt raseigenschappen?
M.a.w., moet een ras als een monument behandeld worden?
Of moet je daar misschien anders mee omgaan met het oog op de realiteit?

Het gaat er niet om hoe de hond zelf is maar hoe deze vererft als je fokt. Alleen is dat laatste wel iets lastiger te checken

Valerie schreef:Het gaat er niet om hoe de hond zelf is maar hoe deze vererft als je fokt. Alleen is dat laatste wel iets lastiger te checken

We hoeven maar naar de Chinees te kijken om dit te weten.

De meeste eigenschappen komen niet zomaar uit het niets.

sirene schreef:Ik heb hier wel eens eerder gezegd dat als ik zou weten dat een lelijke hond supergezonde pups geeft die allemaal 20 worden met een heerlijk karakter dat ik die hond in zou zetten. Maar helaas heb je die garantie niet. Minder mooi wil niet zeggen gezonder. Omdat je gezondheid meestal helemaal niet ziet. Daarom streef ik naar beter. Waarom een minder mooie gezonde hond inzetten als je ook een mooie gezonde hond in kunt zetten ?
Dat vind ik zo moeilijk hieraan.

Het probleem is natuurlijk dat jij vaak niet weet hoe een hond vererft vanwege de kleine populatie.

Ik wil best een nieuwe reu gebruiken op een teef waarvan ik weet hoe ze vererft. Dan weet ik meteen wat van die reu.
Andersom vind ik ook prima, graag zelfs, dan weet ik meteen meer van de teef.

Natuurlijk heb je de garantie dan nog steeds niet, maar als je ongeveer weet wat er in je lijnen zit, in alle lijnen zit, kun je beter selecteren.
En als je ongeveer weet hoe uiterlijke dingen vererven kun je dat ook mee laten tellen.

Maar in een kleine populatie als de PN is dat een stuk gecompliceerder

sirene schreef:Maar het streven naar het perfecte. Is dat zo fout ? (...) Mooi is trouwens bij mij mooi qua bouw en gangwerk als dat goed zit is de hond gewoon perfect. Hij straalt schoonheid uit omdat hij lekker in zijn vel zit en lekker kan bewegen.

Streven naar perfectie is goed, maar de kern van de vraag is: Wat is perfect?
Dat is wat ik bedoel met de relativiteit er van
Jij vind bouw en gangwerk belangrijk, een ander vind iets anders belangrijk. Daarom is perfectie puur een individuele mening. En met dat in het achterhoofd zou ik mij afvragen hoeveel waarde ik er aan moet hechten.
Kijk maar eens naar de verschillen binnen één ras bij de "superhonden" van vijftig jaar geleden en nu. Deden de mensen het tóen verkeerd, of doen ze het nú verkeerd
De enige "waardebepaling" is op het moment van een prijsuitreiking of als gespreksonderwerp tussen "kenners".
Als ik zou fokken zou ik dicht bij mezelf blijven qua meningsvorming. Dát weet ik wel

Jaap* schreef:Wat is er eigenlijk tégen voortschrijdend inzicht mbt raseigenschappen?
M.a.w., moet een ras als een monument behandeld worden?
Of moet je daar misschien anders mee omgaan met het oog op de realiteit?

Er is n(iet altijd) iets tegen voortschrijdend inzicht.
Ik zou er niets of weinig op tegen hebben als er kenmerken veranderd werden omdat het functioneel of qua gezondheid beter voor een ras/hond blijkt of dat het niet meer in deze tijd past.
Maar voor mij is bv naakt zijn van een naakthond zoiets cruciaals, dat kan en mag gewoon niet veranderd worden. Het is ook niet nodig want er is makkelijk op te fokken en de honden lijden er niet onder. Integendeel, ik ervaar alleen maar voordelen.
Mijn ras IS een monument, de Peruaanse naakthond is een stukje nationaal erfgoed van Peru. Beschermd via de wet. Natuurlijk slaapt het overgrote deel van de bevolking nog steeds heerlijk zonder PN maar "we"missen dan wel iets. Een hele bijzondere hond namelijk

Nanna schreef: Juist. En als je bovenstaand hondje scheert krijg je dit:

Je kunt nu eenmaal niet fokken op een naakt lichaam maar wèl veel oor- en pootbeharing. Het is kiezen of delen.
Dit noemt men wel de hairy hairless
Er zijn wel Chineesjes met een kaal lichaam maar die hebben dan ook meestal weinig bij te zetten qua leuke beharing op plaatsen waar dat gewenst is

Bij de Mex. en PN is dit niet aan de orde omdat de rasstandaard (of keurmeesters) geen onmogelijke combinatie vraagt.
De kaalheid bij deze twee rassen is makkelijk te fokken. Daarom is het mi ook niet nodig om tè behaarde honden in te zetten. Je brengt er dan een ernstige fout in die makkelijk te voorkomen was.
Dat is toch hetzelfde met ieder ander gebrek in een kleine populatie ? Als het heel veel voorkomt of haast niet te voorkomen is kun je het (verstandig) inzetten, maar komt iets haast niet voor of is het makkelijk te voorkomen dan zet je het niet in.

sirene schreef:

Jaap* schreef:Wat is er eigenlijk tégen voortschrijdend inzicht mbt raseigenschappen?
M.a.w., moet een ras als een monument behandeld worden?
Of moet je daar misschien anders mee omgaan met het oog op de realiteit?

Er is n(iet altijd) iets tegen voortschrijdend inzicht.
Ik zou er niets of weinig op tegen hebben als er kenmerken veranderd werden omdat het functioneel of qua gezondheid beter voor een ras/hond blijkt of dat het niet meer in deze tijd past.
Maar voor mij is bv naakt zijn van een naakthond zoiets cruciaals, dat kan en mag gewoon niet veranderd worden. Het is ook niet nodig want er is makkelijk op te fokken en de honden lijden er niet onder. Integendeel, ik ervaar alleen maar voordelen.
Mijn ras IS een monument, de Peruaanse naakthond is een stukje nationaal erfgoed van Peru. Beschermd via de wet. Natuurlijk slaapt het overgrote deel van de bevolking nog steeds heerlijk zonder PN maar "we"missen dan wel iets. Een hele bijzondere hond namelijk

Ik roep zomaar wat dingen die wel eens bij mij opkomen in relatie tot het rasgebeuren hoor
Met "monument" bedoel ik meer als je ervoor kiest om iets in zijn meest oorspronkelijke vorm te bewaren. Koste wat kost.
En dat je je af kunt vragen of het gerechtvaardigt is om dat ten koste van alles te willen.
En wat is oorspronkelijk?
Van een oude auto kan ik het je zo vertellen, maar waar de oorsprong van een hondenras precies ligt en in hoeverre het huidige beeld daarover nog overeenkomt met de oorspronkelijke versie? Ik zou het niet weten. Erg relatief dus, vind ik
Natuurlijk zijn er bepaalde rastypische zaken te benoemen die onlosmakelijk zijn verbonden aan het ras, en dat moet je behouden. Maar je te zeer laten beperken door (vermeende?) oorspronkelijkheid geeft beperkingen denk ik?

Moeilijk. Het ligt eraan over welk ras het gaat, en wat de eventuele consequenties zijn van het perfectioneren. In de Toller bijvoorbeeld, komen veel auto-immuunziekten voor. Laatst is gebleken dat de genetische diversiteit echt heel weinig is, en een Finse (geloof ik) onderzoeker had het er zelfs over om andere rassen in te kruisen om de genenpool te vergroten. Maar tegelijkertijd mag de Toller geen witte aftekeningen hebben in de nek of hoger dan de polzen. Van mij mogen ze dan weer dat soort kleurfouten toe staan om de genenpool te vergroten. Er zijn best vele Tollers die correct gebouwd zijn, maar die niet op shows mogen verschijnen omdat ze teveel wit hebben.

Maeve schreef:Er zijn best vele Tollers die correct gebouwd zijn, maar die niet op shows mogen verschijnen omdat ze teveel wit hebben.

Kijk, en dat vind ik te idioot voor woorden.
Het gaat verdorie om een aftekening!!
Zeker in een ras waar je problemen hebt zou dat de laagste prioriteit moeten hebben!

Geef zo'n hond dan een zg in plaats van een U, maar gooi hem er niet uit.
Het gaat ook nog om iets dat recessief is, en het is één allel! Waar heb je het dan over, tegenover al die andere allelen die problemen kunnen geven en die bij deze hond misschien prima in orde zijn?!

Ik denk toch echt dat de gemiddelde pupkoper zonder fokplannen helemaal geen problemen heeft met een Toller die een flinke plens wit heeft, een Peruaan met een pluk haar op zijn kont of een boxer met een iets te lange neus. Mensen willen volgens mij vooral een hond die gezond is, die het juiste karakter heeft en uiteraard kiezen ze ook op uiterlijk, maar in de meeste gevallen toch niet meer dan globaal. Het perfecte uiterlijk is - denk ik - alleen van belang als je zelf wilt fokken. Dus de 'we' in 'we willen de perfecte hond' is zoals ik het zie, 'we, de fokkers'.

Doe je er een ras een plezier mee om kleine schoonheidsfoutjes uit te sluiten van de fok? Ik denk het niet, want hoe dan ook maak je de genenpool alsmaar kleiner. Doe je je pupkopers een plezier? Nee, want die willen gewoon een leuke gezonde hond die qua karakter en gedrag overeenkomt met wat ze voor ogen hadden.

Dus voor wie moet die perfecte hond dan worden gefokt?

Marjoleine schreef:

Maeve schreef:Er zijn best vele Tollers die correct gebouwd zijn, maar die niet op shows mogen verschijnen omdat ze teveel wit hebben.

Kijk, en dat vind ik te idioot voor woorden.
Het gaat verdorie om een aftekening!!
Zeker in een ras waar je problemen hebt zou dat de laagste prioriteit moeten hebben!

Geef zo'n hond dan een zg in plaats van een U, maar gooi hem er niet uit.
Het gaat ook nog om iets dat recessief is, en het is één allel! Waar heb je het dan over, tegenover al die andere allelen die problemen kunnen geven en die bij deze hond misschien prima in orde zijn?!

Laatst las ik een artikel van een Amerikaanse onderzoekster, die zelf ook Tollers heeft. Ze gaf uitleg over de kleuren bij Tollers, en vermelde ook dat het echt raar was dat teveel wit niet mag. De witte aftekening bij de Toller is een Irish patroon, waardoor het dus helemaal niet zo gek is dat er een witte kraag of meer wit op de poten voor komt, dat hoort bij het patroon. Dat maakt het dus helemaal een raar verhaal, de enige kans op Tollers die precies genoeg wit hebben, is selecteren op zo min mogelijk wit. Ik vind persoonlijk dat witte aftekeningen toch wel horen bij een Toller.

@ Hanneke: Nou inderdaad. Nilo's fokker had een nestje, geboren een maand later dan Nilo, waar twee kleurfouten in zaten. Eentje had helemaal een witte kraag (en veel wit op de poten). De andere heeft een witte vlek in zn nek en een heel aparte witte aftekening rond zijn bek. Beide honden waren erg geliefd bij de pupkopers hoor, het ziet er juist wel leuk uit

Marjoleine schreef:

Maeve schreef:Er zijn best vele Tollers die correct gebouwd zijn, maar die niet op shows mogen verschijnen omdat ze teveel wit hebben.

Kijk, en dat vind ik te idioot voor woorden.
Het gaat verdorie om een aftekening!!
Zeker in een ras waar je problemen hebt zou dat de laagste prioriteit moeten hebben!

Ik weet niet vreselijk veel van genetica, maar zou het verbod op veel wit ook kunnen komen omdat bekend is dat daarmee nieuwe problemen worden binnen gehaald in een ras?

Ik kan mij van heel vroeger herinneren dat een boxer bij mijn vriendinnetje 5 puppy's kreeg waarvan er drie bruin/wit gevlekt waren.
Dat was uit den boze volgens de fokker van de moederhond en ze eiste dat die drie ingeslapen zouden worden. :N:
Dat heeft de moeder van mijn vriendinnetje niet gedaan.
Het waren prima gezonde honden.
Nu, zo veel jaren later zie je ook witte boxers.
En een deel daarvan is aangeboren doof.

Misschien "wisten" de fokkers dat vroeger (50 jaar geleden) al?
En was dat de reden om ze geen kans te geven?

Maeve schreef:Laatst las ik een artikel van een Amerikaanse onderzoekster, die zelf ook Tollers heeft. Ze gaf uitleg over de kleuren bij Tollers, en vermelde ook dat het echt raar was dat teveel wit niet mag. De witte aftekening bij de Toller is een Irish patroon, waardoor het dus helemaal niet zo gek is dat er een witte kraag of meer wit op de poten voor komt, dat hoort bij het patroon. Dat maakt het dus helemaal een raar verhaal, de enige kans op Tollers die precies genoeg wit hebben, is selecteren op zo min mogelijk wit. Ik vind persoonlijk dat witte aftekeningen toch wel horen bij een Toller.

Dat is niet helemaal waar volens mij: het wit bij de tollers kan si zijn (irish), maar het kan ook een vorm zijn van gewone solids. Ik denk dat beide voorkomt bij de tolers en dat je dus S/S hebt, S/si en si/si.
Een irish patroon is wat je over het algemeen ziet bij een border collie, maar deze eigenschappen zijn incompleet dominant en je kunt er dus twee tegelijk zien, een deel van de ene en een deel van de andere.
Echt bont zul je bij Tollers nooit zien, die eigenschap hebben ze (voor zover bekend) domweg niet.

ranetje schreef:Ik kan mij van heel vroeger herinneren dat een boxer bij mijn vriendinnetje 5 puppy's kreeg waarvan er drie bruin/wit gevlekt waren.
Dat was uit den boze volgens de fokker van de moederhond en ze eiste dat die drie ingeslapen zouden worden. :N:

Het flashy white van boxers kan inderdaad problemen geven.
We weten nu dat het hier om een apart allel gaat dat ook op een ander gen ligt dan "gewoon" bont.
De boxers met witte aftekening lopen dus geen risico, flashy white, de witte honden zoals je ze ook bij bullterriers ziet, lopen wel risico.
We weten nu dat je bij die kleur zou moeten selecteren op zoveel mogelijk pigment op d ekop (en ook bij andere rassen geldt dat).
Vroeger wisten ze die verschillen natuurlijk niet en het gen is pas recent ontdekt.

Door de voortschrijdende kennis wordt het aantal dieren dat je vanwege de kleur niet zou moeten gebruiken (in relatie tot gezondheid dus) alleen maar kleiner. Jammer dat nog lang niet alle fokkers hun kennis up-to-date houden.

Marjoleine schreef:Een irish patroon is wat je over het algemeen ziet bij een border collie,

Bedankt voor je uitleg Marjolein.
Op gevaar af dat ik iets uit zijn verband ruk door alleen dit stukje te quoten.................
Bij de Border Collies zijn doofheid en epilepsie bepaald geen onbekende kwalen :N:
Zou dat volgens jou met irish te maken kunnen hebben of heeft dat er toevallig, naar jouw idee, niets mee te maken?