Het HondenForum

Wat was je eerste (ras) -hond en waarom?
Waarom is er evt. veranerd van ras, en waarom?
Welke rassen lijken je nog meer leuk?

Mijn eerste honden tevens ras-hond was een Shar-pei.
Ik kreeg hem toen hij 7 was en hij is bijna 13 jaar geworden.

Daarna heb ik ( toen samen met mijn vriend, nu ex) een Stabij-pupje gekocht.
Vooral omdat hij dat graag wou en ik wou het ook graag.
Same hadden we toen de beslissing genomen.
Vooral na wat gelezen te hebben over het ras.
Helaas wisten we toen niks af van rasvereniging, maar dat gaat met de volgende Stabij zeker anders ( die komt er ooit), die gaat dan via de vereniging of herplaatsing.

Rassen die ik ook erg mooi vind zijn:

-Rottweiler
-Boxer
-Akita
-Laekense Herder
-Wetterhoun

En vast nog wel een paar rassen.

Ik vind alle honden wel leuk, ongeacht ras, maar bovengenoemde rassen zijn mijn favorieten, naast de Friese Stabij.

Ik ben ooit begonnen met een Weimaraner, simpelweg omdat mijn ouders een nestje hadden. Toen het beestje overleden was was het voor mij overduidelijk dat ik geen overduidelijke jachthond meer wilde. Prachtige beesten, lief ook, maar voor mij hoeft dat niet zo nodig meer.

Nu hebben wij een Boerenfox X Border Collie, een Tibetaanse Spaniel en een Ierse Wolfshond. Ik ben een aantal jaren geleden verliefd geworden op de Ieren en ik denk niet dat die verliefdheid ooit nog over gaat. Ik ben heel erg gek met onze andere honden, maar het karakter van een Ier vind ik onovertroffen!

ooit begonnen met een malteser en we wouden(mijn ouders en ik)graag nog een hond erbij maar dan wat groter en om mee te trainen(ik)dat kan natuurlijk ook met een maltees maar ricky was daar niet echt geschikt voor,die vond alles eng.
toen kwamen we bij de flatcoated aangezien m'n tante die toen had,tegen een x-ing nest aangelopen van een flat met golden en daar was ruby,dit is alweer bijna 14 jaar geleden.de rest van de flat's volgden en ik zou niet meer anders willen,jemble is nu de 4de flat van mij en ik ben erg happy met hem en het ras.er komt ooit wel is een ander ras voor erbij maar een flat blijft.een poedel staat ook nog op m'n lijstje net als een leuke x-ing uit het asiel ofzo,maar de eerst volgende wordt denk ik toch weer een flat maar dan een bruine(lever).wel wil ik terug naar 2 honden i.p.v 3 en zoals het er nu uitziet zal dat niet lang meer duren ruby wordt gewoon slecht en dat is vreselijk jammer en verdrietig soms,het is toch mijn eerste echte eigen hond.

Mijn eerste rashond was een Schotse herdershond (sable kleurig). Ik wilde al als klein meisje een schotse herdershond hebben (niet door de Lassie films, trouwens).

En nu, 31 jaar later, heb ik nog altijd een schotse herder. Kelan is inmiddels mijn vierde collie.
Twaalf jaar geleden is er nog een ras bijgekomen: de Saarlooswolfhond. Niet een makkelijk ras, maar wij vinden ze geweldig.
Maar ik vind heel veel rassen leuk. De windhondengroep vind ik ook heel erg mooi. Vroeger, hebben mijn ouders twee barsois gehad. Ooit hoop ik zelf ook nog een windhond te hebben...... (alleen nog mijn man overhalen. Hij is niet zo weg van windhonden.... )

De eerste was een koningspoedel met een beetje bouvier, een vondeling.
Daarna steeds bouvierkruisingen.
Tot arme Boris op z.n 11e een fatale hersenbloeding kreeg en Billy Joe dringend een nieuw maatje nodig had (ze was te bang om het allemaal in haar eentje te redden.
In het asiel in Hoorn zat een heel mooie kruising mechelaar/ierse wolfshond, honden kennis laten maken en het klikte meteen, dus we hadden een herder. Daarna kwam nog een york, een maltzu en nu weer een x herder. Maar misschien dat er nog wel weer eens een bouvier komt.

Eerste hond een flatcoated retriever ...... geweldig ras, geweldig lieve hond maar geen moed meer gehad om na haar overlijden weer een flatcoat te nemen ivm de toenemende gezondheidsproblemen binnen het ras. Er sterven er teveel, te vroeg aan kanker.
Het blijft voor mij overigens wel mijn favoriete ras.
En er zijn verder genoeg leuke rassen maar kiezen hoef ik nu niet meer want ik ga er vanuit dat Ljennah voorlopig nog wel even bij ons blijft.

Sanka is m'n 1e eigen hond. We hebben toen voor de Malamute gekozen gewoon omdat m'n vriend het ras mocht kiezen (was al blij dat hij éindelijk een hond wou) en dat dus betekende dat het een moest zijn uit de poolhondengroep.
M'n eigen lijstje met rassen die verder ook wel in de smaak vallen is vrij lang maar zal ze toch even opnoemen :
sint-bernard
saarloos wolfhond
deense dog
basset
shiba inu
akita
husky
duitse herder (maar wel zo geen doorgezakte )
en verder elke leuke kruising die ik mogelijk nog tegenkom

Mijn eerste hond was een herder-bouvier, die slechts een maand leefde helaas. Was te verwachten als asiel-opvangertje, maar toch.
De tweede was een BH x DH, ook een asielhond.
Scheet van een hond maar ik werd gék van dat volgzame.
Daarom dus geen herder meer voor mij.

Stabij staat bij mij op één, gedeelde één dan, met de wetter, die ook super zijn, maar totaal anders.
Verder wil ik ooit een havanezer.
En waterhonden vind ik hoe dan ook erg leuk, hoewel ik een steeds groter zwak begin te ontwikkelen voor de lagotto. Misschien komt die er ook ooit nog wel.

En er zijn zat rassen die ik geweldig vind, maar niet per se om te hebben.

Onze(mijn vrouw en ik) eerste hond is Dongo en is een kruising(mechelxengelse bullxcockerxunknown)...We hebben toen voor hem gekozen, omdat we op een flatje woonde en een niet al te grote hond wilde daar...

Nu wonen we alweer bijna een jaartje in een eengezinswoning en nu is er sinds een dikke 8 weken een Duitse Herder bij gekomen, genaamd Vanna...De Duitse Herder is gewoon HET ras waar ik sinds mijn kleutertijd al verliefd op ben en heb dus altijd gezegd, zodra ik in een huisje zit komt er ene in huis en zo geschiedde...Ik zal mijn hele leven ook Duitse Herders blijven houden, het zijn zo'n mooie honden van binnen en van buiten(mits goede lijn)...

Mijn eerste hond was een Greyhound uit het asiel. 10 jaar oud en de staart kapot geslagen tegen de tralies. Tja... die was sielug.
Niet de meest doordachte reden om een hond te nemen, maar wel de reden voor mij om dat te doen. 'Zwarte' is nog 2 jaar bij mij gebleven. Hij kon niet los omdat hij ging jagen. Zo is hij een keer op jacht achter een trein aan gegaan. 2 dorpen verder kon ik hem ophalen.

Ik heb nu een Maddox, waarom? Die was sielug....
Ja daar ga ik weer! Ik was verliefd op die hond, zag allerlei signalen niet en de alarmbellen hoorde ik ook niet rinkelen.
Cheeky (border collie x golden retriever) is bij ons gekomen omdat ze perfect is
Cheeks kwam uit een gelegenheidsnest, broertjes en zusjes zijn in opleiding gegaan als hulphond, voor Cheeks was geen pleeggezin

Ik mag een derde hond erbij, maar ik kijk nu al heel lang, maar ik vind alles leuk. Ik kan geen keuze maken. Er komt er dadelijk wel eentje waar ik weer straal verliefd op wordt. Maar... geen sielug hondje deze keer, dat weet ik wel! Misschien een sielug pupje Maar ik wil er wel fijn mee kunnen trainen en een beetje sporten.

Mijn eerste hondje was Floor, een (vermoed ik) kruising westie x poedel. We gingen voor een westie (die vond mijn pa leuk en ik vond het allang prima, als er maar een hondje kwam ) en kwamen thuis met Floor. Fantastisch hondje, heerlijk karaktertje. Daarna kwam Benno (ook niet bewust, uitgezocht door Floor, prima in geslaagd!) en Job, een niet zuivere border. Die is wel bewust gekozen. Heerlijk roedeltje. En nu bestaat de samenstelling weer uit min of meer dezelfde rassen, alleen dan een zuivere poedel en border. Ik heb ook nog wel een groot zwak voor de pyreneese herder maar heb mijn hart ook wel redelijk verkocht aan in ieder geval de poedel en de border. Benno vindt ik ook een fantastisch hondje (heel eigenwijs maar gaat bij wijze van voor je door het vuur) maar ik vind het korte neusje echt wel een nadeel voor hem. Hij heeft er echt last van en ik weet niet of ik dat nog een keer wil...

Mijn eerste ras was een Pitbull terrier, de honden vroeger thuis niet meegerekend dan (bastaard en bastaard windhond) Veranderd omdat ze verboden werden. Nu mag het weer, dus er zal er best ooit weer een komen. Maar goed, ik ben inmiddels ook dogachtigen verslaafd, mijn kleine Jack Russel vind ik ook een zalig hondje, ik wil ooit nog een Ierse terrier, Foxen draadhaar vind ik ook geweldig en noem maar op. De toekomst zal uitwijzen waar ik tegenaan loop Dogachtigen en terriers zullen hier sowieso altijd wel rondlopen denk ik

Mijn eerste hond was een Boxer, die kreeg ik toen ik 12 jaar was. Toen ik op mezelf woonde kwam er een Mastiff want dat was en blijft mijn droomhond. Die wilde ik al toen ik 12 was, maar kreeg een boxer omdat mijn ouders de Mastiff te groot vonden. Daar kwam later mijn Jack bij omdat ik van mijn partner wel een hond erbij mocht maar het mocht nier meer boven de salontafel uitkomen .
Vervolgen werd ik verliefd op een pup uit het Bullmastiff nest gefokt door mijn vriendin.Dus heel langzaam manlief bewerkt en gewonnen.
Hierna deed de eerste diensthond zijn intrede en zo kwam ik in de herders terecht. Achtereenvolgens een Duitser een Hollander en een Mechel en binnenkort komt dus Jack Russell nr. 2.
Dan heb ik dus een Duitser een Mechelaar en 2 Jack Russells. Terwijl ik eigenlijk een enorme dogachtigenfanaat ben. En zonder mijn werk wss nooit voor een herder had gekozen. Alhoewel ik wel altijd op de Duitse Herder viel, en ik vermoed ook wel dat die er altijd zal blijven. Als ik geen geleider meer ben zal vermoedelijk geen Mechelaar of Hollander meer komen, maar wel een Duitser.

Ik ben opgegroeid met boxers.
Mijn allereerste eigen hond was dus ook een boxer, Nika
Daarna voor een Hollandse Herder gekozen omdat ik de boxer té ongezond vond, ik durfde het niet meer aan. En bovendien raakte ik steeds meer geïnteresseerd in de africhting.
Daarna een Mechelse Herder in de schoot geworpen gekregen, ook dat vind ik een erg leuk ras.
De volgende??? Waarschijnlijk weer een Mechelse Herder, heb nu alweer een aanbod staan om een reu te krijgen als ik eraan toe ben. De eventuele moeder van die eventuele reu is nu pas 9 maanden dus dat duurt nog wel ff. Kan ook zijn dat het een x-HH of een x-MH zal gaan worden, we zien wel. Voorlopig komt er hier nog niets bij in ieder geval.
Waarschijnlijk zal de volgende dus wel een reu worden, maar goed....voor hetzelfde geld raak ik weer compleet verliefd op een teef.

Ik ben opgegroeid met een labrador, en mijn eigen eerste hond is een kruising stabij/labrador(/berner sennen?). Samba, de labrador, is een doedeltje, echt een liefje, altijd geweest, hoewel als pup érg onstuimig en blij gericht op andere mensen en andere honden. Nu is het een oude dame van bijna 11, en stúkken rustiger . Ik denk niet dat ik zelf snel een labrador zal nemen, omdat ze wat uiterlijk betreft iets missen voor mij (ik ben al niet zo van de éénkleurige honden) en dat gevreet, halleluja.

Ik vind Hades erg goed gelukt, zou zo weer dezelfde kruising willen. Of een andere leuke (middel)grote kruising van een jachthond/retriever. Ik vind ook veel kwijlbakken leuk, als ze maar niet een al te korte neus hebben, en over het algemeen gewoon grote honden.
Belgische, Duitse en Hollandse herders vind ik echt helemaal niets. Vooral Mechelse herders vind ik er doodeng uitzien, ik kan er niets aan doen. Ik ga ze niet uit de weg ofzo, maar de kans dat we één in huis halen is nihil. Misschien ook onbewust omdat je ze op plaatjes bijna altijd in iemands arm ziet hangen. Vast schatjes, maar niet voor mij .

Ierse wolfshonden vind ik echt het summum onder de toffe honden, maar ik zou die korte leeftijd echt niet trekken.

Ik zit heel hard na te denken over wat voor kruising me echt helemaal het einde lijkt, maar ik ben zo blij met mijn lompe poephondje dat ik 't echt niet zou weten. Hem dan maar .

mijn eerste hond was een schnautzerkruising uit het asiel. de 2e en de 3e flatcoats, beiden jong overleden wegens resp. kanker en maagtorsie. daarbij/tussendoor nog een herplaats schotse herder gehad en daarna kwamen de bullen. geen flatcoats meer vanwege de gezondheid en niet meer zo'n karaktermatch. schotse herder is zowieso niet mijn type hond, veel te zenuwachtig en niet zelfzeker genoeg. affijn kiefer is mijn 7e bm en er zal hier altijd een bm rondlopen (niet uit nederland, dat dan weer niet, want als ik kiefer niet had gekregen (import zweden) was ik ermee gestopt) . lijf is mijn 2e basset en ook daar zal er altijd 1 van rondlopen. we lachen ons suf om haar. en natuurlijk hebben we fritz. ook zal er altijd een kruising/herplaatser rondopen hier zolang we daar plek voor hebben.

Jamey is een terriërkruising (vermoedelijk Jack Hussel x York)

Ik weet dat ik na haar geen terriër meer wil, maar een hond die meer van het samenwerken is, in plaats van het 'doen waar ikke zin in heb en dan maar geluk hebben als we hetzelfde willen

Daarop kwam dus Yore, een Markiesje, maar dat ging niet helemaal lekker doordat hij te intens en gevoelig was voor mij, en daarbij ik zijn verlatingsangst niet opgelost kreeg, wat in totaal teveel stress opleverde waardoor ik hem herplaatst heb (nieuwe huis had ie totaal geen verlatingsangst, wel nog steeds dat hele intense gevoelige karakter en zeer irritant met rijden) Ondertussen ben ik ook meer te weten gekomen over de rasvereniging enzo bij het Markiesje en ik heb besloten dat het (helaas) niet echt mijn ding is hoe ze ermee omgaan, dus voor mij geen Markiesje meer, ook omdat ik ondertussen heb begrepen dat die enorme gevoeligheid en intensheid redelijk normaal zijn in het ras.

Mijn wens voor de toekomst: nouija, lekker doorprutsen met Jamey in de eerste plaats. Kijken wat ik met haar kan gaan bereiken in het reddingshondenwerk, daar gaat ze tot nu toe echt super mee, dus ik ben benieuwd.

En daarnaast (of misschien beter gezegd, daarna), ik zou graag een goedgefokte rashond willen hebben om mee te showen, te sporten en waarschijnlijk ook wel door te gaan met het reddingshondenwerk. Mijn (onmogelijke) droom blijft een Bordercollie, maar er zijn zoveel rassen die ik leuk vind. In ieder geval een ras/hond die echt gaat voor samenwerken (met will to please dus), mag gerust wel wat eigen mening/pit inzitten, maar niet zo erg als Jamey lol, maar niet te extreem gevoelig/intens.

En sja, daar voldoen nog best wel wat rassen aan waarmee dit zou kunnen. En het is nog (verre) toekomstmuziek, aangezien ik nu totaal nog geen plannen heb (voordat iedereen weer over me heen gaat vallen)

Mijn ouders hadden altijd herplaatsers uit het asiel toen wij klein waren, ik heb een poedel in mijn geheugen staan die heette moesjka, en een kleine jachthond die Trixie heette ( is naar mijnopa en oma gegaan) en de latste was een onherleidbaarrasx genaamd Muskie... later kwma er ene jack russel teef Zoe ne zij leeft nog steeds, is een aardig oud gebouw inmiddels.
Nadat ik op mezelf ben gaan wonen heb ik ook een jack russel in huis genomen en dat is Tyson, 8 jaar later kwam Samara van 4 en zij is een galgo en weer 2,5 jaar later kwam daar d egalgo kruising Bowie.
Wat de hond hierna gaat worden geen idee maar dat zal zowiezo een herplaatser worden van ca 4 jaar oud en ws weer windhond...maar das nog over een hele tijd

allerlei honden gehad, veel herplaatsers...
een rottweiler aangeschaft vanwege zijn uiterlijk,
donna wordt volgende maand 10, maar nooit geen rottweiler meer.

Schapendoezen blijven het altijd voor mij nr 1.


(ik vind veel honden wel leuk )

Mijn eerste eigen hond is een Grieks zwerfhondje en mijn tweede ook Ik ben altijd knettergek van Boxers geweest, maar op de een of andere manier hebben buitenlandse zwerfhonden mij geraakt en zou ik eigenlijk niet meer anders willen



groetjes, Ingrid

Mijn eerste eigen hond was een labrador, eigenlijk wilden we een mastino napolitano maar die waren in aanschaf nogal duur. Ook wilden we in de toekomst kinderen en daarom hebben we gekozen voor een wat makkelijk ras. Die lab was echt dr grootste lieverd die er was, een fijne hond, hij is 14,5 jaar geworden. Al voor zijn overlijden kwam ik op het spoor van de acd en die stal mijn hart. Een lekker werkhondje met een hoop intelligentie dat sprak me erg aan. Nu heb ik mn acd en ik denk dat ik hierna nog weer een acd wil alleen een lekker werkhondje is het niet geworden, daarvoor heeft ze té veel gezondheidsproblemen maar het neemt niet weg dat ik nog steeds gek ben op dit ras.

Men eerste hond was een jr geweldig hondje ondanks dat ze heel angstig was, na verloop ging de angst eruit en was ze heel zeker. Was altijd in om te werken voor me en heel rustig in huis.
Nu heb ik nog een patterdale terrier die het zelfde als de jr wat is, wil altijd met me mee, doet alles voor me en is een echte knuffelslof. Verder nog een jachtterrier die ik geregeld eens achter het behang kan plakken, maar een heus kanon in de frisbee.

Sinds vorig jaar heb ik een working kelpie en dat heeft me doen besluiten als men 2 terriers wegvallen ik er nooit meer eentje wil. Want zoals troyca vindt ik er nooit meer 1 en als dapper wil ik er nooit meer 1 desondanks hij toch alles voor me is.

Bij mijn ouders begonnen met een kruizing, duidelijk terrier en vermoedelijk ook schnauzer. (erfenis van onze opa die hem uit het asiel had). Een heel fijn hondje, maar wel met een nogal pittig karakter, maar als je daar mee om wist te gaan een hond uit duizenden.

Toen mijn zus uit huis ging nam zij een Schotse Collie uit het asiel(op mijn aanraden) Ik liet voor haar ook regelmatig de hond uit en zo raakte wij verknocht aan de Schotse Collie. Toen die overleed kwam er bij haar een Duitse Herder. Ook deze liet ik regelmatig uit en logeert ook geregeld bij mij. Erg lieve hond, maar net niet helemaal wat ik zou kiezen.

Toen kwam er bij mijn ouders ook een Schotse Collie bij (woonde toen ook nog steeds thuis). Deze had ik meegenomen uit het asiel waar ik vrijwilligerswerk deed. Een zeer lieve hond, maar naast onze terrier vond ik haar wat weinig pit hebben.

Toen nam ook mijn andere zus een Schotse Collie uit het asiel. Ook deze heb ik regelmatig over de vloer gehad. Een iets stoerdere collie met wat meer pit.

Toen ik uit huis ging lange tijd geen eigen hond genomen omdat ik niet wist wat ik moest kiezen. Vriend wilde een labrador, ik een Schotse Collie. We hebben in de tussentijd 2 honden opgevangen voor het asiel. Een Schotse Collie en een kruizingshondje (border collie x windhond). Zeker het kruizingshondje vonden we erg leuk en hadden we graag willen houden als ze niet zo'n enorme verlatingsangst had gehad.

Uiteindelijk afgelopen half jaar hebben we getwijfeld tussen een Schotse Collie korthaar en een Border Collie. We zijn eerst voor een Border Collie gegaan. Tot nu toe een heerlijke hond. Beetje druk maar oh zo'n brave kanjer! De volgende staat al wel op de planning. Een Schotse Collie korthaar. Meer pit dan de langhaar en wat minder overdreven dan de Border. Er staat een heel leuk nest in de planning van een fokker, maar ik denk dat ik deze keer nog even oversla. Ben nog net even te veel bezig met de opvoeding van Kay en hij is nu nog erg strijdvaardig met jongere puppies.

Mijn vriend heeft op de hondenschool waar ik train de Zwitserse Witte Herder gezien en was daarin wel geinteresseerd. Dat vind ik ook best leuke honden, dus mochten we ooit groter wonen...

Verder zal ik beetje in de Border en Schotse Collie blijven. Alhoewel er meer rassen zijn die ik leuk vind. Vind veel prima, als ik maar met ze kan sporten. Zo valt de saarloos voor mij dus af. Vind het een prachtig ras, maar vind het geen geschikte hond voor leuke sport. Een dobermann staat ook op het verlanglijstje, maar denk dat ik het met mijn vriend niet zo'n geschikte combinatie vind. Verder zou er zo maar een kelpie, cattle of sheperd op de stoep kunnen staan

Wat nooit? Een molosser, een kleine gezelschapshondje en de meeste jachthonden zouden niet in mijn situatie passen.

Ingrid48 schreef:Mijn eerste eigen hond is een Grieks zwerfhondje en mijn tweede ook Ik ben altijd knettergek van Boxers geweest, maar op de een of andere manier hebben buitenlandse zwerfhonden mij geraakt en zou ik eigenlijk niet meer anders willen




groetjes, Ingrid

Ik heb een buitenlandse zwerf- Boxer

De eerste hond was een berner en nog steeds, ik zou ook niet anders willen.
Ik heb wel een aantal honden die ik geweldig vind, maar houd het bij de berner
Zo vind ik een Australian Shepherd geweldig

mijn eerste eigen hond was Timber een golden retriever.
Toendertijd voor gekozen omdat ik graag een hond wilde nadat onze vorige hond overleed. Woonde toen nog thuis en ik mocht een hond alleen mijn moeder mocht dan beslissen over het ras en ik over de pup...
Timber woont momenteel nog bij mijn ouders en we hebben nu een Amstaffje. Hebben hiervoor gekozen omdat mijn vriend helemaal gek is van het ras en ik het prima vond...

cocker spaniel....wou nu een maatje groter....

Mijn eerste eigen hond was een ruwhaar dwergteckel. Hij was geweldig! Na hem kwam nog een dwergteckel, ook een schot in de roos. Toch heb ik na die twee geen teckel meer genomen vanwege hun zwakke ruggen en pra/cataract. En een andere reden was dat ik dacht dat ik altijd zou blijven vergelijken. Leukere teckels dan Grover en Muffin waren er niet dacht ik.

Daarna ben ik een diverse roedel gaan opbouwen met een aantal jachthonden, pinschers, veedrijvers, een x MH, windhonden en bastaardjes uit het buitenland.

Affenpinschers en Schipperkes lijken me heel leuk om nog eens te hebben maar mijn grote liefde was het ras oostenrijkse pinscher. Daar zou ik graag weer een pup van aanschaffen.

*Linda* schreef:

Ingrid48 schreef:Mijn eerste eigen hond is een Grieks zwerfhondje en mijn tweede ook Ik ben altijd knettergek van Boxers geweest, maar op de een of andere manier hebben buitenlandse zwerfhonden mij geraakt en zou ik eigenlijk niet meer anders willen




groetjes, Ingrid

Ik heb een buitenlandse zwerf- Boxer

Ja, die had ik moeten vinden, dan was het helemaal rond


groetjes, Ingrid

De Chihuahua, met stip op 1.. zal ik ook altijd blijven, ik zou nu al niet weten wat ik zou moeten zonder de kleintjes in huis!

Mijn man precies het zelfde! Echt super. Zij hadden toen hij kind was, 6 chihuahua's in huis, en is er dus letterlijk meer groot geworden.
Die liefde is gebleven.

Als we naar Curacao gaan verhuizen komt er nog wel iets groots bij als waakhond.. maar daat zijn we nog niet uit, welk ras dat moet gaan worden..
(we zijn niet zo van de grote honden.. dus we hebben ook geen voorkeuren erin, wel niet-voorkeuren;) )

Een chinees naakthondje, of mopshondje lijkt me ook super, maar mijn man niet