Het HondenForum

... ging echt super boven verwachting goed!

toen ik hem opgaf 3 weken geleden voor de A-cursus vroeg ik me af of het wel zin had, ik dacht ik krijg hem niet eens het veld op, zo bang was hij.
afgelopen week begon ik voorzichtig optimistisch te worden.
en het viel helemaal niet tegen!!
okee, hij vond het inderdaad doodeng, zoals ik verwacht had. maar: hij liet zich prima afleiden, heeft keurig naast me gezeten, is ook steeds meegelopen zonder in de remmen te gaan of te proberen te vluchten. netjes gaan liggen toen ik dat vroeg, ook in deze nieuwe situatie.
andere mensen en honden hebben hem vrij dicht kunnen passeren zonder dat hij uitviel, hij bleef keurig zitten, helemaal gefocust op mij en de stukjes worst die ik had meegenomen (ik word daar echt zo gelukkig van, ik heb hem net een maand en hij zit dan voor me, kijkt me aan en de rest van de wereld bestaat voor hem niet meer).
hij heeft niet eens geblaft en maar heel weinig gegromd en was ook daarbij heel goed af te leiden.
alleen toen de trainster voorzichtig probeerde hoe hij reageerde en of hij evt van haar iets lekkers aan durfde pakken, viel hij wel uit en probeerde te happen. dat was hem net wat te veel. maar ook toen ging hij wel weer netjes zitten toen ik dat vroeg.

al met al, ben ik erg trots op mijn kleine grote hondje!

De start is gemaakt
Nog maar even wachten met bewust contact zoeken met de hond zoals de trainster heeft getest.
Laat hem eerst maar wat meer op zijn gemak komen op het veld

Hou die aandachtoefening met de worst er in!
Goed blijven trainen in verschillende omstandigheden.
Ik denk dat het voor jou en Kiba de belangrijkste oefening is

ranetje schreef:De start is gemaakt
Nog maar even wachten met bewust contact zoeken met de hond zoals de trainster heeft getest.
Laat hem eerst maar wat meer op zijn gemak komen op het veld

Hou die aandachtoefening met de worst er in!
Goed blijven trainen in verschillende omstandigheden.
Ik denk dat het voor jou en Kiba de belangrijkste oefening is

Ik ben in ieder geval erg blij dat ie zo makkelijk de aandacht geeft aan mij of het lekkers! Tijdens het uitlaten werkt dit ook goed, ik ben gelijk toen ik hem had begonnen met het "kijk eens!" en een stukje worst erin. Hij gromde de eerste week tegen alles wat hij buiten zag bewegen zo'n beetje, maar ik heb nu volgens mij al meer dan een week geen grom meer gehoord buiten.
Ik vind het wel apart dat hij nu dus blijkbaar tegen alle vreemden gromt of probeert te happen, ik dacht eerst alleen bij mannen maar dat klopt dus niet. Terwijl hij niks deed toen ik zelf met hem kennismaakte. Hij ontweek me eeen beetje en plakte tegen zijn opvangvrouwje aan, maar kwam na een tijdje wel zelf contact zoeken - ik moet zeggen dat ik ook niet op hem afgegaan ben, heb hem gewoon rustig zelf laten komen, niet gelokt of niks. Ook de eerste 3 mensen die hier in de eerste week op bezoek waren heeft ie niet tegen gegromd. Hij vond het wel eng, maar heeft ook op eigen initiatief aan ze gesnuffeld, in navolging van Ragyo.
Het grommen naar mijn vriend is al wel wat minder geworden, maar ook nog niet weg. Het is wel situatiegebonden; tijdens het wandelen bijv gaat alles prima, in huis is moelijker. Denk dat ik er alsnog wel een gedragstherapeut naar ga laten kijken of ik er goed mee omga. Ik weet niet in hoeverre het gewoon een kwestie van tijd en gewenning is of dat ik toch iets niet helemaal goed aanpak. Of misschien "durft" hij nu juist meer terwijl hij eerst min of meer verlamd van schrik was (net als bij dierenarts onder een stoel kruipen en helemaal niet meer bewegen)
Ik ga inderdaad maar geen mensen contact meer laten zoeken voorlopig.

Ragyo schreef:

ranetje schreef:De start is gemaakt
Nog maar even wachten met bewust contact zoeken met de hond zoals de trainster heeft getest.
Laat hem eerst maar wat meer op zijn gemak komen op het veld

Hou die aandachtoefening met de worst er in!
Goed blijven trainen in verschillende omstandigheden.
Ik denk dat het voor jou en Kiba de belangrijkste oefening is

Ik ben in ieder geval erg blij dat ie zo makkelijk de aandacht geeft aan mij of het lekkers! Tijdens het uitlaten werkt dit ook goed, ik ben gelijk toen ik hem had begonnen met het "kijk eens!" en een stukje worst erin. Hij gromde de eerste week tegen alles wat hij buiten zag bewegen zo'n beetje, maar ik heb nu volgens mij al meer dan een week geen grom meer gehoord buiten.
Ik vind het wel apart dat hij nu dus blijkbaar tegen alle vreemden gromt of probeert te happen, ik dacht eerst alleen bij mannen maar dat klopt dus niet. Terwijl hij niks deed toen ik zelf met hem kennismaakte. Hij ontweek me eeen beetje en plakte tegen zijn opvangvrouwje aan, maar kwam na een tijdje wel zelf contact zoeken - ik moet zeggen dat ik ook niet op hem afgegaan ben, heb hem gewoon rustig zelf laten komen, niet gelokt of niks. Ook de eerste 3 mensen die hier in de eerste week op bezoek waren heeft ie niet tegen gegromd. Hij vond het wel eng, maar heeft ook op eigen initiatief aan ze gesnuffeld, in navolging van Ragyo.
Het grommen naar mijn vriend is al wel wat minder geworden, maar ook nog niet weg. Het is wel situatiegebonden; tijdens het wandelen bijv gaat alles prima, in huis is moelijker. Denk dat ik er alsnog wel een gedragstherapeut naar ga laten kijken of ik er goed mee omga. Ik weet niet in hoeverre het gewoon een kwestie van tijd en gewenning is of dat ik toch iets niet helemaal goed aanpak. Of misschien "durft" hij nu juist meer terwijl hij eerst min of meer verlamd van schrik was (net als bij dierenarts onder een stoel kruipen en helemaal niet meer bewegen)
Ik ga inderdaad maar geen mensen contact meer laten zoeken voorlopig.

Laat hem zelf maar komen kijken.
Ik heb het vermoeden dat elke poging vanuit mensen om contact te maken hem op dit moment nog onzeker maakt (en daardoor dat grommen misschien?)

ranetje schreef: Laat hem zelf maar komen kijken.
Ik heb het vermoeden dat elke poging vanuit mensen om contact te maken hem op dit moment nog onzeker maakt (en daardoor dat grommen misschien?)

dat zou heel goed kunnen ja. hij gromt sowieso heel snel, ook in contact met honden. ook toen hij met Ragyo kennis maakte bijvoorbeeld. maar Ragyo liet hem dan ook gewoon met rust en ging gewoon verder zijn eigen ding doen totdat Kiba zelf wat meer interesse had.

Ragyo schreef:

ranetje schreef: Laat hem zelf maar komen kijken.
Ik heb het vermoeden dat elke poging vanuit mensen om contact te maken hem op dit moment nog onzeker maakt (en daardoor dat grommen misschien?)

dat zou heel goed kunnen ja. hij gromt sowieso heel snel, ook in contact met honden. ook toen hij met Ragyo kennis maakte bijvoorbeeld. maar Ragyo liet hem dan ook gewoon met rust en ging gewoon verder zijn eigen ding doen totdat Kiba zelf wat meer interesse had.

Het zou best kunnen zijn dat Ragyo het grommen heeft ingeschat als onzekerheid en hem de tijd heeft gegeven?

ranetje schreef:

Ragyo schreef:

ranetje schreef: Laat hem zelf maar komen kijken.
Ik heb het vermoeden dat elke poging vanuit mensen om contact te maken hem op dit moment nog onzeker maakt (en daardoor dat grommen misschien?)

dat zou heel goed kunnen ja. hij gromt sowieso heel snel, ook in contact met honden. ook toen hij met Ragyo kennis maakte bijvoorbeeld. maar Ragyo liet hem dan ook gewoon met rust en ging gewoon verder zijn eigen ding doen totdat Kiba zelf wat meer interesse had.

Het zou best kunnen zijn dat Ragyo het grommen heeft ingeschat als onzekerheid en hem de tijd heeft gegeven?

ja wie weet. Ragyo is helemaal zo'n kluns niet als het de omgang met andere honden betreft.
ik heb toch maar een afspraak met een GT gemaakt, voor mijn gemoedsrust. vooral om te weten wat ik in huis het beste kan doen als er bezoek is.

Ragyo schreef:

ranetje schreef:

Ragyo schreef:

ranetje schreef: Laat hem zelf maar komen kijken.
Ik heb het vermoeden dat elke poging vanuit mensen om contact te maken hem op dit moment nog onzeker maakt (en daardoor dat grommen misschien?)

dat zou heel goed kunnen ja. hij gromt sowieso heel snel, ook in contact met honden. ook toen hij met Ragyo kennis maakte bijvoorbeeld. maar Ragyo liet hem dan ook gewoon met rust en ging gewoon verder zijn eigen ding doen totdat Kiba zelf wat meer interesse had.

Het zou best kunnen zijn dat Ragyo het grommen heeft ingeschat als onzekerheid en hem de tijd heeft gegeven?

ja wie weet. Ragyo is helemaal zo'n kluns niet als het de omgang met andere honden betreft.
ik heb toch maar een afspraak met een GT gemaakt, voor mijn gemoedsrust. vooral om te weten wat ik in huis het beste kan doen als er bezoek is.

Prima
Een paar ogen extra, die ook nog een beetje minder direct betrokken zijn bij Kiba kan jou nog een stukje verder helpen.

Ik hoop dat je een goeie GT hebt gevonden

ranetje schreef:

Ragyo schreef:

ranetje schreef:

Ragyo schreef: dat zou heel goed kunnen ja. hij gromt sowieso heel snel, ook in contact met honden. ook toen hij met Ragyo kennis maakte bijvoorbeeld. maar Ragyo liet hem dan ook gewoon met rust en ging gewoon verder zijn eigen ding doen totdat Kiba zelf wat meer interesse had.

Het zou best kunnen zijn dat Ragyo het grommen heeft ingeschat als onzekerheid en hem de tijd heeft gegeven?

ja wie weet. Ragyo is helemaal zo'n kluns niet als het de omgang met andere honden betreft.
ik heb toch maar een afspraak met een GT gemaakt, voor mijn gemoedsrust. vooral om te weten wat ik in huis het beste kan doen als er bezoek is.

Prima
Een paar ogen extra, die ook nog een beetje minder direct betrokken zijn bij Kiba kan jou nog een stukje verder helpen.

Ik hoop dat je een goeie GT hebt gevonden

het kon wel pas begin mei dus duurt nog even. GT is me aangeraden hier op het forum, klonk aan de telefoon allezins goed. in ieder geval positieve benadering, geen hulpmiddelen etc, dat vind ik wel belangrijk.
wat ze aan de telefoon zei was iig het leuk proberen te maken voor de hond en niet corrigeren. hoe dat leuk maken dan aan te pakken daar hebben we het dan wel over als ze komt. ik vind het namelijk vooral als ik bezoek in huis heb nogal lastig om het leuk voor hond en bezoek te houden!

Ragyo schreef:het kon wel pas begin mei dus duurt nog even. GT is me aangeraden hier op het forum, klonk aan de telefoon allezins goed. in ieder geval positieve benadering, geen hulpmiddelen etc, dat vind ik wel belangrijk.
wat ze aan de telefoon zei was iig het leuk proberen te maken voor de hond en niet corrigeren. hoe dat leuk maken dan aan te pakken daar hebben we het dan wel over als ze komt. ik vind het namelijk vooral als ik bezoek in huis heb nogal lastig om het leuk voor hond en bezoek te houden!

Dat is het moeilijkste onderdeel van de opvoeding voor iedereen denk ik

Misschien kan je een afspraak maken met je vriend dat hij voor het bezoek zorgt en dat jij het leuk maakt voor Kiba?
En het bezoek natuurlijk even uitleggen waarom enz.
Het hoeft maar tijdelijk zo neem ik aan.
Uiteindelijk zal hij er wel beter mee om leren gaan

ranetje schreef:

Ragyo schreef:het kon wel pas begin mei dus duurt nog even. GT is me aangeraden hier op het forum, klonk aan de telefoon allezins goed. in ieder geval positieve benadering, geen hulpmiddelen etc, dat vind ik wel belangrijk.
wat ze aan de telefoon zei was iig het leuk proberen te maken voor de hond en niet corrigeren. hoe dat leuk maken dan aan te pakken daar hebben we het dan wel over als ze komt. ik vind het namelijk vooral als ik bezoek in huis heb nogal lastig om het leuk voor hond en bezoek te houden!

Dat is het moeilijkste onderdeel van de opvoeding voor iedereen denk ik

Misschien kan je een afspraak maken met je vriend dat hij voor het bezoek zorgt en dat jij het leuk maakt voor Kiba?
En het bezoek natuurlijk even uitleggen waarom enz.
Het hoeft maar tijdelijk zo neem ik aan.
Uiteindelijk zal hij er wel beter mee om leren gaan

mijn vriend is hier lang niet altijd, we wonen niet samen maar we hebben het wel een keer zo gedaan ja, ging best goed.
en Kiba ziet mijn vriend dus ook nog als "bezoek" omdat hij de laatste tijd alleen in het weekend hier is... hij zit doordweeks aan de andere kant van het land voor een stage. Kiba begint nu een klein beetje minder heftig op hem te reageren, maar het gaat maar heel langzaam, op zich ook wel logisch als hij mijn vriend alleen de weekenden ziet. op de buurman bijv reageert hij al beter, want die ziet hij vrijwel elke dag (aan de andere kant van het tuinhek weliswaar).
ik neem idd wel aan dat het mettertijd beter wordt.

ik heb trouwens net toen ik met mijn beide honden wandelde op straat een tegenligger met twee honden kunnen passeren zonder blaffen of grommen, vind ik ook wel een prestatie zelfs Ragyo doet het nu beter omdat ik er zo fanatiek op aan het trainen ben.

Fijn die succesjes!

Maddy was/is bang voor vreemde mensen.
Op de hondenclub stopt iedereen er koekjes in. Laag komen, koekje aanbieden en verder niets.
Ik zei gisteren: "Nog even en ik moet mensen gaan vragen niets meer aan hem te geven".
Hij begint nu veel vrijer om te gaan met mensen. Sommige mensen mogen hem al aaien zonder dat hij terugdeinst en anderen vindt hij gewoon echt leuk!

Hierdoor vond Maddox vreemde mensen minder eng, maar tegelijkertijd de hondenclub steeds leuker want daar krijg je koekjes

Ragyo schreef:

ranetje schreef:

Ragyo schreef:het kon wel pas begin mei dus duurt nog even. GT is me aangeraden hier op het forum, klonk aan de telefoon allezins goed. in ieder geval positieve benadering, geen hulpmiddelen etc, dat vind ik wel belangrijk.
wat ze aan de telefoon zei was iig het leuk proberen te maken voor de hond en niet corrigeren. hoe dat leuk maken dan aan te pakken daar hebben we het dan wel over als ze komt. ik vind het namelijk vooral als ik bezoek in huis heb nogal lastig om het leuk voor hond en bezoek te houden!

Dat is het moeilijkste onderdeel van de opvoeding voor iedereen denk ik

Misschien kan je een afspraak maken met je vriend dat hij voor het bezoek zorgt en dat jij het leuk maakt voor Kiba?
En het bezoek natuurlijk even uitleggen waarom enz.
Het hoeft maar tijdelijk zo neem ik aan.
Uiteindelijk zal hij er wel beter mee om leren gaan

mijn vriend is hier lang niet altijd, we wonen niet samen maar we hebben het wel een keer zo gedaan ja, ging best goed.
en Kiba ziet mijn vriend dus ook nog als "bezoek" omdat hij de laatste tijd alleen in het weekend hier is... hij zit doordweeks aan de andere kant van het land voor een stage. Kiba begint nu een klein beetje minder heftig op hem te reageren, maar het gaat maar heel langzaam, op zich ook wel logisch als hij mijn vriend alleen de weekenden ziet. op de buurman bijv reageert hij al beter, want die ziet hij vrijwel elke dag (aan de andere kant van het tuinhek weliswaar).
ik neem idd wel aan dat het mettertijd beter wordt.

ik heb trouwens net toen ik met mijn beide honden wandelde op straat een tegenligger met twee honden kunnen passeren zonder blaffen of grommen, vind ik ook wel een prestatie zelfs Ragyo doet het nu beter omdat ik er zo fanatiek op aan het trainen ben.

Dat is geweldig
Moet voor jou een fijne opsteker zijn omdat je je zo inspant

JML schreef:Fijn die succesjes!

Maddy was/is bang voor vreemde mensen.
Op de hondenclub stopt iedereen er koekjes in. Laag komen, koekje aanbieden en verder niets.
Ik zei gisteren: "Nog even en ik moet mensen gaan vragen niets meer aan hem te geven".
Hij begint nu veel vrijer om te gaan met mensen. Sommige mensen mogen hem al aaien zonder dat hij terugdeinst en anderen vindt hij gewoon echt leuk!

Hierdoor vond Maddox vreemde mensen minder eng, maar tegelijkertijd de hondenclub steeds leuker want daar krijg je koekjes

ik heb dat met Ragyo ook gedaan ja, werkte erg goed! hij kruipt nu bij de meeste mensen binnen de kortste keren op schoot als het mag, terwijl hij in het begin pas na 2 dagen een beetje bij iemand in de buurt kwam. tegen mensen op straat blijft hij wel terughoudend, maar niet meer echt bang. alleen als mensen direct op hem af lopen en hem proberen te aaien, of omlaag buigen en dan proberen lokken, neuh dat gaat ie nooit leuk vinden. alles op zijn tijd! hij gaat eigenlijk het beste met verlegen, terughoudende mensen.
voor Kiba is dat lekkers aanpakken nog te veel gevraagd nu. hij durft dat nog niet. wat hij wel durft gek genoeg is naast mij liggen op de bank terwijl er aan de andere kant van mij iemand zit, en dan wil hij wel eens over mij heen snuffelen aan die persoon. dan ben ik blijkbaar genoeg bescherming maar als er mensen staan dan is het alweer een ander verhaal.
misschien kan ik mijn vader of broer hier wel eens uitnodigen, dat waren ook de eerste mensen waar Ragyo goed mee ging. die zijn namelijk heel rustig, lijken op mij in hun doen en laten en besteden weinig aandacht aan een hond.

ranetje schreef:

Ragyo schreef:
ik heb trouwens net toen ik met mijn beide honden wandelde op straat een tegenligger met twee honden kunnen passeren zonder blaffen of grommen, vind ik ook wel een prestatie zelfs Ragyo doet het nu beter omdat ik er zo fanatiek op aan het trainen ben.

Dat is geweldig
Moet voor jou een fijne opsteker zijn omdat je je zo inspant

ja ik geniet van elk succes! en heel bewust ook, ik ben namelijk van mezelf eerder geneigd te kijken naar wat fout gaat, dus ik zet nu echt heel bewust de goeie dingen ook elke dag op een rijtje. en het zijn er best een hoop.
gister bijv zat Kiba binnen 2 minuten in de auto zonder dat ik hem eerst heb hoeven aanlijnen. daar heb ik ook wel eens een kwartier over gedaan. daar word ik dan echt heel blij van.
in het bos ging hij netjes zitten toen er een paard ons achterop kwam. toen hij het voorbij zag galopperen stond hij wel op, was helemaal opgewonden, blafte een paar keer en wilde er achteraan. maar als hij dan ondanks die opwinding toch opnieuw gaat zitten als ik dat vraag, dan ben ik helemaal trots op hem. het is toch de eerste keer dat dit gebeurt en hoewel ik het ergens dan jammer vind dat hij er achteraan wil, bedenk ik ook gelijk dat hij:
- pas 7 maanden is
- pas een maand bij mij is
- pas een goeie 3 weken het commando "zit" kent
- waarschijnlijk pas voor de 2e of 3e keer in zijn leven een paard ziet
- waarschijnlijk voor het eerst van zijn leven wordt gepasseerd door een galopperend paard.

en dan vind ik het eigenlijk best heel goed gegaan, als ik dat bedenk.

Ragyo schreef: ja ik geniet van elk succes! en heel bewust ook, ik ben namelijk van mezelf eerder geneigd te kijken naar wat fout gaat, dus ik zet nu echt heel bewust de goeie dingen ook elke dag op een rijtje. en het zijn er best een hoop.
gister bijv zat Kiba binnen 2 minuten in de auto zonder dat ik hem eerst heb hoeven aanlijnen. daar heb ik ook wel eens een kwartier over gedaan. daar word ik dan echt heel blij van.
in het bos ging hij netjes zitten toen er een paard ons achterop kwam. toen hij het voorbij zag galopperen stond hij wel op, was helemaal opgewonden, blafte een paar keer en wilde er achteraan. maar als hij dan ondanks die opwinding toch opnieuw gaat zitten als ik dat vraag, dan ben ik helemaal trots op hem. het is toch de eerste keer dat dit gebeurt en hoewel ik het ergens dan jammer vind dat hij er achteraan wil, bedenk ik ook gelijk dat hij:
- pas 7 maanden is
- pas een maand bij mij is
- pas een goeie 3 weken het commando "zit" kent
- waarschijnlijk pas voor de 2e of 3e keer in zijn leven een paard ziet
- waarschijnlijk voor het eerst van zijn leven wordt gepasseerd door een galopperend paard.
en dan vind ik het eigenlijk best heel goed gegaan, als ik dat bedenk.

Wauw! Ik denk dat je een behoorlijke topprestatie een het leveren ben!

Ma-Rianne schreef:

Ragyo schreef: ja ik geniet van elk succes! en heel bewust ook, ik ben namelijk van mezelf eerder geneigd te kijken naar wat fout gaat, dus ik zet nu echt heel bewust de goeie dingen ook elke dag op een rijtje. en het zijn er best een hoop.
gister bijv zat Kiba binnen 2 minuten in de auto zonder dat ik hem eerst heb hoeven aanlijnen. daar heb ik ook wel eens een kwartier over gedaan. daar word ik dan echt heel blij van.
in het bos ging hij netjes zitten toen er een paard ons achterop kwam. toen hij het voorbij zag galopperen stond hij wel op, was helemaal opgewonden, blafte een paar keer en wilde er achteraan. maar als hij dan ondanks die opwinding toch opnieuw gaat zitten als ik dat vraag, dan ben ik helemaal trots op hem. het is toch de eerste keer dat dit gebeurt en hoewel ik het ergens dan jammer vind dat hij er achteraan wil, bedenk ik ook gelijk dat hij:
- pas 7 maanden is
- pas een maand bij mij is
- pas een goeie 3 weken het commando "zit" kent
- waarschijnlijk pas voor de 2e of 3e keer in zijn leven een paard ziet
- waarschijnlijk voor het eerst van zijn leven wordt gepasseerd door een galopperend paard.
en dan vind ik het eigenlijk best heel goed gegaan, als ik dat bedenk.

Wauw! Ik denk dat je een behoorlijke topprestatie een het leveren ben!

Mee eens

ah joh, straks ga ik naast mn schoenen lopen maar ik denk wel dat het goed gaat komen ja.

Vorige week ging er wat mis waardoor ik de les gemist had, afgelopen woensdag dus de 2e les voor ons.
Kiba wilde niet de auto uit en was in eerste instantie echt heel angstig op het terrein. Toen de les eenmaal begon werd het op slag beter.
Hij heeft nauwelijks meer gegromd naar de andere honden, dus dat was goed.
Het voor- en achterlangs volgen (langs de rij honden + bazen dus) ging echt heel goed. Af en toe werpt hij dan een schichtige blik over de schouder met zijn oren naar achter, maar is vrijwel direct weer op mij gericht met oortjes naar voren. Lijkt wel alsof ie denkt: ik kijk maar naar jou, dan kan ik die boze buitenwereld vergeten! Wat dat betreft is hij makkelijker dan Ragyo, als die in paniek raakte dan keek ie totaal niet meer naar me om, wilde alleen nog maar vluchten.

Als iemand in de buurt een hond corrigeert met harde stem of slipketting dan zie je hem ineen krimpen, dat is echt sneu. Maar hij herstelt vrijwel direct gelukkig.

Op straat vindt hij het langs een drukke weg nog steeds eng maar een enkele auto in een rustig straatje kan nu vlakbij passeren zonder dat hij op- of omkijkt.

Het gaat echt heerlijk vooruit zo

Wat fijn dat het een stuk beter gaat
Heerlijk dat hij zich na correcies van anderen bij hun eigen hond snel herstelt

Dat is bij Rana helaas niet (meer) het geval

ranetje schreef:Wat fijn dat het een stuk beter gaat
Heerlijk dat hij zich na correcies van anderen bij hun eigen hond snel herstelt

Dat is bij Rana helaas niet (meer) het geval

Is Rana daar altijd gevoelig voor geweest dan of is er iets gebeurd?

Ragyo schreef:

ranetje schreef:Wat fijn dat het een stuk beter gaat
Heerlijk dat hij zich na correcies van anderen bij hun eigen hond snel herstelt

Dat is bij Rana helaas niet (meer) het geval

Is Rana daar altijd gevoelig voor geweest dan of is er iets gebeurd?

Ze is altijd gevoelig geweest voor harde stemmen en geluiden. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn.
Haar corrigeren kon ook niet.
Nadat een trainer de stommiteit beging om Rana nogal luiddruchtig met de stem te corrigeren ondanks mijn waarschuwingen om dat niet te doen blokkeerde ze.
Ik heb haar toen wel aardig op het goede spoor weten te krijgen, maar bij elke harde foei of een jankende hond of iets dergelijks stopte ze weer met werken.
Helemaal goed krijg ik het niet meer.
In het dagelijkse leven gaat het goed, maar trainen lukt alleen onder bepaalde omstandigheden.
Jachttraining kan ik vergeten met haar.

Het ergste vind ik eigenlijk nog dat die trainer indertijd volslagen ten onrechte corrigeerde.
Rana maakte geen fout.

Inge O schreef:

ranetje schreef:

Ragyo schreef:

ranetje schreef:Wat fijn dat het een stuk beter gaat
Heerlijk dat hij zich na correcies van anderen bij hun eigen hond snel herstelt

Dat is bij Rana helaas niet (meer) het geval

Is Rana daar altijd gevoelig voor geweest dan of is er iets gebeurd?

Ze is altijd gevoelig geweest voor harde stemmen en geluiden. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn.
Haar corrigeren kon ook niet.
Nadat een trainer de stommiteit beging om Rana nogal luiddruchtig met de stem te corrigeren ondanks mijn waarschuwingen om dat niet te doen blokkeerde ze.
Ik heb haar toen wel aardig op het goede spoor weten te krijgen, maar bij elke harde foei of een jankende hond of iets dergelijks stopte ze weer met werken.
Helemaal goed krijg ik het niet meer.
In het dagelijkse leven gaat het goed, maar trainen lukt alleen onder bepaalde omstandigheden.
Jachttraining kan ik vergeten met haar.

Het ergste vind ik eigenlijk nog dat die trainer indertijd volslagen ten onrechte corrigeerde.
Rana maakte geen fout.

waarmee rana er wel weer een voorbeeld van is dat er niks ernstigs met een hond hoeft gebeurd te zijn om ze zo te laten reageren.

stel (god behoede!) dat rana via een asiel zou worden herplaatst, wat een oohhh's en aahhhh's zouden er rondvliegen ivm. haar trieste, enge verleden .

Inderdaad
Ze komt niet in een asiel nooit
Je hebt gelijk dat haar reacties behoorlijk verdacht zouden zijn voor een volgende (onwetende) eigenaar.

edit: aanvulling
edit2: typo

Inge O schreef:

ranetje schreef:Ze komt niet in een asiel nooit

daar twijfelde ik ook niet aan .

Gelukkig

Wat fijn dat het toch zo goed gaat op cursus. Met mijn vorige hond heb ik eerst een paar jaar hard geoefend voor ik een trainingsveld met hem op durfde. Ik had overigens met hem dezelfde problemen. Ik heb vaak de punten voor het aanhalen door vreemden laten liggen en de oefening niet uitgevoerd (en toch nog met 1 van de meeste punten slagen ). Pas bij de 3e cursus heb ik hem door de instructeur laten aanhalen. Wat bij Bas hielp was om de vreemde hem niet te laten benaderen, maar dat de angstige hond zelf de vreemde moet benaderen. Ik liet dus altijd de vreemde het commando hier geven, zodat Bas naar hem of haar toe liep. De vreemde zat dan vaak wel door de knieen. Dit vond Bas veel minder bedreigend dan dat iemand op hem af kwam.
Met hem had ik ook zo moeite dat andere mensen om me heen zoveel met de stem corrigeerde. Soms liep hij dan echt geknepen naast me, zo zielig. Maar zo lang de hond zich hersteld, is het goed. Schrikken mag! Als het te veel werd, ging ik vaak iets verder buiten de groep lopen...
Nog heel veel succes met hem! Komt vast helemaal goed!

ranetje schreef:

Ragyo schreef:

ranetje schreef:Wat fijn dat het een stuk beter gaat
Heerlijk dat hij zich na correcies van anderen bij hun eigen hond snel herstelt

Dat is bij Rana helaas niet (meer) het geval

Is Rana daar altijd gevoelig voor geweest dan of is er iets gebeurd?

Ze is altijd gevoelig geweest voor harde stemmen en geluiden. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn.
Haar corrigeren kon ook niet.
Nadat een trainer de stommiteit beging om Rana nogal luiddruchtig met de stem te corrigeren ondanks mijn waarschuwingen om dat niet te doen blokkeerde ze.
Ik heb haar toen wel aardig op het goede spoor weten te krijgen, maar bij elke harde foei of een jankende hond of iets dergelijks stopte ze weer met werken.
Helemaal goed krijg ik het niet meer.
In het dagelijkse leven gaat het goed, maar trainen lukt alleen onder bepaalde omstandigheden.
Jachttraining kan ik vergeten met haar.

Het ergste vind ik eigenlijk nog dat die trainer indertijd volslagen ten onrechte corrigeerde.
Rana maakte geen fout.

jeetje dat is dan wel jammer ja.
ik vind het soms ook wel apart, hoe veel verschil er is tussen honden. de een is nergens van onder de indruk en de ander supergevoelig.

gyanty schreef:Wat fijn dat het toch zo goed gaat op cursus. Met mijn vorige hond heb ik eerst een paar jaar hard geoefend voor ik een trainingsveld met hem op durfde. Ik had overigens met hem dezelfde problemen. Ik heb vaak de punten voor het aanhalen door vreemden laten liggen en de oefening niet uitgevoerd (en toch nog met 1 van de meeste punten slagen ). Pas bij de 3e cursus heb ik hem door de instructeur laten aanhalen. Wat bij Bas hielp was om de vreemde hem niet te laten benaderen, maar dat de angstige hond zelf de vreemde moet benaderen. Ik liet dus altijd de vreemde het commando hier geven, zodat Bas naar hem of haar toe liep. De vreemde zat dan vaak wel door de knieen. Dit vond Bas veel minder bedreigend dan dat iemand op hem af kwam.
Met hem had ik ook zo moeite dat andere mensen om me heen zoveel met de stem corrigeerde. Soms liep hij dan echt geknepen naast me, zo zielig. Maar zo lang de hond zich hersteld, is het goed. Schrikken mag! Als het te veel werd, ging ik vaak iets verder buiten de groep lopen...
Nog heel veel succes met hem! Komt vast helemaal goed!

Mooi om jouw verhaal te lezen! Ik zat idd ook te denken dat aanraken door vreemden gewoon over te slaan. Heb ook al tegen de trainster gezegd dat het me meer om de socialisatie te doen is dan om een examen te halen.
Ik merk met Kiba ook wel als hij de enge dingen zelf kan overwinnen zeg maar, dat het daarna steeds beter gaat. Soms heel langzaam maar dat geeft niet.

Ragyo schreef:

gyanty schreef:Wat fijn dat het toch zo goed gaat op cursus. Met mijn vorige hond heb ik eerst een paar jaar hard geoefend voor ik een trainingsveld met hem op durfde. Ik had overigens met hem dezelfde problemen. Ik heb vaak de punten voor het aanhalen door vreemden laten liggen en de oefening niet uitgevoerd (en toch nog met 1 van de meeste punten slagen ). Pas bij de 3e cursus heb ik hem door de instructeur laten aanhalen. Wat bij Bas hielp was om de vreemde hem niet te laten benaderen, maar dat de angstige hond zelf de vreemde moet benaderen. Ik liet dus altijd de vreemde het commando hier geven, zodat Bas naar hem of haar toe liep. De vreemde zat dan vaak wel door de knieen. Dit vond Bas veel minder bedreigend dan dat iemand op hem af kwam.
Met hem had ik ook zo moeite dat andere mensen om me heen zoveel met de stem corrigeerde. Soms liep hij dan echt geknepen naast me, zo zielig. Maar zo lang de hond zich hersteld, is het goed. Schrikken mag! Als het te veel werd, ging ik vaak iets verder buiten de groep lopen...
Nog heel veel succes met hem! Komt vast helemaal goed!

Mooi om jouw verhaal te lezen! Ik zat idd ook te denken dat aanraken door vreemden gewoon over te slaan. Heb ook al tegen de trainster gezegd dat het me meer om de socialisatie te doen is dan om een examen te halen.
Ik merk met Kiba ook wel als hij de enge dingen zelf kan overwinnen zeg maar, dat het daarna steeds beter gaat. Soms heel langzaam maar dat geeft niet.

Dat is ook het belangrijkste
Geef hem de tijd.
Dan maar geen aanraken door "vreemden"
Je zou wel gewoon met je trainster kunnen praten en het aan Kiba overlaten of hij contact zoekt.
Dus jijzelf en de trainster stimuleren niets.

We hebben hem inderdaad met rust gelaten en het gaat prima zo. Vandaag kwam de trainster nog wat brieven uitdelen aan het einde van de les en ik heb Kiba laten zitten, pakte de brief met 1 hand aan stopte er met de andere een stukje worst in, hij bleef rustig zitten waar hij zat, geen grom of achteruit deinzen meer.

Vorige week ook bezoek gehad, een vriendin die hem keurig negeerde zoals ik vroeg, en ook dat ging hardstikke goed.
Vandaag waren we verdwaald op de Veluwe en heb ik 2x de weg moeten vragen, en vergat daarbij even dat de hond het misschien eng zou vinden. Ik vroeg de 1e meneer de weg en Kiba blafte even, ik zei zo half afwezig "zit" en dat deed ie, en terwijl ik sta te luisteren snuffelt ie even aan die meneer en gaat vervolgens aan zijn voeten liggen ik wist niet wat ik zag.
Daarna vroeg ik een mevrouw de weg en Ragyo sprong tegen haar op, wat ik niet zag aankomen omdat hij normaal ook wat terughoudend is, en Kiba ging zowaar ook even snuffelen.
Ik zou dat als ik er over nagedacht had misschien niet eens hebben toegestaan (deze mensen negeerden de honden ook maar wat als iemand ze dan ineens wil aaien?) maar ik was zo bezig om mijn auto terug te vinden dat ik er niet bij nadacht. Heeft wel goed uitgepakt in ieder geval.

Dit lijkt op een enorme vooruitgang
Het kan best zijn dat jij ook nog wat spanning door geeft.
Vooral omdat hij, toen je met wat anders bezig was, kennelijk gemakkelijker met die twee mensen om kon gaan.

Het kan ook aan die mensen hebben gelegen natuurlijk