Het HondenForum

Ik begrijp dat dit per individu per hond scheelt. Het valt mij bij gedragsproblemen wel vaak op, zonder echte diagnose, het hier vaak op gespeeld wordt door DA's.
Is dit een trand?

Ikzelf heb een hond gehad met een hersenafwijking. Het laatste wat hij zou doen is zomaar een dier of mens aanvallen. Nogmaals, dit geldt voor een individuele kwestie.

wij zijn met baukje al heel lang bezig
en hebben alles geprobeerd
nu zit ze dus aan de antidepressiva
en het lijkt aan te slaan

Net als dat er veel mensen zijn met een hersenafwijking zijn er ook veel honden met eenzelfde probleem.

pammetje schreef:wij zijn met baukje al heel lang bezig
en hebben alles geprobeerd
nu zit ze dus aan de antidepressiva
en het lijkt aan te slaan

Hoe zag haar gedrag er dan uit? Ben erg nieuwsgierig naar wat iemand besluit een hond antidepressiva te geven, dat heb ik nog nooit eerder gehoord! Oh, dit is wel een beetje offtopic trouwens.

Je hoort inderdaad vaker dat een hond een hersenafwijking heeft, maar op zich, als je kijkt hoe veel mensen een hersenafwijking hebben dan zou het ook best in verhouding net zo veel kunnen zijn bij honden. Hoewel ik wel vind dat je eerst een diagnose zou moeten stellen voor dat je dat kunt zeggen. Anders zou ik het gooien op gedragsproblematiek en daarmee aan de slag gaan.

De enige personen van wie ik uit eerste lijn heb gehoord dat zij een hond hebben afgemaakt vanwege een hersenafwijking waren mijn opa en oma, die hadden een hele lieve hond opgevangen, het beest begon toen plots te bijten, scheurde mijn oma's hele arm open (was een Mechelaar). De dierenarts die hem in wilde laten slapen is ook nog flink gebeten door de hond, die dus voorheen ontzettend lief en welopgevoed was. Achteraf bleek de hond een hersentumor te hebben.

-Gaby- schreef:

pammetje schreef:wij zijn met baukje al heel lang bezig
en hebben alles geprobeerd
nu zit ze dus aan de antidepressiva
en het lijkt aan te slaan

Hoe zag haar gedrag er dan uit? Ben erg nieuwsgierig naar wat iemand besluit een hond antidepressiva te geven, dat heb ik nog nooit eerder gehoord! Oh, dit is wel een beetje offtopic trouwens.

ik zal je een pb sturen want het staat hier ook al op het forum

Alhoewel wij Bowie nooit hebben laten onderzoeken op een specifieke hersenafwijking zijn er wel duidelijke aanwijzingen dat er iets mis is in haar bovenkamertje
Uiteraard is ze wel onderzocht of er niets iets "medisch" tevinden was dus een tumor oid maar daarvan is totaal geen sprake.
Bowie haar gedrag was uitermate extreem dat we het echt flink hebben moeten sturen en met bach druppels hebebn moeten ondersteunen om het enigzins de juiste kant op tekrijgen.
Bowie kan je vergelijken met een adhd kindje met een autistische inslag..ze kan zo onnoemelijk druk zijn en daarbij hele bizarre dingen doen..zoals met haar koppie een aantal keer keihard tegen de deur aanlopen omdat ze zelf besloten heeft dat ze door de deur heen wil.
Ze zit zo in haar eigen wereld dat het moeilijk is haar tebereiken.
Nu na ca 2 jaar hebben we eindelijk het sloopgedrag onder controle, we hebben haar gedrag om kunnen draaien maar daar is een hele lange periode overheen gegaan.
We kunnen veranderingen niet tesnel laten plaats vinden want dan gaat ze compleet over de "zeik".... kan ze absoluut niet aan, dus moeten we dat echt voorbereiden en heel goed begeleiden.
Inmiddels is haar gedrag acceptabel en niet meer gevaarlijk voor haar zelf mits wel rekenign houden met bepaalde dingen... als het hier "mis" zou gaan in huis is het leed niet teoverzien.
Ik zelf vidn Bowie inmiddels een hele bijzondere hond, in het begin had ik het er echt heel moeilijk mee, dacht dat het aan mij lag etc etc... dat ik gewoon een zeer vervelende hond had.
Gelukkig gaat het steeds beter, we gaan zelfs volgende week een midweek naar een easterwood huisje in friesland... ze kan inmiddels met een groepje hond los en blijft dan heel goed in d ebuurt... ik leer steeds en steeds meer met haar gedrag omgaan.

Ik ken een hondje met een hersenafwijking waardoor haar moteriek dus niet al te best is, maar zij valt niet aan ofzo wel gromt ze naar andere honden maar dat is denk ikzelf meer te verwijten aan dat ze zichzelf probeerd te beschermen omdat ze dus niet zo stevig op dr pootjes staat..

Ik heb een hondje gehad met een hersenafwijking. Ze had allerlei problemen maar agressie zal daar niet bij.

Ivan spoort ook niet in de bovenkamer. Hij heeft zijn hele leven al apart gedrag laten zien. Heeft sinds zijn 2e al epilepsie wat verder goed te regelen is met medicatie gelukkig. Hij heeft waarschijnlijk Cushing.
Hij is nog nooit agressief geweest, alleen apart

Dat is geen trend hoor. Al heel lang worden met name, door de eigenaar onhanteerbare, agressieproblemen door dierenartsen geschoven onder hersenafwijking cq tumor.

Tja, da's altijd fijner dan te moeten toegeven dat de hond een maatje te groot voor je was of dat jij niet geschikt bent om een hond duidelijkheid te verschaffen of op te voeden.

Mijn 'hoogtepunt' is het onzekere Yorkshire Terriertje wat met ongeveer deze motivatie ingeslapen is. Wat was het probleem? Hondje gromde en beet als de baasjes haar wilde aaien als ze in haar mandje lag......

't Diertje had een paar maal bij mij gelogeerd en was een onzeker typje maar compleet normaal verder.

Ziek ben ik er van geweest ;-( En helemaal toen de baasjes ook nog bij mij kwamen en eigenlijk wel wilden dat ik mee ging leven en ging zeggen dat ze het goed gedaan hadden...... Toen was ik even niet zo heel aardig.

Nee, 'rare' honden zullen best bestaan maar de meeste agressieproblemen zijn geen raar of onverklaarbaar gedrag.

Bij ons in de wijk is een aantal jaren geleden een hondje ingeslapen wegens een hersentumor. Het was een geweldig leuk hondje. Hij werd plotseling agressief (op welke manier en in welke situatie weet ik niet) en de diagnose was hersentumor. Hij is toen vrij snel ingeslapen. Ik heb er echt maanden mee gezeten. Zo'n leuk vrolijk dier en dan opeens dood.

Of de dierenarts de tumor werkelijk geconstateerd heeft bij dit hondje? Ik denk het eerlijk gezegd niet.

Hier in de buurt hebben ze ook een hond in laten slapen die een hersentumor had.
Altijd een schat van een hond en opeens begon hij uit te vallen. Foto's laten maken en bleek dus hersentumor te hebben.
Ze hebben het nog gerekt, maar toen hij op een gegeven moment zo agressief werd dat ze de kamer uit vluchten omdat die alles aanviel wat er in zijn buurt stond, hebben ze hem laten inslapen.
Was echt een triest eind voor een hond die echt zijn hele leven heel lief en zachtaardig was.

Verder denk ik wel dat dankzij de broodfok,bijv de hondjes zonder gezien te zijn thuis kunnen laten bezorgen enzo, er zoveel schade aan de hondjes geestelijk is dat ze hierdoor een behoorlijke kronkel kunnen hebben.

Maar ook vaak gewoon verknalt door mensen die totaal niet weten hoe met een hond om te gaan en het dan maar aan de hond ligt.

Groetjes Marianne

Je ziet dus wel agressieve reacties als een hond uit een epileptische aanval komt gewoon simpelweg omdat ze dan helemaal de weg kwijt zijn. Ook wij hebben een hond met een hersentumor gehad en ook hier was geen agressie te bekennen. Wel spierverval en op het laatst verlamming. Groetjes Angela

Tank heeft een afwijking van zijn hypofyse die dus zorgt voor een soort van Epileptische aanvallen. Dat is onderzocht in Utrecht. De arts daar zei ook dat een tumor in de hersenen zeer zelden voorkomt en alleen is vast te leggen als er een scan is gemaakt.

Gelukkig maar dat he zo zelden voorkomt. Vond het echt ontzettend triest voor die hond hier in de buurt. En best eng eigenlijk om een hond zo van karakter te zien veranderen.
Ligt ook maar net aan waar de tumor zit hoe de reactie is van de hond bij hersentumoren. Niet iedere hond word agressief, maar helaas gebeurd het wel. Ik heb het van 2 honden gehoord. De hond hier in de buurt dus ,die niet geopereerd kon worden en moest inslapen.
En bij 1 hond die wel kon worden geopereerd.

Groetjes Marianne

Ik denk dat het vaak maar geschoven wordt op een hersentumor.
Mijn zus heeft een mechelaar waarbij ik wel denk dat hij anders reageert dan een "standaard" hond.
Hij kan ontzettend slecht tegen veranderingen. En wordt daar dan uiteindelijk ook aggressief in als veranderingen te plotseling doorgevoerd worden. Kan niet omgaan met vreemde mensen en zal die uit angst ook proberen te bijten.
Kan echt helemaal op gaan in zijn eigen wereldje als hij ergens mee bezig is (bijvoorbeeld zijn kop tegen de muur duwen)

Ik (en mijn zus) roepen regelmatig dat ze gewoon een autistische hond heeft en dat zeggen we voor de grap maar ik geloof wel dat er ook een soort van autisme bestaat onder honden.
Maar hersentumors waar ze agressief van worden twijfel ik aan of het echt zo vaak voorkomt als dat je hoort.

Ik vind dat die diagnose vaak te vlot gesteld wordt.Maar er zullen best honden zijn met een afwijking.Waarom niet? Ook in hondenhersenen zal wel eens wat fout gaan en misschien knapt er ook wel eens een bloedvat of komt er een verstopping voor.
Of is het een stofwisselingsprobleem.Er kan zoveel fout gaan in een lichaam en honden kunnen dat nu eenmaal niet uiten.
Zoals mensen ook zelden agressief worden van een hersenafwijking zal het bij honden ook wel meevallen.Bij epilepsie wordt vaak gewaarschuwd, is ook wel logisch oa omdat de pupillen zodanig vergroot worden dat de hond je als hij bijkomt niet eens kan zien, maar ik heb het zelf nog nooit meegemaakt.

Ik weet niet of het een hersenafwijking is maar er bestaat natuurlijk genoeg erfelijke gedragsproblemen, denk maar aan vroeger de rodecockersyndroom en toen een tijd dat er een ernstige fout bij de bennersenners zat en bij de golden retrievers.
Puur door te massaal fokken.

Dat hebben ze wel hersteld maar zo zie je wel dat sommige honden gewoon door foute fok met een ernstig agressief gedrag probleem worden geboren.