Het HondenForum

Het is vast al eerder ter sprake gekomen hier, maar ik wil toch graag de meningen horen van de mensen hier op het forum.

Mijn hond is nu bijna 11 maanden. Hij kan soms verschrikkelijk rijden op teefjes, is dan niet meer voor rede vatbaar, je moet hem echt mee nemen aan zijn halsband en wachten tot de teef in kwestie uit het zicht is voor hij weer los kan. Dit gebeurt zo eens per week denk ik, hij duikt echt niet op alle honden. Ook wanneer er een loopse teef gelopen heeft, is hij vreselijk aan het slijmen en snuffelen, de hormonen lijken door zijn lichaam te gieren op zo'n moment.

Nu krijg ik van veel hondeneigenaren te horen dat ik de hond zo vroeg mogelijk moet laten castreren om ergere problemen te voorkomen. De reden die zij dan geven is dat het gedrag er zo ingebakken kan zitten dat de hond het anders blijft doen als je hem te laat castreert. Zij komen hier ook wel mee alleen omdat hij zijn staart hoog houdt. Nou, hij houdt zijn staart vaak ook hoog, maar probeert de andere hond na de kennismaking o.h.a. uit te nodigen om te spelen, dus het staart hooghouden vind ik eigenlijk ook geen reden om te castreren, want vechten heeft hij tot nu toe nog nooit gedaan.
Ik weet niet wat een goede leeftijd is om een hond te laten castreren en heb verschillende mensen gevraagd, de antwoorden zijn elke keer anders. Ook vind ik het raar dat sommige mensen er van uit lijken te gaan dat een hond gecastreerd moet worden, alsof het vanzelfsprekend is. Daarom wil ik jullie nu vragen wat jullie hiervan vinden. Wat vinden jullie een acceptabele leeftijd om te castreren? Vinden jullie het vanzelfsprekend?

Persoonlijk castreer ik mijn hond liever niet, hoewel ik soms wel denk dat het op den duur misschien zal moeten, als zijn gedrag verergert en niet over gaat. De problemen zijn op dit moment niet onoverkomelijk en ik wil het zo lang mogelijk uitstellen, het liefst dus helemaal niet castreren.
Ik vind dus dat je een hond niet castreert, tenzij het gedrag zo is dat je geen andere uitweg ziet, na de andere opties geprobeerd te hebben. Ik hoop en ga er een beetje van uit dat het ook een fase is waarin hij nu zit en dat het op den duur wel weer minder wordt.

-Gaby- schreef:Dit gebeurt zo eens per week denk ik, hij duikt echt niet op alle honden.

Eens per week vind ik zeeeeeer acceptabel voor een reu van die leeftijd Mijn reu van vier jaar werd vanmorgen ook opgewonden van een teef. Het gaat dus niet altijd volledig over als je dat denkt.

Of je wilt castreren, moet je natuurlijk zelf weten. Maar wat je zo beschrijft, vind ik heel normaal.

Ik vind het overigens niet reeel om er vanuit te gaan dat een intacte reu met iedereen vriendjes is. Ik lees een beetje uit jouw verhaal dat je dat erg belangrijk vindt. Contacten met honden zul je wellicht moeten gaan begeleiden.

Castreren als middel tegen nestjes is niks mee mee. Om medische redenen uiteraard ook niet. Om gedrag te wijzigen daar geloof ik niet in.
Maar het gedrag van jouw hond wordt veroorzaakt door gierende hormonen, dan is het wat anders. De aanmaak van hormonen vermindert door castratie, waardoor de interesse in het beklimmen van honden en mensen afneemt. We weten dat uit ervaring. Kun je leven met zo als het nu gaat prima. Wordt het echt lastig laat hem dan helpen, de hond word er echt niet slechter van. Dat weten we ook uit eigen ervaring.

-Gaby- schreef:Ik vind dus dat je een hond niet castreert, tenzij het gedrag zo is dat je geen andere uitweg ziet.

Persoonlijk zou ik in ieder geval niet op te jonge leeftijd castreren.
En verder... Wat een goede reden is voor castratie, is voor menigeen anders. Zelf denk ik dat ik me in minder bochten zou wringen dan een ander misschien zou doen. Maar ik vind het heel moeilijk om dat concreet te benoemen, want het hangt echt van de situatie af voor mij. Wat voor jou nog een uitweg is, is dat misschien voor mij wel niet. Snap je wat ik bedoel
Verder vind ik dat er ook hele goede medische redenen voor een castratie kunnen zijn.

ik herkende storm op de momenten dat hij een teef in zijn neus kreeg totaal niet meer. Was niet meer te bereiken en trok compleet zijn eigen pad. Ook als de teef al lang weg was ging hij er nog snel even in een sprintje achteraan...
hij randde de teef in kwestie echt aan en liet zich ook niet meer corrigeren.
ik heb in goed overleg voor castratie gekozen en het heeft Storm meer dan goed gedaan. Achteraf dus alleen maar opluchting.
goede beslissing geweest voor Storm

RupsenStorm schreef:ik herkende storm op de momenten dat hij een teef in zijn neus kreeg totaal niet meer. Was niet meer te bereiken en trok compleet zijn eigen pad. Ook als de teef al lang weg was ging hij er nog snel even in een sprintje achteraan...
hij randde de teef in kwestie echt aan en liet zich ook niet meer corrigeren.
ik heb in goed overleg voor castratie gekozen en het heeft Storm meer dan goed gedaan. Achteraf dus alleen maar opluchting.
goede beslissing geweest voor Storm

Maar dat is toch niet te vergelijken met een reu van elf maanden die eens per week op een teef rijdt en opgewonden wordt van een loopse teven spoor? Ik vind dat heel normaal reuengedrag.

Ik zou denken dat bij echt hormoongestuurd 'geil' gedrag het inslijten niet zo heel erg opgaat. Als je een groot deel van zijn mannelijke hormonen wegneemt zal dat lijkt mij op elke leeftijd minder worden (maar vergis je niet, ook gecastreerde reuen kunnen nog erg hitsig worden hoor ).

Eens per week vind ik voor een reu op de leeftijd waar de hormoontjes nogal tekeer gaan inderdaad best 'netjes'. Er zijn ook gewoon teven die extra lekker ruiken (niet dat dat betekent dat hij maar een eind weg mag rijden natuurlijk , maar als het om eens per week gaat lijkt het wel alsof hij reageert op de wat lekkerder ruikende teefjes).

Als je het heel belangrijk vindt dat hij supermakkelijk met elke vreemde hond overweg zal blijven kunnen zou je eventueel wel na kunnen denken over dat 'inslijten'. Vaak is het volgens mij wel zo dat als je vroeg castreert reuen inderdaad makkelijker met vreemde reuen blijven.
(tenzij het weer een onzekere reu betreft, want die worden vaak alleen maar onzekerder door castratie).

Ik zou echt niet castreren tenzij je echt niet meer met dat gedrag kan omgaan en het serieuze problemen oplevert. Dan pas zou ik eerst chemisch castratie overwegen om zeker te weten dat het gedrag ook verandert na castratie. Want een hond die op anderen rijd kan heel veel oorzaken hebben. Ik weet van die van mij dat hij het doet bij spanning, oversprong gedrag dus. Ik kreeg van andere hondeneigenaren ook als advies dat ik hem maar heel snel moest laten castreren, maar ben nu blij dat ik dit niet heb gedaan. Ondertussen heeft hij andere manieren geleerd om zijn spanning af te reageren en ik weet zeker dat ik spijt had gehad als ik hem wel had laten castreren.

Oh en te vroeg castreren gaf geloof ik veel meer kans op botkanker, wat bijna altijd dodelijk is. Dus zeker niet "zo snel mogelijk" castreren!

Zoek stok! schreef:

-Gaby- schreef:Dit gebeurt zo eens per week denk ik, hij duikt echt niet op alle honden.

Eens per week vind ik zeeeeeer acceptabel voor een reu van die leeftijd Mijn reu van vier jaar werd vanmorgen ook opgewonden van een teef. Het gaat dus niet altijd volledig over als je dat denkt.

Of je wilt castreren, moet je natuurlijk zelf weten. Maar wat je zo beschrijft, vind ik heel normaal.

Ik vind het overigens niet reeel om er vanuit te gaan dat een intacte reu met iedereen vriendjes is. Ik lees een beetje uit jouw verhaal dat je dat erg belangrijk vindt. Contacten met honden zul je wellicht moeten gaan begeleiden.

Haha, fijn dat je dat zeer acceptabel vindt.

Van mij hoeft de hond niet per sé met iedereen vriendjes te zijn, ik bedoelde met het stukje over het hoog houden van de staart meer dat ik het vreemd vind dat andere mensen dan snel komen met het moeten laten castreren van onze hond. Terwijl hij dan op een wat dominante manier overkomt, maar vervolgens snel kwispelt, gewoon vriendelijk doet en geen agressief gedrag vertoont o.i.d.

Ik heb ook mijn ideeën wel over castratie, wil het nu nog niet, maar vraag me af of jullie ook denken dat castratie vanzelfsprekend is, of juist niet. Vind de reacties van mensen die ik tegen kom vaak zo voorbarig. Vanavond zat hier nog een vriend die vroeg 'Wanneer laat je hem castreren?' Alsof er niet gevraagd moet worden óf we hem überhaupt wel wíllen laten castreren....

Frenk schreef:

-Gaby- schreef:Ik vind dus dat je een hond niet castreert, tenzij het gedrag zo is dat je geen andere uitweg ziet.

Persoonlijk zou ik in ieder geval niet op te jonge leeftijd castreren.
En verder... Wat een goede reden is voor castratie, is voor menigeen anders. Zelf denk ik dat ik me in minder bochten zou wringen dan een ander misschien zou doen. Maar ik vind het heel moeilijk om dat concreet te benoemen, want het hangt echt van de situatie af voor mij. Wat voor jou nog een uitweg is, is dat misschien voor mij wel niet. Snap je wat ik bedoel
Verder vind ik dat er ook hele goede medische redenen voor een castratie kunnen zijn.

Ja ik snap wat je bedoelt. Ik vind ook dat het van de situatie af hangt. Alleen, ik heb het net hierboven ook genoemd geloof ik, ik vind het zo vreemd dat veel mensen een houding hebben alsof castratie noodzaak is, bij elke reu. Ook dat mensen zeggen dat het zo jong mogelijk moet voor het gedrag. Nou, ik vraag dat me af...

Medische redenen zijn wat mij betreft ook prima, dat valt onder een andere categorie. Ook om nestjes te voorkomen, dat zou voor ons ook een reden kunnen zijn, stel dat de hond weg gaat lopen omdat hij achter de teven aan gaat, we niet weten wat hij uitspookt en ik wil ab-so-luut geen pups van onze hond. Hij is namelijk doof aan één oor.

Het lijkt wel standaard, iets vervelend en castreren, ik heb hier 2 intacte reuen, 1 van 11 jaar en 1 van 2 jaar oud, pas als het heel ernstig zou worden zou ik het overwegen, maar een keer niet luisteren, daar zit ik niet mee hoor

Groetjes Els

Moos schreef: Als je het heel belangrijk vindt dat hij supermakkelijk met elke vreemde hond overweg zal blijven kunnen zou je eventueel wel na kunnen denken over dat 'inslijten'. Vaak is het volgens mij wel zo dat als je vroeg castreert reuen inderdaad makkelijker met vreemde reuen blijven.
(tenzij het weer een onzekere reu betreft, want die worden vaak alleen maar onzekerder door castratie).

Ik zou het wel fijn vinden als ik in de toekomst niet constant op moet letten om vechtpartijen te voorkomen. Maar ik denk dat het wel mee valt, omdat hij wat dat betreft aardig onder appèl staat, hij blijft alleen hangen bij lekker ruikende teefjes. Maar hij is wel wat onzeker in vreemde situaties. Bij andere honden is hij niet onzeker meer, tenzij het een overmacht betreft. Ook door de onzekerheid in vreemde situaties wil ik hem nu liever nog niet castreren. Maar jij denkt dus dat het 'inslijten' alleen echt van toepassing is bij de omgang met andere reuen? Want mocht dat zo zijn, dan hoef ik niet bang te zijn dat hij blijft rijden op teven en dat zou natuurlijk een prettige gedachte zijn.

Het castreren is inmiddels ook zo'n volstrekt normale gebeurtenis geworden, ik kan me bijna geen intacte reuen herinneren waar ik veel mee omging. Het is toch wat..

Boutje schreef:Er wordt vaak, ook vanuit dierenartsen, te vanzelfsprekend van uit gegaan.

Sherlock is nu 10 maanden en de laatste tijd ook wat oversext.
Vandaag constant tijden op Laïla (die gesteriliseerd is) tot ejaculatie toe. En toen nog opnieuw, tot mijn verbazing corrigeerde Laïla niet eens (deed ze voorheen wel als hij haar "aanrandde").
En toen hij opnieuw wilde had ik er echt genoeg van. Neen, gedaan, hier, down en blijf. 2 pogingen tot opstaan, kortaf neen gezegd en het was voorbij, mijnheertje ging slapen.

Dit gedrag hoort volgens mij bij puberen. Ik wordt daar dan ook wat strenger in, ik wil het niet.
Cstreren heeft ook veel nadelen.
Bij Sherlock is ook nog een balletje neit ingedaald, voor de dierenarts een must om te castreren.
Ik wacht af hoe hij verder evolueert qua gedrag en hoe de echografie van zijn buikbal gaat volgende week.

Maar het is ook sterk hondafhankelijk. James heeft nooit op om het even welke teef, loops of niet, gereden, ook toen Laïla nog intact was en loops was een neen en wat opletten voldoende. Bij Sherlock denk ik tegen dat Vivi loops is zeer strikt apart te moeten houden en aanlijnen .

Of je je hondje al of niet moet laten castreren, geen idee. In ieder geval ben je nu al heel bewust info aan het zoeken en aan het nadenken er over, dus zo kan je tot een voor jullie geschikt besluit komen.

Tjeetje, die Sherlock kan er wat van zeg! Daar is onze Rhodin niks bij, alhoewel... als hier zo'n leuke teef in huis woonde... Vind het dan nog bijzonderder om te horen dat James dat niet deed!

Laatst had Rhodin een Argentijn pup (nog maar 5 maand!) zo vast tussen zijn poten geklemt dat ik hem er poot voor poot af moest trekken... Ik snap ook niet waar die hond ze op selecteerd hoor, haha!

-Gaby- schreef:

Moos schreef: Als je het heel belangrijk vindt dat hij supermakkelijk met elke vreemde hond overweg zal blijven kunnen zou je eventueel wel na kunnen denken over dat 'inslijten'. Vaak is het volgens mij wel zo dat als je vroeg castreert reuen inderdaad makkelijker met vreemde reuen blijven.
(tenzij het weer een onzekere reu betreft, want die worden vaak alleen maar onzekerder door castratie).

Ik zou het wel fijn vinden als ik in de toekomst niet constant op moet letten om vechtpartijen te voorkomen. Maar ik denk dat het wel mee valt, omdat hij wat dat betreft aardig onder appèl staat, hij blijft alleen hangen bij lekker ruikende teefjes. Maar hij is wel wat onzeker in vreemde situaties. Bij andere honden is hij niet onzeker meer, tenzij het een overmacht betreft. Ook door de onzekerheid in vreemde situaties wil ik hem nu liever nog niet castreren. Maar jij denkt dus dat het 'inslijten' alleen echt van toepassing is bij de omgang met andere reuen? Want mocht dat zo zijn, dan hoef ik niet bang te zijn dat hij blijft rijden op teven en dat zou natuurlijk een prettige gedachte zijn.

Het castreren is inmiddels ook zo'n volstrekt normale gebeurtenis geworden, ik kan me bijna geen intacte reuen herinneren waar ik veel mee omging. Het is toch wat..

Ik denk dat als hij nu echt op teven rijdt als 'jeugdige geilheid' dat de kans vrij groot is dat dat minder wordt als hij ouder en stabieler is.
Zo niet, dan zou ik denken dat als je een deel van die 'geilmakende hormonen' weghaalt dat hoe dan ook minder zou worden.
En hij zal wellicht altijd wel op sommige teven blijven willen rijden; ik vind dat ook niet gek voor een intacte reu bij een hele lekker ruikende teef. Als je als baas dan in kan grijpen is het verder prima vind ik als teveneigenaar ook
Als hij rijdt op teven omdat hij graag laat zien hoe stoer hij is, is het misschien wat anders, maar dat idee heb ik zo niet uit je verhaal toch?

Het is toch een leopard dog als ik het goed begrijp? Dat zijn sowieso niet de makkelijkste honden en je moet gewoon alles op zijn opvoeding gooien. Dat soort honden zal nooit heel gelaten en neutraal zijn want het zijn vrij felle dominante honden. Niks mis mee, juist leuk, maar daar moet je gewoon aan werken en niet meteen ballen eraf zodra hij op een leopard dog begint te lijken nu hij wat ouder wordt.

Verder vind ik het zonde van je hond om hem te castreren. Train je met hem? Daar zou ik anders eens aan gaan beginnen. Gehoorzaamheid en later iets wat hij leuk vindt

Moos schreef:

-Gaby- schreef:

Moos schreef: Als je het heel belangrijk vindt dat hij supermakkelijk met elke vreemde hond overweg zal blijven kunnen zou je eventueel wel na kunnen denken over dat 'inslijten'. Vaak is het volgens mij wel zo dat als je vroeg castreert reuen inderdaad makkelijker met vreemde reuen blijven.
(tenzij het weer een onzekere reu betreft, want die worden vaak alleen maar onzekerder door castratie).

Ik zou het wel fijn vinden als ik in de toekomst niet constant op moet letten om vechtpartijen te voorkomen. Maar ik denk dat het wel mee valt, omdat hij wat dat betreft aardig onder appèl staat, hij blijft alleen hangen bij lekker ruikende teefjes. Maar hij is wel wat onzeker in vreemde situaties. Bij andere honden is hij niet onzeker meer, tenzij het een overmacht betreft. Ook door de onzekerheid in vreemde situaties wil ik hem nu liever nog niet castreren. Maar jij denkt dus dat het 'inslijten' alleen echt van toepassing is bij de omgang met andere reuen? Want mocht dat zo zijn, dan hoef ik niet bang te zijn dat hij blijft rijden op teven en dat zou natuurlijk een prettige gedachte zijn.

Het castreren is inmiddels ook zo'n volstrekt normale gebeurtenis geworden, ik kan me bijna geen intacte reuen herinneren waar ik veel mee omging. Het is toch wat..

Ik denk dat als hij nu echt op teven rijdt als 'jeugdige geilheid' dat de kans vrij groot is dat dat minder wordt als hij ouder en stabieler is.
Zo niet, dan zou ik denken dat als je een deel van die 'geilmakende hormonen' weghaalt dat hoe dan ook minder zou worden.
En hij zal wellicht altijd wel op sommige teven blijven willen rijden; ik vind dat ook niet gek voor een intacte reu bij een hele lekker ruikende teef. Als je als baas dan in kan grijpen is het verder prima vind ik als teveneigenaar ook
Als hij rijdt op teven omdat hij graag laat zien hoe stoer hij is, is het misschien wat anders, maar dat idee heb ik zo niet uit je verhaal toch?

Nee, niet om stoer te doen naar mijn idee, volgens mij is het ook 'jeugdige geilheid'.

-Gaby- schreef: Nee, niet om stoer te doen naar mijn idee, volgens mij is het ook 'jeugdige geilheid'.

Volgens mij wordt dat bij heel veel reuen vanzelf wel minder omdat de hormonen op deze leeftijd ongeveer hun oren uitspuiten
Mijn overleden reutje reed niet bijzonder opvallend op andere honden op die leeftijd (vanaf een maand of 6), maar wel op knuffels thuis. En dan met zo'n hitsige blik in zijn ogen erbij :N:
Dat werd ook vanzelf minder toen hij ouder dan een jaar werd (was een klein hondje, dus vrij jong volwassen zeg maar).

je zou natuurlijk eerst een chemische castratie kunnen proberen, kijken wat dat voor effect heeft

MARC_S schreef:Het is toch een leopard dog als ik het goed begrijp? Dat zijn sowieso niet de makkelijkste honden en je moet gewoon alles op zijn opvoeding gooien. Dat soort honden zal nooit heel gelaten en neutraal zijn want het zijn vrij felle dominante honden. Niks mis mee, juist leuk, maar daar moet je gewoon aan werken en niet meteen ballen eraf zodra hij op een leopard dog begint te lijken nu hij wat ouder wordt.

Verder vind ik het zonde van je hond om hem te castreren. Train je met hem? Daar zou ik anders eens aan gaan beginnen. Gehoorzaamheid en later iets wat hij leuk vindt

Ja dat klopt, het is een leopard dog. Ik weet dat het niet de makkelijkste is, we hebben genoeg met hem te stellen en ik heb, zoals ik wilde, een flinke uitdaging aan Rhodin. Maar ik wil hem nog helemaal niet laten castreren, ik vind het juist vreemd (daarom ben ik het topic ook gestart) dat andere mensen er van uit gaan dat wij hem moeten laten castreren! Alsof het vanzelfsprekend is dus!

Wij zijn op zoek naar een geschikte training, we hadden ons aangemeld maar zijn pas gebeld dat er geen instucteur gevonden kon worden en het niet door gaat. We willen inderdaad eerst gehoorzaamheid en later behendigheid o.i.d. Een vriend van ons is aan het informeren of we met onze hond op recreatieve basis kunnen speuren, wat me ook erg leuk lijkt.

-Gaby- schreef:

MARC_S schreef:Het is toch een leopard dog als ik het goed begrijp? Dat zijn sowieso niet de makkelijkste honden en je moet gewoon alles op zijn opvoeding gooien. Dat soort honden zal nooit heel gelaten en neutraal zijn want het zijn vrij felle dominante honden. Niks mis mee, juist leuk, maar daar moet je gewoon aan werken en niet meteen ballen eraf zodra hij op een leopard dog begint te lijken nu hij wat ouder wordt.

Verder vind ik het zonde van je hond om hem te castreren. Train je met hem? Daar zou ik anders eens aan gaan beginnen. Gehoorzaamheid en later iets wat hij leuk vindt

Ja dat klopt, het is een leopard dog. Ik weet dat het niet de makkelijkste is, we hebben genoeg met hem te stellen en ik heb, zoals ik wilde, een flinke uitdaging aan Rhodin. Maar ik wil hem nog helemaal niet laten castreren, ik vind het juist vreemd (daarom ben ik het topic ook gestart) dat andere mensen er van uit gaan dat wij hem moeten laten castreren! Alsof het vanzelfsprekend is dus!

Wij zijn op zoek naar een geschikte training, we hadden ons aangemeld maar zijn pas gebeld dat er geen instucteur gevonden kon worden en het niet door gaat. We willen inderdaad eerst gehoorzaamheid en later behendigheid o.i.d. Een vriend van ons is aan het informeren of we met onze hond op recreatieve basis kunnen speuren, wat me ook erg leuk lijkt.

Goed idee! Een leopard dog is gewoon een eerlijke maar dominante en wat moeilijkere hond. Ik zou net als jij nu niet kiezen voor castratie maar zoals ik al zei voor opvoeding en training.
Wij laten hier ook geen reuen castreren verder zolang dat niet echt nodig is. Dat zou ik bij jouw hond dus ook nooit doen. Zodra je meer macht en controle over je hond krijgt doordat je goed met hem traint kun je ook dat maffe pubergedrag wel onder controle krijgen. Elke reu gaat wel door een drukke puberfase en daar moet je gewoon doorheen, soms met de tanden op elkaar

-Gaby- schreef:Ik heb ook mijn ideeën wel over castratie, wil het nu nog niet, maar vraag me af of jullie ook denken dat castratie vanzelfsprekend is, of juist niet. Vind de reacties van mensen die ik tegen kom vaak zo voorbarig. Vanavond zat hier nog een vriend die vroeg 'Wanneer laat je hem castreren?' Alsof er niet gevraagd moet worden óf we hem überhaupt wel wíllen laten castreren....

Bij het eerste bezoekje aan de dierenarts met mijn reutje (negen weken) vroeg de dierenarts op welke leeftijd ik van plan was om hem te castreren. Dus tsja, het is voor sommige mensen inderdaad heel vanzelfsprekend.

Dat hou je denk ik altijd, mensen die vinden dat je je reu MOET castreren. Gewoon je eigen standpunt duidelijk maken, dan snappen de meesten het uiteindelijk. Hier in de buurt ook, een mevrouw vroeg hoe ik dat ging oplossen met Nilo als háár teefje loops zou zijn! Heb haar toen dus verteld dat dat haar verantwoordelijkheid is en ik Nilo aangelijnd zal houden als zij aangeeft dat die van haar loops is.

Castreren lijkt inderdaad wel zo ongeveer noodzaak.
Goed van je om dat eerst eens verder uit te zoeken voor je die beslissing neemt

Marc_S schreef:Een leopard dog is gewoon een eerlijke maar dominante en wat moeilijkere hond. Ik zou net als jij nu niet kiezen voor castratie maar zoals ik al zei voor opvoeding en training.

Waarom dat "dominant" Marc?
Er zullen zeker zelfzekere honden zijn met dominant gedrag, maar een heel ras kan niet dominant zijn toch?
Je zult toch bij elk ras na moeten gaan wat voor karakter die individuele hond heeft?

Er is tegenwoordig ook een soort chip die je kun laten inbrengen door een DA dit heeft een ongeveer de zelfde werking als castereren. Voor info zou je DA kunnen bellen.

Persoonlijk ben ik niet z'n voorstander van castreren omdat het vaak niet helpt als het hondeigen is. Het kan ook zijn (niet persoonlijk bedoeld hoor) dat de hond een iets stengere hand nodig heeft.

Succes.

dobervriendin schreef:Er is tegenwoordig ook een soort chip die je kun laten inbrengen door een DA dit heeft een ongeveer de zelfde werking als castereren. Voor info zou je DA kunnen bellen.

Persoonlijk ben ik niet z'n voorstander van castreren omdat het vaak niet helpt als het hondeigen is. Het kan ook zijn (niet persoonlijk bedoeld hoor) dat de hond een iets stengere hand nodig heeft.

Succes.

Wat bedoel je in dit verband met "hondeigen"?

ranetje schreef:

dobervriendin schreef:Er is tegenwoordig ook een soort chip die je kun laten inbrengen door een DA dit heeft een ongeveer de zelfde werking als castereren. Voor info zou je DA kunnen bellen.

Persoonlijk ben ik niet z'n voorstander van castreren omdat het vaak niet helpt als het hondeigen is. Het kan ook zijn (niet persoonlijk bedoeld hoor) dat de hond een iets stengere hand nodig heeft.

Succes.

Wat bedoel je in dit verband met "hondeigen"?

Ik bedoel dat het gedrag niet hoeft te veranderen door een castratie dan zit het in de hond, dat bedoel ik met hondeigen. Veel mensen denken namelijk dat het altijd help en dat is dus niet het geval. Ik vind dat DA's soms heel makelijk dit aangeven van laat je hond maar castereren. Voor die DA's weer euro's in de portomone. Niet allemaal hoor.

dobervriendin schreef:

ranetje schreef:

dobervriendin schreef:Er is tegenwoordig ook een soort chip die je kun laten inbrengen door een DA dit heeft een ongeveer de zelfde werking als castereren. Voor info zou je DA kunnen bellen.

Persoonlijk ben ik niet z'n voorstander van castreren omdat het vaak niet helpt als het hondeigen is. Het kan ook zijn (niet persoonlijk bedoeld hoor) dat de hond een iets stengere hand nodig heeft.

Succes.

Wat bedoel je in dit verband met "hondeigen"?

Ik bedoel dat het gedrag niet hoeft te veranderen door een castratie dan zit het in de hond, dat bedoel ik met hondeigen. Veel mensen denken namelijk dat het altijd help en dat is dus niet het geval.

Ben ik met je eens

ranetje schreef:

dobervriendin schreef:

ranetje schreef:

dobervriendin schreef:Er is tegenwoordig ook een soort chip die je kun laten inbrengen door een DA dit heeft een ongeveer de zelfde werking als castereren. Voor info zou je DA kunnen bellen.

Persoonlijk ben ik niet z'n voorstander van castreren omdat het vaak niet helpt als het hondeigen is. Het kan ook zijn (niet persoonlijk bedoeld hoor) dat de hond een iets stengere hand nodig heeft.

Succes.

Wat bedoel je in dit verband met "hondeigen"?

Ik bedoel dat het gedrag niet hoeft te veranderen door een castratie dan zit het in de hond, dat bedoel ik met hondeigen. Veel mensen denken namelijk dat het altijd help en dat is dus niet het geval.

Ben ik met je eens

-Gaby- allereerst heel goed van jou om eerst eens goed de voors en tegens op een rijtje te zetten, en je zeker niet om te laten praten door andere reueneigenaren en de da, wat betreft nu castreren.

En idd heb ik de verhalen ook van reueneigenaren gehoord, bij de 3e enting gelijk maar een afspraak maken voor de castratie

Op onze hondenschool net weer zo'n geval meegemaakt, x flatcoat/lab begon wat vervelend gedrag te vertonen naar andere honden, rijgedrag, happen naar de bazin als hij z'n zin niet kreeg, etc.
al heel wat tijd ingestoken om de bazin in te laten zien dat zij de hond "steviger" moet opvoeden. Ze geeft zelf toe wat bang te zijn voor haar hond en stopt hem tijden in de bench.
advies van de da: castreren, dus nu loopt deze hond, 6 maanden oud, zonder ballen rond en is deze dame er heilig van overtuigd dat dit de oplossing is en aan opvoeding niets meer hoeft te doen

regelmatig mis ik pups op de cursus die dan net onder het mes geweest zijn en daar kan ik me toch zo boos om maken.

ranetje schreef:Castreren lijkt inderdaad wel zo ongeveer noodzaak.
Goed van je om dat eerst eens verder uit te zoeken voor je die beslissing neemt

Marc_S schreef:Een leopard dog is gewoon een eerlijke maar dominante en wat moeilijkere hond. Ik zou net als jij nu niet kiezen voor castratie maar zoals ik al zei voor opvoeding en training.

Waarom dat "dominant" Marc?
Er zullen zeker zelfzekere honden zijn met dominant gedrag, maar een heel ras kan niet dominant zijn toch?
Je zult toch bij elk ras na moeten gaan wat voor karakter die individuele hond heeft?

Ik ben het niet meer zo eens met die stelling dat dominante rassen en honden niet bestaan. Natuurlijk ben je dominant tov iemand of een andere hond als hond maar ik vind een ras dat neigt naar domineren wel een dominant ras. Mijn vorige hond Wuilus was een hele dominante hond. Natuurlijk niet als je er een Kangalreu tegenover zette maar dat wil niet zeggen dat ze niet 9 van de 10 keer dominant gedrag toonde naar andere honden. Ik vond Dapper ook gewoon een dominante hond naar honden. Wuilus was dat naast naar honden ook naar mensen en zij deed niks voor een ander. Dus als iemand zei zit! dan bleef ze gewoon staan en keek die persoon strak aan. "hallo, wie denk jij dat je bent dan? "

Een Leopard dog is gewoon een hond die in interactie met andere honden al snel dominant gedrag laat zien. Net als bv een akita.

Ik vind dus persoonlijk dat je een hond wel kan beschrijven als dominant. Dat kan bij mensen immers ook gewoon als karakterschets gegeven worden.