Trainingsverslag van een klein mormel
Geplaatst: 04 feb 2009 18:18
Vandaag onze eerste echte training reddingshondenwerk gehad. Vorige keer hadden we al een drietal oefeningetjes gedaan, dus vandaag daarop verder gegaan, 2 series van 3 oefeningetjes (kort en makkelijk natuurlijk omdat we aan het aanleren zijn).
Als start begon ik met spelen met de touwbal, waarop het slachtoffer de touwbbal overnam, nog even doorspeelde en toe Jamey liet lossen, wegrende met touwbal en ging liggen. Jamey eropaf gestuurd met commando 'search' (zoek is al voor balletje zoeken tijdens gewone wandelingen, dus hier moest een ander commando voor komen. Ik rende gelijk achter haar aan en bij het slachtoffer gingen we samen met Jamey met het balletje spelen (pas toen ik erbij was dus).
Dat een paar keer herhaald, Jamey in de auto gelegd, ik slachtoffer spelen. Twee keer gevonden, een keer omver gelopen door de honden
En toen de tweede serie voor Jamey, dit keer zonder voor-spelen, ik gaf touwbal aan slachtoffer, die liep in zicht voor Jamey weg, maar ging achter een heuveltje (dus uit zicht) liggen. Jamey aangezet, sprintte naar het heuveltje toe, zag slachtoffer niet gelijk dus moest even goed zoeken. En toen, sja... Ik was maar een klein stukje meegelopen, maar aan de andere kant van de heuvel blijven staan. Wachten, ondertussen wat kletsen met de trainster (zodat Jamey mijn stem bleef horen), en ineens kwam er een vragend koppie boven de heuvel uit 'vrouwtje, help eens, ik krijg mn speeltje niet
'. Helemaal de hemel in geprezen en samen naar het slachtoffer gerend (met commando 'laat maar zien') en daar weer gespeeld.
Diezelfde oefening nog eens herhaald en ze kwam al sneller 'verwijzen'. Echt (bewust) verwijzen is het natuurlijk nog niet, maar dit is al zo superknap van wijffie. Ik denk dat ze het snel door gaat hebben.
Verder ook nog wat gewerkt aan haar herder'fobie'. De komende week ga ik bezig met het commando 'achter' aan te leren. Dat betekent dat zij zich achter mij moet bevinden, en dat ik eerst ben in begroeten, zowel van mens als van hond
. Daardoor leert ze als het goed is dat ik de zaken regel, dat ik als eerste begroet en als ik zeg dat het oké is, dat het dat dan ook echt is...
Ik hoop zo dat dit gaat werken...
Als start begon ik met spelen met de touwbal, waarop het slachtoffer de touwbbal overnam, nog even doorspeelde en toe Jamey liet lossen, wegrende met touwbal en ging liggen. Jamey eropaf gestuurd met commando 'search' (zoek is al voor balletje zoeken tijdens gewone wandelingen, dus hier moest een ander commando voor komen. Ik rende gelijk achter haar aan en bij het slachtoffer gingen we samen met Jamey met het balletje spelen (pas toen ik erbij was dus).
Dat een paar keer herhaald, Jamey in de auto gelegd, ik slachtoffer spelen. Twee keer gevonden, een keer omver gelopen door de honden
En toen de tweede serie voor Jamey, dit keer zonder voor-spelen, ik gaf touwbal aan slachtoffer, die liep in zicht voor Jamey weg, maar ging achter een heuveltje (dus uit zicht) liggen. Jamey aangezet, sprintte naar het heuveltje toe, zag slachtoffer niet gelijk dus moest even goed zoeken. En toen, sja... Ik was maar een klein stukje meegelopen, maar aan de andere kant van de heuvel blijven staan. Wachten, ondertussen wat kletsen met de trainster (zodat Jamey mijn stem bleef horen), en ineens kwam er een vragend koppie boven de heuvel uit 'vrouwtje, help eens, ik krijg mn speeltje niet
Diezelfde oefening nog eens herhaald en ze kwam al sneller 'verwijzen'. Echt (bewust) verwijzen is het natuurlijk nog niet, maar dit is al zo superknap van wijffie. Ik denk dat ze het snel door gaat hebben.
Verder ook nog wat gewerkt aan haar herder'fobie'. De komende week ga ik bezig met het commando 'achter' aan te leren. Dat betekent dat zij zich achter mij moet bevinden, en dat ik eerst ben in begroeten, zowel van mens als van hond
Ik hoop zo dat dit gaat werken...

