Het HondenForum

Na een korte periode waarin Vera steeds minder snel de bal ging lossen als ik "los" zei, zijn we nu al een tijdje weer op het punt dat ze meteen los laat. Alleen, ik pak dan de bal zeg maar uit haar bek aan. Ik zeg "los" met mijn hand om de bal heen in haar bek en dan laat ze dus heel snel en goed los.
Maar het is eigenlijk mijn bedoeling ooit geweest dat ze de bal netjes in mijn hand legde; hoe leer je ze dat aan? Ik kan nu wel mijn hand onder haar bek houden en "los" zeggen, en dan laat ze ook meteen los, alleen mist de bal dan nogal eens mijn hand

Tweede vraagje is dat ik bedacht had dat als ze een jaar was we wat vaker achter elkaar konden gaan gooien (nu is het max 2-3 keer en dan is het klaar), en ook met de ballenwerper erbij. Maar Vera gaat zo loeihard achter die bal aan dat ze de kans op vreemde slidings nogal vergroot. Kan je ze op een of andere manier leren wat rustiger af te remmen? Of is dat een kansloze zaak? Ze heeft overigens nog nooit mank gelopen in haar leven, maar dat wil ik ook graag zo houden

Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd of je een hond kan leren rustiger af te remmen als hij/zij achter de bal aan gaat. Bij Boy lijkt het een kansloze zaak

Ik wissel het af door de bal te stuiteren. In plaats van een ver-weg-worp neem ik dan de ballenwerper en sla daarmee de bal zo hard mogelijk tegen de grond, zodat de bal zo'n meter of twee, drie omhoog stuitert. Dan is er ook de lol van het vangen, maar zonder het rennen en de slidings.

Verder kun je ook een spelletje maken van het vinden van de bal. Ik gooi dan de bal over de sloot heen. De hond moet dan omlopen en aan de andere kant van de sloot gaan zoeken, dat gaat als vanzelf rustiger. Hoog gras werkt ook. Zul je wel wat meer ballen moeten gaan inslaan. En Veertje ervan moeten overtuigen dat alle tennisballen háár tennisbal zijn

Voor een ver-weg-worp op glad, effen terrein wordt wel eens aangeraden om een sok over de tennisbal te doen, dan rolt die niet door, dat schijnt ook het aantal slidings terug te brengen.

christo schreef:Ik wissel het af door de bal te stuiteren. In plaats van een ver-weg-worp neem ik dan de ballenwerper en sla daarmee de bal zo hard mogelijk tegen de grond, zodat de bal zo'n meter of twee, drie omhoog stuitert. Dan is er ook de lol van het vangen, maar zonder het rennen en de slidings.

Nou hahah, je wilt niet weten wat voor capriolen Vera dan allemaal uithaalt om zo snel mogelijk die bal te hebben :N: "ik zie hem een paar keer langs komen stuiteren, maar kan er niet meteen bij" is niet bevorderlijk hier voor het 'rustiger aan doen"
Ik laat haar hem wel vaak gewoon in 1 keer vangen (tip van mensen hier ook), en ik doe tegenwoordig ook weleens alsof ik gooi, dan begint ze te rennen, en dan gooi ik direct dus wel. Gevolg is dan dat hij vlak voor haar neus neerstort en dan remt ze ook niet zo raar. Maar dat kan ik maar 1 of 2 keer doen en dan gaat ze staan wachten tot ze de bal ook echt ziet vliegen

Verder kun je ook een spelletje maken van het vinden van de bal. Ik gooi dan de bal over de sloot heen. De hond moet dan omlopen en aan de andere kant van de sloot gaan zoeken, dat gaat als vanzelf rustiger. Hoog gras werkt ook. Zul je wel wat meer ballen moeten gaan inslaan. En Veertje ervan moeten overtuigen dat alle tennisballen háár tennisbal zijn

Omlopen?? Vera gaat in 1 keer over die sloot heen hoor, in volle vaart. Landt ze dan half in het water, half op de kant, big deal , ze is in ieder geval zo snel mogelijk bij de bal. Omlopen Kortom, dat doen we dus nooit
Speurspelletjes in gras of in de hei doen we inderdaad wel veel, en dan remt ze inderdaad heel rustig

Wat je natuurlijk zou moeten doen, is Vera leren dat ze niet mag inspringen.
Oftewel: ze mag pas gaan als jij dat zegt.

Dan gaan ze veel rustiger en bovendien gaan ze gerichter te werk omdat ze de bal zien vallen.

Daarvoor zul je haar dus in het begin moeten aanlijnen vrees ik

Maar échte jachthonden kunnen dat dus los, he, naast de baas zitten en wachten op het commando voor ze gaan

Moos schreef:Omlopen?? Vera gaat in 1 keer over die sloot heen hoor, in volle vaart. Landt ze dan half in het water, half op de kant, big deal , ze is in ieder geval zo snel mogelijk bij de bal. Omlopen Kortom, dat doen we dus nooit
Speurspelletjes in gras of in de hei doen we inderdaad wel veel, en dan remt ze inderdaad heel rustig

OK. Werkte wel bij Christo, die dacht altijd dat hij alleen in meertjes kon zwemmen. Hij is er pas sinds kort achter dat je ook dwars door een sloot heen kunt.

Het stuiteren zoals ik dat doe is binnen een straal van twee meter om mij heen. Christo vangt de bal dan uit de lucht zonder problemen. Bij Aidan moet ik uitkijken dat hij niet te hoog opspringt.

Maar ik snap het verschil in driest enthousiasme

Marjoleine schreef:Wat je natuurlijk zou moeten doen, is Vera leren dat ze niet mag inspringen.
Oftewel: ze mag pas gaan als jij dat zegt.

Dan gaan ze veel rustiger en bovendien gaan ze gerichter te werk omdat ze de bal zien vallen.

Daarvoor zul je haar dus in het begin moeten aanlijnen vrees ik

Maar échte jachthonden kunnen dat dus los, he, naast de baas zitten en wachten op het commando voor ze gaan

Oh god ja, daar zeg je wat. Dat zou inderdaad de methode zijn. Ze kent het wel al een beetje hoor, want ik doe het zo als ze mag speuren in de struiken naar de bal. Dan hou ik haar vast aan de halsband, en als daar geen druk op staat (en ze dus netjes naast me zit) mag ze gaan.
En binnenshuis kent ze het al een hele tijd, dan haalt ze pas op 'apport' (zonder vasthouden van haar, ze blijft dan zelf zitten).
Maar buiten gewoon op een veld enzo, of in het bos op het pad, heb ik er nooit aan gedacht omdat ook toe te passen

Het gaat denk ik wel een hele poos duren voordat ze die echte jachthond is dan, met gewoon gooien op een veld en dan zelf wachten :N:

Moos schreef:Het gaat denk ik wel een hele poos duren voordat ze die echte jachthond is dan, met gewoon gooien op een veld en dan zelf wachten :N:

Ik heb ooit zo'n jachthond gehad...

Overigens vind ikzelf aanpakken het makkelijkste, dan dus niet in je hand laten vallen of zo, echt afgeven.
Laten vallen ontaardt vaak in te vroeg lossen, en ik spreek uit ervaring

Marjoleine schreef: Ik heb ooit zo'n jachthond gehad...

Bij de volgende wandeling krijg ik dan wel even een demonstratie hoe ik Vera dat het beste buitenshuis ook aan kan leren?

Overigens vind ikzelf aanpakken het makkelijkste, dan dus niet in je hand laten vallen of zo, echt afgeven.
Laten vallen ontaardt vaak in te vroeg lossen, en ik spreek uit ervaring

Hmm oke...

Marjoleine schreef:Wat je natuurlijk zou moeten doen, is Vera leren dat ze niet mag inspringen.
Oftewel: ze mag pas gaan als jij dat zegt.
Dan gaan ze veel rustiger en bovendien gaan ze gerichter te werk omdat ze de bal zien vallen.

Daarvoor zul je haar dus in het begin moeten aanlijnen vrees ik

Maar échte jachthonden kunnen dat dus los, he, naast de baas zitten en wachten op het commando voor ze gaan

En gaat het dan rustiger?

Rana ging alsnog over de kop van het afremmen als ze bij het apport was aangekomen.
Soms had ze in de koprol het apport al vast :N:

Ik ben Ita aan het leren om echt pas los te laten als ik het zeg en niet eerder.
Voorlopig nog een oefeningetje voor in de keuken
Stap 1:
Ze komt bij me met haar apportje..............
Ik zeg goed zo vast hé..............
en dan terwijl ik met mijn handen om haar bek cirkel (zonder aanraken van kop of apport) zeg ik nog eens goedzo "vast".
Daarna mag ze afgeven en krijgt ze iets lekkers.
Ik ben nu bij stap 2:
Tijdens het om de kop cirkelen van mijn handen kan ik aan beide zijden van de bek het apport even aanraken en daarbij dus weer "vast" en prijzend toespreken.
Daarna hou ik weer aan beide kanten het apport tussen mijn handen (terwijl het in haar bek zit) niet echt vastpakken, maar mijn handen er tegen (werkt lekker met een blok of een airkong) en dan zeg ik los.

Bij Ita werkt het

Snap je een beetje wat ik bedoel?

ranetje schreef: En gaat het dan rustiger?

Rana ging alsnog over de kop van het afremmen als ze bij het apport was aangekomen.
Soms had ze in de koprol het apport al vast :N:

Dus ik begrijp dat 'kansloos' ook dan mogelijk blijft? :N:

Geen idee, Nilo heeft zichzelf aangeleerd de bal in mijn hand te leggen Volgens mij heeft ie er een hekel aan dat dat ding vies word, dan pakt ie em enkel bij zo'n draadje vast met zo'n heel vies gezicht Wat een Retriever he..

Misschien een commando koppelen aan het vooruit lopen (Wanneer jij dus net doet alsof je gooit) zodat ze het over een tijdje kan zonder dat jij doet alsof je gooit? Lijkt me makkelijker dan de steadyness van het blijven zitten tot jij het zegt.

W.b. lossen in de hand, Boomer deed dat nooit, die spuugde m altijd al vantevoren uit, die was niet van het apporteren.
Ik ben toen heel erg gaan oefenen en heel erg belonen als hij m in mn hand legde. Doet hij dat niet, krijgt hij nix, alleen de kans het opnieuw te doen..
Nu gaat hij netjes zitten en legt m in mn hand.
Soms blijft hij staan, als hij dan mn hand mist en het opnieuw probeert, gaat hij zitten, omdat ik dan eigenlijk al automatisch mn hand verder naar m toe doe, bedacht ik me terwijl ik het tik.
Wie heeft nou wie afgericht...

Bv. gisteren, ik had brokjes in een nina ottoson spel gedaan en hij kan extra brokjes verdienen, door de schuifjes in mn hand te leggen als ze uit het spel zijn. 1x staand, ding viel naast mn hand die boven mn been lag/hing/hoe je het noemt.
Daarna pakte Boomer dat ding opnieuw vast en ging netjes op zn kont zitten, maar aangezien hij door zn achterpoten zakt, gaat hij een eindje achteruit. En dan doe ik dus automatisch mn hand onder zn bek, waardoor dat ding netjes in mn hand terecht komt.

GEwoon hard en ver gooien zodat de bal voor ze uitgaat. Kiki vangt hem dan vaak in de lucht en maakt ieder geval daardoor weinig abrupte stops of rare bochten.

Kiki loste ook een tijdje moeilijk en vraag me niet waarom, maar ik zei dan 1 2 Los! Kiki luistert dus niet meer naar Los maar naar 1 ..2 !

Marjoleine schreef:Wat je natuurlijk zou moeten doen, is Vera leren dat ze niet mag inspringen.
Oftewel: ze mag pas gaan als jij dat zegt.

Dan gaan ze veel rustiger en bovendien gaan ze gerichter te werk omdat ze de bal zien vallen.

Daarvoor zul je haar dus in het begin moeten aanlijnen vrees ik

Maar échte jachthonden kunnen dat dus los, he, naast de baas zitten en wachten op het commando voor ze gaan

Boomer is geen échte jachthond en zelfs geen halfechte volgens mij, maar hij kan dat!
Zowel met 'gewone' apporten (wubba) als met zn allerleukste-allegaafste-allergeweldigste-speelgoed-van-de-hele-wereld; de voetbal..
Het heeft wat moeite gekost (paar keer aanlijnen en kort bij me houden) maar nu kan hij zitten terwijl ik de wubba of bal weggooi/schop, daarna kan hij (igv de bal met veel moeite) nog af of naast komen of wat ik maar wil, maar dan moet hij als een speer naar de wubba/voetbal.

Het voordeel (met hem, omdat hij totaal niet van apporteren hield) is; hij wordt er nog meer gefocusd op en vind het ondertussen het geweldigste spelletje van de wereld. Hij rent niet rustiger, maar maakt geen idiote draaien of sprongen, wat hij anders wel doet.

Eline* schreef:GEwoon hard en ver gooien zodat de bal voor ze uitgaat. Kiki vangt hem dan vaak in de lucht en maakt ieder geval daardoor weinig abrupte stops of rare bochten.

Kiki loste ook een tijdje moeilijk en vraag me niet waarom, maar ik zei dan 1 2 Los! Kiki luistert dus niet meer naar Los maar naar 1 ..2 !

Ik kan niet hard en ver gooien Maar daar ligt dan dus een taak voor de werparm begrijp ik?

Moos schreef:

Eline* schreef:GEwoon hard en ver gooien zodat de bal voor ze uitgaat. Kiki vangt hem dan vaak in de lucht en maakt ieder geval daardoor weinig abrupte stops of rare bochten.

Kiki loste ook een tijdje moeilijk en vraag me niet waarom, maar ik zei dan 1 2 Los! Kiki luistert dus niet meer naar Los maar naar 1 ..2 !

Ik kan niet hard en ver gooien Maar daar ligt dan dus een taak voor de werparm begrijp ik?

Wat mij betreft wel. Zorg voor een lange werparm. Daar kun je verder mee gooien!

Eline* schreef:

Moos schreef:

Eline* schreef:GEwoon hard en ver gooien zodat de bal voor ze uitgaat. Kiki vangt hem dan vaak in de lucht en maakt ieder geval daardoor weinig abrupte stops of rare bochten.

Kiki loste ook een tijdje moeilijk en vraag me niet waarom, maar ik zei dan 1 2 Los! Kiki luistert dus niet meer naar Los maar naar 1 ..2 !

Ik kan niet hard en ver gooien Maar daar ligt dan dus een taak voor de werparm begrijp ik?

Wat mij betreft wel. Zorg voor een lange werparm. Daar kun je verder mee gooien!

Ik heb zo'n lange Moos vond het altijd erg leuk, alleen terugbrengen deed hij dan weer alleen in ruil voor een koekie. 1 keer geen koekie, ik de volgende keer geen bal Vera brengt voor het apporteren, die kwat koekies zelfs uit, dat scheelt dan weer

Ik vind wel dat ze nog iets zouden moeten ontwerpen om die werparm mee te dragen en je handen vrij te hebben; vind het altijd zo'n gezeur om de hele wandeling met dat ding te lopen

Ik prop hem altijd van achteren in de kraag van mijn jas en dan onder mijn bh-bandje anders zakt ie door naar de grond. Loop je wel met zo'n steel langs je rug en het is wat koud, maar je hebt ieder geval je handen vrij.

Eline* schreef:Ik prop hem altijd van achteren in de kraag van mijn jas en dan onder mijn bh-bandje anders zakt ie door naar de grond. Loop je wel met zo'n steel langs je rug en het is wat koud, maar je hebt ieder geval je handen vrij.

Hahahahahahaha, wel slim bedacht! Ga ik ook eens proberen dan

Moos schreef:

ranetje schreef: En gaat het dan rustiger?

Rana ging alsnog over de kop van het afremmen als ze bij het apport was aangekomen.
Soms had ze in de koprol het apport al vast :N:

Dus ik begrijp dat 'kansloos' ook dan mogelijk blijft? :N:

Zou kunnen

Je zou de bal in de struiken kunnen gooien, dan moet ze wel afremmen.
Bij Lumi zijn de slidings de reden dat ik ben gestopt met het gooien van een tennisbal en de Kong Wubba.
Alternatief voor de tennisbal is de voetbal geworden. Deze vond ze eerst niet leuk, maar doordat ik er steeds tegenaan schopt ging ze wel meedoen. De Kong Wubba krijgt ze alleen in het hondenzwembad. Dus zwemment mag ze die apporteren en zijn er dus ook geen slidings.

Lumi heeft PL en daarom ben ik extra voorzichtig met haar knieën, ze heeft geen last en dit wil ik graag zo houden.

Renske schreef:Je zou de bal in de struiken kunnen gooien, dan moet ze wel afremmen.
.

Kan ogen kosten bij fanatieke honden. Kiki knalt ieder geval gewoon door. :N:

Renske schreef:Je zou de bal in de struiken kunnen gooien, dan moet ze wel afremmen.

Ja, dat doe ik ook veel inderdaad, alleen zijn niet overal struiken

Mevrouw deed even alsof ze loops was, maar is daar alweer mee gestopt . Hier aan de overkant is een groot veld, en daar zou je heel makkelijk met een loopse teef kunnen ballen (zo kwam ik er eigenlijk op, dat ze tegen het jaar begon te lopen en de werparm dan weleens mee kon over een tijdje), en ook als ik heel vroeg weg moet in het donker bijvoorbeeld, alleen daar zijn dus geen struiken

Eline* schreef:

Renske schreef:Je zou de bal in de struiken kunnen gooien, dan moet ze wel afremmen.
.

Kan ogen kosten bij fanatieke honden. Kiki knalt ieder geval gewoon door. :N:

Ik kies wel lullige struikjes uit inderdaad. Alhoewel ik moet zeggen, ik heb hem weleens per ongeluk in een hele hele dichte braamstruik gegooid, en dan gaat ze daar toch wel heel voorzichtig te werk
Maar ik gooi hem inderdaad niet in de wat dikkere struiken, alleen van die zachte bosjes of heide of hoog gras.

Moos schreef: Alhoewel ik moet zeggen, ik heb hem weleens per ongeluk in een hele hele dichte braamstruik gegooid, en dan gaat ze daar toch wel heel voorzichtig te werk

Dat is mij ook eens gebeurd en Kiki kwam terug als een cactus..

Eline* schreef:

Moos schreef: Alhoewel ik moet zeggen, ik heb hem weleens per ongeluk in een hele hele dichte braamstruik gegooid, en dan gaat ze daar toch wel heel voorzichtig te werk

Dat is mij ook eens gebeurd en Kiki kwam terug als een cactus..

Oepssss
Ah, ze heeft in ieder geval wel drive
Ik was even bang dat ik zelf die bal moest gaan halen, maar na veel wikken en wegen en de beste ingang zoeken, kwam Vera er toch mee tevoorschijn.
Een iets minder dichte braamstruik is ze overigens weleens gewoon vol ingeknalt (en dan eenmaal erin gaan zitten miepen "mamaaaa, ik zit vast!!), en sindsdien mijd ik dus wel de dichtere, of hardere, struiken

Caja moet achter me langs draaien, dan start ze dus recht uit en heeft iets achterstand.
Probeer dan ook te zorgen dat hij stuit en dan vangt ze hem in de loop uit de lucht.
Op deze manier maakt ze veel minder stops en slidings.
Daarnaast laat ik haar de bal ook zoeken in hoog gras of struikgewas. Laat haar wachten en dan mag ze er pas achteraan als de bal geland is.

marye schreef:Caja moet achter me langs draaien, dan start ze dus recht uit en heeft iets achterstand.
Probeer dan ook te zorgen dat hij stuit en dan vangt ze hem in de loop uit de lucht.
Op deze manier maakt ze veel minder stops en slidings.
Daarnaast laat ik haar de bal ook zoeken in hoog gras of struikgewas. Laat haar wachten en dan mag ze er pas achteraan als de bal geland is.

Ja dat zoeken doe ik ook in het struikgewas, en dan moet ze ook wachten

Dat stuiteren heb ik ook wel geprobeerd, maar dan gaat ze als een halve zool bijna blind op en neer springen Maar wellicht is dat ook een beetje 'oefenen'?

Moos schreef:

marye schreef:Caja moet achter me langs draaien, dan start ze dus recht uit en heeft iets achterstand.
Probeer dan ook te zorgen dat hij stuit en dan vangt ze hem in de loop uit de lucht.
Op deze manier maakt ze veel minder stops en slidings.
Daarnaast laat ik haar de bal ook zoeken in hoog gras of struikgewas. Laat haar wachten en dan mag ze er pas achteraan als de bal geland is.

Ja dat zoeken doe ik ook in het struikgewas, en dan moet ze ook wachten

Dat stuiteren heb ik ook wel geprobeerd, maar dan gaat ze als een halve zool bijna blind op en neer springen Maar wellicht is dat ook een beetje 'oefenen'?

Laat hem op afstand stuiteren hoor, niet vlakbij.
Maar dat de bal niet rolt, maar een keer flink stuit.
Moeilijk uit te leggen