Het HondenForum

Ik kan me zo snel even niet herinneren of hier weleens een topic over is geweest, zo ja, excuse me.

Ik lees hier best wel vaak op het forum van mensen die een hond bezitten die tijdens een wandeling de hort op gaan en dat ze dan 'gewoon' bij de auto of elders afwachten tot de hond weer komt.
Nu snap ik dat laatste wel want erachteraan gaan gaat zo moeilijk.
Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat als dit je eenmaal gebeurd is dat je dat dan maar zn gang laat gaan.
Zelf zou ik het doodeng vinden dat mijn hond als een dolle door een bos aan het rennen is en zou dan mijn maatregelen proberen te nemen.

Ooit tijdens een wandeling met anderen gingen er ook 3 honden vandoor, je hoorde ze overal en nergesn krijsen en gillen van de adrenaline. Nu was dat een behoorlijk stuk bos hoor maar wel met wegen erom heen, afgezette stukken met prikkeldraad e.d. En dat gebeurde dan wel vaker...

Wat vinden jullie daarvan?

Ik persoonlijk vind het niet kunnen. Ik heb ook jagende honden en di egaan alleen los in gebied waar geen wild zit en waar ze geen gevaar lopen. Als ik ze bijv op de veluwe los zou laten dan kan ik wel een tent meenemen en ik zou me heel druk maken over alles wat ze onderweg tegen zouden komen. Ik kies er dus voor om de honden alleen op bepaalde stukken los te laten waar ik mijzelf geen zorgen hoef te maken om hun veiligheid en dat van anderen.

Ik ben er ook niet blij mee als ik een jagende hond tegenkom terwijl ik aan het wandelen ben met mijn aangelijnde honden. Doo rhet gedrag van die hond staan die van mij ook meteen paraat om mee te gaan en is er van ontspannen wandelen nog maar weinig over

Het hangt af van de grootte van de hond, en of ze alleen op stap gaan of samen. Shibaatje Durga van 36 cm die in haar eentje achterblijft om op muisjes en mollen te jagen, ja, dat heb ik laten gaan, en dan was ze een tien minuten/kwartiertje uit het zicht. Tegenwoordig is ze gelukkig liever bij me.

Een dober die in zijn eentje op jacht gaat? Dat zullen veel mensen ervaren als doodeng, plus hij kan veel meer schade aanrichten dan zo'n kleintje. Twee dobers samen op jacht, of met het kleintje erbij? Mensen krijgen een doodschrik. En een roedel kan zich richten op grotere prooien dan een konijn. Samen staan we sterk en kunnen we zo'n baal wol (schaap) wel aan. En dan inbeslagname (terecht) en een spuitje? Dar risico neem je toch niet?

Nee, geen denken aan dat ik mijn dobers uit het zicht laat gaan, laat staan om buiten mijn zicht te gaan jagen. Even een keertje een korte omweg om een fazant vliegles te geven, allà, maar daar blijft het ook bij.

chrico schreef:Ik persoonlijk vind het niet kunnen. Ik heb ook jagende honden en di egaan alleen los in gebied waar geen wild zit en waar ze geen gevaar lopen. Als ik ze bijv op de veluwe los zou laten dan kan ik wel een tent meenemen en ik zou me heel druk maken over alles wat ze onderweg tegen zouden komen. Ik kies er dus voor om de honden alleen op bepaalde stukken los te laten waar ik mijzelf geen zorgen hoef te maken om hun veiligheid en dat van anderen.

Ik ben er ook niet blij mee als ik een jagende hond tegenkom terwijl ik aan het wandelen ben met mijn aangelijnde honden. Doo rhet gedrag van die hond staan die van mij ook meteen paraat om mee te gaan en is er van ontspannen wandelen nog maar weinig over :wink:

Daar heb ik nog niet eens over nagedacht. Maar ik zou geloof ik op zijn zachts gezegd niet heel erg blij worden van een hond zonder baas die ik tegen zou komen.
Maar ik denk dat zo'n hond dan zo in de adrenaline zit dat hij ons straal voorbij raced.

chrico schreef:Ik persoonlijk vind het niet kunnen. Ik heb ook jagende honden en di egaan alleen los in gebied waar geen wild zit en waar ze geen gevaar lopen. Als ik ze bijv op de veluwe los zou laten dan kan ik wel een tent meenemen en ik zou me heel druk maken over alles wat ze onderweg tegen zouden komen. Ik kies er dus voor om de honden alleen op bepaalde stukken los te laten waar ik mijzelf geen zorgen hoef te maken om hun veiligheid en dat van anderen.

Ik ben er ook niet blij mee als ik een jagende hond tegenkom terwijl ik aan het wandelen ben met mijn aangelijnde honden. Doo rhet gedrag van die hond staan die van mij ook meteen paraat om mee te gaan en is er van ontspannen wandelen nog maar weinig over

Helemaal mee eens! Een van mijn honden gaat ook jagen als hij de kans zou krijgen......Ik laat hem dus alleen maar op plekken los waarvan ik weet dat het veilig kan. Ik zou het doodeng als hij de benen zou nemen en op de autoweg terecht zou komen :N:

freskin schreef:

chrico schreef:Ik persoonlijk vind het niet kunnen. Ik heb ook jagende honden en di egaan alleen los in gebied waar geen wild zit en waar ze geen gevaar lopen. Als ik ze bijv op de veluwe los zou laten dan kan ik wel een tent meenemen en ik zou me heel druk maken over alles wat ze onderweg tegen zouden komen. Ik kies er dus voor om de honden alleen op bepaalde stukken los te laten waar ik mijzelf geen zorgen hoef te maken om hun veiligheid en dat van anderen.

Ik ben er ook niet blij mee als ik een jagende hond tegenkom terwijl ik aan het wandelen ben met mijn aangelijnde honden. Doo rhet gedrag van die hond staan die van mij ook meteen paraat om mee te gaan en is er van ontspannen wandelen nog maar weinig over

Helemaal mee eens! Een van mijn honden gaat ook jagen als hij de kans zou krijgen......Ik laat hem dus alleen maar op plekken los waarvan ik weet dat het veilig kan. Ik zou het doodeng als hij de benen zou nemen en op de autoweg terecht zou komen :N:

Ik heb dus zelf een Woopy, die ook de benen neemt.
Ik ben echt als de doods dat hij een weg over zou steken en er mensen op elkaar klappen om hem te ontwijken o.i.d.

Daarom snap ik het dus ook niet dat sommigen hun honden gewoon laten gaan.

estelle schreef:Ik kan me zo snel even niet herinneren of hier weleens een topic over is geweest, zo ja, excuse me.

Ik lees hier best wel vaak op het forum van mensen die een hond bezitten die tijdens een wandeling de hort op gaan en dat ze dan 'gewoon' bij de auto of elders afwachten tot de hond weer komt.
Nu snap ik dat laatste wel want erachteraan gaan gaat zo moeilijk.
Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat als dit je eenmaal gebeurd is dat je dat dan maar zn gang laat gaan.
Zelf zou ik het doodeng vinden dat mijn hond als een dolle door een bos aan het rennen is en zou dan mijn maatregelen proberen te nemen.

Ooit tijdens een wandeling met anderen gingen er ook 3 honden vandoor, je hoorde ze overal en nergesn krijsen en gillen van de adrenaline. Nu was dat een behoorlijk stuk bos hoor maar wel met wegen erom heen, afgezette stukken met prikkeldraad e.d. En dat gebeurde dan wel vaker...

Wat vinden jullie daarvan?

ik zou dat niet eens willen, zou geen seconde rust hebben, daarom heeft mijn teef ook een TT om in zulke gebieden... (konijntjes etc. waar herten komen loop ik sowieso al niet) De rest jaagt niet zo (een paar stapjes erachteraan en dan vinden ze het al wel weer best) dus die kunnen gewoon blijven lopen.

malinois schreef:

estelle schreef:Ik kan me zo snel even niet herinneren of hier weleens een topic over is geweest, zo ja, excuse me.

Ik lees hier best wel vaak op het forum van mensen die een hond bezitten die tijdens een wandeling de hort op gaan en dat ze dan 'gewoon' bij de auto of elders afwachten tot de hond weer komt.
Nu snap ik dat laatste wel want erachteraan gaan gaat zo moeilijk.
Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat als dit je eenmaal gebeurd is dat je dat dan maar zn gang laat gaan.
Zelf zou ik het doodeng vinden dat mijn hond als een dolle door een bos aan het rennen is en zou dan mijn maatregelen proberen te nemen.

Ooit tijdens een wandeling met anderen gingen er ook 3 honden vandoor, je hoorde ze overal en nergesn krijsen en gillen van de adrenaline. Nu was dat een behoorlijk stuk bos hoor maar wel met wegen erom heen, afgezette stukken met prikkeldraad e.d. En dat gebeurde dan wel vaker...

Wat vinden jullie daarvan?

ik zou dat niet eens willen, zou geen seconde rust hebben, daarom heeft mijn teef ook een TT om in zulke gebieden... (konijntjes etc. waar herten komen loop ik sowieso al niet) De rest jaagt niet zo (een paar stapjes erachteraan en dan vinden ze het al wel weer best) dus die kunnen gewoon blijven lopen.

hier idem. fritz heeft altijd een tt om, de rest gaat er even achteraan maar komt snel weer terug.

Ik heb er hier 2 die hun neus weleens achterna willen gaan. Marouck rent wat heen en weer en is altijd binnen een paar minuten terug maar Biène is binnen 3 tellen uit zicht en blijft dan gerust een kwartier weg.
Doodeng vind ik dat. Gebeurt het dus weer een keer dan gaan ze zowiezo een tijdje niet tegelijkertijd los en ben ik heel alert. Steeds tussendoor bij me roepen (en belonen), heel erg de lichaamstaal in de gaten houden etc.
Het gebeurt hier gelukkig maar enkele keren per jaar, moet er niet aan denken dat dit dagelijkse kost was want dan bleven ze voortaan aan de lange lijn.

Ik probeer het jagen zo veel mogelijk te beperken door, als ik het gebied niet goed genoeg ken, paco aangelijnd te houden. Paco is 2 keer toen hij nog los liep, schapen gaan drijven. Dit liep gelukkig goed af want hij moord tot nu toe niet. Maar in dat gebied gaat hij nu ook een heel stuk aangelijnd
Afgelopen zomer zagen we een nieuw gebied en er stond een bordje begrazings gebied. Voor wij het in de gaten hadden zag Paco de paarden al en is als een dolle achter een kudde paarden aangegaan. Ik heb doodsangsten uitgestaan op dat moment. In dat gebied komen we niet meer!
De runderen hier in het bos is Paco vrij makkelijk bij weg te roepen maar ook daar gaat hij een stuk aan de riem als ik ze eerder zie.

Ik heb jachthonden.
Altijd gehad.
En ja ze lopen los. Ook in gebieden waar wat meer wild zit.
Maar niet in wildrijke gebieden waar drukke wegen in de buurt zijn. Ik zoek wel veilige terreinen op.
Over het algemeen zijn ze redelijk goed terug te fluiten en een enkele keer lukt dat bij Rana niet.
Ook dan is ze trouwens met een minuut of 10 wel weer boven water
Ita komt tot nu toe direct terug op de fluit.

Ik heb dat ook wel eens gehad ja, met Zohra, een opvanghond. Enige mogelijk is dan om de hond de rest van zijn of haar leven aan de riem te laten en daar pas ik voor Even voor de duidelijkheid, zij kwam dus alleen los ergens in de middle of nowhere. Mijn Sun heeft totaal geen jachtinstinct, Bono ook niet echt. Juul weer wel, die schiet ook wel eens achter een spoor aan, dan kun je je longen binnenstebuiten roepen maar dan gaat ze gewoon Ze vangt overigens nooit wild alleen soms een mol. Reen ed. hebben we hier niet. Ratten en muizen mag ze gewoon op jagen dat deed ze op stal ook en daarbij bleef het voerhok prachtig ongedierte vrij.

Overigens zijn mijn honden bekend met schapen, runderen en paarden en meer van dat dus daar kijken ze sowieso niet naar om. Als ik het over een spoor heb, is dat dus van een haas.

Hier jagen ze allebei.
Spike alleen op konijntjes.muizen en ander klein spul en daarbij blijft hij in mijn buurt want hij raakt in paniek als hij mij niet meer kan zien. Hij loopt ook eigenlijk altijd overal los.
Janus jaagt op alles wat ruikt en beweegt en hij blijft ook lange tijd weg, het is me 2 keer gebeurd dat hij ruim 3 kwartier weg was en dat gebeurd me dus echt niet weer.
Vandaag schoot hij er ook even vandoor maar kwam op de pieper terug en dan weet ik dat het zo lekker ruikt in het bos dat ik hem nog beter in de gaten moet houden. Hij gaat een stukje aangelijnd mee en dan laat ik hem wel weer los, maar zo gauw ik signalen zie dat hij iets ruikt roep ik hem bij me.

*Linda* schreef: Juul weer wel, die schiet ook wel eens achter een spoor aan, dan kun je je longen binnenstebuiten roepen maar dan gaat ze gewoon .

Dat is dus ook min of meer wat ik bedoel met dat ik het niet begrijp.
Dat ik het idee heb dat men schouderophalend toekijkt omdat ze 'toch gewoon gaan' of 'tjsa, jachthond he?'.
Nu snap ik ook dat het erg lastig is om zoiets eruit te trainen (heb ook een tijd een galgo reu in huis gehad) en jullie gaan dan naar gebieden waar ze weinig kwaad kunnen bij wegen e.d.
Maar ik zie en hoor het dus ook vaak in gebieden waar ik dan mijn hart vast zou houden als eigenaar zijnde.

estelle schreef: Maar ik zie en hoor het dus ook vaak in gebieden waar ik dan mijn hart vast zou houden als eigenaar zijnde.

Ik snap dat ook niet...

Maar tja, ik zie hier ook dagelijks honden los lopen langs de mega drukke 50 km weg. Ik ben weleens overgestoken om te voorkomen dat een vrolijke hond even de weg over zou komen naar mijn honden toe..

Als mensen hun hond die hem peert (hetzij naar andere honden, hetzij om te jagen) zelfs los laten lopen pal naast de weg verbaasd het mij niks dat ze dat ook doen in een bos met wegen in de buurt...

estelle schreef:Ik lees hier best wel vaak op het forum van mensen die een hond bezitten die tijdens een wandeling de hort op gaan en dat ze dan 'gewoon' bij de auto of elders afwachten tot de hond weer komt.
Nu snap ik dat laatste wel want erachteraan gaan gaat zo moeilijk.
Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat als dit je eenmaal gebeurd is dat je dat dan maar zn gang laat gaan.
Zelf zou ik het doodeng vinden dat mijn hond als een dolle door een bos aan het rennen is en zou dan mijn maatregelen proberen te nemen.

Ik moet er niet aan denken :N: . Doodsangsten zou ik uitstaan.
Kaiou is een ontzettende jager. Hij stort zich op alle luchtjes (katten, konijnen, tot vogels aan toe), volgt alle sporen en alles wat beweegt is om achterna te rennen en te vangen. Dit beperkt zich helaas niet tot katten, konijnen en vogels, maar gaat zover als fietsers, hardlopers, scooters en vaak zelfs auto´s. Zeker nu het weer langer donker is zijn alle achterlichtjes die van hem wegrijden iets om na te jagen. We trainen er erg op en ik zie e.e.a. steeds eerder aankomen en kan hem dan steeds beter afleiden.
Dus ´maar gewoon loslaten en dan rustig blijven wachten onder het motto hij komt wel weer terug´ is geen optie. Het zou gevaar opleveren voor alles waar hij achteraan gaat en voor hem zelf natuurlijk. Nou, dan maar liever een lange lijn en (nog) maar niet los.......

Ik moet er ook niet aan denken, ten eerste wat een schade ze zichzelf kunnen aanrichten en ten tweede de omgeving :N:

Mijn honden jagen, maar wel veilig in de buurt van 't baasje. Een bos doorcrossen achter 'iets' aan, dat doen ze niet. Vaak schieten ze achter een k'nijn of een eekhoorn aan de bosjes in en blijven dan rond de plek waar dat beest respectievelijk zijn hol of boom is ingeschoten nog even hangen. En zodra het niet meer interessant is komen ze op een drafje terug. Bovendien is Ted niet een bijster slim jachthondje; laatst kwamen we in 't open veld een haas tegen. Die liep ongeveer tegen Ted aan. Ted zette de achtervolging in maar bedacht na 5 meter dat ze dat beter met haar neus kon doen. Dus terwijl ik en Sophie de haas zagen wegspringen richting horizon, was Ted heeel druk bezig met het heeel langzaam uitwerken van haar spoortje.

Nu moet ik zeggen dat ik voornamelijk loop in een bos waar alleen kleine wildjes zitten; ik weet niet wat ze zouden doen als we een hert tegen zouden komen dat blijft rennen. En het bos waar ik loop is 'veilig' ze kunnen daar niet al jagend de weg op rennen en als ik ook maar in de buurt van iets dat wel op een weg lijkt kom (ook al zit er een vette greppel tussen), dan gaan ze aan de lijn. Als ze wegschieten in het bos loop ik dus rustig door, dan komen ze vanzelf achter me aangesneld.

Op onbekend terrein jagen ze meestal niet, of niet ver. Dan zijn ze veuls te bang dat ze me kwijtraken. Of het moet wel heeeeel erg interessant ruiken. Laatst in de Ardennen stierf het van het wild; dan hou ik ze aan hun lijntje, maar dat is vooral omdat ik de weg niet ken en niet weet of en waar er auto's kunnen rijden.

estelle schreef:

*Linda* schreef: Juul weer wel, die schiet ook wel eens achter een spoor aan, dan kun je je longen binnenstebuiten roepen maar dan gaat ze gewoon .

Dat is dus ook min of meer wat ik bedoel met dat ik het niet begrijp.
Dat ik het idee heb dat men schouderophalend toekijkt omdat ze 'toch gewoon gaan' of 'tjsa, jachthond he?'.
Nu snap ik ook dat het erg lastig is om zoiets eruit te trainen (heb ook een tijd een galgo reu in huis gehad) en jullie gaan dan naar gebieden waar ze weinig kwaad kunnen bij wegen e.d.
Maar ik zie en hoor het dus ook vaak in gebieden waar ik dan mijn hart vast zou houden als eigenaar zijnde.

Dat snap ik hoor. Maar ik ben erg gek op mijn honden dus ik weet echt wel waar het wel en niet kan. Ik zal Juul daarmee echt niet in gevaar brengen Over het eruit trainen, ik heb toch inmiddels ook wel het een en ander aan ervaring qua dingen eruit trainen bij honden en dat is altijd prima gegaan, bij mijn eerste hond Patries, bij Sun en nu ook bij Bono. Een terrier op een spoor is echter een ander verhaal, dus ja, ik heb dan zoiets van het is een jachthondje. Zolang zij iets later terugkomt als ik fluit, dus de ergste drift eraf is, vind ik het verder gewoon geen probleem.

Kaiou schreef:

estelle schreef:Ik lees hier best wel vaak op het forum van mensen die een hond bezitten die tijdens een wandeling de hort op gaan en dat ze dan 'gewoon' bij de auto of elders afwachten tot de hond weer komt.
Nu snap ik dat laatste wel want erachteraan gaan gaat zo moeilijk.
Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat als dit je eenmaal gebeurd is dat je dat dan maar zn gang laat gaan.
Zelf zou ik het doodeng vinden dat mijn hond als een dolle door een bos aan het rennen is en zou dan mijn maatregelen proberen te nemen.

Ik moet er niet aan denken :N: . Doodsangsten zou ik uitstaan.
Kaiou is een ontzettende jager. Hij stort zich op alle luchtjes (katten, konijnen, tot vogels aan toe), volgt alle sporen en alles wat beweegt is om achterna te rennen en te vangen. Dit beperkt zich helaas niet tot katten, konijnen en vogels, maar gaat zover als fietsers, hardlopers, scooters en vaak zelfs auto´s. Zeker nu het weer langer donker is zijn alle achterlichtjes die van hem wegrijden iets om na te jagen. We trainen er erg op en ik zie e.e.a. steeds eerder aankomen en kan hem dan steeds beter afleiden.

Wat jij beschrijft zie ik niet als een jachthond die een spoortje oppikt, dit valt bij mij onder zwaar ongewenst gedrag en het lijkt me vreselijk om zo te moeten wandelen

Even voor de duidelijkheid, mijn Juul gaat achter hazen- en konijnensporen aan. Voor de rest is het een prima luisterend hondje

*Linda* schreef:

Kaiou schreef:

estelle schreef:Ik lees hier best wel vaak op het forum van mensen die een hond bezitten die tijdens een wandeling de hort op gaan en dat ze dan 'gewoon' bij de auto of elders afwachten tot de hond weer komt.
Nu snap ik dat laatste wel want erachteraan gaan gaat zo moeilijk.
Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat als dit je eenmaal gebeurd is dat je dat dan maar zn gang laat gaan.
Zelf zou ik het doodeng vinden dat mijn hond als een dolle door een bos aan het rennen is en zou dan mijn maatregelen proberen te nemen.

Ik moet er niet aan denken :N: . Doodsangsten zou ik uitstaan.
Kaiou is een ontzettende jager. Hij stort zich op alle luchtjes (katten, konijnen, tot vogels aan toe), volgt alle sporen en alles wat beweegt is om achterna te rennen en te vangen. Dit beperkt zich helaas niet tot katten, konijnen en vogels, maar gaat zover als fietsers, hardlopers, scooters en vaak zelfs auto´s. Zeker nu het weer langer donker is zijn alle achterlichtjes die van hem wegrijden iets om na te jagen. We trainen er erg op en ik zie e.e.a. steeds eerder aankomen en kan hem dan steeds beter afleiden.

Wat jij beschrijft zie ik niet als een jachthond die een spoortje oppikt, dit valt bij mij onder zwaar ongewenst gedrag en het lijkt me vreselijk om zo te moeten wandelen
Even voor de duidelijkheid, mijn Juul gaat achter hazen- en konijnensporen aan. Voor de rest is het een prima luisterend hondje

Is ook zwaar ongewenst gedrag hoor, denk niet dat ik er blij mee ben, maar alles went zal ik maar zeggen, ook een halve zool aan de lijn . Met veel trainen en nog veel meer geduld is het (hoop ik nog steeds ) een beetje in de juiste banen te leiden. Het rare is dat Kaiou fantastisch kan luisteren, wanneer hij echt onder appel is, in een prikkelarme omgeving, is het een gehoorzame hond, die zit, ligt, blijft, terug naar zijn plaats gaat en apporteert. Wanneer hij ´vrij´ is verandert hij in een najaagmachine :N:

Osa ging vroeger ook af en toe achter de geuren aan, kwam dan ook pas later terug, maar ze zou een dier nooit wat doen ( ja het is wat dat betrefd een schijterd ) en het was een bos in the middle of nowhere.

Ben gaat niet los omdat ik van hem gewoon weet dat hij echt grijpt en 'moord' dus loslopen bij gebieden waar beesten zijn is geen optie.

Ik snap idd ook niet dat mensen gaan wandelen in de wetenschap dat hun hond er vandoor gaat. Dat het je een keer gebeurt, dat kan natuurlijk. Maar gewoon dagelijks je hond door de bossen laten jagen en maar kijken waar hij weer terugkomt, dat kan er bij mij niet in. Maar goed, dit is voor mij dan ook een reden om geen jagende hond aan te schaffen.

Ik snap het niet.
Zou echt niet lekker uit wandelen gaan met zo'n hond.
Daarom zal ik ook niet snel voor een ras kiezen wat een grote jachtpassie heeft.

Tico loopt vaak los. Maar dan wel hier in de bossen met relatief weinig wild en daar waar het relatief veilig is qua wegen.
Op de Veluwe bv zit hij meest van de tijd vast.
Hij is er een keer of 3 echt vandoor gegaan. En toen bleef hij een kwartier ongeveer weg. Dat vinden we alles behalve leuk.
Dus proberen we dat te vermijden door hem op de risico gebieden aan de lijn te houden.

nee, een niet jagende hond was ook mijn grote voorwaarde bij herplaatser (fritz). maar een grotere jager is er niet . je hebt het dus niet altijd voor het zeggen en dan moet je of herplaatsen of ermee dealen.

*Linda* schreef:

estelle schreef:

*Linda* schreef: Juul weer wel, die schiet ook wel eens achter een spoor aan, dan kun je je longen binnenstebuiten roepen maar dan gaat ze gewoon .

Dat is dus ook min of meer wat ik bedoel met dat ik het niet begrijp.
Dat ik het idee heb dat men schouderophalend toekijkt omdat ze 'toch gewoon gaan' of 'tjsa, jachthond he?'.
Nu snap ik ook dat het erg lastig is om zoiets eruit te trainen (heb ook een tijd een galgo reu in huis gehad) en jullie gaan dan naar gebieden waar ze weinig kwaad kunnen bij wegen e.d.
Maar ik zie en hoor het dus ook vaak in gebieden waar ik dan mijn hart vast zou houden als eigenaar zijnde.

Dat snap ik hoor. Maar ik ben erg gek op mijn honden dus ik weet echt wel waar het wel en niet kan. Ik zal Juul daarmee echt niet in gevaar brengen Over het eruit trainen, ik heb toch inmiddels ook wel het een en ander aan ervaring qua dingen eruit trainen bij honden en dat is altijd prima gegaan, bij mijn eerste hond Patries, bij Sun en nu ook bij Bono. Een terrier op een spoor is echter een ander verhaal, dus ja, ik heb dan zoiets van het is een jachthondje. Zolang zij iets later terugkomt als ik fluit, dus de ergste drift eraf is, vind ik het verder gewoon geen probleem.

Ja ergens snap ik het ook wel hoor alleen zou ik het zelf doodeng vinden. Ik ben niet graag mijn honden uit het oog.
Een van de redenen waarom ook ik geen jachthond moet.
Overigens heb ik natuurlijk Milo gehad, galgo reu, dus ik weet idd hoe moeilijk het is als ze iets geroken hebben.

Ik doe het af en toe wel, maar alleen bij Nilo. Bij Nora weet ik dat het niet werkt want het maakt haar echt niet uit of ze samen of alleen door het bos loopt, die maakt zich zelfs na uren nog geen zorgen. Nilo is een heel ander hondje en ook een stuk aanhankelijker waardoor hij het wel vervelend vind als hij mij kwijt is. Ik vind het ook behoorlijk eng soms, en in een gebied waar hij mogelijk gevaar kan lopen doe ik het niet. Maar wanneer hij me op zo'n vreselijk puberale manier ontloopt en er op uit gaat ga ik hem niet achterna. Meestal roep ik 1 keer, ren dan hard weg zodat hij het hoort. Komt hij dan niet loop ik of verder, of ik ga ergens staan waar ik hem wel in de gaten houd maar hij mij niet direct kan zien.

Maar ja, die van mij jagen sowieso niet in de vorm dat ze er heel hard vandoor gaan. Dan heeft mijn tactiek echt geen nut

amy is een vreselijke jager, der kop vertrekt en ze is gewoon niet meer te bereiken :N: ik vindt het dus doodeng ze mag dus alleen los als ik op een groot veld ben of waar ruimte is, want dan vindt ze de overstap naar het bomen en bosjes te groot en dan mag ze zich uitleven en dan gaat ze weer aan de lijn want ze verveeld zich snel en dan heeft ze ook het lef om te gaan jagen, en voor de rest loopt ze dus altijd vast, ze kan ook niet bij water los want waterkippie's zijn helemaal geweldig, dus ze kan eigenlijk maar weinig los daarom fiets ik veel met haar

sara loopt trouwens ook nooit los want die vertrouw ik ook niet met haar neus en ze heeft me 1 keer zo goed laten schrikken om er vandoor te gaan op het strand (want daar kan amy wel goed los) en aangezien zij nooit vrijheid heeft gekent (herplaatser) kan ze daar ook moeilijker mee omgaan of ik want ik wil die ouwe muts niet kwijt

Ik zou het ook niet kunnen hoor, mijn hond gewoon zijn gang laten gaan.
Max jaagt totaal niet.
Macho wel, maar ik wil hem kunnen zien.
Hij gaat af en toe een stukje achter een nijn aan, maar komt gelijk terug als je hem roept.
Hij gaat sowieso nooit ver erachteraan, veel te bang om mij kwijt te raken.