Het HondenForum

Laatst bedacht ik me, ook na hier op het forum te hebben zitten lezen, dat, als ik nu mijn pup zou krijgen, ik wel een paar dingen anders zou doen.
Bijvoorbeeld vind ik het jammer, dat ik haar, toen we haar net hadden, niet veel vaker los heb laten lopen. Ik vond het eng, maar achteraf gezien, was het volgens mij wel beter geweest.
Wat zouden jullie nu niet/juist wel/anders doen in de opvoeding van je hond als je nog een keer opnieuw kon beginnen ?

Ik ga veel meer aan de band met mij werken ipv de focus op de buitenwereld. En proberen er meer van te genieten

ik zou hem eerder wennen aan alleen leren zijn

De dingen die ik anders zou willen doen bij mijn volgende pup heb ik dus gedaan, bij Fien Is me héél goed bevallen Nu kan ik niet zo snel iets bedenken wat ik anders zou willen doen bij een volgende pup

Zoek stok! schreef:Ik ga veel meer aan de band met mij werken ipv de focus op de buitenwereld. En proberen er meer van te genieten

hoe bedoel je dat trouwens? focus op de buitenwereld?

kan met onze honden momenteel niets bedenken. Wel met de vorige honden. Ik heb met deze honden meer cursussen gedaan en dat is ons goed bevallen.

Bij onze eerste hond (Roxy) werd om ons heen regelmatig gezegd, neem een bench. En zo dus ook gedaan. En Roxy mocht pas loslopen toen ze een maand of 3 was.
Nu met Jaap (vierenhalf jaar na Roxy), geen bench en vanaf dag 1 loslopen. Bevalt super!

Blaffen afleren Strenger zijn, meer los lopen, weinig druk erop en verder is elke hond anders en stuit je bij alle honden weer op wat anders.
Tuana blafte ALTIJD tijdens eten geven, het is er gewoon nooit uitgegaan. Waarom ze dat deed, geen idee Zo blafte ze ook tegen stofzuige van plezier en ook met konijnenverschonen.
Noah daarintegen zit stil met eten en wacht (tikkeltje ongeduldig) op der eten. Zelfs mijn zus verbaasde het, terwijl wij niets anders doet met Noah als wat we bij Tuana deden, Idem met konijnenhok, ze komt wel kijken en vreet wat keutels, maar meer niet. Stofzuiger is eng

Eigenlijk niks, maar Ameno was dan ook niet mijn eerste pup.

Bij mijn eerste pup heb ik veel dingen niet helemaal goed aangepakt als ik erop terug kijk, zoals pas laat laten loslopen (rond een maand of 4), niet zo consequent zijn (ahh wat schattig dat ie tegen het bezoek op springt...een jaar later was het niet meer zo leuk :N: ). Kleine dingen, die toch wel wat vervelend kunnen zijn achteraf.

Ameno is dan ook voorbeeldig (nee hoor, ik had haar best wat beter kunnen leren om niet zo fanatiek te blaffen en om niet te bedelen tijdens het eten, maar beide dingen storen mijzelf niet )

Ik zou nooit meer een pup nemen dat als eerste...maar ik zou verder niets veranderen..ik zou mss sneller accepteren dat ze is zoals ze is, dat heb ik gewoon telaat gedaan en dat zou een hoop irritatie gescheelt hebben.

Ik zou mijn pup meer in bescherming nemen tegen volwassen honden en niet meer denken; zoek het zelf maar uit.
Verder niets eigenlijk.

Niet toestaan dat mijn hele gezin ze verpest door ze stukjes brood enz toe te stoppen..tijdens ons eten.

Ik zou gelijk als pup al rauw gaan voeren

Ik had Jola niet als pup maar met 1.5 jaar als een leeg blad eigenlijk want ze kon nog niks. Wat ik erg jammer vind bij haar is dat ze in het begin toen ik nog in de stad woonde altijd bij alle honden gewoon los was ze liep dan ook gewoon mee en het ging altijd (Y). Toen ik genoodzaakt terug moest naar Gulpen (een klein dorp) werdt er echter van mij verwacht door het gros van de honden bazen dat ik haar aan de riem deed ook al ging ze er niet opaf. Omdat ze dit niet gewent was begon ze spanning op te bouwen en ging ze piepen en hoog blaffen, dit is op den duur doorgschoten naar "uitvallen" aan de riem. Alhoewel we nu veel beter uit zijn en ze of de honden negeert of weer piept vind ik het jammer dat ik hier niet eerder op getraint heb. Dus bij een nieuwe hond zou ik daar meer rekening mee houden en hem al vroeg leren dat ie niet altijd de vrijheid heeft om kennis te maken.

Veel meenemen de tram, bus, trein in en drukke omgevingen zoals mee naar de Haagse markt. En ik denk dat ik geen bench meer aanschaf, bij Gizmo is het ook altijd goed gegaan van begin af aan los in huis. Ja oke, af en toe was er een schoen kapot of was ze aan de bank begonnen :N: en regelmatig de prullenbak leeg halen, doet ze soms nog steeds. Maar goed als je, je spullen goed opberg is er niks aan de hand. We hebben het geprobeerd om haar in een bench te doen maar ze kwam er weer uit

Tamara. schreef:De dingen die ik anders zou willen doen bij mijn volgende pup heb ik dus gedaan, bij Fien Is me héél goed bevallen Nu kan ik niet zo snel iets bedenken wat ik anders zou willen doen bij een volgende pup

idem bij lola.

al zal ik wel 1 ding veranderen wat bij lola pas toen ze 1 was naar buiten kwam: het alleen zijn ZONDER de andere hond.

ik ga nu ook heel anders om dan bij mijn eerste honden, bv. mijn herder, verwaarloosd uit een schuur vandaan, ondervoed etc. van de DA mocht ze pas vanaf 12 weekjes mee naar buiten, dus in contact met andere honden, dat is dus nooit meer helemaal goed gekomen, dat doen we nu heel anders. heb daar een goede les van geleerd.

Ik zal nog meer mijn best proberen te doen om de eventuele volgende pup op te voeden tot een sociale hond richting andere honden. Gewoon omdat het zoveel makkelijker wandeld.
Met een kimba en Woopy loop ik zoveel ontspannender dan met een Hera en Chello.
Maar goed, met Hera heb ik er ook heel veel aangedaan en die is heel lang sociaal geweest.
Ben me er ook wel van bewust dat het toch ook grotendeels aan het karakter ligt, Hera ontploft gewoon heel snel terwijl je bij Kimba toch echt van goede huize moet komen om haar te laten bijten....

Verder zou ik weinig anders doen.

Ik zou ook niet zoveel anders doen denk ik, iedere hond is anders en daar stem ik het grosso modo op af.
Ik ben best tevreden over de tokkies dus dan is het wel goed zo

Bij pupje Saar had ik als voornamelijk 'verbeter' punt ten opzichte van Moos dat ik haar wilde leren buiten meer op mij te letten en minder op andere honden en mensen. Pupje Moos heb ik altijd aangemoedigd "ga maar kijken!!!". Nouuuuu, dat heb ik jarenlang geweten hoor
Alleennn Saar is qua inborst al heel anders dan Moos was, en bij haar heeft het 'op mij letten' dus ook weer een beetje averechts gewerkt, want om haar echt rond te laten darren of racen moet ik haar vaak aansporen. En dan soms nog, dan gaat ze 10 meter en dan kijkt ze achterom "moet op jou letten he baas? Ja he?".
Tja

Kortom, bij Vera had ik besloten eerst eens even te kijken wat voor pup ik had, en vandaaruit te gaan kijken in hoeverre ik het op mij en andere honden/mensen letten bij moest gaan sturen.
En ik moet zeggen, ik ben niet ontevreden Ze is natuurlijk een jonge Retriever, dus ze vindt alles en iedereen leuk, maar ze weet ook dat ze op mij moet letten en zal niet op mensen of honden afstuiven die 20-30 meter verderop lopen. Dichterbij wel, maar dan is ze ook wel vrijwel altijd terug te roepen.

Whitefang87 schreef:

Zoek stok! schreef:Ik ga veel meer aan de band met mij werken ipv de focus op de buitenwereld. En proberen er meer van te genieten

hoe bedoel je dat trouwens? focus op de buitenwereld?

Ik heb Bram heel erg gestimuleerd om de wereld te ontdekken. Het is natuurlijk lastig om te zeggen wat karakter is en wat opvoeding is, maar Brams focus lag de eerste twee jaar vooral niet op mij. Natuurlijk ga ik de volgende pup wel weer aan van alles laten wennen, maar ik wil ook graag dat ze op mij let

Inge O schreef:

Zoek stok! schreef:Ik ga veel meer aan de band met mij werken ipv de focus op de buitenwereld.

ik heb zo het vage vermoeden dat dit uit zichzelf wel al een keer to-taal anders zou kunnen zijn bij pup nr. 2 .

Dat denk ik ook, het is een heel ander type hond. Brams aard is gewoon heel zelfstandig, maar nu is hij toch op een andere manier zelfstandig dan toen hij een jaar was. Hij ziet mij nu ook staan zeg maar

101 dingen heb ik verkeerd bij Pippy gedaan, maar het is toch nog een heerlijke hond geworden!

Maar van je fouten leer je, dus bij een eventuele nieuwe pup zou ik mijn ervaring goed gebruiken



groetjes, Ingrid

Bij Lola heb ik (weliswaar zeer beperkt) een bench gebruikt tot ze 4/5 maanden oud was, dat zou ik met een nieuwe pup niet meer doen.
Ik ga dan een gedeelte van de huiskamer/keuken afschermen met puppypanelen.

Nieuwe pup komt meteen op rauw te staan wat mij betreft.

Verder zou ik het pupje aanleren op de paden te blijven in het bos en niet zoals die van mij nu doen er met een noodgang tussen uit peren, het bos in, nijntjes hé..
Okee, ze blijven niet lang weg(hooguit een paar minuten) maar toch..

verder zou ik eigenlijk niet weten wat ik anders zou doen.

Inge O schreef:

estelle schreef:Ik zal nog meer mijn best proberen te doen om de eventuele volgende pup op te voeden tot een sociale hond richting andere honden. Gewoon omdat het zoveel makkelijker wandeld.
Met een kimba en Woopy loop ik zoveel ontspannender dan met een Hera en Chello.
Maar goed, met Hera heb ik er ook heel veel aangedaan en die is heel lang sociaal geweest.
Ben me er ook wel van bewust dat het toch ook grotendeels aan het karakter ligt, Hera ontploft gewoon heel snel terwijl je bij Kimba toch echt van goede huize moet komen om haar te laten bijten....

ik weet niet of je daar echt veel kan aan veranderen, aan 'het sociaal zijn' zelf dan. je kan wel trainen op hoe ze nog beïnvloedbaar zijn in bepaalde moeilijke situaties, je kan hun reacties voor zijn, eventueel proberen ombuigen, maar ik heb hier iig ook niet de ervaring dat je kan veranderen wat erin zit.

mijn dropje is te vergelijken met jouw kimba, ze is altijd open en makkelijk geweest naar andere honden - tenminste, zolang die maar niet in hun hoofd halen dat ze haar de les moeten spellen.

attack zit er een beetje tussenin, kan wel pinnig zijn soms maar is er echt niet op uit om moeilijk te doen.

sette daarentegen is in bepaalde situaties met andere honden gewoon explosief in haar reacties en dat haal je er niet zomaar even uit. ze was het al van jongsaf aan, ze heeft er gewoon lol in om even ruzie te maken.
het enige wat ik daar kan aan veranderen is hoe ik het probeer te voorkomen, hoe ik haar in de gaten houd en hoeveel grip ik nog heb op haar in spannende situaties .

Ik zou ook eigenlijk niet weten wat ik anders had moeten doen eigenlijk.
Haar karakter is zo explosief en ze kan zoooo boos worden om een hond die verkeerd kijkt in haar ogen....abnormaal gewoon.
Ze speelt best wel veel met Woopy en dan ineens pats-boem knalt ze bovenop hem.

Kimba is gewoon totaal anders. Ook als ze gebeten wordt doet ze niks terug. Laatst nog een jack pukkel die vol in haar vloog....ze doet niks terug.

Ik heb bij Hera erg veel tijd en energie gestoken in het luisteren. Ze luisterd dus ook super waardoor ze toch veel los kan lopen. Ze zal nooit zelf op een hond afrennen, ze moeten echt naar haar toe komen. En al zou ze wel onderweg zijn dan is ze terug te roepen. Ze kan ook prima af liggen als haar vijand voorbij loopt op 2 meter.
Bij Chelllo hebben we daar minder op gehamerd en die luisterd dus een stuk minder, die rent wel op een andere hond af e.d.

Ik vind het op het moment ook erg lastig wat ik in de toekomst wil.
Weer een duitseherder uit werklijnen met het risico Hera deel 2 te krijgen of een ander gemakkelijker ras.
In de toekomst lijkt het me gewoon erg fijn weer een Kimba te hebben.
Maar ja, die duutsers hebben toch mn hart gestolen....

Er is zat wat ik anders kan doen en waarschijnlijk ook wel anders ga doen bij mijn 2de hond

Dit was mijn eerste hond die ik helemaal zelf heb opgevoed en ondanks de "fouten" die ik heb gemaakt is het een hele lieve hond die ook goed luistert

Maar ik zou bij mijn 2de geen bench gebruiken en ook meteen vanaf pup vers gaan geven......

wendy71 schreef:Bij Lola heb ik (weliswaar zeer beperkt) een bench gebruikt tot ze 4/5 maanden oud was, dat zou ik met een nieuwe pup niet meer doen.

Dat was na pupje Moos ook mijn voornemen bij alle pups die erna zouden mogen komen. Geen bench meer! Wat een drama was dat om Moos daaraan te laten wennen (is nooit gelukt ook), zijn halve puppytijd heb ik gewoon verpest daarmee.
Dus bij Saar geen bench en nu bij Vera ook niet

Moos schreef:

wendy71 schreef:Bij Lola heb ik (weliswaar zeer beperkt) een bench gebruikt tot ze 4/5 maanden oud was, dat zou ik met een nieuwe pup niet meer doen.

Dat was na pupje Moos ook mijn voornemen bij alle pups die erna zouden mogen komen. Geen bench meer! Wat een drama was dat om Moos daaraan te laten wennen (is nooit gelukt ook), zijn halve puppytijd heb ik gewoon verpest daarmee.
Dus bij Saar geen bench en nu bij Vera ook niet

Jij bent een goed *bewijs* dat het ook zonder kan.
Het aanwennen van de bench ging goed bij Lola maar ik wil het zelf niet meer.

wendy71 schreef:

Moos schreef:

wendy71 schreef:Bij Lola heb ik (weliswaar zeer beperkt) een bench gebruikt tot ze 4/5 maanden oud was, dat zou ik met een nieuwe pup niet meer doen.

Dat was na pupje Moos ook mijn voornemen bij alle pups die erna zouden mogen komen. Geen bench meer! Wat een drama was dat om Moos daaraan te laten wennen (is nooit gelukt ook), zijn halve puppytijd heb ik gewoon verpest daarmee.
Dus bij Saar geen bench en nu bij Vera ook niet

Jij bent een goed *bewijs* dat het ook zonder kan.
Het aanwennen van de bench ging goed bij Lola maar ik wil het zelf niet meer.

Sterker nog, ik vind een pup zonder bench opvoeden vele malen relaxter. Voor mezelf, en voor de pup.

Inge O schreef:

Zoek stok! schreef:

Inge O schreef:

Zoek stok! schreef:Ik ga veel meer aan de band met mij werken ipv de focus op de buitenwereld.

ik heb zo het vage vermoeden dat dit uit zichzelf wel al een keer to-taal anders zou kunnen zijn bij pup nr. 2 .

Dat denk ik ook, het is een heel ander type hond. Brams aard is gewoon heel zelfstandig, maar nu is hij toch op een andere manier zelfstandig dan toen hij een jaar was. Hij ziet mij nu ook staan zeg maar

ja, je hebt bram daarna weer bijgestuurd op aandacht voor jou. maar het zou wel eens kunnen dat je met nummertje twee net de tegenovergestelde situatie hebt, een beetje à la marloes haar verhaal .

En ik kan uit ervaring vertellen dat een hond die de inborst al had om enorm baasgericht te zijn EN daar nog eens erg op getraind is als pup niet altijd lollig is Voor de hond zelf ook, het is ergens in Saars koppie gaan zitten dat ze mij moet blijven volgen, en dat doet ze dus ook heel erg (te) veel. Het is misschien 5 keer per jaar dat ze verder dan 10-15 meter bij me wegrent, zelfs achter Moos of Vera aan keek/kijkt ze dan om en gaat weer op mij staan wachten....
Alleen samen met vroeger Moos en nu Vera op het strand wil ze weleens meerdere keren verder gaan.

Edit: ik heb Saar dat dus geleerd door elke keer bij spontane aandacht voor mij wat lekkers of een knuffel te geven....
Vera is van nature al baasgericht, en voor spontane aandacht krijgt ze uiteraard wel een "goed zo" en een vriendelijke blik, soms een korte aai over de kop, maar geeeeen koekies of ballen.
Ik gok dat ik dan twee hondjes heb die alleen maar mij volgen :N: