Het HondenForum

Het is me wel vaker opgevallen hier dat het er erg op lijkt alsof Saar meer aan Vera hangt dan andersom. Ondanks dat Vera dus als pup bij Saar is gekomen.
Vandaag was ik met de honden op bezoek en ging even tussendoor Vera uitlaten. Dat Saar dat niet leuk zou vinden wist ik al wel, maar we moesten een hele steile trap af, en ik kon ze niet samen tegelijk naar beneden dragen. Dus dan maar Vera even 5 minuutjes alleen mee, en Saar bij (voor haar superbekende) mensen achtergebleven.

Toen ik terug de trap op kwam gelopen met Vera stond Saar ons al piepend op te wachten. Ik zet Vera neer, die rent naar binnen, Saar erachteraan, en klaar waren we. Ik werd niet eens meer begroet

Buiten merk ik ook heel erg dat Saar op Vera wacht, vaak pas doorloopt als Vera haar gepasseerd is (dan dribbelt ze er snel achteraan). Loop ik door terwijl Vera ver achter is gebleven dan raakt Saar zwaaaar in dubio, gaat ze halverwege in het midden staan wachten met zo'n twijfelkoppie.
Vera echter dendert buiten precies daarheen waar zij heen wil denderen. Blijft Saar 100 meter achter "ja dus? ".
Alleen gisteren toen Saar hem echt gepeerd was naar vreten in de bosjes, en ze niet kwam toen ik riep, raakte Vera ook een beetje in paniek, en ging nerveusig langs de bosrand heen en weer drentelen, en weigerde met mij mee weg te lopen (vond ik overigens heel erg vertederend ). Maar uit zichzelf houdt ze Saar niet in het bijzonder in de gaten, mijn roepen gaf het nu weg zeg maar

Nu is Saar een type hond die erg snel aan een andere hond gaat hangen, dus wat dat betreft klopt het plaatje wel, ondanks het feit dus dat (meer zelfstandige) Vera als pup erbij gekomen is.

Hoe is dat bij jullie met meerdere honden. Hangt er een duidelijk meer aan de ander, valt dat mee, of hangen ze eigenlijk sowieso niet zo erg aan elkaar?

Max is een god voor Macho.
Hij hangt dus heel erg aan hem
Macho wacht altijd op Max, en laat hem ook altijd als eerste door de deur enzo.
Als ik thuis kom is Max super blij, maar Macho die is alleen maar blij omdat Max blij is.
Hij negeert me gewoon en gaat Max helemaal nibbelen en likken overal.

Max is 8 en Macho is 1,5 en beide zijn volle reuen.

hier was het canyon die heel erg aan ruby hing,nou was ruby op haar manier wel gelukkig met canyon maar ruby kon ook zonder en andersom absoluut niet.ruby is eigenlijk na het overlijden van canyon ook tot een soort rust gekomen lijkt het wel ondanks dat canyon niet heel vervelend naar haar was of op een vervelende manier haar claimde.weet niet zo goed hoe ik dat zo moet uitleggen. moet ook wel zeggen dat canyon echt een honden hond was en ruby heeft dat niet zo.

Ik denk dat Kyra en Cody het niet erg vinden om enigst hondje te zijn. Joepie, alle aandacht voor zichzelf
Lyndie hangt erg aan Kyra, logisch, 't is haar moeder. Maar Lyndie zou het denk ik vreselijk vinden om de enige hond te zijn. Zij speelt ook erg graag met de anderen. De gekke '5 minuten' (ongeveer 25x per dag ) worden ook altijd door háár geïnitieerd.
En Gina, vind ik een twijfelgeval. Gina hangt ontzettend aan mij en is letterlijk aan me vast geplakt als ik thuis ben. Maar ik merk buitenshuis dat ze erg veel zekerheid ontleent aan het feit dat ze in een roedel leeft. Ik zie haar, vooral bij nieuwe situaties, nog steeds erg naar de anderen kijken om te zien hoe hun reactie is om dan vervolgens deze reactie te kopiëren.
Ik heb het idee dat als ik Gina als enige hond zou houden, zij een erg onzeker/angstig hondje zou zijn.

Het is hier niet echt hangen, het is meer in de smiezen houden of hij niet iets doet wat zij eigenlijk wil doen. Tommie houdt Miah helemaal niet in de gaten, maar andersom gebeurd het dus wel. Tijdens het uitlaten, binnen, overal; even checken of hij niet iets doet wat hij niet zou mogen.

sam hangt heel erg aan lola, blijft haar opzoeken en wil steeds bij haar zijn. lola vind dat wat minder nodig

lieke schreef:Ik denk dat Kyra en Cody het niet erg vinden om enigst hondje te zijn. Joepie, alle aandacht voor zichzelf
Lyndie hangt erg aan Kyra, logisch, 't is haar moeder. Maar Lyndie zou het denk ik vreselijk vinden om de enige hond te zijn. Zij speelt ook erg graag met de anderen. De gekke '5 minuten' (ongeveer 25x per dag ) worden ook altijd door háár geïnitieerd.
En Gina, vind ik een twijfelgeval. Gina hangt ontzettend aan mij en is letterlijk aan me vast geplakt als ik thuis ben. Maar ik merk buitenshuis dat ze erg veel zekerheid ontleent aan het feit dat ze in een roedel leeft. Ik zie haar, vooral bij nieuwe situaties, nog steeds erg naar de anderen kijken om te zien hoe hun reactie is om dan vervolgens deze reactie te kopiëren.
Ik heb het idee dat als ik Gina als enige hond zou houden, zij een erg onzeker/angstig hondje zou zijn.

Ze zouden het hier allebei minder leuk vinden als enig hond. Saar is dat natuurlijk een paar maanden geweest, en schikt zich altijd wel, Saar schikt zich overal in, maar zonder andere hond om tot actie aan te zetten ligt Saar alleen maar de hele dag en hobbelt buiten alleen maar achter mijn enkels aan.
Ondanks dat ik het idee heb dat Vera minder aan Saar hangt dan andersom zou Vera het ook verdraaid saai vinden denk ik helemaal in haar eentje. Het spelen binnenshuis is bijvoorbeeld bijna altijd op haar initiatief, buitenshuis is het wel om en om wie begint. En zoals in mijn onderschrift te zien is doet Vera vaak even neusie-neusie of een korte lebber over Saars kop ofzo gedurende de dag.
Vera boft op een bepaalde manier wel dat alles wat zij leuk vindt om met de baas te doen (apporteren en trainen) Saar matig vindt (trainen) of gewoon geen snars aan (apporteren, Saar rent niet eens achter een bal aan ), dus die aandacht heeft ze wel helemaal voor zichzelf, en volgens mij vindt ze dat wel prettig. Ze is zo fanatiek dat ze het denk ik best moeilijk zou vinden als ze apporteer-concurrentie zou hebben
Saar is ondertussen groot fan van een apporterende Vera, want ter compensatie krijgt zij dan steeds een klein lekkertje

Moos schreef: Hoe is dat bij jullie met meerdere honden. Hangt er een duidelijk meer aan de ander, valt dat mee, of hangen ze eigenlijk sowieso niet zo erg aan elkaar?

Nou hier is het los zand.
Het zal ze allemaal "aan de reet roesten" wat er met de anderen gebeurd.
Uit het oog is uit het hart.

Ook man en kinderen mogen morgen spontaan in de lucht oplossen.
Het enige waar ze dan nog wel eens met weemoed aan zullen denken is het gemak waarmee je bij de baas kan bedelen.
Dát lukt bij mij namelijk niet.

massam schreef:sam hangt heel erg aan lola, blijft haar opzoeken en wil steeds bij haar zijn. lola vind dat wat minder nodig

Vervang Sam door Jakko en voila, mijn antwoord.
Lola is een stuk zelfstandiger dan Jakko, lijkt wel.

Moos schreef:Ze zouden het hier allebei minder leuk vinden als enig hond. Saar is dat natuurlijk een paar maanden geweest, en schikt zich altijd wel, Saar schikt zich overal in, maar zonder andere hond om tot actie aan te zetten ligt Saar alleen maar de hele dag en hobbelt buiten alleen maar achter mijn enkels aan.
Ondanks dat ik het idee heb dat Vera minder aan Saar hangt dan andersom zou Vera het ook verdraaid saai vinden denk ik helemaal in haar eentje. Het spelen binnenshuis is bijvoorbeeld bijna altijd op haar initiatief, buitenshuis is het wel om en om wie begint. En zoals in mijn onderschrift te zien is doet Vera vaak even neusie-neusie of een korte lebber over Saars kop ofzo gedurende de dag.
Vera boft op een bepaalde manier wel dat alles wat zij leuk vindt om met de baas te doen (apporteren en trainen) Saar matig vindt (trainen) of gewoon geen snars aan (apporteren, Saar rent niet eens achter een bal aan ), dus die aandacht heeft ze wel helemaal voor zichzelf, en volgens mij vindt ze dat wel prettig. Ze is zo fanatiek dat ze het denk ik best moeilijk zou vinden als ze apporteer-concurrentie zou hebben
Saar is ondertussen groot fan van een apporterende Vera, want ter compensatie krijgt zij dan steeds een klein lekkertje

Wat ik van jou hoor, is Saar gewoon een heel onzeker hondje die zich optrekt aan een andere hond. En Vera klinkt als een buitengewoon sociale hond die de interactie tussen een andere hond heerlijk vindt. Ideale combinatie dus .
Kyra is heel sociaal naar anderen toe, maar hecht zich veel meer aan mensen. Honden vindt ze leuk, vooral Lyndie, maar ze heeft er geen behoefte aan. Ze speelt met de anderen, maar als ik bijv. een stok opraap, dan bestáán de anderen niet eens meer. Nee, spelen met het vrouwtje is gewoon véél leuker. En het summun is knuffelen met ons .
Cody is gewoon een hond die een baas voor zichzelf opeist en jaloers is op aandacht van mij voor de anderen. Als ik bijv. één van de anderen aanhaal, is hij er als de kippen bij 'neenee, ik eerst!'. Als ik hem niet wegstuur, dan hapt hij de meiden gewoon weg . Andersom, als ik hem aanhaal, weten de meiden dat ze niet naar me toe moeten komen, want dat pikt-ie niet .
Zoals ik al zei, Lyndie heeft echt behoefte aan speelkameraadjes en knuffelt graag met mensen, maar speelt liever met honden.

En Gina, tja ik denk nog steeds dat zij zo'n normale hond is geworden juist omdat zij in een roedel leeft. Ze imiteert het gedrag van de anderen feilloos. Rennen ze, dan rent ze mee. Spelen ze, dan huppelt ze erom heen en steekt speels haar poot uit. Blaffen ze, dan blaft ze nóg harder .
Alleen als er ergens in haar nabijheid een lip wordt opgetrokken of nog erger gegromd... dan is ze als een speer vertrokken en gaat ze gauw achter me staan .

Nanni is onafhankelijk Die redt het in der eentje. Tuana en Noah zijn mama's kindjes Die hangen best aan Nanni, hoewel ze ook beide zonder Nanni kunnen hoor. Maar waar nanni buiten loopt, lopen Noah en Tuana met der mee

Ik heb 2 honden die bij elkaar in 1 huis wonen en dat is het wel. Het zal ze een worst wezen als ze ineens als enige hond verder zouden moeten. Ze verdragen elkaar en meer zal het niet worden.