Het HondenForum

We hebben gisteren de knoop doorgehakt en de hond teruggebracht naar mijn ouders. We hadden hem op proef, in de hoop dat het stukken beter zou gaan met hem als hij rust en regelmaat zou krijgen maar het is toch gebleken dat het niet ging. Het was al een neurotische pup, sommige dingen krijg je er wel uit met training en opvoeding maar helaas zou het met deze hond niet lukken. Als we hem wel hadden gehouden en de vakantie zou over zijn zou het weer net zo'n neuroot worden als voor de vakantie. Helaas.
Mijn moeder heeft hem vanmorgen opgehaald en ik baal als een stekker. Als hij zijn goede momenten had ging het super en dat mis ik nu wel, ik mis het spelen, het wandelen, lekker het bos in of het strand op, het knuffelen etc etc..
We zullen wel vaak op de koffie komen, dat is zeker!

Ik zal hier zeker nog wel rond blijven kijken, we willen nog altijd wel een hond en informatie is nooit weg, dus ik lees nog mee!

wat jammer dat het zo is gegaan... gelukkig is hij niet naar vreemden gegaan en kun je nog regelmatig met hem knuffelen! Ook zijn jullie nu een ervaring rijker, je hebt ervan geleerd en dat is altijd mooi meegenomen...

je orienteren op een hond is altijd erg leuk en hier kun je veel lezen over hondenzaken waar je misschien in de toekomst mee te maken krijgt....

succes met het zoeken van een hond!!

gaat dit over die hond die eertst zelf aanviel wat steeds minder werd maar hij is een paar keer aangevallen en hij viel weer terug in het oude??

wel vervelend zeg als je je hond moet missen!! sterkte

Nee, dit zijn mijn topics: (maar waren zeker niet de enige probleempjes met hem hoor, al was het alleen zijn wel de grootste)
http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewtopic.php?t=144486
http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewtopic.php?t=144958
http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewtopic.php?t=143897

En ik vind het ook echt heel erg jammer, hij was er nog maar een week of 4, 5 misschien en toch zit ik hier de hele dag te sniffen en snuffen omdat ik hem toch wel erg mis. Ach, wie weet..

Inderdaad jammer dat het zo is gegaan en fijn voor de hond dat hij naar een vertrouwde omgeving terug kon.

Persoonlijk vind ik 4 of 5 weken wel erg kort om een herplaatser te laten wennen en om van te voren al te weten dat trainen niet zal helpen, zonder het ook daadwerkelijk geprobeerd te hebben . Ik vraag me dan ook af of jullie de echte wil tot het houden van deze hond wel gehad hebben, het lijkt allemaal een beetje ´vrijblijvend´. Wat zouden jullie gedaan hebben zonder het ´vangnet´ van het oude huis, wanneer het bijvoorbeeld een hond uit een asiel was geweest? Ook terugbrengen? Of doorzetten?

Ik wens jullie succes met de verdere zoektocht naar een hond die bij jullie past, maar weet wel dat ze in de meeste gevallen niet komen met een retouradres .

Jammer dat het zo gelopen is......maar de hond is in ieder geval naar een vertrouwde omgeving terug.

Leuk dat je hier mee blijft lezen! Je kan natuurlijk altijd op berichtjes reageren, dan blijf je " in de running".

Succes!

Wat jammer nou zeg...
Wel fijn dat je hem kan blijven zien!

Kaiou schreef:Ik wens jullie succes met de verdere zoektocht naar een hond die bij jullie past, maar weet wel dat ze in de meeste gevallen niet komen met een retouradres .

Als je een hond uit het asiel haalt, is er dacht ik toch wel een 'proefperiode' van 6 weken toch? Nou lijkt het me persoonlijk verschrikkelijk om na 5 weken de hond weer naar het asiel te doen, maar als je het echt niet meer ziet zitten met de hond is dat wel een optie lijkt me.

Voor topicstarter lijkt het me alleen maar fijn dat de hond terug naar de ouders kon.

Jammer! ik had hem graag wat dikker zien worden

Abby schreef:

Kaiou schreef:Ik wens jullie succes met de verdere zoektocht naar een hond die bij jullie past, maar weet wel dat ze in de meeste gevallen niet komen met een retouradres .

Als je een hond uit het asiel haalt, is er dacht ik toch wel een 'proefperiode' van 6 weken toch? Nou lijkt het me persoonlijk verschrikkelijk om na 5 weken de hond weer naar het asiel te doen, maar als je het echt niet meer ziet zitten met de hond is dat wel een optie lijkt me.

Voor topicstarter lijkt het me alleen maar fijn dat de hond terug naar de ouders kon.

Toevallig heeft het asiel waar ik stagiaire ben een proeftijd van een week en als het niet gaat met tips nog een week en in sommige gevallen nog een week, maar dan is het eigenlijk ook echt op. Je moet wel een klik hebben in die eerste weken. Als je dan namelijk al niet weet of je samen met de hond door de problemen heen komt dan heeft het geen nut om verder te gaan. Je moet er gewoon zeker van zijn en anders is de hond ergens anders beter af

Wij hebben in Limburg ook een tijdje geleden een sint gehaald. Daar hadden ze geen proefperiode. Een hond kostte daar 200 euro. Bracht je hem binnen een week terug dan kreeg je nog 100 euro terug. Binnen twee weken 50 euro, 3 weken 25 euro en anders kon je weer gaan betalen. Hier bleek het in een week tijd echt niet te boteren tussen de honden onderling (de andere honden werden bang van hem en hij was niet te stoppen/corrigeren) en ook wij kregen geen contact en geen leiding over hem. Dit kostte dus toch al behoorlijk wat in feite (ook nog eens de ruim 300 km rijden en brandstof er dus bij voor 2x op en neer).

het verschilt dus enorm per asiel zo'n proefperiode. Daarom is het ook al van belang om te proberen als je zo'n hond gaat bekijken te zien hoe het match tussen jullie en de hond. Helaas is dit vaak echt niet te zien door de vreemde omgeving, stress voor de hond enz.
Wij hadden geen goed gevoel maar wilden hem zo graag de kans bieden en het leek in eerste instantie redelijk te gaan tussen de honden. Thuis kwam dus met de dag zijn ware karakter steeds verder naar voren en dat bleek dus geheel niet te gaan. Verder was het verhaal bij hem op het internet exact de hond die wij erbij zochten. Alleen de waarheid van zijn karakter en het verhaal op internet kwamen op geen enkel punt overeen. En ja, dit is een asiel vaak niet kwalijk te nemen (ze moeten ook maar af gaan op info van de vorige eigenaar en wat zo'n hond doet in een vreemde, stress volle asielomgeving waar ze vaak ander gedrag dan normaal vertonen).

Veel succes met verder zoeken en kijken en hopelijk krijgt Hobbes zijn draai bij je ouders weer snel te pakken

Wij zouden hem ook graag wat dikker zien worden!
Tsja, het proefperiodegeval... Ik zal de situatie uitleggen zodat misschien wat duidelijker is waarom we dit hebben geprobeerd.

Mijn ouders hebben in huis 2 volwassenen en 2 volwassen dochters, 4 honden, 1 van 5 (Hobbes), 2 van 6 en 1 van bijna 13 jaar oud. Bij een van mijn ouders en een van mijn zusjes is in het afgelopen jaar het syndroom van Asperger geconstateerd. Dit is een autismespectrumsyndroom, deze mensen zijn "hoogfunctionerend". Zoek maar eens op op wikipedia, dat is duidelijkere uitleg dan dat ik hier wat neertyp. Juist omdat dit nu bekend is en omdat dit dus een flinke aanpassing in de besteding van tijd, energie en dergelijke aanpast zou het een enorme opluchting zijn als de drukste, meest neurotische hond weg zou kunnen. Omdat Hobbes zo'n vreselijk moeilijke hond is (aangeboren, dit gedrag kwam als pup al naar boven) willen ze hem niet bij vreemden plaatsen. Hobbes kent ons, is gek op ons als we langs komen dus dit was eigenlijk de beste optie. Optie 2 is gewoon bij mijn ouders laten en optie 3 is in laten slapen. Dit zouden ze nooit doen tenzij hij vals zou worden trouwens. Om de druk te verlichten hebben wij geprobeerd Hobbes in huis te nemen. Maar helaas is door zijn vreselijk onzekere, neurotische gedrag de situatie hier niet te houden geweest, ook voor de buurt en hij was niet onder controle te krijgen (niet altijd hoor). Wij wonen in een gewoon rijtjeshuis en een mechelse herder die uren achtereen niets anders doet dan blaffen is ook niet alles natuurlijk. De hond is niet weggegaan voor de buren, maar door een samenspel van de situatie. Ik hoop dat het nu duidelijk is dat we mijn ouders dus niet als vangnet zien, echt, juist vanwege hun situatie hadden we hem graag gehouden.

Mamaria schreef: Ik hoop dat het nu duidelijk is dat we mijn ouders dus niet als vangnet zien, echt, juist vanwege hun situatie hadden we hem graag gehouden.

Duidelijk . Excuses voor de aanname (maar ik blijf 4 of 5 weken kort vinden, sorry ).

Helaas ben ik gisteren gebeld door mijn ouders met de mededeling dat ze Hobbes donderdagochtend in laten slapen. In de afgelopen maand heeft hij mijn moeder 2 keer flink gebeten, op cursus is hij niet te houden, wil puppies en kinderen bijten... Mijn moeder heeft maandag een lang lang lang gesprek gevoerd met de dierenarts. Die zegt zelf ook dat Hobbes eigenlijk niet geboren had mogen worden, foutje van de natuur zeg maar. Hij is een kruising van 2 hypergevoelige honden en daarom zit het er al van pup af aan in, zijn vreemde drukke en neurotische gedrag en zoals de dierenarts het zegt, hij is echt ziek in zijn hoofd. De hele medische geschiedenis erbij gesleept en hij heeft een enorm dossier daar. Er is niets anders meer wat ze nog zouden kunnen proberen om de hond te "redden", alles hebben ze al geprobeerd, inclusief kijken of de hond bij ons kon komen wonen. De DA omschrijft hem als een wandelende tijdbom, je weet nooit wanneer hij dus echt schade aan zal richten maar dat het gaat gebeuren is geen vraag, dat is een feit. De laatste tijd ging het steeds slechter (vooral omdat hij mijn moeder, wie hij aanbidt, aanviel). Voel me erg verdrietig erover, ondanks dat ik niet meer thuis woon en hij maar een paar weekjes bij ons heeft gewoond. Echt heel sneu

Heel vervelend en kan me voorstellen dat het heel wat kopzorgen geeft. Maar wat ik me wel afvraag; heeft er wel eens een goede gedragstherapeut naar de hond gekeken? Ik kon het zo snel niet in de drie andere topics terug vinden.
Wat ik daar wel lees is dat het een Mechelaar is die niet alleen kan zijn, zich sterk hecht aan een baas en moeilijk eet (van de stress misschien?). Wordt er met de hond gewerkt?

Ik kan me heel goed voorstellen dat de hond niet bij je ouders thuis kan blijven, daarvoor lijkt me de situatie zeker niet geschikt. Maar laten inslapen vind ik een ander uiterste. Over het algemeen zijn dierenartsen niet bovenmatig geinteresseerd in gedrag en hebben ze er daardoor ook niet zo heel veel verstand van. Voordat zo'n drastisch besluit genomen wordt moet er wel een gedragsdeskundige naar gekeken hebben vind ik persoonlijk.

Gedragsdeskundige, bachbloesemtherapeut, het beestje heeft aan een hele rits medicijnen gezeten daar wordt je niet goed van (antidepressiva etc), de dierenarts zelf ook en tsja, als je de hond echt niet meer kunt vertrouwen.... Het is echt niet anders. Cursus heb ik hem weer voor ingeschreven toen wij hem hier hadden, daar zijn mijn moeder en mijn zusje naartoe gegaan (cursus startte toen hij weer terug naar hun ging) maar dat gaat niet. Alleen, afgezonderd van de groep doet hij zijn oefeningen perfect, maar zodra hij in de groep zit kan hij niks meer, afgeleid, dominant willen zijn maar het niet kunnen worden enzo.

Maar wat zei die gedragsdeskundige dan? En was het een goede?

Wat voor soort cursus? Wordt er positief getraind of met slipkettingen? Vind het wel toevallig dat hij zich nu tegen je moeder keert nadat ze cursus is gaan lopen.. Hoe zijn die aanvallen gegaan?

Ja gut zeg dat weet ik niet precies hoor. Het is een positieve cursus, met gewoon vaste halsband, met beloning (snoepjes, stem, aai). Mijn zusje loopt de cursus, mijn moeder moet haar rijden (nog geen rijbewijs). Maar ik ga er verder niet op in, ik weet zelf ook wel dat dit de enige oplossing nog is, het beest is er zelf ook ongelukkig onder en ik denk dat je in dit geval in de situatie moet staan om deze beslissing te begrijpen.

Ja gut, als je alleen een antwoord wilt horen wat in je eigen denkbeelden past....

Ik vind een dierenarts niet de juiste persoon om te oordelen of een hond op basis van gedragsproblemen ingeslapen moet worden. Dat de hond problemen heeft moge duidelijk zijn en ook dat het een onhoudbare situatie is voor het gezin. Inslapen is het andere uiterste.

Ik sluit niet uit dat de hond ergens anders nog zou kunnen functioneren, zeker op basis van de informatie die ik nu heb. Daarom stel ik vragen, misschien kan het het leven van de hond redden?
Ik zou die gedragsdeskundige van toen bellen en de situatie voorleggen; zijn/haar therapie heeft niet geholpen, je hebt er voor betaald, wat nu? Als je ook daadwerkelijk met de therapie van de GT aan de gang bent geweest is dat helemaal niet gek om doen.

Wat rot joh
Zoals ik het lees hebben jullie en je ouders er alles aan gedaan om hem te kunnen houden.
Maar als het niet gaat dan gaat het niet.
Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk een gezonde hond in te laten slapen vanwege gedragsproblemen, het beest kan er ook niks aan doen dat hij zo is.
Sterkte meis, ook voor je ouders.

Moniek B. schreef:Ja gut, als je alleen een antwoord wilt horen wat in je eigen denkbeelden past....

Dat wil ik niet, ik wil alleen even kwijt dat het dus ook bij mijn ouders is gaan escaleren en dat deel ik met de mensen hier waar ik meer mee heb gedeeld, die met me mee hebben gedacht over de eetproblemen, het niet alleen thuis zijn etc. etc.

Moniek B. schreef:Ik sluit niet uit dat de hond ergens anders nog zou kunnen functioneren

Dat weten ze dus ook al, hij is bij ons geweest. Ook een van de opties die de DA voor heeft gesteld.

Bullenmama schreef: Sterkte meis, ook voor je ouders.

Thanks

Heel veel sterkte voor jou en je ouders hoor.

Triest.

Toch vraag ik mij af of hij werkelijk een foutje van de natuur is. Het is een x Mechel? Die hebben ontzettend veel beweging nodig.
Kan het niet zo zijn dat het bij je ouders " te druk " ( dochter met Asperger nog 3 andere hondjes enzenz) voor hem is en er te weinig met hem gedaan werd?
Hoevaak en hoeveel werd er met hem gedaan per dag?

Hoeveel deden jullie met hem? je schreef in dat andere topic namelijk zelf dat het hielp als je `s morgens met hem ging wandelen. Maar dat je 6 uur per dag werkt? Dan zit hij alleen?

Ik denk dat die hond ontzettend veel energie heeft en bij jullie ( je ouders en jouw gezin ) zijn energie niet kwijt kan.

Ik vind dat hij nog een kans verdient. Ik denk namelijk dat hij misschien beter op zijn plek zou zijn bij iemand met een groot stuk grond en die hem veel beweging kan geven.

Groetjes,

"Linda

........ Omdat Hobbes zo'n vreselijk moeilijke hond is (aangeboren, ......dit gedrag kwam als pup al naar boven) willen ze hem niet bij vreemden plaatsen.....


Waarom niet? Hij zou misschien nog heel gelukkig kunnen worden op b.v een boerderij of ergens waar hij de ruimte heeft en zijn energie goed kan benutten. Misschien kan een vreemde (die wel wat van honden weet) hem nog heel goed handelen.

..... Hobbes kent ons, is gek op ons als we langs komen dus dit was eigenlijk de beste optie.......

Blijkbaar niet... Daarom is een vreemde misschien nog een optie....

sterkte.

........ Omdat Hobbes zo'n vreselijk moeilijke hond is (aangeboren, ......dit gedrag kwam als pup al naar boven) willen ze hem niet bij vreemden plaatsen.....


Waarom niet? Hij zou misschien nog heel gelukkig kunnen worden op b.v een boerderij of ergens waar hij de ruimte heeft en zijn energie goed kan benutten. Misschien kan een vreemde (die wel wat van honden weet) hem nog heel goed handelen.

..... Hobbes kent ons, is gek op ons als we langs komen dus dit was eigenlijk de beste optie.......

Blijkbaar niet... Daarom is een vreemde misschien nog een optie....Gun hem die kans nog...Het is zo triest dat een enrgieke jonge hond zo moet eindigen........


sterkte.

Triest weer dit. Dag vent, jammer dat je leven zo moest gaan. Slachtoffer van onkunde.

Heel vervelend , ik heb hier ook zo'n wandelende tijdbom lopen , het is gewoon heel rot als je je eigen hond niet meer kan vertrouwen.
Heel veel sterkte.

*Linda* schreef:Triest weer dit. Dag vent, jammer dat je leven zo moest gaan. Slachtoffer van onkunde.

Dit is ook het eerste wat in mij opkomt. Hier ook een wandelende tijdbom, die een aantal keren gebeten heeft. In het begin mijn vriend ook een paar keer. Maar echt geen haar op mijn hoofd die er an denkt om haar in te laten slapen, dan nog liever herplaatsen naar een boerderij oid.
En als een DA zegt dat er geen redden meer aan is, ben ik de laatste die hem/haar zou geloven..

Triest zo'n jonge hond..

De boerderijen waar je zo'n hond kan plaatsen liggen niet voor het oprapen. Boeren hebben ook liever een hond die hun niet bijt.
En daar is keus zat in.

Bullenmama schreef:De boerderijen waar je zo'n hond kan plaatsen liggen niet voor het oprapen. Boeren hebben ook liever een hond die hun niet bijt.
En daar is keus zat in.

Dan gewoon proberen te herplaatsen. Ik zou het niet zomaar opgeven.