Het HondenForum

Hoe denken jullie hierover?
Toen we ons eerste hondje haalden bij de fokker was er ook een mevrouw van 75 die een pup kwam halen. Toen al wat bedenkingen bij maar de laatste tijd zie ik een ware puppy-boom in onze buurt, we wonen in een echte oudjeswijk en veel oudjes lopen ineens met puppy's rond. Waarschijnlijk overleven het gros van die hondjes hun baasjes, is dit wel fair naar de hond toe om er toch voor te kiezen en niet voor een herplaatser o.i.d.?

En tegenover ons woont een bejaard stel met een shih-tzu pupje uit een oepsnestje, een foeilelijk gedrocht van een beest trouwens maar dat even terzijde, dit hondje krijgt 1 keer per dag een rondje om het blok van max 5 minuten, is zo rond als een ton en beweegt zich intussen bijna voort als een hond van 15. We hebben het er wel over gehad om eens voor te stellen dat we het hondje eens meenemen op de lange ronde maar zoiets moet je natuurlijk even subtiel brengen, daar nog niet de kans toe gezien.

Ikzelf zou op die leeftijd geen pup meer kopen, behalve als ik zeker weet dat als iets met mij gebeurt het hondje bij een familielid, vriend(in), kennis zou verwelkomd worden.
Op voorwaarde dat 'k dan nog wel het viervoeterke alle verzorging kan geven en samen stappen zou ik een ouder hondje kiezen.

een pup kan 2 jaar worden, en een herplaatser van 5 jaar kan 15 jaar worden.
Een mens van 75 jaar kan met 76 plat liggen, maar ook op 105 jaar plat liggen. Snap het probleem niet echt HIer drie mensen in de straat gehad die tot hun 86ste jaar alleen woonden en zelf de tuin nog bij hielden ook. Eén van die mensen woont nu nog hier. Ze heeft een poedeltje. Beestje is nu al oud ook, maar ze loopt dagelijks nog zo'n 5 km ermee als grote ronde.

Als ik 75 ben en me gezond voel dan wil ik ook nog gewoon een hond hebben hoor. Waarom niet? Omdat andere vinden dat ik nu te oud ben?
Ik kan ook morgen of vandaag dood gaan en dan hebben mijn honden me ook overleefd hoor

Ik zou wel zoeken naar een goede oplossing voor mijn dieren mocht ik er opeens niet meer zijn. Ze moeten dan gelijk ergens onder dak kunnen komen.

Leeftijd maakt volgens mij weinig uit. Het is wel van belang dat je je hond goed kunt verzorgen, kunt laten bewegen en het is gewenst om iemand achter de hand te hebben voor als er iets met jou gebeurd. Deze punten geldt volgens mij voor iedere leeftijd.

Ook ik vind dat leeftijd niks zegt, ik ken heel veel mensen die "oud" zijn en nog prima in vorm.
Ik vind het veel erger dat jonge mensen hun hondje niet goed verzorgen. Vaak zijn oudere mensen juist zo vreselijk goed voor hun beestje. (soms inderdaad te goed.... )

Ik weet niet of leeftijd zo'n issue is.
Wel vind ik dat als iemand een hond niet genoeg kan bieden, beweging als groot voorbeeld dat ze daar rekening mee moeten houden.
Dit kan bijv. door geen hond te nemen, maar er kunnen natuurlijk ook regelingen getroffen worden door anderen te laten lopen.

Ik zou zelf als ik oud ben ook een hond willen maar daar wel de nodige afspraken bij maken.

Hier ook genoeg oudjes met jonge honden, laatst met een gesproken en als hij of zijn vrouw niet meer kunnen is afgesproken dat het hondje ('n schat van 'n yorkje) naar zijn dochter gaat.

Als het voor de rest gewoon goed verzorgd wordt is het zeker voor oudere mensen het beste wat ze kunnen hebben, want dan moeten ze er wel op uit en iets doen. Beter dan achter de geraniums zitten.

als je een goede achtervang hebt maakt het toch niet uit?

Hmm ik weet het niet...de zussen van mijn vriend hebben een poos terug een bouvier pup gekocht voor mijn schoonmoeder ( 72 ) een reu.
Ik persoonlijk vind dat te oud voor zo'n hond, die toch behoorlijke kracht kan hebben.

Haar oude bouvier was een paar weken daarvoor overleden.
Het ligt misschien aan hoe 'fit' een oudere nog is, de 1 is de ander niet.
Maar in het geval van mijn schoonmoeder vind ik het niet slim.

zolang er een goede betrouwbare achtervang is -bij ziekte, overlijden etc- zie ik het probleem niet...Een grote hond is misschien niet altijd even handig, hangt van de persoon(lijkheid) af, maar een middenslag of klein hondje, moet toch wel kunnen.

Ik mag hopen dat wanneer ik 75 mocht worden er niemand voor mij gaat beslissen of ik wel of niet een hond zou mogen houden.

miekmiek schreef:Ik mag hopen dat wanneer ik 75 mocht worden er niemand voor mij gaat beslissen of ik wel of niet een hond zou mogen houden.

mijn buurvrouw was ook heel verdrietig toen zij haar vorige hond in moest laten slapen en zij toen 67 was en mensen zeiden dat ze maar geen hond meer moest nemen

..ze gunnen mij geen toekomst meer.... zei ze

ze heeft inmiddels haar volgende hond net deze zomer op 14 jarige leeftijd weer in laten slapen en nu zelf besloten om geen hond weer te nemen -ze is nu 81 maar ik zou haar zo een hond weer gunnen

wat hebben zij genoten van elkaar die 14 jaar lang

Jaren geleden kreeg ik een telefoontje van een oudere dame, 83 jaar.
Ze had haar hele leven honden gehad en haar hondje was net overleden.
Ze was er ziek van en kwam niet meer buiten en had al diverse stichtingen gebeld voor een hondje maar overal nul op het request gekregen vanwege haar leeftijd.
Ik had Hopie net verloren en kon me haar gemis zo goed voorstellen en er ontstond een heel fijn gesprek. Naar aanleiding daarvan ben ik op bezoek gegaan bij haar en het grappige was dat de halve buurt ook aanwezig was om mij er vooral maar van te overtuigen dat het hondje goed verzorgd zou gaan worden en dat er in geval van ziekte of ziekenhuisopname een breed netwerk was.
We hebben samen een ouder hondje uitgezocht van negen jaar, tante Betje. Nog maandelijks krijg ik foto's , telefoontjes en kaartjes van Oma Lus en haar tante Betje. Ik heb er nooit spijt van gehad want ze is een keer ziek geweest en toen werd ik onmiddelijk gebeld door de buren dat tante Betje door hun uitgelaten werd omdat Oma ziek was.
Ik moet er niet aan denken dat later een of andere muts mij een hondje wil ontzeggen terwijl ik er nog heel goed voor kan zorgen en opvang heb in geval van nood of als ik mocht komen te overlijden

Ik veroordeel mensen op leeftijd ook niet massaal tot een hondloos bestaan hoor. Toen dat oudje die pup haalde heb ik wel nagedacht wat ik ervan vond, maar juist omdat je de situatie niet kent (misschien woonde ze wel bij haar dochter in o.i.d.) heb ik het ook niet veroordeelt. Maar als je dan ineens allemaal oudjes met pups ziet lopen dan denk je wel van tja de meeste hondjes krijgen nog weer een ander baasje / asiel. Aan de andere kant is het natuurlijk totaal onmenselijk om mensen een hond te gaan ontzeggen, en zo'n oudje kan natuurlijk helemaal opfleuren door zo'n beessie.

Al met al wel een interessant iets om over na te denken vind ik, maar een eenduidende conclusie zit er niet in.

Mijn oma heeft op 78 jarige leeftijd (volgens mij) ook nog een nieuw hondje in huis gehaald. Maar er is inderdaad al van het begin af aan afgesproken wie er in de familie voor het hondje zorgt als ze ziek is of als ze zou overlijden. En als ik kijk hoe kwiek mijn oma op 83 jarige leeftijd nog is ben ik geneigd om het hondje daar toch wel wat credit voor te geven. Ze komt iedere dag buiten voor een rondje met haar hondje en ze heeft ook meer aanspraak. In die zin vind ik het vreselijk om mensen dat te verbieden.. inderdaad zoals iemand eerder zei; je ontneemt een toekomst.
Wel denk ik dat het slim is om te kijken wat voor een hondje past in de situatie. Ik kan mij niet voorstellen dat ik op die leeftijd nog een border collie in huis zou halen. Maar misschien denk ik daar later heel anders over

Mijn opa is 83 en fietst makkelijk op een dag nog 80km, een hond zou voor hem dus ook echt geen probleem zijn, maar een ander van 83 kan misschien heel anders zijn. Maar in principe zou ik zo iemand niet zo snel een pup aanraden, omdat een pup nou eenmaal wel wat onstuimiger is etc. dan een herplaatser van middelbare leeftijd, ook geen pubergedrag etc.

hier woont een oude man die een vrij jonge collie heeft, wandelen kan ie niet meer zo ver, maar hij fietst zeker 5 keer per dag met zn hond door de wijk, meneer fietst langzaam op ene slakkegangetje en zn hondje wandelt zalig mee, ze hebben samen zo verschrikkelijk veel lol, hij fietst alle groenstroken en parkjes door zodat de hond alle tijd heeft om zich uit te leven, komen ze ene andere hond tegen en zijn hond wil spelen dan stapt ie af en gaat op een bankje zitten

mijn schoonouders hebben ook altijd honden gehad en toen in februari hun kooikertje overleed hebben ze daar vele verdriet van gehad, een poosje later is Rakker gekomen, die was van een vrouw die naar een verzorgingstehuis ging en Rakker mocht niet mee, dus heeft mn schoonmoeder hem meegenomen, mocht er iets met mn schoonouders gebeuren waardoro ze niet meer voor Rakker kunnen zorgen? dan weet ik zeker dat of wij of mn zwager en schoonzus hem in huis nemen.

ik moet er niet aan denken om iemand op leeftijd ene maatje te gaan ontzeggen omdat hij/zij te oud is

Ik heb er ook geen problemen mee zolang er goed voor het dier gezorgd wordt. Toevallig zag ik een oudere bovenbuurman met een pupselkruising lopen: Jack met boerenfox.

Hij zei dat het een fout van zijn zoon was!!! Zoon is getrouwd en heeft kinderen en dacht leuk om een pup te nemen. Kinderen zijn als de dood voor het pupsel (????) en zoonlief zou ook nog een maand op vakantie gaan. Zoon verteld tegen z'n vader dat hij de pup op MP gaat zetten waarop zijn vader erg boos werd en zei: Geef hem dan maar aan mij!!! Ben je belazerd!!!

Het is niet hun 1e hond dus ze weten waar ze aan begonnen zijn, het is hun 3e en het is echt een lieverd (nu nog wel )

Wat is oud zolang je nog kwiek bent? Vanavond gaat het opvanghondje van 8 mnd. van mijn zus naar een paar fantastische mensen om te wennen aan hun grote 'engu heddur'. Uiteindelijk gaat dit hondje naar de moeder van 68 jaar, die gek is op honden en precies zo'n soort hondje zoekt als dat zij in de aanbieding heeft. Zoals het er nu naar uitziet, hebben ze alles prima doorgesproken. De dochter en vriend gaan met de hond trainen en nemen haar mee naar het strand etc. Overdag lopen dochter en moeder samen met de honden en het hondje komt op rauwe voeding, omdat ook die moeder daar voorstander van is. Mocht er iets gebeuren, dan gaat dit beestje blijvend naar de dochter of komt terug bij mij. Liever op deze manier dan op Marktplaats of in een asiel dumpen.

Aimee schreef:Mijn opa is 83 en fietst makkelijk op een dag nog 80km, een hond zou voor hem dus ook echt geen probleem zijn, maar een ander van 83 kan misschien heel anders zijn. Maar in principe zou ik zo iemand niet zo snel een pup aanraden, omdat een pup nou eenmaal wel wat onstuimiger is etc. dan een herplaatser van middelbare leeftijd, ook geen pubergedrag etc.

Jammer dat jouw opa dan zo ver van mijn moeder woont, want zij wordt a.s. vrijdag 82 en fiets die 80 km ook nog makkelijk mee.

mijn moeder was 71 met haar eerste eigen hondje, inmiddels is Plato ruim 2 en geniet hij er flink van.....
er waren idd genoeg fokkers die haar niets wilden verkopen....uiteindelijk bij een goede (zelf ook wat oudere en aktieve) fokker gekomen die het wel aandurfde......
moeders blij, hondje blij...ze loopt dagelijks anderhalf uur in het bos en thuis heeft hij een afgezet stuk tuin van 14 bij 14 of groter...

achtervang is er ook, in eerste instantie was dat bij mij, maar broerlief is vliefd op t mannetje geworden......dus daar gaat hij nu naar toe als er wat zou zijn....

Mijn mening is dat oudere mensen (van 80 jaar) niet zo snel
meer een hondje kunnen en mogen nemen. Ik werkte afgelopen
maanden in een Asiel, en daar kwam een man van 81 naar binnen
omdat hij zijn 4-jarig hondje niet meer leuk vond, het was een
Jack Russel, komop het is een druk hondje en als oudman-zijnde
weet je toch wel dat een Jack Russel zo druk is. Maargoed,
ik vind het heel oneerlijk als de hond de baas overleeft, en dan
kan de verzorging wel super zijn geweest, maar het hondje krijgt
ook een band met zijn baasje, die hem zolang verzorgd heeft.
Dusja, mijn mening..

Ligt heel erg aan de mensen zelf. Ik heb wel eens een oud stel zien lopen met twee puberende Rottweilers, maar die hadden ze perfect onder controle! In sommige gevallen is hulp van een familielid wel nodig. Mijn oma heeft een Amerikaanse Staff (via via bij haar gekomen, was niet echt een keuze) maar kan die echt niet uitlaten. Nu woont mijn tante het dichtst bij en laat de Staff vaak uit, maar als ik uit school kom neem ik de hond ook wel eens mee voor een wandeling.

Neeltje schreef:

Aimee schreef:Mijn opa is 83 en fietst makkelijk op een dag nog 80km, een hond zou voor hem dus ook echt geen probleem zijn, maar een ander van 83 kan misschien heel anders zijn. Maar in principe zou ik zo iemand niet zo snel een pup aanraden, omdat een pup nou eenmaal wel wat onstuimiger is etc. dan een herplaatser van middelbare leeftijd, ook geen pubergedrag etc.

Jammer dat jouw opa dan zo ver van mijn moeder woont, want zij wordt a.s. vrijdag 82 en fiets die 80 km ook nog makkelijk mee.

Mijn opa woont in Leusden, een fietsdate?

ik vind leeftijd ook geen probleem mits het beestje krijgt wat hij nodig heeft en er geregeld is wie de hond op kan vangen bij ziekte, overlijden of als de situatie het niet meer toelaat om voor een hond te kunnen zorgen.

Mijn opa van 85 zou niet meer voor een hond kunnen zorgen maar zijn zus die ook in de tachtig is zou fysiek wel de mogelijkheid hebben om voor de hond te kunnen zorgen.
Ik vind het dus belangrijk dat er gewoon naar de persoon zelf gekeken wordt en dat er hond gekozen wordt die past binnen de situatie zoals die is.

Een ouder iemand die nog vief is en opvang heeft voor als er iets gebeurt, mag van mij gerust een pup. Het is wat anders als een oud krakkemikkig mens met een rollator een JR neemt, dat vind ik sneu. Maar een yorkie kan best bij een oude dame, waarom niet.

Als je ziet hoe weinig sommige jonge mensen met de hond doen. Ze hebben een huisje en hop er moet een hond komen. Pup zit hele dagen in de bench want het stel moet werken. Al gauw is het leuke er van af, hond wordt volwassen blijkt toch wel erg veel aandacht te vragen ' savonds, want overdag wordt er nauwelijks iets gedaan. Dan maar weer in de herplaatsing. Nou dan heb ik liever een oude dame of heer die alle tijd heeft voor zo'n beestje.

Anne

Ellen. schreef:Mijn mening is dat oudere mensen (van 80 jaar) niet zo snel
meer een hondje kunnen en mogen nemen. Ik werkte afgelopen
maanden in een Asiel, en daar kwam een man van 81 naar binnen
omdat hij zijn 4-jarig hondje niet meer leuk vond, het was een
Jack Russel, komop het is een druk hondje en als oudman-zijnde
weet je toch wel dat een Jack Russel zo druk is. Maargoed,
ik vind het heel oneerlijk als de hond de baas overleeft, en dan
kan de verzorging wel super zijn geweest, maar het hondje krijgt
ook een band met zijn baasje, die hem zolang verzorgd heeft.
Dusja, mijn mening..

Hoeveel jongere mensen brengen hun hondje naar het asiel omdat ze hem niet meer leuk vinden?
Nou ja.....ze zeggen dat ze de hond meer aandacht gunnen dan zij kunnen geven natuurlijk

Ik heb bij mijn eerste nestje een pupkoper geweigerd. Mevrouw bleek 81 te zijn, had weliswaar backup bij ziekte/overlijden bij haar dochter, maar, voor mij de belangrijkste reden, ze was niet in staat de hond de beweging te geven die ze nodig hebben. Loslopen daar deed ze ook niet aan. En ook naar mijn mening fysiek niet in staat een pup op te voeden. Ik heb ze wel aangeraden om op zoek te gaan naar een iets oudere hond, maar voor een pup vond ik deze mevrouw echt niet geschikt.

Ik ken helaas ook teveel voorbeelden van 'ouderen' die een pup hebben en het beesje nauwelijks of helemaal niet uitlaten.
Ik vind dat een kwelling voor de hond.
Dus, misschien is het ook eens slim om dán niet alleen aan je eigen genot en behoefte aan gezelschap te denken maar vooral ook aan het welzijn van de hond.
Dat laatste staat bij mij voorop.

Daarnaast ken ik ook teveel ouderen die van die irritante onopgevoede bazige kleine akelige keffertjes hebben die hen van de rolator trekken. Ook niet handig.

Dus kwiek en fit, vooral doen met een goede back up. En anders: op die leeftijd zijn er wel meer dingen die niet meer kunnen.....
Da's jammer maar da's nie anders.

Toen ik ziek werd moest ik ook afstand doen van mijn hond. Het ergste wat me had kunnen overkomen.....

ranetje schreef:

Ellen. schreef:Mijn mening is dat oudere mensen (van 80 jaar) niet zo snel
meer een hondje kunnen en mogen nemen. Ik werkte afgelopen
maanden in een Asiel, en daar kwam een man van 81 naar binnen
omdat hij zijn 4-jarig hondje niet meer leuk vond, het was een
Jack Russel, komop het is een druk hondje en als oudman-zijnde
weet je toch wel dat een Jack Russel zo druk is. Maargoed,
ik vind het heel oneerlijk als de hond de baas overleeft, en dan
kan de verzorging wel super zijn geweest, maar het hondje krijgt
ook een band met zijn baasje, die hem zolang verzorgd heeft.
Dusja, mijn mening..

Hoeveel jongere mensen brengen hun hondje naar het asiel omdat ze hem niet meer leuk vinden?
Nou ja.....ze zeggen dat ze de hond meer aandacht gunnen dan zij kunnen geven natuurlijk

Ja klopt, misschien niet zo over nagedacht op dat moment. Maar
inderdaad, veel mensen laten hun hondje ook om die redenen
achter. Maar die meneer maakte er gewoon misbruik van
omdat hij oud was kon hij er niet meer voor zorgen zei hij op
het moment van hondje wegbrengen. Ik moest het hondje
in zijn verblijf doen en hij liep mee. Vroeg hij later aan mij wat
het koste om een ander hondje te adopteren. Ja daaag denk ik dan.
ECHT NIET dus he..!