Het HondenForum

Als je vandaag zou moeten kiezen...Wat doe je dan als je hond komt te overlijden...
Begraaf je hem of laat je hem verassen ?
En wat belangrijker is voor mij....WAAROM ?

Ik heb een afspraak om Vita morgenvroeg te laten verassen om 9 uur.
Ik wil immers nog emigreren en haar daarom niet begraven daar waar ik nu woon. Bovendien heb ik geen zin om te dromen hoe ze wordt opgegeten door wormen...ik zie het al voor me.
Anderzijds wil ik haar graag vrijlaten met de wind (en dus niet opsluiten in een potje)...en nog liever zou ik haar met mijn assen samen laten verspreiden...

Nogal tegenstrijdig dus hé...

Graag daarom jullie ideeën...Wat doen jullie als je vandaag voor de keuze komt te staan ?
Helpt me aub...ik ben niet zeker welke keuze te maken en hoop dat te kunnen doen met jullie ideeën en het waarom ervan...

Dank

Misschien heel erg vermijdend, maar ik denk er liever niet over na.

Wat wil je zelf ?

er liggen hier 5 honden op de wal met een mooie grafsteen. zo heb ik een plekje waar ik naar toe kan en we zetten er op speciale dagen kaarsjes neer. ook plant ik er bloemetjes. ze waren hier heel graag en daarom hebben we ze begraven. tja, als we verhuizen blijven ze achter, dat is een nadeel. als ik niet zo zou wonen als we nu doen zou ik wel laten cremeren en dan een gedeelte van de as bij me willen dragen in een sieraad. ik weet niet of ik de rest van de as zou kunnen verspreiden.

mijn honden worden gecremeerd ze gaan hier thuis de vriezer in tot ik ze zelf in de oven mag leggen en de oven zelf aan mag zetten (ook met mijn katten zo gegaan) daarna gaan ze weer mee naar huis! (in een potje) en als ik later zelf dood ga worden ze samen met mijn as verstrooid

ik heb dusty laten cremeren... heb altijd gezegd dat ik wil begraven maar ik wil haar toch mee kunnen nemen mocht ik gaan verhuizen... dus ik heb hiervoor gekozen...

Mijn 2 overleden honden heb ik in een urn thuis staan. En ik ben bang dat er in de toekomst nog meer urnen komen. Maar als mijn tijd daar is, wil ik samen met mijn overleden honden begraven worden.

Scooby is gecremeerd, zodat ik hem niet achter hoef te laten bij verhuizing.

Beauty heb ik laten cremeren en haar as zit in een urn die hier thuis staat ..... gevoelsmatig kwam ze dus weer thuis.
Jij moet doen waar jij je goed bij voelt en als je Vita met je mee wilt nemen is er denk ik geen andere mogelijkheid dan laten cremeren.
Je kunt de as "bewaren" tot het moment dat je eruit bent wat je met de as wilt doen.
Sterkte!!

Had ik een mooie, grote tuin in een huis waar ik oud zou willen worden dan zou ik ze begraven. En tot die tijd...laat ik ze cremeren. Saar is gecremeerd en uitgestrooid over een mooi veld op het crematorium, een potje as mee naar huis hoeft van mij niet zo.

Ik denk dat ik mijn hond zou laten cremeren en dan de as uitstrooien. Maar misschien dat ik er wel heel anders over denk als het zover is.

Cremeren, bij gebrek aan een mega grote vaste tuin.

mijn honden zijn gecremeerd en in een stuk bos uitgestrooid (laten doen)
nu zou ik er voor kiezen om de as mee te nemen en zelf te bepalen hoe en waar te verstrooien (eventueel)

Met jouw plannen in het achterhoofd, zou ik Vita laten cremeren en de as in een urn bewaren, zodat ze bij je is en op jouw eigen tijd kunt beslissen wat verder te doen.
sterkte voor de komende tijd

Als ik van plan was nog eens te verhuizen, zou ik cremeren en uitstrooien. Maar ik woon hier lekker, er liggen al 4 katten (en 3 heel vroeg overleden kittens van 1 van die 4) begraven in de tuin, en als het kan, zou ik de rest er t.z.t. ook graag bij hebben liggen. Geen grafstenen ofzo, gewoon wat nieuwe bloemetjes of struiken erboven. Hier horen ze.

Cremeren vins ik voor mezelf ook het prettigste. Ik vind het ook niks die wormen en kevers. As kun je verstrooien op een mooie plek of in de tuin, dat vind ik een vel prettiger idee dan Buffy langzaam te zien verteren in mijn gedachten.

Anne

Wij hebben Dizzy thuis laten cremeren en hebben een urn. Ik heb er een voor mezelf bijbesteld dat hij ook nog een beetje bij mij is. Het was namelijk mijn 1e echte eigen hondje, die ik gekregen had (wel in overleg met mn moeder natuurlijk) toen ik 15 was:)

Ik laat mijn dier dus echt nooit achter bij de dierenarts. Als ik bedenk dat ze op de grote hoop komen te liggen, daar pas ik voor. Mijn hondjes verdienen wel iets beter dan dat;)

Maar ik ben het met anderen eens, dat je beter kan laten cremeren en dan zelf een tijd en plek bepaald en het danuitstrooit. Kan morgen al zijn, maar kan ook over een jaar of misschien wel 2 jaar. Dan kun je zelf nog kiezen.

Groetjes Marieta

Mijn vorige honden heb ik laten cremeren en laten uitstrooien in een bos. Dat gaat met Rico ook weer gebeuren.
Ik heb maar een kleine tuin en daar worden wel de cavia's, konijnen en hamsters begraven.

Mijn dieren heb ik altijd laten cremeren en zelf dan op een voor ons mooi speciaal plekje uitgestrooid.

Hier worden de honden ook gecremeerd. De konijnen worden wel begraven.

als mijn honden heen gaan laat ik ze cremeren en de urn gaat dan mee naar huis....

Ik heb mijn vorige hond laten cremeren.
Hij staat thuis in een urn.

Chione schreef:Cremeren, bij gebrek aan een mega grote vaste tuin.

De laatste jaren worden dieren hier gecremeerd, gewoon met meerdere dieren tegelijk bij het dieren crematorium. Ik neem geen as mee of zo, ze zien maar wat ze ermee doen. Meestal wordt dat uitstrooiing op het veldje van het crematorium.

Wel heb ik zo'n "mega grote vaste tuin" die vol blijkt te liggen met botten van dode (huis)dieren en zo te zien ook van illegale slachtingen. Wij kunnen bijna niets groots aan de tuin doen zonder wat oude botresten mee naar boven te graven. En eerlijk gezegd vind ik dat niet altijd even leuk.
Botresten kunnen ook verbazingwekkend lang blijven liggen, die illegale slachtingen dateren van in en net na de oorlog.

Cremeren...
het idee van wormen en zo, nee..

We hebben de as van Charly niet in huis, maar we zijn in die zin heel spiritueel ingesteld dat na de dood het lichaam niet meer dan een omhulsel is van de ziel. Dus Alex en ik zijn beiden niet zo gehecht aan het lichaam, alhoewel er natuurlijk wel met respect mee omgegaan moet worden.

Cremeren en de as uitstrooien op hun favoriete wandelplek.
As in een potje op je dressoir vind ik toch iets lugubers hebben, ik kan daar mijn hond niet in terugvinden vrees ik, maar dat is voor ieder verschillend.

Onze Joris is gecremeerd en zijn urn staat hier in de huiskamer, zo hebben we het gevoel dat hij er toch nog een beetje bij is. Met de volgende laten we precies hetzelfde doen

Alle 3 mijn honden worden gecremeerd...
Tyson blijft in een urn bij mij.. Samara strooi ik uit bij de zee/strand van Ijmuiden omdat ze daar altijd echt zielsgelukkig is, dat stukje is haar ultieme vrijheid.
Bowie weet ik nog niet ...maar die is nog jong en ik ga er even vanuit dat zij nog wel een jaar of 15 meegaat.
Tyson is al ouder (14) en heeft kanker Samara mankeert het 1 en ander waaronder leismaniose dus ik hou er ook al rekenign mee dat die niet 20 gaat worden...

Geer schreef:Had ik een mooie, grote tuin in een huis waar ik oud zou willen worden dan zou ik ze begraven. En tot die tijd...laat ik ze cremeren. Saar is gecremeerd en uitgestrooid over een mooi veld op het crematorium, een potje as mee naar huis hoeft van mij niet zo.

Idem.
Moos is gecremeerd en staat nog steeds hier op de vensterbank. Altijd gedacht dat ik dat vreselijk zou vinden, zo'n urntje op de vensterbank, maar vreemd genoeg (voor mij dan) vind ik het wel een fijn idee. De bedoeling is wel om hem uit te strooien...

Ik heb altijd gezegd dat ik wilde cremeren en de as zelf uitstrooien bij een favoriete plek van Sam . Totdat het zover was ... we hebben thuis in alle rust afscheid kunnen nemen , de dierenambulance heeft hem 's nachts naar het crematorium gebracht en tsja , toen was hij dus echt weg . Een hele aardige mevrouw van het crematorium belde de dag erna om te horen wat we wilden , toen waren we er allebei heel zeker van dat de as daar verstrooid werd ! Ze heeft ons wel het tijdstip zowel van cremeren als verstrooien doorgegeven , op die momenten heb ik een kaarsje aangestoken voor zijn foto . Voor mijn gevoel was na zijn dood het lichaam alleen een omhulsel en daar hoefde ik de as niet van . Sam zal in onze gedachten en ons hart toch wel altijd bij ons blijven !

Ik heb gekozen voor cremeren, moet er eerlijk bijzeggen dat ik nu, 4 jaar later, nog steeds haar as niet heb uitgestrooid. Kan het gewoon niet Ze heeft een mooi hoekje in huis met haar urn, foto, halsband en naamplaatje. Ik heb wel gedacht aan begraven in de tuin maar je weet nooit hoe het leven gaat dus een verhuizing kan ook onverwacht zijn. Maar goed ook, want ik bén ook verhuisd. Al twee keer, dus ben blij dat ik het zo heb gedaan

mijn honden worden gecremeerd....
en als ik ooit ga gaan ze met mij mee mijn kist in...

ik ben de enigste van mijn fam die begraven wil worden...(op mijn opa na maar hellaas ligt ie daar al) btw wij hebben een famillie graf...