Het HondenForum

Heel onbewust, geef ik soms met mijn handen dingen aan, zeg maar.

Beike zit op behendigheid en daar moet je met je handen de hond sturen.

Nu begin ik dat thuis ook al te doen,

Inprincipe een handige oefening.

Hebben jullie dat ook wel eens, van die onbewuste dingen??

ik gebruik best veel handgebaren.
maar dat is zeker meerendeels gekomen door behendigheid.

Ik gebruik ook handgebaren

Pepie schreef:Ik gebruik ook handgebaren

Bij mij zijn het er nog meer geworden, sinds ik op behendigheid zit met Beike.

Ik praat mijn hele leven al met veel gebaren. Kan er niets aan doen, zit er in

*Linda* schreef:Ik praat mijn hele leven al met veel gebaren. Kan er niets aan doen, zit er in

Bij mij net zo

ranetje schreef:

*Linda* schreef:Ik praat mijn hele leven al met veel gebaren. Kan er niets aan doen, zit er in

Bij mij net zo

ik ook zelfs als ik iemand iets door de telefoon uit leg , maak ik er nog hand gebaren bij

Als mijn broertje achter de pc zit, als hij aan het gamen is, dan gaan zijn voeten wel eens de lucht in, of hij stuurt mee met zijn handen

Wij gebruiken heel veel handgebaren. Dat komt omdat onze vorige hond doof was, al vanaf zijn geboorte, dus de enige manier om met hem te communiceren was via handgebaren.

Onze hond nu heeft 2 prima werkende oren (nou ja, qua gezondheid dan) maar de meeste commando's volgt ze op via handgebaren.

Jamey is t/m de GH1 getraind op hand en stem. Dus zit, af, plat, blijf kan ze allemaal op handgebaren. Hier komen kan ze gewoon helemaal niet (nouja ze kán het wel, maar....), maar iig niet op hand, dat gaat altijd op stem.

Yore doet af op hand (nog heel extreem, het stemcommando zit er nog niet in), zit op stem, niet echt op hand, hier komen met vrolijk roepen en lokken met een koekje

Ja ik gebruik ook veel gebaren bij mijn honden. Alleen de gebaren is in feite voor hun al genoeg. Alleen praat ik ook nog eens heel graag :N: dus krijgen ze alles dubbel. Heb hier veel profijt van gehad. Sem was vrijwel altijd voor een heel eind doof (chronische oorontsteking aan beide kanten waardoor ze vaak dicht zaten) en dankzij het feit dat hij veel op mij lette en goed de gebaren op volgde kon hij wel gewoon altijd los mee lopen.

Ik pleit er om dit feit voor je hond(en) altijd gebaren taal aan te leren. Je weet nooit wat er kan gebeuren en op zo'n moment is het handig dat ze gebaren kennen