Het HondenForum

Vandaag zou iemand zijn hond bij mij brengen om te kijken of er een klik zou zijn.Zou die klik er zijn dan zou die een week of 2 bij ons blijven en dan misschien voor altijd.
Hij kwam van de boot al luidblaffend en ik zou hem even aaien maar dan werd hem niet.Nou dan maar even een stukje lopen,grommend en blaffend naar andere honden en bijna een hap van mijn vingers,gelukkig had hij een muilkorf om.Toen wist ik al dat het niks ging worden.
Erg sneu voor de hond want hij weet niet wat hij mist.
Het baasje van de hond zei ook al dat hij hem zo niet herkend en dat hij hem gewoon weer mee naar huis zou nemen.
Kom nu toch wel wat terug op een oudere herplaats hond of hond uit het asiel.
Wat ik ook weer jammer vind,kan natuurlijk ook anders lopen.
Maar heb ook een kindje van bijna twee en zag nu toch echt even een hond die in de verste verte niet lijkt op wat wij gewend zijn.
Ik was al helemaal kapot van verdriet dat mijn maatje timber er niet meer is maar na vandaag heb ik toch wel even tegen zijn foto gepraat.
Hij was echt altijd al mijn beste vriend maar het gaat heel moeilijk worden om weer een maatje te vinden.Ik ga mij geloof ik niet meer helemaal blind staren op een herplaatser,sta ook open voor pupjes.
Zijn er hier op het forum veel mensen die ervaring hebben met herplaatshonden?

Ik besefte wel waar ik aan begon hoor,het is niet zo dat hij perfect moest zijn.Ik had al van alles geregeld zoals de hondenschool,vrij van het werk,zoontje even bij oma en opa.Ik ging er helemaal voor.

Hij had trouwens een super baas,die erg wijs met hem was.
Helaas weer een ervaring rijker.

Mijn liefde voor de herder zit ook niet mee,iedereen roept al een tijdje
"neem toch een labrador".Met alle respect voor de labrador mensen maar daar heb ik niks mee..Je moet toch een hond nemen waar je wat mee hebt???

This een wonder, maar ik sluit mij bij Nanna aan. :N:

Ik heb zelf 2 herplaatsers en toevallig had ik met hun meteen die klik, had dat niet zo geweest had ik ook verder gekeken. Niet elke hond past bij je, pup of herplaatser.

Een labrador is ook niet altijd makkelijk hoor
Je kunt beter het ras kiezen waar je het meeste mee hebt, anders heeft het veel minder kans van slagen naar mijn idee.
Gewoon ogen en oren goed openhouden en dan komt er vast een lieve herplaatser op je pad.

Ik heb ook een herplaatsertje, een broodfokteefje die ongeveer de eerst vier jaar van haar leventje geen daglicht heeft gezien. Het is een grote schat. Haar angsten verminderen al snel, ze is zindelijk en o zo blij en vrolijk. Iedere dag zie ik nog vooruitgang. Ze blaft bijna niet, sloopt niets, kan alleen zijn, luistert als een tierlier en ze speelt inmiddels volop. Ik doe hondentraining met haar (gehoorzaamheid en sport en spel) ook dat doet ze super.
Ik heb haar sinds oktober en nog iedere dag ben ik blij dat ik toen voor haar heb gekozen.
Geef niet te snel op hoor door je nare ervaring, ik ken een hoop succesverhalen. Ga voor een herplaatser en geef een afdankertje een mooi mandje!!

Heb ook een herplaatser. Maar wel via de rasvereniging. Zij kunnen een inschatting maken welke hond voor je geschikt is, zodat je niet van alles en nog wat krijgt aangeboden. Misschien zijn er ook herplaatsingen via de rasvereniging van herders mogelijk?

jammer dat je geen labrador wilt, ik weet er nog een van 2 jaar, echt een hele leuke lab die een nieuw goed huis zoekt

Een 'klik' vind ik wel erg belangrijk en op je gevoel afgaan ook. Als het niet goed voelt: niet doen. Ik heb ook 2 herplaats herders. Bij het zoeken naar een 2e herder zijn we een paar keer gaan kijken maar het was niet wat wij voor ogen hadden. Ik heb zelfs een kruising dh-border in huis gehad. De bedoeling was een paar weken op proef maar nadat ze eerst mijn zoon en toen mijn vriend gebeten had, heb ik haar dezelfde dag nog teruggebracht. Uiteindelijk hebben we een 2e gevonden waar het direct mee klikte Succes met je zoektocht, je vindt vast een fijne hond

Hier ook 2 herplaatsers, waarvan één een herder.
Juist Myra de herder is superlief met kinderen.
Die klik waar men het over heeft is wel heel belangrijk en die voelde we dus bij beiden honden op het moment dat we ze zagen. Die eerste indruk is beide keren helemaal goed geweest. We hebben 2 schatten van honden.
Myra (ong 3 jaar)is nu ruim 1,5 jaar bij ons, nadat ze als zwerver in het asiel had gezeten. Timo(ong 11 jaar) is sinds de paasdagen in ons gezinnetje en ook hij is als zwerver in het asiel terecht gekomen.
Ze draaien beiden prima mee. Myra heeft in het begin alles moeten leren ze kende werkelijk niks en schrok overal van, maar nooit agressief. Door het vertrouwen dat ze in ons heeft kan ze de wereld nu al veel beter aan.

Hier dus 2 positieve ervaringen met herplaats honden.

Voor hun volledige verhalen kan je een kijkje nemen op hun web-log www.myra1.web-log.nl

In ons asiel en in Den Bosch zitten vaak veel herders.

Het kan ook zo zijn geweest dat de hond iets heeft aangevoeld en daardoor helemaal van slag was.

Gewoon uit blijven kijken! Op asiels.com kun je ook zoeken op of ie met kinderen en andere honden zou moeten kunnen. Misschien kun j edaar eens kijken?

Het is jammer dat je ditmet een herplaatser hebt meegemaakt. Er zijn er zoooooveel die gewoon harstikke leuke zijn!!!

Groetjes Marieta

Als je echt heel graag een herder zoekt dan moet je de moed niet opgeven.. er is vast wel een herder die een nieuw huisje zoekt en die wel bij jullie past... blijven zoeken, en dan vind je hem/haar echt!

jacq1970 schreef:Als je echt heel graag een herder zoekt dan moet je de moed niet opgeven..

Of neem ook andere rassen in overweging.

margriet schreef: Hij kwam van de boot al luidblaffend en ik zou hem even aaien maar dan werd hem niet.Nou dan maar even een stukje lopen,grommend en blaffend naar andere honden en bijna een hap van mijn vingers,gelukkig had hij een muilkorf om.

Maar heb ook een kindje van bijna twee en zag nu toch echt even een hond die in de verste verte niet lijkt op wat wij gewend zijn.

Ik snap even iets niet, misschien wil je dat even uitleggen Ik begrijp dat je een vriendelijke, makkelijke, kindvriendelijke herplaatser zoekt. Er komt iemand van de boot aflopen met een hond met een muilkorf wat m.i. betekent dat de hond op een of andere manier agressief is. Wist je dit van tevoren?

hier ook herplaats herder, gewoon een leuke goed opgevoede hond en met de klik zit het ook goed, de eerste keer dat ik hem zag was die er al, toen was er nog geen sprake van herplaatsen voor die baas, bij toeval is hij tweejaar later bij mij gekomen.. succes met het vinden naar het maatje, voor je het weet staat hij of zij om de hoek!

Jip schreef:kijk hier eens......

http://www.xs4all.nl/~barto2/Index2.htm

Er staat een heel leuk teefje bij teven tussen de 12 en 24 maanden, misschien wel even het kijken waard

Een herplaatser is idd neit altijd gemakkelijk.
Ik wil wel een tip geven, maar je zal vast snel moeten zijn of te laat al zijn. Sinds gisteren staat er een nest pups op onze site van het asiel die gebracht zijn. www.honderdak.nl (dan "dieren" aanklikken en dan "honden")geweldig mooi en leuk nest puppen misschien wat voor jullie?

Hier veel ervaring met herplaatsers. Mijn eerste boxer had met 10 maanden leeftijd nog niets meegemaakt. Was een schat van een hond zonder veel angsten gelukkig!~

Daarna kwam Boris. 3.5 jaar was 4de eigenaar. Hij was hyper de hyper en had ook nog eens een behoorlijk portie HD wat door de vorige eigenaar verzwegen was en in het asiel niet opgemerkt (weet ik zeker!) daarnaast was hij zo gestresst dat hij het eerste half jaar wel wat mensen heeft gepakt helaas, maar dit is geheel omgedraaid en ik heb er een super hond aan. Vooral kinderen gaat enorm!

Toen kreeg ik nieuwe buren met sint bernards.
Sem kwam uit een asiel. Had bij zijn vorige eigenaar alleen in de achtertuin van een rijtjeshuis gelopen. Na 100 meter lopen was hij bekaf (3 á 4 jaar oud). Dit was zijn enigste nadeel, voor de rest een enorme lobbes. Na een jaar hier te zijn ging 3 km lopen zonder problemen

Bo hadden ze net gekocht. 4 jarige sint die 4 jaar aan een ketting had geleefd en flink ondervoed was (en nooit was getrimd e.d.). HIer in het begin veel problemen gehad met haar angst voor mensen maar dat wisten we. Inmiddels is ze lang geen mensen vriend, maar laten mensen haar in haar waarde dan is het goed. Bijten zal ze nooit doen, snauwen wel.

Daarna is Paco gekomen. Een Spanjaard (2 jaar). Doodsbang van mensen en als je je eigen groot maakte dan was hij weg. Zwaaide je naar iemand dan wist hij uit angst niet waar hij naartoe moest. Na een half jaar ging hij wel fatsoenlijk mee naar buiten. Na 2.5 jaar kon hij pas loslopen omdat hij me toen pas geheel vertrouwde. Helaas maakte kanker dat hij vroeg heen is gegaan.

Daarna leek hier even alles mis te gaan. Paco moest ingeslapen wordne en 2 weken later Sem ook wegens ouderdom.

Toen hebben we een paar weken een herder gehad die we niet geheel konden doorgronden. In het asiel was het een hele leuke maar wat onzekere hond. Bij mensen thuis bleek hij binnen enorme angsten te hebben en uit te vallen. Buiten was er niets aan te hand tenzij hij aan de riem zat.
Dus deze meegenomen daar ik hem in het asiel al bijna een half jaar kende. Dit ging 5 weken super goed. Lekker buiten op groot terrein, alles en iedereen was leuk. Aan de riem idd een ramp. Los was hij voor iedereen leuk. Trainen vond hij geweldig leuk wat we ook iedere dag een poosje deden en we zaten ook op cursus.
Helaas pakte hij na 5 weken de zoon van zijn bazen en daarna de eerstvolgende weer die hij tegenkwam en dat was een zeer goede bekende. Helaas konden wij dit gedrag niet aan.

Daarna kwam Sam als herplaatser. WEer een enorme goedzak. Heerlijke hond, waakt goed maar niet op een manier van ik pak wel even, maar gewoon goed aangeven dat er iemand komt. Op straat een heerlijke sukkel en kinderen zijn het einde vind hij.

Daarna hier nog een sint bernard erbij gehad, maar deze bleek niet te zijn wat ze in het asiel zeiden dat hij was. Hij zou een rustige buitenhond zijn. Wilde hier niet buiten zijn en was verre van rustig. Wij konden niet normaal over het terrein lopen maar werden constant vastgepakt in onze armen (niet doorbijten wel behoorlijke blauwe plekke). Hij was niet te corrigeren op geen enkele manier (hij kwam altijd nog harder terug). Ramen zemen ging niet. Hij ging de trap bewaken en jatte de emmer en oh wee als je hem wilde omkopen of weg lokken. In een stoel zitten mocht niet. Dan sprong hij op je en beet. Totdat het zover was (binnen een week) dat we niet meer het huis in mochten gaan. De deur werd beschermd als zijn deur en vergat het maar om erlangs te proberen gaan. Het aller grootste probleem vond ik wel dat hij zich ook niet door de andere honden liet corrigeren. Die pakten hem af en toe en hij ging er net zo hard tegenin waardoor er een hele strijd kwam. Ook ging hij aan Sam zijn oren trekken zodat die ervan piepte en gilde maar hij liet niet los en ging gewoon door. Wij konden hem toen gewoon niet meer aan. Hij was nog groter dan Sam en (gelukkig) erg ondervoed, maar normaal boven de 80 kg woog hij zeker. Toen besloten hem terug te brengen.


Dus ja, hier positieve ervaringen en negatieve ervaringen met herplaatsers. Toch zou ik gerust weer ervoor gaan. Helaas weten asiels lang niet alles van de honden omdat ze een commpleet ander karakter in het asiel kunnen hebben dan erbuiten. Dit is altijd afwachten omdat je op de eigenaar af moet gaan die er soms graag vanaf wil en alles opvrolijkt en soms is het een gevonden hond en weet je dus niets.

HIer is het kleinste "kind" 13 jaar inmiddels die bij de honden in aanraking komt. Heb neefjes en nichtjes van 6 jaar t/m 5 maanden maar die maken pas kennis met een nieuwe hond als we 100% zeker denken te weten wat voor gedrag een hond ertegen heeft (in positieve zin dan). Ik kan dus ook goed begrijpen dat je zelf nu wel ervoor terug schrikt als je al een klein kindje zelf hebt

alm@ schreef:

margriet schreef: Hij kwam van de boot al luidblaffend en ik zou hem even aaien maar dan werd hem niet.Nou dan maar even een stukje lopen,grommend en blaffend naar andere honden en bijna een hap van mijn vingers,gelukkig had hij een muilkorf om.

Maar heb ook een kindje van bijna twee en zag nu toch echt even een hond die in de verste verte niet lijkt op wat wij gewend zijn.

Ik snap even iets niet, misschien wil je dat even uitleggen Ik begrijp dat je een vriendelijke, makkelijke, kindvriendelijke herplaatser zoekt. Er komt iemand van de boot aflopen met een hond met een muilkorf wat m.i. betekent dat de hond op een of andere manier agressief is. Wist je dit van tevoren?

Ik wist het niet.De omschrijving was;lief,zacht maar wel waaks.
Nou dit was echt niet lief.
Dit is natuurlijk pas de eerste hond die ik gezien heb en ik geef de moet niet zo snel op hoor.
Ik hou alleen zoveel van mijn maatje timber en besef nu wel dat dat tijdperk over is.Weet wel dat je met een andere hond ook weer een mooie maar andere tijd krijgt.Maar werd wel even erg verdrietig.

Op dit moment zitten er sowieso al minstens 10 herder pups in een asiel.
Of wil je voor een oudere herplaatser gaan?

Lars schreef:

jacq1970 schreef:Als je echt heel graag een herder zoekt dan moet je de moed niet opgeven..

Of neem ook andere rassen in overweging.

ja maar als je echt heel graag een herder wilt... sommige rassen hebben zulke bepaalde gedragskenmerken die vind je niet bij een andere hond en als je dat juist aanspreekt... moet je nog even verder zoeken he

margriet schreef:

alm@ schreef:

margriet schreef: Hij kwam van de boot al luidblaffend en ik zou hem even aaien maar dan werd hem niet.Nou dan maar even een stukje lopen,grommend en blaffend naar andere honden en bijna een hap van mijn vingers,gelukkig had hij een muilkorf om.

Maar heb ook een kindje van bijna twee en zag nu toch echt even een hond die in de verste verte niet lijkt op wat wij gewend zijn.

Ik snap even iets niet, misschien wil je dat even uitleggen Ik begrijp dat je een vriendelijke, makkelijke, kindvriendelijke herplaatser zoekt. Er komt iemand van de boot aflopen met een hond met een muilkorf wat m.i. betekent dat de hond op een of andere manier agressief is. Wist je dit van tevoren?

Ik wist het niet.De omschrijving was;lief,zacht maar wel waaks.
Nou dit was echt niet lief.
Dit is natuurlijk pas de eerste hond die ik gezien heb en ik geef de moet niet zo snel op hoor.
Ik hou alleen zoveel van mijn maatje timber en besef nu wel dat dat tijdperk over is.Weet wel dat je met een andere hond ook weer een mooie maar andere tijd krijgt.Maar werd wel even erg verdrietig.

Je moet ook de moed niet opgeven, de hond die bij je past dient zich vanzelf wel aan
Wel sneu voor je van deze hond, volgens mij ben je er aardig van geschrokken. Kijk anders even op de Duitse Herder Herplaatsing Site, daar heb ik mijn 2e herdertje ook vandaan.

[quote="margrietIk hou alleen zoveel van mijn maatje timber en besef nu wel dat dat tijdperk over is.Weet wel dat je met een andere hond ook weer een mooie maar andere tijd krijgt.Maar werd wel even erg verdrietig.[/quote]

Kan het niet zijn dat je nog wat langer de tijd nodig hebt om het verlies van Timber te verwerken? Als ik naar mezelf kijk; ik had 5 jaar de tijd nodig om het verlies van mijn vorige hond te verwerken voordat ik toe was aan een andere hond.

Beiden herplaatsers trouwens .

Hier ook 2 herplaatsers, eentje zonder 'verleden' dus alleen maar helemaal fantastisch: keurig opgevoed en ontzettend lief maar de ander wel met een heel zwaar verleden en blijvend gehandicapt. Maar ook een schat van een dier. In- en inlief en ondanks alle mishandelingen toch nog vol vertrouwen naar de mens toe .
Ik ben gek op herplaatsers, maar ik wil wel een 'klik' hebben en niet zomaar een hond nemen. Buiten mijn andere honden moet de nieuweling ook bij het gezin passen.
En dat het de eerste keer niet goed ging, wil nog niet zeggen dat het bij de volgende niet goed kan gaan?
Succes op je zoektocht naar een nieuw maatje!

Natuurlijk mis je je oude maatje! Het is ook niet niks om hem zomaar te moeten missen na al die tijd!!!

Neem daarom ook rustig de tijd om te zoeken naar een lieve, geschikte hond. Een nieuw maatje voor jouw en je zoontje!
En misschien is het nog te vroeg, moet je even wachten. Als jij voelt dat je er klaar voor bent, dan komt die juiste, lieve herder vanzelf op je pad!

Onze Mats, die trouwens onwijs veel lijkt op jouw Timber, komt ook uit het asiel. In het begin was ze angstig en onzeker, maar ze is nu echt een schat van een hond!! Misschien dat je een wat jongere hond wilt, die nog vormbaar is?

Veel succes met je zoektocht! Ik weet zeker dat je jouw maatje wel tegenkomt!

Gollum schreef:

Jip schreef:kijk hier eens......

http://www.xs4all.nl/~barto2/Index2.htm

Er staat een heel leuk teefje bij teven tussen de 12 en 24 maanden, misschien wel even het kijken waard

Als je Giska bedoelt, die heeft tijdelijk bij een collega/vriendin van mij gezeten, schijnt idd een schat te zijn. Zij zou kijken of ze geschikt is om op te leiden tot speurhond enheeft haar daarom een tijd gehad. Ze was dus helaas niet geschikt. Dus als je meer over haar wilt weten moet je maar ff aan de bel trekken. Mooi beestje om te zien ook.

Fijn dat je voor een herplaatsertje wil gaan .

Het is natuurlijk heel belangrijk dat er een klik is én dat de hond vertrouwd is met je kindje.
Als je weet wat voor type hond je zoekt, kun je ook eens contact met rasverenigingen opnemen. Volgens mij doet iedere rasvereniging aan bemiddeling van herplaatsingshonden. Het voordeel via een rasvereniging is vaak dat er vrij veel over de achtergrond van de hond bekend is. Als je een rashond hebt en je bent een echte liefhebber dan wordt de hond vaak via de rasvereniging herplaatst.

Wij hebben hier ook een herplaatser.
Toen mijn trouwe Dino overleden was van 11,5 jaar, zochten we een maatje voor onze Ashley.
Heb altijd gezegd dat er dan een herplaatser zou komen. Eerst bij de asielen op internet gekeken en toen op de site van de NVBH. Daar stond Faya er net een dag op. Volgende dag wezen kijken bij de eigenaar thuis.De klik was er en met een week hadden wij haar bij ons thuis.
Heb er tot vandaag geen spijt van gehad, ze is een toppertje.

Ik heb geen herder (nouja, kruising Pyreneese herdershond;)), ook een herplaatser (bijna 2). Nouja gewoon omdat we graag een hond wilde, maar geen pup. Toen we Juul kwamen bezoeken, was ik echt helemaal weg! Zo ontzettend leuk en zo goed opgevoed! Precies wat we zochten

Kaiou is een ´2de hands hond´ even als mijn vorige twee Joris en Darko. Ook ik heb mijn voorkeur, voor mij zijn (kruising) bouviers het einde!
Een week nadat ik mijn Joris had laten inslapen zag ik Kaiou op dierenasiels.com. Ik was dus al snel bewust op zoek naar een andere hond (volwassen, geen pup), maar dat voelt natuurlijk voor iedereen anders.
Doe wat je hart je ingeeft, wat voor jou goed voelt. Wanneer jij het meeste voelt voor een herder en misschien niet voor een volwassen herplaatser: er zitten ook met regelmaat pups in de diverse asielen. Dan heb je toch een herplaatser en toch ook een pup die je helemaal zelf kunt opvoeden.
Succes (en niets overhaasten, je zal zien dat je ´jouw´ hond vanzelf tegenkomt )

Jammer dat het zo gelopen is,maar er zijn zoveel honden in asielen die een baasje zoeken..zit vast wel een leuke (Herder) voor je tussen,laat je niet ontmoedigen door 1 mindere ervaring

Heel jammer dat het zo gelopen is voor je
Hier is Bo de herplaatser,Hij is aardig mishandeld geweesd bij zijn vorige eigenaar,dus heb aardig moeten trekken aan hem.
Nu is hij bijna zoals ik hem hebben wil
Maar ik zou ook niks meer anders willen,gewoon al de uitdaging om een hond weer op het rechte pad te krijgen.

Jip schreef:Hij kwam van de boot al luidblaffend en ik zou hem even aaien maar dan werd hem niet.

Misschien was hij wel overstuur van de boot... ik neem aan dat hij niet elke dag op een boot zit.....

Met een muilkorf om