Trots!
Geplaatst: 28 mei 2008 16:18
Ben ik op Vera 
Een paar dagen geleden is het kwartje van 'hierkomen' helemaal gevallen en komt ze als een speer na een "Veraaaaaaaaaa". En het lijkt wel dat nu het kwartje eenmaal helemaal gevallen is het ook niet uitmaakt in wat voor (moeilijke) situatie ik haar roep; 1 keer Veraaaa en daar komt ze!
Net waren we op het grote veld hier, met de bedoeling dat de dames buiten samen tekeer konden gaan ipv voor de zoveelste keer vandaag door de gang te racen samen (even de onderbuurvrouw rust geven
).
Er was alleen een mevrouw met een kindje op het veld, en zodra die ons in het vizier kregen kwamen ze onze kant op "hondjes aaien". Nou ja goed, ik heb verder geen kinderen in mijn omgeving dus voor de socialisatie van Vera is contact met kinderen nooit weg.
Ging allemaal leuk en gezellig, kindje aaien, Vera kronkelen van vreugde, totdat kindje bedacht dat het leuk was om met het hondje te gaan rennen.
Dat is ongetwijfeld leuk, maar ik wil niet dat Vera met 10 weken al even leert dat je achter rennende kindjes aan mag rennen. Dat mag namelijk niet
Ik moeders dus meteen vertelt dat ze wel mocht aaien, maar niet rennen, en dat ging even goed. Maar ja, de verleiding was te groot voor kindje, dus na een paar minuten ging ze uit het niets toch weer rennen, al roepende naar Vera.
Vera dus erachteraan, maar 1 keer roepen van mijn kant en ze draaide zonder twijfel om en kwam weer keihard teruggerend naar mij en ging netjes voor me zitten. Knappe meid
Moeder met kind dus maar afgewimpeld, en de hondjes en ik zijn ergens anders op het veld even rond gaan hangen. Komt er een hele oude hond aangelopen, die in plaas van met de baas mee te gaan het veld af onze kant op komt gehobbeld. Vera ziet hem, en gaat eens even op een afstandje gaan kijken. Hmm, dacht ze, toch misschien maar even kennis maken, dus ze hobbelt erheen, snuffelt 1 keer rustig neus aan neus met een vrolijke kwispel, draait zich om en komt weer Zoeffffffffffffff mijn kant opgesjeesd. Helemaal uit zichzelf zonder roepen zelfs
En vlak voordat we naar huis gingen kwamen we nog iemand tegen, 20 meter verderop ofzo, met een aangelijnde hond, die overduidelijk graag puppy wilde aaien (hond was aan de lijn vanwege weglopen), en Vera begon te lokken
. Vera erheen, knuffelt met die meneer, springt eens wat om die hond heen, en krijgt nog wat knuffels van die meneer.
Meneer wilde doorlopen, en Vera er natuurlijk achteraan. Ik hoor meneer nog zeggen "ja, dat wordt moeilijk nu terugroepen".
En weer, 1 keertje "Veraaaaaaa", en ze draait zich zonder twijfelen om en scheurt direct die 20 meter weer mijn kant op 
Elke keer flink stuk koek erin natuurlijk, maar ik was wel even supertrots op het meisje vandaag
Een paar dagen geleden is het kwartje van 'hierkomen' helemaal gevallen en komt ze als een speer na een "Veraaaaaaaaaa". En het lijkt wel dat nu het kwartje eenmaal helemaal gevallen is het ook niet uitmaakt in wat voor (moeilijke) situatie ik haar roep; 1 keer Veraaaa en daar komt ze!
Net waren we op het grote veld hier, met de bedoeling dat de dames buiten samen tekeer konden gaan ipv voor de zoveelste keer vandaag door de gang te racen samen (even de onderbuurvrouw rust geven
).Er was alleen een mevrouw met een kindje op het veld, en zodra die ons in het vizier kregen kwamen ze onze kant op "hondjes aaien". Nou ja goed, ik heb verder geen kinderen in mijn omgeving dus voor de socialisatie van Vera is contact met kinderen nooit weg.
Ging allemaal leuk en gezellig, kindje aaien, Vera kronkelen van vreugde, totdat kindje bedacht dat het leuk was om met het hondje te gaan rennen.
Dat is ongetwijfeld leuk, maar ik wil niet dat Vera met 10 weken al even leert dat je achter rennende kindjes aan mag rennen. Dat mag namelijk niet
Ik moeders dus meteen vertelt dat ze wel mocht aaien, maar niet rennen, en dat ging even goed. Maar ja, de verleiding was te groot voor kindje, dus na een paar minuten ging ze uit het niets toch weer rennen, al roepende naar Vera.
Vera dus erachteraan, maar 1 keer roepen van mijn kant en ze draaide zonder twijfel om en kwam weer keihard teruggerend naar mij en ging netjes voor me zitten. Knappe meid
Moeder met kind dus maar afgewimpeld, en de hondjes en ik zijn ergens anders op het veld even rond gaan hangen. Komt er een hele oude hond aangelopen, die in plaas van met de baas mee te gaan het veld af onze kant op komt gehobbeld. Vera ziet hem, en gaat eens even op een afstandje gaan kijken. Hmm, dacht ze, toch misschien maar even kennis maken, dus ze hobbelt erheen, snuffelt 1 keer rustig neus aan neus met een vrolijke kwispel, draait zich om en komt weer Zoeffffffffffffff mijn kant opgesjeesd. Helemaal uit zichzelf zonder roepen zelfs
En vlak voordat we naar huis gingen kwamen we nog iemand tegen, 20 meter verderop ofzo, met een aangelijnde hond, die overduidelijk graag puppy wilde aaien (hond was aan de lijn vanwege weglopen), en Vera begon te lokken
. Vera erheen, knuffelt met die meneer, springt eens wat om die hond heen, en krijgt nog wat knuffels van die meneer. Meneer wilde doorlopen, en Vera er natuurlijk achteraan. Ik hoor meneer nog zeggen "ja, dat wordt moeilijk nu terugroepen".
En weer, 1 keertje "Veraaaaaaa", en ze draait zich zonder twijfelen om en scheurt direct die 20 meter weer mijn kant op
Elke keer flink stuk koek erin natuurlijk, maar ik was wel even supertrots op het meisje vandaag
)
