Het HondenForum

Ohhh, vandaag moest ik mijn hondje voor vijf uur alleen laten. Normaal blijft ze maar één uurtje in de paar dagen alleen en soms helemaal nooit. Ze gaat altijd overal mee naartoe en ze wijkt nooit van mijn zij..... Maar nu moest ik heel lang naar school en niemand kon op haar passen. Toen ik wegliep van huis voelde ik me zoooooo schuldig.... en ik kon niet ophouden met eraan denken, op school ook.
Dat is toch niet gezond of wel?

Misschien is het niet gezond. MAar ik heb daar ook last van hoor.

Ik controleer altijd wel dertig keer op de hond wel binnen ligt en of de deur goed dicht zit zodat hij niet kan ontsnappen en dan loop ik naar de bus en dan denk ik onderweg had ik de deur wel goed dicht gedaan?? dan denk ik daar in de bus nog aan maar op school is dat wel over.
Op school heb ik wel vaak dat ik dan denk van oe was ik nu maar thuis om met hem te spelen ofzo of lekker wandelen.
Hij os overigens maar twee keer in de week 6 tot 7 uur alleen thuis en dat doet hij hartstikke goed. Ik heb een keer een camera neer gezet op zijn plek en hij ligt zowat de hele dag te slapen als mijn moeder of ik dan terug kom word hij meteen uitgelaten maar plast hij niet meteen dus de drang is dan ook nog niet hoog. Wat dat betreft hebben wij echt een makkelijke hond. Tegenover die lange tijd alleen zijn staat wel een grote wandelen en in de overige dagen van de week flink veel aandacht.
Op dinsdag mag hij mee naar school woensdag trainen vrijdag trainen en dan soms op zondag nog mee als voorbeeld voor de cursisten

Ik heb er geen last van. Maar mijn hond heb ik ook aangeleerd om wél alleen te kunnen zijn,dus hoef me ook nergens schuldig over te voelen.

ook al ga ik weg, dan zijn ze nog met z'n 4en, dus echt alleen zijn ze nooit.

Na bijna 4 jaar begint mijn schuldgevoel iets af te nemen hihi..hier zitten ze een paar dagen in de week (is maar net hoe het werkrooster is) een paar uur per dag alleen...Als mn man ochtenddienst heeft zijn ze tot 14.15 uur alleen thuis en voorheen nam ik dan altijd een halve dag verlof...dit heb ik vorig jaar teruggedraaid naar 3 uur verlof en zo hebben we dat opgebouwd...Nu heb ik een nieuwe baan en kan ik buiten de schoolvakanties geen verlof nemen...gelukkig heb ik het te druk om mij zorgen te maken..Ik weet dat ze liggen te slapen en soms wordt je nog weggekeken als je thuis komt hahaha

Maar straks heb ik lekker 5 weken zomerverlof...en ohhhh wat zullen ze blij zijn als ik dan eindelijk weer aan het werk ga...kunnen ze weer lekker uitslapen hahahahah

eefje_ates schreef:Ik heb er geen last van. Maar mijn hond heb ik ook aangeleerd om wél alleen te kunnen zijn,dus hoef me ook nergens schuldig over te voelen.

idem

massam schreef:

eefje_ates schreef:Ik heb er geen last van. Maar mijn hond heb ik ook aangeleerd om wél alleen te kunnen zijn,dus hoef me ook nergens schuldig over te voelen.

idem

Hier ook zo, Osa slaapt sowieso veel overdag, en dat zal als wij weg zijn zeker niet anders zijn, bij Ben moeten we er gewoon voor zorgen dat hij daar buiten om dan wel gewoon genoeg beweging en uitdaging krijgt, maar ook hij slaapt denk ik gewoon voornamelijk. Geen schuldgevoel dus.

Boomer kan prima alleen zijn en lijkt af en toe zelfs blij als ik wegga..

Soms, als ik onverwachts extra vrij ben zoals nu met de feestdagen, zit hij me echt weg te kijken na de lange wandeling 's ochtends.. :N:

Nee, als ik naar school ga, gaat meneer de hond gezellig mee.

als hij niet mee kan ergens naar toe en wat langer alleen moet blijven, omdat ik geen oppas kan regelen, dan voel ik me wel heel haastig. Zo van, opschieten dan ben ik vlug weer thuis.

hij kan al best wel goed alleen zijn, ligt dan lekker te slapen in de bench, maar hij is nog maar een pup dus moet ie er wel wat vaker uit voor een plas

Hier ook geen schuldgevoel, ze heeft geleerd om alleen te zijn en als we weer thuis zijn, maken we het hartstikke gezellig.

nee ik weet dat ze alle 3 goed erbij liggen, ze hebben wat lekkers, zijn lekker moe... nee voel me niet schuldig over die 4 uur.

Ik heb Jip één keer zo lang alleen gelaten, omdat we met de kinderen naar zo'n binnenspeeltuin gingen en hij echt niet mee mocht. Ik vond het verschrikkelijk. Ik heb de hele middag aan hem zitten denken.

Ja hier ook schuldgevoelens. Mijn hondjes zijn gezelschapshondjes en dat zegt alles. Normaal gaan ze 'overal' mee naartoe, gaat perfect en dat is gewoon het allerleukst voor dit soort hondjes. Laatst moesten ze echter een middagje thuis blijven, geen ramp, ze waren moe genoeg van lange strandwandeling, ware het niet dat het zeer mooi weer was. En ja, dan zijn ze net als ik het allerliefst buiten. En dan vind ik het dus sneu dat ze binnen moeten zitten terwijl ze normaal lekker mee mogen. Ik houd zeker wel altijd rekening met mijn hondjes.

Mijn honden vinden het ook niet erg om alleen te zitten. Als ik er niet ben slapen ze veel en als ze wakker zijn vermaken ze zichzelf met hun speelgoed. ( navraag gedaan bij de buren, ik wil namelijk niet dat iemand last heeft van mijn honden) Ik zorg er wel altijd voor dat ze nooit meer dat 1x op een dag alleen gelaten worden want dat zou ik me wel errug schuldig voelen.

Neeltje schreef:Hier ook geen schuldgevoel, ze heeft geleerd om alleen te zijn en als we weer thuis zijn, maken we het hartstikke gezellig.

zo heb ik het ook, ik wil alleen niet nog eens 'smiddags alleen weg op werkdagen dat voelt niet goed dus ik herken dat schuldgevoel wel van die momenten

Nou, hier een lotgenoot hoor Ik ben nu (na drie jaar) eindelijk zo ver dat ik Vegas maximaal 5 uur alleen kan laten en ik ben nu zelfs zover dat ik hem ook alleen laat voor mijn eigen plezier (uit eten, op stap, etc.), voorheen deed ik dat alleen in noodgevallen en dan maximaal 2 uur. Ik heb het alleen zijn bij Vegas 'volgens het boekje' opgebouwd tot 2 uur en daarna ben ik zonder extra inbouwen naar 5 uur gegaan. Vegas kan heel goed alleen zijn, hij gaat gewoon lekker slapen. Ik zorg er wel voor dat we minimaal een lange wandeling hebben gemaakt en liever nog dat hij mee geweest is naar de winkels, even trainen of zoiets dergelijks.

Een schuldgevoel heb ik nu niet echt meer maar ik spreek mezelf ook vermanend toe als dat wel op komt zetten. Als je altijd alles samen doet met je hond (doe ik ook want Vegas gaat ook mee naar mijn werk) dan is het echt niet erg als hij af en toe alleen moet blijven, mits hij dat natuurlijk wel goed kan Ik krijg zelfs het idee dat Vegas het weleens lekker vind om even van me af te zijn, dat maak ik mezelf wijs in ieder geval want dat maakt het weer een stukje makkelijker

Nee geen schuldgevoel, we gaan zelden weg en als we gaan kunnen ze ook prima die twee drie uurtjes alleen zijn

Wel heel erg gehad, en dat is met de jaren toen Moos en Saar samen waren minder geworden, tot helemaal weg gegaan.

Toen bleef Saar alleen over en kwam dat schuldgevoel weer terug, nu ze samen is met Vera is dat alweer veel minder. Alleen aangezien Vera nog een jong pupje is zijn ze tot nog toe niet langer dan zo'n 25 minuten 'alleen'.
Ik zorg dat we daarvoor lekker even in het bos hebben gezeten, en als ik dan na 25 min thuis kom ligt Vera lekker te slapen.

Ik ook hoor. Had vandaag precies hetzelfde. Ouders werken en ik tot 12 uur naar school. Nora kan wel alleen thuis blijven maar normaal gesproken laat ik Nilo om 10 uur uit en dat kon nu dus niet. Om 12 uur meteen naar huis gegaan en ze beiden getrakteerd op een lange wandeling

nee heb ik niet max kan goed alleen zijn en vermaakt zich wel als wij er niet zijn

Volgens mij denkt Raya: "hèhè, eindelijk rust"

Ik heb dus geen schuldgevoel als het 5 uurtjes duurt, alleen denk ik zelf: "zou het behang er nog op zitten" hahahaha
De laatste tijd gaat het erg goed (ik klop meteen af )

Leuk vind ik het niet, vooral als ze zo zielig kijkt als ik wegga en dan zie ik haar nog door het raam kijken. Ik denk ook steeds aan haar als ik weg ben en fiets extra snel weer naar huis. Maar goed geld groeit niet aan de bomen Dus we overleven het beiden wel.

Daar heb ik geen last van, Bowie kan prima alleen blijven

Hier kan boris goed alleen zitten, maar langer dan 4 uur achter elkaar wordt nooit gedaan. Dan komt iemand hem uitlaten en naar gelang van het weer gaat hij dan naar diegene thuis toe (tegenwoordig niet meer, hij vind het daar super, maar als wij niet thuis zijn dan wil hij thuis zijn en ontsnapt daar en gaat thuis bij de deur zitten of bij de schuur waar hij ook graag in ligt als wij er niet zijn.

De sinten zijn heel vaak uren alleen thuis (3 dagen per week) maar daar heb ik echt geen enkel schuldgevoel bij. Die slapen en lopen lekker rond. Hebben water en voer en kunnen hun behoefte doen. Kunnen zonnen en in de schaduw liggen, kunnen buiten/binnen (hok) liggen dus hebben gewoon alles wat een hond nodig heeft.
Het scheelt bij mij enorm. In de zomer als boris lekker in de garage en buiten kan blijven en dan even tussendoor uitgelaten kan worden dan heb ik geen problemen hem alleen te laten. ROnd de 25 á 30 graden vind hij dat wel super! en bij slecht weer ligt hij ook liever rustig in zijn mand. Dat is het enigste voordeel van een oudere hond. Ze geven er minder om als de baas eens geen tijd heeft (de meesten dan).

Nebla en Rascha kunnen heel goed alleen zijn, liggen ook lekker te slapen,het komt 1x in de 3 weken ongeveer voor dat ze 7 uur alleen zijn, ik vind het afschuwelijk en voel me inderdaad schuldig, ik heb er meer last van dan de honden
In de 7 uur komt vaak een lieve hondenoppas en die laat ze dan ook nog een uur uit, wanneer zij kan, voel ik me niet schuldig

Hier zitten ze met zijn 2en als we weg gaan, maar toch voel ik me schuldig als ik langer dan 5 uur weg ben (komt heel af en toe voor). Ik ben sowieso altijd weer blij als ik thuis ben bij ze, ook al weet ik dat ze niet alleen zijn en goed uitgelaten waren voordat ik ging

Op vakantie gaan is trouwens helemaal een ramp
Wij gaan dit jaar voor het eerst een week op vakantie zonder de honden. Ze gaan dan naar mijn vader toe. Ze komen vanaf pup af aan al bij mijn vader en ze zijn ook erg gek op hem (en hij ook op hun, ze worden erg verwend bij hem ) maar toch ga ik het moeilijk vinden om ze een week achter te laten

Bianca_Storm schreef:

Neeltje schreef:Hier ook geen schuldgevoel, ze heeft geleerd om alleen te zijn en als we weer thuis zijn, maken we het hartstikke gezellig.

zo heb ik het ook, ik wil alleen niet nog eens 'smiddags alleen weg op werkdagen dat voelt niet goed dus ik herken dat schuldgevoel wel van die momenten

Als ik werk, ga ik ook niet meer weg zonder Tirsa en in het weekend ben ik zeker 1 dag de hele dag thuis (meestal zondag) en op zaterdag ga ik niet meer dan 1 keer weg, maar dat zijn dan dingen die echt moeten. Meestal is het dan maar 'n uurtje of zo. Ongeveer 1 keer in de maand wat langer. Wil ik in het weekend ook langer weg, neem ik de maandag of vrijdag vrij.

Doglover schreef:Volgens mij denkt Raya: "hèhè, eindelijk rust"

Ik heb dus geen schuldgevoel als het 5 uurtjes duurt, alleen denk ik zelf: "zou het behang er nog op zitten" hahahaha
De laatste tijd gaat het erg goed (ik klop meteen af )

Tirsa heeft dat zeker als ik vakantie heb, dan ga ik echt af en toe 'n 'werkdag' weg zodat ze lekker kan bijslapen.

Goed, ik ben dus niet de enige
Zou wel echt super graag van dat schuldgevoel afwillen, want af en toe vind ik het zelf ook een beetje ongezond. Ik heb zelfs een schuldgevoel als ik één dagje een keer niet naar het bos/strand/duinen ga. Ik ga meestal iedere dag. Maar bijv. vandaag heb ik echt geen zin. Voor Lara maakt het niet zoveel uit, want ze heeft beweging zat. Maar toch....