Het HondenForum

ik heb hier namelijk een discussie over op een Amerikaans Boston Forum.
Fokker beweerd dat de Amerikanen meer oog voor kwaliteit hebben , omdat het een Amerikaans ras is.
Ook beweerd zij dat er maar weinig diversiteit buiten Europa is en dat er meer kwantiteit dan kwaliteit is.
Volgens haar komt dat omdat de meeste Amerikaanse fokker alleen maar " rommel " naar het buitenland exporteren.

Ik ben het er uiteraard niet mee eens. Het klopt dat wij een kleine genenpool hebben , maar ik zie soms advertenties van zogenaamde AKC -kampioentjes die hier nooit of te nimmer èèn punt zouden behalen.
Om over de gecoupeerde oortjes maar niet te spreken. :N: Hier word juist op mooie , kleine rechtopstaande oortjes gefokt , terwijl ze daar te grote of slappe oren couperen.



Wat ik mij nou afvraag is. Vinden jullie dat de honden van " jullie ras " in het land van herkomst ook mooier en/of gezonder is en dat de fokkers hier maar wat " aanrommelen "?

Tja

ik vind in NL rommelen mensen zat maar in amerika ook!!
En in NL lopen ook weer goede fokkers rond maar in amerika ook
het is zo amerika is gewoon groter met meer mensen/fokkers.. dus ook meer keuze.

1 van de redenen dat ik naar het buitenland ben gegaan om een reu te zoeken is omdat de goede reuen hier te vaak gebruikt worden

Ik ben ooit eens naar de Crufts geweest en wat me het meest bij is gebleven is dat de engelse honden (land van herkomst van "mijn" ras) erg tegenvielen. Persoonlijk heb ik dus op voorhand niet het idee dat het in het land van herkomst allemaal maar holadijee is.
Gezonder kun je ze zowieso niet noemen, want er wordt daar maar heel weinig gecontroleerd en tja, dan kun je natuurlijk zeggen dat je honden gezonder zijn, maar ik vind het meer vallen onder je kop in het zand steken.

ik denk wel dat nederland klein is, en daarom het gebruik van de fok honden beperkt.
en rassen zoals de AM.bulldog zijn hier niet eens erkent.
maar ik denk ook dat fokkers ook wel reuen uit buitenland gebruiken,omdat het hier beperkt is voor sommige rassen.
maar zoals overal geldt: je hebt goede fokkers en slechte!

In het land van herkomst van "ons" ras zitten maar 2 fokkers. Ik kan niet zeggen dat zij fantastische honden hebben. Tuurlijk hebben ze enkele mooie excemplaren, maar niet het neusje van de zalm!

Ik vind de fokkerij van de dalmaten juist erg grenzeloos. Er wordt zonder pardon naar het buitenland gereden voor een interessante reu.

Ik merk wel dat keurmeersters uit het land van herkomst wel het beste op de rasstandaard keuren en minder op mode.

Amerikaanse honden en Europese honden is sowieso vaak een wereld van verschil. Als je naar de golden kijkt dan ziet een Amerikaanse golden er dus zo uit:



Hier zou je met die hond niks kunnen en willen ze dit:



Als je kijkt naar waar ze op letten zie je aan mijn twee voorbeelden meteen hoe het zit. De Amerikaanse hond heeft een heel bijzondere kleur, een hele dikke vacht, heel veel bone maar bv vreselijke polsen en overdreven hoekingen. De Europese, in dit geval Nederlandse hond is veel gematigder maar ook veel beter gebouwd. In alles functioneler, zeker kwa vacht bv.

Bij ons enige rashondje is er geen verschil zover ik weet. Laekense herders zijn zeldzaam en veel honden in de VS zijn regelrechte afstammelingen van honden van Nederland en Belgie. Zover ik begrepen heb is NL het beste bezig met de Laekense maar begint hij in Belgie ook weer voet aan de grond te krijgen. Er zijn er gewoon niet heel veel dus de honden wereldwijd zijn redelijk verwant.

In Nederland wordt in mijn ogen zorgvuldiger omgegaan met de fokkerij van Laekense Herders dan in het land van herkomst België.
Er worden ook meer Laekense gefokt momenteel dan in België.

Ik heb een keer het genoegen gehad om de Cardigan op de Crufts te zien. Is al wel weer 19 jaar geleden. De totale kwaliteit viel me een beetje tegen. In aanmerking genomen dat honden zich voor de Crufts moeten kwalificeren, had ik toch minstens allemaal honden verwacht, die in Nederland een uitmuntend zouden kunnen behalen. Van een aantal honden was ik daar absoluut niet zeker van : te weinig bone (echte "spillebeentjes") en slecht gangwerk. De honden die ik mooi vond, werden wel geplaatst, en waren ook verwant aan elkaar. Deze bloedlijn kwam later ook naar Nederland en heeft veel mooie honden gegeven.

Tja, toen ik nog op de wachtlijst stond voor mijn Toller pup kreeg ik ontzettend veel positieve reacties van Canadeze vrienden wanneer ik hun de aanstaande ouders liet zien. Ze waren erg onder de indruk van ze en ze zien er ook heel anders uit dan Canadeze Tollers. Maar ik vind dat het behoorlijk verschilt per ras. De Australian Shepherd bijvoorbeeld vind ik in Amerika meestal mooier.

O ja, mijn verhaal over die golden, ik weet uiteraard dat die uit Engeland komen maar ik reageerde vooral op de VS :N:

er zitten toch wel goeie mechels in nederland en frankrijk

MonaToetje schreef:ik heb hier namelijk een discussie over op een Amerikaans Boston Forum.
Fokker beweerd dat de Amerikanen meer oog voor kwaliteit hebben , omdat het een Amerikaans ras is.
Ook beweerd zij dat er maar weinig diversiteit buiten Europa is en dat er meer kwantiteit dan kwaliteit is.
Volgens haar komt dat omdat de meeste Amerikaanse fokker alleen maar " rommel " naar het buitenland exporteren.

Ik weet er niet zoveel van, maar ik kan me wel voorstellen dat je de beste honden zelf houdt. Als ik zelf bijvoorbeeld Stabij's zou fokken, dan zou ik een veelbelovende pup liever zelf houden of in Nederland plaatsen dan dat ik hem/haar naar Amerika zou verkopen. Maar ik denk ook dat het ideaalbeeld per land kan verschillen, net als de Goldens van Marc.

Amerika en Engeland zijn geen lid van de FCI en hebben andere rasstandaarden, vandaar de grote verschillen denk ik.

Voor mijn eigen ras:
Duitsland is veel groter dan Nederland en heeft dus ook meer fokkers en meer keuze. Maar ik vind sommige duitse duitse herders niet mooi en andere weer wel, net zoals bij de nederlandse fokprodukten.

Ik moet eerlijk zeggen dat als ik nog in Nederland zou wonen ik mn volgende dh wel bij een duitse fokker zou halen. Er is er een die ik zulke geweldige honden vind hebben, mooi en super in het werk dat ik er daar graag een van zou willen.
Maar dat had net zo goed een Nederlandse fokker kunnen zijn, want ook die hebben vaak prima honden, het is toeval dat dit een duitser is.

Het kooikerhondje is een Nederlands ras. Er lopen in Nederland mooie kooikerhondjes rond, maar het gros vind ik bagger. In veel andere landen is selectief honden uit Nederland gehaald en daarmee verder gegaan. Daar zijn dus ook zeker hele mooie kooikerhondjes te vinden, vooral in Scandinavie. Het is ondertussen zo´n 20 jaar geleden dat er kooikerhondjes naar Groot Brittanie, Denemarken en Finland gingen. Bij de andere landen zijn ze over het algemeen nog maar tussen de 5 en 10 jaar bezig. Dan doel ik onder andere op Duitsland, Belgie, Noorwegen, Zweden, Zwitserland, Liechtenstein, Oostenrijk, Japan, Zuid Afrika en Amerika.

MARC_S schreef:Amerikaanse honden en Europese honden is sowieso vaak een wereld van verschil. Als je naar de golden kijkt dan ziet een Amerikaanse golden er dus zo uit:



Hier zou je met die hond niks kunnen en willen ze dit:



Als je kijkt naar waar ze op letten zie je aan mijn twee voorbeelden meteen hoe het zit. De Amerikaanse hond heeft een heel bijzondere kleur, een hele dikke vacht, heel veel bone maar bv vreselijke polsen en overdreven hoekingen. De Europese, in dit geval Nederlandse hond is veel gematigder maar ook veel beter gebouwd. In alles functioneler, zeker kwa vacht bv.

Bij ons enige rashondje is er geen verschil zover ik weet. Laekense herders zijn zeldzaam en veel honden in de VS zijn regelrechte afstammelingen van honden van Nederland en Belgie. Zover ik begrepen heb is NL het beste bezig met de Laekense maar begint hij in Belgie ook weer voet aan de grond te krijgen. Er zijn er gewoon niet heel veel dus de honden wereldwijd zijn redelijk verwant.

Ik vind die amerikaan helemaal niet overdreven gehoekt, zowel voor als achter niet. De achterhand lijkt wel van een chow zo steil.

Ik vind dat er weinig verschil is tussen de Engelse en de Europese standaard bij de schotse herdershond langhaar. Maar dat komt ook omdat er regelmatig honden uit Engeland worden geïmporteerd.
Er is wel heel veel verschil tussen de Engelse en Amerikaanse lijn, qua uiterlijk en qua karakter. In Nederland wordt eigenlijk alleen de Engelse (originele) lijn geaccepteerd en er is geen aparte klasse voor. Als je dus met een Amerikaan in de ring komt, word je in het beste geval door de keurmeester straal genegeerd en in het slechtste geval slecht beoordeeld.
En naar ik heb begrepen geldt dat ook voor de korthaar collie.
Afgelopen weekend was ik op de Pinkstershow in Arnhem en daar stond iemand met een paar prachtige kortharen, waarvan één Amerikaans. 't Dier heeft al 2 kampioenstitels in Duitsland en Luxemburg op de naam staan en op deze show kreeg hij met moeite een pijn een zg .

maart schreef:er zitten toch wel goeie mechels in nederland en frankrijk

ik denk niet dat NL erg veel onderdoet voor Belgie voor wat betreft de mechels

malinois schreef:

maart schreef:er zitten toch wel goeie mechels in nederland en frankrijk

ik denk niet dat NL erg veel onderdoet voor Belgie voor wat betreft de mechels

Tuurlijk niet.

renee-uk schreef: Maar dat had net zo goed een Nederlandse fokker kunnen zijn, want ook die hebben vaak prima honden, het is toeval dat dit een duitser is.

Ik ben wel benieuwd welke duitse fokker het is
Er is maar 1 fokker waar ik mijn hond vandaan zou halen, en dat is Sandra

Hoe het met de Berner precies zit in Zwiterland, weet ik niet

De Hovawarts in Duitsland zijn niet per definitie beter maar daar fokken ze, vind ik, wel een ander type qua karakter en uiterlijk dan in NL. In Duitsland is de populatie ook vele malen groter. Mijn voorkeur gaat uit naar de Wartjes uit Duitsland (of Belgie ).