Het HondenForum

Wat is jouw engste ervaring met een hond??

Vroeger, toen ik een jaar of 12 was, ben ik een keer aangevallen door 2 Herders.

Toen liep ik naar het weiland toe, om de pony die daar stond te knuffelen.
Ineens renden er 2 Mechelaars op mij af .
De een liep rondjes om me heen, en de ander sprong boven op mijn rug.
Ik stond met de rug naar ze toe.
Die ene hond heeft mijn hele jas kapot gebeten ( het was winter, dus ik had een dikke jas aan).
Ik had verder niks, alleen een paar schrammetjes.
Ik kon weg komen en ik liep voorzichtig weg, de honden niet aankijkend.
Ze lieten me gaan en de honden renden weg.
Die honden waren w.s. ontsnapt, want ze hoorden verderop thuis, op een industrie terrein, als waakhonden, bleek later.

Hierdoor ben ik niet bang geworden voor honden / Herders, in tegendeel, ik vind ze zelfs veel leuker.

Je kunt niet alle Herders over 1 kam scheren.
Iedere Herder is weer anders.

Nu komen wel weer de herders aan bod, maar dat is gewoon toeval geweest, dit is mijn engste ervarng met honden geweest.

ik ben als kind van een jaar samen met mijn zusje achterna gezeten door twee dobermans. (die waarschijnlijk alleen maar wilden spelen, maar wist ik veel) door het bos heen. dat was erg eng.

Marjolein mag niet inhoudelijk op dit bericht reageren vind ik.

dat ik in mijn kont gebeten ben door een herder mijn eigen schuld...

de buurman van oma (platteland, enorme tuinen) had een perenboom in de tuin staan. als die mensen niet thuis waren liepen de 2 herders los in de tuin..

1 was lief, 1 was een echte waakhond.

de kunst was dus om als die lieve voor was en de enge achter (tuin was ongeveer 1.5 hectare) over het hek te klimmen en een peer te pakken en dan weer snel terug..

en toen vergiste ik me en was het niet de lieve die daar stond

geen trauma van trouwens. wel van de straf die ik daarna kreeg van oma omdat ik jatte en de honden lastig viel :N:

Dat is pas geleden gebeurt verder nooit wat mee gemaakt.
Ik reed op mijn scooter langs een hond maar die hond vertrouwde ik sal niet dus ik reed er al met een flinke bocht omheen en ik was er voorbij dus ik rijd op mijn gemak wat sneller omdat ik rustig langs de hond reed komt dat beest me ineens achterna en bijt me zo volop in me been bijna van die scooter af/ Gevolg een broek die uit was gebscheurt tot me bille en dan een flinke scheurwond in me been!! Niet grappig en het meest domme is die hond had al meerdere mensen gebeten zelf een politie en nog doen ze er niks aan!!

euhmm de eerste enge ervaring was toen ik net kon lopen en we een pup hadden
ik liep in m'n blote kont door de tuin, pukkie rende achter mij aan, al happend in m'n billen hahaha
voor dat moment eng natuurlijk

dan nog "de" valse herder mij mij in de buurt, z'n baasje kon hem niet meer houden, en hij rende achter casper aan, cas was gelukkig steeds snel genoeg om weg te komen

dan hebben we nog spike, een jack hussel van een kennis, die heeft mij meerdere keren gebeten, gromt naar me als ik op de bank wil zitten.
allemaal de schuld van de baasjes, die vinden het nogal grappig als hij z'n lippen op trekt.

en nog een hussel van het kamp
ik fietste naar m'n werk, hussel liep zoals gewoonlijk los, rende achter me aan en probeerde steeds in m'n benen te bijten.

Mijn engste ervaring was wel bij een duitse herder van een vriendin van me. Die hond ging achter zijn staart aan en (ik kende hem heel goed al vanaf pup) ik zei dat hij ermee op moest houden (klaar dus) en gaan liggen. Dat deed hij netjes. Toevallig had ik beloning op zak dus wilde hem wat geven. Hij pakt het niet aan, maar staat op en valt me aan. Ik draai me om en toen hing hij in mijn arm/schouder. Heb me laten vallen en ben weggerold (hij zat aan de lijn gelukkig) en toen heeft hij me ook nog in mijn rug vast gehad. :N:
Dit was niet zo'n leuke gebeurtenis maar gelukkig ben ik er helemaal bovenop gekomen. De hond heb ik daarna niet meer aangekeken en ben er ook niet meer bij in de buurt geweest hoewel hij het nog vaak probeerde om mij te verleiden tot een spel met een bal.

Nog een enge ervaring was met een mechelaar die in het asiel zat. Ze was wat bang van vreemden en ze moest mee naar de dierenarts voor onderzoek. Ik liet haar (kende haar niet) uit haar kennel de weide op en ze kwam met snelle hap bewegingen achter me aan. Ik schrok er heel erg van en ging er ook vandoor (stom!) toen ik later weer rustig aan kwam was er niets aan de hand en was het een enorm leuk hondje met een super karakter maar ze moest het wel even vertrouwen. En ja, jonge hond waarbij je gaat rennen geeft al snel hap bewegingen. Ze raakte me niet aan.

1. Ik reed met de auto een boerenerf op, stapte uit en op hetzelfde moment komt er een mechelaar uit de schuur gestormd die er niet uitzag alsof hij ging stoppen. Ik kon nét op tijd weer instappen terwijl de hond regelrecht met z'n kop tegen het portierraam aanknalde. Het schuim stond hem op de bek.

2. Ik moest beroepshalve bij iemand aan de deur zijn en stapte daartoe over een hekje van 30 cm hoog en loop een grindpad op. Op dat moment komt er een rottweiler de hoek omzeilen met veel lawaai. Toen ik weer op straat stond en de hond vriendelijk bleek schaamde ik mij wel een beetje door de zwarte grindloze plekken in de oprit waar ik mij zo hard had afgezet dat ik bij elke voetstap alle grind had weggedrukt

3. De urenlange gijzeling door een rottweiler in het huis van mijn oom en tante die niet thuis waren.

Ik moet iets doen aan mijn besef aangaande waakhonden merk ik ineens

whahaha rottweilers ja. zo heb ik een keer een paar uur in het huis van mijn (toen nog niet) ex vastgezeten..

lieve bert liet me binnen, haalde zijn balletje voor me en toen mas wou gaan vond bert dat geen goed idee

massam schreef: en toen vergiste ik me en was het niet de lieve die daar stond

geen trauma van trouwens. wel van de straf die ik daarna kreeg van oma omdat ik jatte en de honden lastig viel :N:

Een kennis van mij, is vroeger eens ingesloten door mijn vorige hond ( Shar-pei).
We waren aan het klussen in huis en ik was er nog niet.
Hij was er als eerste en hij had ook sleutels.
Hij was dus naar binnen gegaan.

Ineens ging mijn telefoon af en ik hoorde hem zeggen:
Ik kom er niet weg, wat moet ik doen??

Bleek dat hij met een stoel tussen hem en de hond stond, hij mocht geen stap vezetten van de hond.
Ik kon zo snel niet huis komen en toen kwam ik op een wel heel helder idee
Ik zei: Zet je telefoon op de luidspreker en leg hem neer.
Toen heb ik tegen hem gezegd: Ga naar je plaats en hij herkende mijn stem, want wat deed hij??Hij ging naar zijn plaats en bleef daar liggen.
Zo kon de kennis ( wel met de stoel in zijn hand) weer naar buiten.
Later toen ik thuis was, was de kennis er ook weer en toen was er niks aan de hand.

Jaap* schreef:Toen ik weer op straat stond en de hond vriendelijk bleek schaamde ik mij wel een beetje door de zwarte grindloze plekken in de oprit waar ik mij zo hard had afgezet dat ik bij elke voetstap alle grind had weggedrukt

Ik had vroeger een krantenwijkje en ik kan me nog heel goed herinneren dat ik een keer achterna ben gezeten door een Rotweiler.
Gelukig was pap die ochtend meegegaan. Hij heeft die Rotweiler weggejaagd.

In al mijn jaren bij het asiel twee keer gebetend oor een hond. Eerste keer een HH die een beetje hyper werd van het feit dat hij al twee maanden zat opgesloten. Op zich beet hij niet door maar hij wilde wel niet dat ik het veld af ging, zomer en dunne kleren aan leverden twee gaten op.

En een kruisinkje dat wel degelijk écht ging flippen. Ik was even bij hem gehurkt (nog nooit problemen met hem gehad) en hij kwam er gezellig bij zitten, tot ik ineens zijn lipje zag trillen. Nog net opgestaan en toen hing hij in mijn buik (4 gaatjes, viel op zich mee, dikke trui er tussen deze keer). Daarna heeft hij zich nog een minuutje ofzo staan uitleven op mijn schoenzool die ik voor dit doel maar had aangeboden voor ik kans zag de speelwei af te komen. Hondje is tot een kwartier erna blijven grommen en grauwen naar alles wat in de buurt was. Hondje is niet al te veel later ook ingeslapen wegens gestoord gedrag.

En verder was het bijzonder eng toen Moya drie weken hier was en door de voordeur ontsnapte en de pas erin zette. Het duurde maar eventjes al met al, ik hard hollend er achteraan etc. (ze stond zelf op een gegeven moment stil trouwens, dat er niet mensen zijn die denken dat ik hardlopend een herderxgalgo (vermoedelijk) kan bijhouden ), maar toch wel even staan trillen op de beentjes nog achteraf.

Bij mij was dat de eerste keer dat ik bij mijn schoonouders thuis kwam. Ik wist dat ze een bouvier hadden maar ja, ik ben gek op honden dus dat leek me leuk.
De goede mensen wonen echter in een drive-in woning en je moest eerst een trap op om in de woonkamer te komen. Bovenaan die trap stond Tosca, luid te blaffen. Ik kon de ogen niet zien vanwege de pony, de staart was er af gecoupeerd en ik kon de hond dus volstrekt niet 'lezen' terwijl mijn arme nekje als eerste bovenkwam.
Uiteraard had de hond geen enkele kwaad in de zin, maar ik ben toen toch wel heel voorzichtig geweest. Eenmaal boven bleek Tosca heel lief en kwam het allemaal helemaal goed maar ik vond het even best eng.

Andere ervaring is minder: de Mechelaar-reu Joep die bij ons in de buurt woonde en die het altijd op mijn Joep had voorzien. Zodra hij wist dat mijn Joep in de buurt was, was het in een streep er vandoor en dan maar aanvallen op mijn Joep. Gelukkig was er met de baas goed te praten en gebeurde het zelden, maar fijn was het niet.

toen ik een jaar of 10 was liep ik met mijn vader mee naar de overbuurman.
Die hadden een doberman voor de waak.
Maar die hond was knettergek op mn vader, maar voor de rest was ie een echte waakhond.
Nou ze zien mn vader aankomen en laten die hond los
en toen kwam ik om de hoek
en die hond ziet mij en stormt op me af
springt in mn nek en zet zn bek om mn nek
ik viel om en had heel mn broek vol gepist

Ik werkte pas in een kennel/hondenpension.
Er werd een knaap van een Duitse herder gebracht, met baas eerst in de tuin. ging prima en was heel goed te benaderen, liet zich aaien ed. Daarna mocht de hond even de speelwei in. De baas zag dat de hond het mooi vond, draaide zich om, stapte in zijn auto en reed weg langs het uitlaatveld. De hond hoorde dat en was het er niet mee eens. Vanaf dat moment was hij moeilijk.
Ik moest hem wel aan de riem uitlaten. Dat ging ook redelijk, tot er een hulp met de brommer langs kwam racen, benen wijd en roepend. De hond nam een sprong en ik lag languit. De knaap op de brommer was allang weg, maar ik had die boze hond aan de lijn die over mij heen ging staan, grommend en ontblote tanden boven mijn gezicht. Ik was toen heel bang, maar heb alle woorden geroepen die ik niet van mijn ouders geleerd had, oftewel, ik heb hem stijfgevloekt. De dreiging verdween en ik kon opstaan. Pff, ondanks dat bleef ik van Duitse herders houden en heb nooit meer zo'n akelige ervaring met honden gehad.

Ik heb nooit echt vervelende ervaringen gehad, ben ook nooit gebeten omdat ik me niet zo bemoei met andere honden die ik niet ken :N:
Wel een keer, waar ik altijd langs fiets als ik naar school moet, wonen een oudere man & vrouw. Die hebben altijd herders, en toen ik een klein meisje was fietste ik daar met mijn vader. We stopte daar omdat mn vader met die man aan het praten was (weetikveel waarover), en die had een mechelaar bij geloof ik. Die zei nog, niet die hond aankijken geloof ik. Maarja ik deed dat wel (ja wat verwacht je dan van een kind van 6!), en ineens viel dat beestje mij aan... Verder geen trauma aan, ik herinner het me vaag. Overigens vind ik mechelaars en andere herders heel leuk, mijn opa & oma hebben er één (mechelaar) en die is onwijs lief en lomp

Mijn oom had vroeger een Groenendaeler en die was niet echt te vertrouwen, zelfs niet tegen mijn oom.
Maar hij zorgde er wel voor.
Op een gegeven moment liep het uit de hand ( wij waren in de huiskamer) en heeft hij mij 2 X gebeten ( ik was er op vistite), mijn oom heeft hij diverse keren gebeten, hij heeft mijn tante gebeten en een kennis van mij geloof ik ook.
Later bleek dat iemand hem zo op heeft gejut, dat hij door het dolle was en toen is hij gaan bijten.
Ze hebben het nog wel even aangezien, maar uiteindelijk hebben ze hem laten inslapen.

Heb wel wat enge momentjes meegemaakt, mijn vorige teef schrok zo van de mega grote mechelaar die we tegen kwamen dat ze er vandoor vloog en via drukke wegen ergens voor de deur ging zitten, deze mensen hebben Amivedi gebeld en zo konden wij haar uren later ophalen..
Maar de aanval van een Bouvier vond ik echt eng, die hond vloog mij aan in de rug en hing in mijn nek, gelukkig had een een hele dikke leren jas aan met een grote kraag... doodeng dat zwarte monster :N:

Ik bemoei me ook niet zo vaak met andermans honden, en aangezien onze familie vrij klein is, en er vrij weinig honden zijn, heb ik eigenlijk nog nooit echt iets naars meegemaakt. Mijn broer anderzijds wel, die is een keer gebeten door een border collie die niet gedient was van kleine kinderhandjes, en hij is een keer tegengehouden en achternagezeten door een rottweiler die toen bijna het dubbele was van zijn gewicht. Die rottweiler was overigens ontzettend lief naar mij, jongens en mannen zag hij het liefste niet in zijn huis.

Dus eigenlijk niks ernstigs gebeurd bij mij.
* zal het even afkloppen *


gr Aimée

Je hoeft je er niet altijd mee te bemoeien, als er iets gebeurt.
Het kan ook zo maar gebeuren.

Brrr, wat een nare ervaringen hier. Ik weet niet of ik nog zo dol op honden zou zijn, als het mij zou zijn overkomen.
Ik heb gelukkig nooit iets meegemaakt, niet als kind en niet als volwassene. Ja wel eens dat je hondagressieve honden ziet maar dan ben ik alleen bang voor mijn honden. Niet voor mijn eigen hachie .
Kennelijk kom ik alleen mensvriendelijke, niet-wakende schatjes tegen .

doggy schreef:Je hoeft je er niet altijd mee te bemoeien, als er iets gebeurt.
Het kan ook zo maar gebeuren.

Ja maar die kans is dan wel aanzienlijk klein voor mij Aangezien we hier allemaal in rijtjeshuizen wonen, dus over hekken-springende dobermanns zullen we hier niet vinden, plus dat ik bijna nooit in losloopgebieden kom, en eigenlijk al helemaal niet alleen, dan is de kans ook alweer kleiner.

gr Aimée

Aimee schreef:

doggy schreef:Je hoeft je er niet altijd mee te bemoeien, als er iets gebeurt.
Het kan ook zo maar gebeuren.

Ja maar die kans is dan wel aanzienlijk klein voor mij Aangezien we hier allemaal in rijtjeshuizen wonen, dus over hekken-springende dobermanns zullen we hier niet vinden, plus dat ik bijna nooit in losloopgebieden kom, en eigenlijk al helemaal niet alleen, dan is de kans ook alweer kleiner.

gr Aimée

Aha, oke.

Toch wel opvallend dat nu ook weer 9 van de 10 over hedders begint.

Het viel me gewoon op, dat is alles.

Oja, ik zat wel eens achterop de brommer van mijn vriend... Het was donker, en we reden op het fietspad langs een boerderij. Schrokken ons kapot toen er een hond ineens op ons afkwam, blaffend en zijn tanden liet zien. Geen idee wat het was, of een herder of een border collie... kon het niet zo goed zien in het donker. Maar we schrokken ons kapot

wendy71 schreef:Toch wel opvallend dat nu ook weer 9 van de 10 over hedders begint.

Het viel me gewoon op, dat is alles.

Daarom zei ik ook in het begin van mijn topic, dat het gewoon toeval was.
Het viel mij ook op, dat er veel Herder- ervaringen bij betrokken zijn.
Maar, dat is absoluut niet verevelend bedoelt, hoor, tegen de Herders.

niet echt enge ervaringen, wel honden waar ik een kijkje op heb.
de hond bij een vriendje van mijn zoon (ik had mijn zoon al gewaarschuwd die hond met rust te laten)
dat beest trok zijn lip al op als je langs hem liep of hem aan keek
ze hebben hem later in laten slapen omdat hij iemand flink had gebeten :N:
was een grote kruizing van een bobtail X?

zelf nooit iets meegemaakt verder