Het HondenForum

Na lange gesprekken veel geruzie en gedoe hebben mijn vriend en ik besloten een tijdje apart te wonen.(verder geen details)
Wel doen we samen de training en ben ik gewoon in het weekend in ons eigen huisje.
Ook laat ik elke dag de hond uit tussen de middag.

Maar toch vraag ik mij wel af of dit grote nadelen gaat hebben.
Zelf ben ik bang dat hij mij niet meer als bazin zal aanzien..


Groetjes Gerda

Ik denk dat dit erg aan het karakter van je hond ligt.

Tijdens mijn studie was ik vaak bij m'n vriend thuis en de hond zat dan gewoon bij m'n moeder. Als ik daar weer was, accepteerde ze me direct weer als baas. Nooit problemen mee gehad eigenlijk.

Sterkte met deze situatie trouwens!

Sterkte met de situatie.

ik denk dat het anders kan zijn als de hond dan in huis niet meer wordt opgevoed door jou maar door b.v je vriend. doordat je hem iedere dag uitlaat hou je natuurlijk wel contact dus misschien valt het dan wel mee.
ik denk dat de toekomst uit moet maken hoe dat gaat. b.v of de situatie zo blijft en je blijft hem uitlaten of dat er grotere veranderingen gaan komen.
het lijkt een beetje op een kind en gescheiden ouders. ook dat kan heel goed werken.
veel sterkte met de situatie! en de band die je nu met je hond hebt die verandert denk ik niet zo snel.

Wietse&Gerda schreef:
Maar toch vraag ik mij wel af of dit grote nadelen gaat hebben.
Zelf ben ik bang dat hij mij niet meer als bazin zal aanzien..


Groetjes Gerda

Je was er in de puppentijd, dat vergeten honden niet gauw. Hij zal meestal zich richten op degene die het meest met hem doet. Als jij met hem wandelt en traint, dan ben je heel belangrijk voor hem. Als jullie echt definitief uit elkaar gaan zal het anders zijn, meestal blijft dat contact niet zo op den duur. Als jullie wel weer samen gaan wonen dan blijft je hond je echt wel kennen en als bazinnetje zien.

Sterkte mnet de situatie in ieder geval. Ik hoop dan maar dat het nog goed gaat komen tussen jullie.

Anne

Ik denk dat je daar niet zo heel bang voor hoeft tezijn. mijn honnd heeft na zijn echte puppetijd 2 jaar lang dagelikjks bij mijn ouders gebivakkeerd en ik kwam hem s'vonds weer ophalen maar hij wist prima wie zijn baasje was...ikke
Je gaat hem elke dag uitlaten en gaat trainen en wie weet kan je in het weekend ook nog lekkere wandelingen inplannen ... dat vergeet je hond niet hoor.
Sterkte in ieder geval met de gehele situatie...

Sterkte met de situatie.

Beetle was mijn hond toen ik nog thuis woonde. Op het moment dat ik uit huis ging, kwam ze in de weekeinden bij me. Vaak als ze ligt te slapen heeft ze geen zin om mee te gaan. Zowel bij mijn ouders met mij, als omgekeerd. De tut bepaalt het zelf wel. Ik heb het idee dat ze er helemaal geen problemen mee heeft om meerdere baasjes te hebben. Een beetje afwisseling in een hondenleven kan volgens mij juist wel leuk zijn!

Volgens mij kan het wel handig zijn als iedereen in grote lijnen op dezelfde manier over de opvoeding denkt en bijzonderheden (bijv. bij ziekte, aanval door hond, etcetera) aangeeft.

jacq1970 schreef:Ik denk dat je daar niet zo heel bang voor hoeft tezijn. mijn honnd heeft na zijn echte puppetijd 2 jaar lang dagelikjks bij mijn ouders gebivakkeerd en ik kwam hem s'vonds weer ophalen maar hij wist prima wie zijn baasje was...ikke
Je gaat hem elke dag uitlaten en gaat trainen en wie weet kan je in het weekend ook nog lekkere wandelingen inplannen ... dat vergeet je hond niet hoor.
Sterkte in ieder geval met de gehele situatie...

we hebben sowieso ingeplanned dat we elke zondag naar het bos gaan of strand (als het weer het toelaat) en anders worden het gewoon de normale rondes..


@Martijn: het gaat mij niet om het luisteren (dat doet ie al redelijk goed trouwens) het gaat ons meer om het vertrouwen dat hij niet denkt dat ik hem in de steek laat en dat als ik daar weer ga wonen dat ie mij nog accepteerd als zijn meerdere.

Sja, een maand nadat Jamey bij mij kwam als pupje van 10 weken, kreeg ik ineens de kans om uit huis te gaan, maar dan wel op een plek waar geen huisdieren mochten... Heb het daar ruim een jaar uitgehouden, waarbij ik Jamey alleen maar in de weekeinden zag, heel soms ook nog even doordeweeks... En ze is in die tijd echt gewoon mijn hond gebleven, altijd echt op mij gericht gebleven...

Martijn schreef:

Wietse&Gerda schreef: Het gaat mij niet om het luisteren (dat doet ie al redelijk goed trouwens) het gaat ons meer om het vertrouwen dat hij niet denkt dat ik hem in de steek laat en dat als ik daar weer ga wonen dat ie mij nog accepteerd als zijn meerdere.

Oh pardon. Ik dacht dat je de eventuele nadelen voor de training bedoelde.

Ik denk dat je je niet zoveel zorgen hoeft te maken. Het zal heus wel gevolgen hebben maar daar is mee om te gaan.

Nee de training doen we samen net als altijd