
Ik zie deze man een aantal malen omkijken(zijn hond liep los). Ik hield een eind afstand en keek welke kant hij op ging om zo zelf de andere kant op te gaan. Jaja, ik ben er zo een die een andere kant oploopt

Ben achteraf blij toe, want even later hoorde ik een hoop geblaf en de man een heel aantal dodelijke ziektes schreeuwen. Noem het raar, maar ik word daar toch een beetje angstig en gestresst van (heeft een oorzaak, maar dat doet er nou niet toe).
Enfin, ik vervolgde mijn weg en opeens stond daar een grote bol haar, ik denk een soort Spaanse Mastin o.i.d. Lieve hond hoor, maar erg opdringerig en zat constant achter Senna aan. Die dat doodeng vindt, ze gilde en snapte naar de hond. En kroop dicht bij mij, zodat ik een Mastin (van ik schat toch al een 45 kg. en 65 cm hoog) en een bange Senna om m'n benen had krioelen. De baasjes van deze hond liepen een heel eind achter en ik vroeg of ze nou niet even hun hond bij zich konden roepen.
Meneer trok zijn mond open: "hij doet toch niks, het is toch maar een pup @#$!^, jij begrijpt geen hondentaal, @#$#@@!
Ik zeg, als ik mijn hond zo 'lees' dan zie ik een bange hond die van zich af gaat bijten en bescherming bij me zoekt. (Senna heeft een verleden, komt uit Griekenland, en is gewoon bang voor grote opdringerige honden).
"Dan loop je $%@#! maar een andere kant op (ik liep voor hun op het enige pad wat er op dat moment was...) Ik liep maar gewoon door en achter me ging het gemopper en gescheld nog een poosje door. De hond bleef bij me lopen vervelen maar op een gegeven moment zag hij een ander hondje om 'leuk mee te spelen', een klein maltezertje.............
Ben ik nou echt zo'n zeikerd die honden niet begrijpt? De zin in wandelen was behoorlijk verdwenen en heb er nu nog een rot gevoel over. BAH!
Dit moest ik even kwijt......