Hoe begin je aan een eerste hond?

[Jolien]

Dag iedereen!
Ik vroeg me af: hoe kwamen jullie aan je eerste hond? En vooral, hoe begint iemand eraan die nog geen hond gehad heeft?
Ik ben nog maar 20 en ben ook niet van plan meteen al volgende maand een hond aan te schaffen, maar ik ben wel van plan OOIT een hond in huis te nemen, ik wil daarvoor niet snelsnel wat beslissen, ik laat hier liever een aantal jaar over gaan, zeker omdat het de eerste keer is en ik dus geen ervaring heb met opvoeding. Ik ben al ruim een jaar hevig aan het verlangen naar een hond. Die lange periode zullen sommigen misschien wat overdreven vinden, maar ik zie dieren heel erg graag. Ik zou nooit, maar echt nooit iets willen doen waardoor ik een dier schade berokken.
Ik heb al veel gelezen, maar sommige dingen zijn zo subjectief of net té objectief. Daarom zit ik nog met een heel aantal onbeantwoorde vragen.

Allereerst:
Hoe kies ik een ras dat bij me past?
Hoe belangrijk is de grootte? Ik woon niet erg groot, of beter: ik heb geen ruimte voor pakweg een Deense Dog een eigen speelkamer te geven. Maar ik heb in ieder geval een slaapkamer voor de hond en verder zijn er geen plekken waar dat ie echt niet mag komen. Een kleine tuin, geen tuin om lange afstanden in te rennen, maar eentje waar wel met een bal kan gespeeld worden en een beetje apporteren, trainen, in de zon liggen, enz. Maar gezien de ruimte hier, lijkt middenslag of kleiner het best. Qua vacht ken ik eigelijk niet zo veel, maar leren kan natuurlijk altijd. Ik heb nu een binnenhuispoes met een ondervacht, dus hier is een heleboel haaroverlast, maar daar geef ik echt niet voor. Ik besef heel goed dat een hond die ruift heel wat meer is dan een kat, maar ik wil stellen: ik maak daar geen probleem om. Mijn kat wast zichzelf ook niet meer, dus dat is wekelijks borstelen en verzorgen. Ik ben bereid heel veel tijd in de verzorging (en alles er rond natuurlijk) te steken. Dus voor vacht staat alles open, tot nu toe. (Hieruit blijkt al dat ik niet zo veel weet als ik eigelijk zou willen). En hoe kies ik dan de welbepaalde hond uit? Welke rasgroep past bij mij? Ik wandel graag en lang, maar ik zou ook graag willen dat mijn hond 5 uurtjes alleen kan zitten. (Hier las ik al veel verschillende dingen over, de een zegt dat het van het karakter afhangt, de ander legt het volledig bij het ras, ik denk dat het wat van beiden is). Ik ben zelf behoorlijk actief, dus ik zoek een hond naargelang. Ik weet verder niet goed wat ik hier nog kan bijschrijven behalve dat ik graag een getrainde hond wil, eentje om mee bezig te zijn, eentje die ik wat kan leren en die dat dan leuk vindt.

Kan ik een hond uit het asiel halen?
Ik ga regelmatig wandelen met de asielhonden en deze honden liggen me nauw aan het hart. Maar kan een beginnen hondenbaas een volwassen hond uit het asiel nemen? Lijkt dat iets wat iemand als ik zou aankunnen?



Natuurlijk heb ik nog honderden andere vragen, maar die komen later wel.

(Ik stel nog eventjes: ik weet van mezelf dat ik nu nog niet klaar ben voor een hond, ik wil echt heel zeker zijn dat ik het dier een gelukkig leven kan geven en dat hij of zij er ook wat aan heeft en dat geldt ook voor mij.)

[tekkel]

Ik zou zeggen: ga eens naar een hondenshow. Daar zijn alle rassen te zien en kan je praten met eigenaren en fokkers over de eigenschappen van de honden die je leuk lijken.

En wat je al doet: wandelen met asielhonden. Misschien krijg je ineens een 'klik' met zo'n hond en wil je die graag hebben.

Goed dat je weloverwogen te werk gaat! Als het goed is blijft de hond een jaar of 14 bij je

Kijk naar hoeveel tijd je hebt voor een hond: heb je maanden de tijd om een pup op te voeden, of heb je liever een volwassen hond. Een rashond of niet? Uit een asiel?

Succes, ben benieuwd wat het uiteindelijk wordt!

[Lysette]

Ik zou alle eigenschappen die je in een hond zoekt eens voor jezelf op een lijstje gaan zetten. Wil je een active hond of eentje die ook wel een dagje minder kan, wil je ermee gaan trainen en zo ja wordt het dan één keer in de week of bij wijze van iedere dag enz. enz. Je kunt ook eens in encyclopediën gaan neuzen. Ik vind de encyclopedie van Esther Verhoef erg fijn omdat daar ook korte karaktereigenschappen bij staan. Ideaal om je een beetje te oriënteren. En inderdaad, ga eens op shows kijken. Dan zie je de honden live, kun je met fokkers praten enz.
En qua grootte... wij hebben hier 3 honden (klein tot middelgroot) in een driekamerflat. Het gaat er meer om wat je ermee doet, dan zijn ze in huis vaak rustig en liggen ze vooral te slapen

[eefje_ates]

Ik sluit me bij mijn voorgangers aan, maar moet wel even kwijt dat je het goed aanpakt,zo.

[marye]

Ik heb voor ik aan Caja begon inderdaad eerst bedacht welke eigenschappen ik zocht en wat voor type honden me aanspraken.
Bij mij waren punten bijv werklust, speels, actief, zachtaardig, sociaal, sportief gebouwd en middelgroot.
Hierna heb ik een lijstje gemaakt met rassen die daar bij zouden kunnen passen met behulp van encyclopediën en op shows.
Ben toen bij het ras wat me het meest aansprak van het lijstje naar een clubmatch van de rasvereniging geweest.
Vond het ras daarna alleen maar leuker en ben me verder erin gaan verdiepen.
Daarna was ik verkocht en 1,5 jaar later kwam Caja bij me wonen

[Emma]

allereerst, goed dat je er zo over nadenkt
als je een hond wil die alleen kan zal ik de moeilijkste rassen waarbij zeer nadrukkelijk vermeld staat dat ze niet alleen kunnen mijden. MAAR er is geen een hond die van nature alleen kan. dat zul je altijd moeten trainen. de ene hond is daar makkelijker mee dan de andere. en dit is vaak afhankelijk van karakter en niet van ras. je moet het dus opbouwen. minuutje alleen belonen. 5 minuutjes, enz.
een hond uit het asiel,die al wat ouder is kan zeker als je al wat meer contact hebt met uitlaten enz. een heel goede eerste hond zijn. neem je een pup, zal ik van te voren al goed verdiepen in hoe je dat het beste kan doen. wel of geen bench gebruiken. wat te doen bij ongewenst gedrag zoals: piepen, blaffen, bijten in meubels. er zijn puppycursussen die al voor de pup les geven over hoe je dit kunt doen.
zoals de eerst nacht dat de pup bij je is. ze gaan bijna allemaal piepen. dan kan je ervoor kiezen de eerste nachten de pup op je slaapkamer te doen en dan de afstand af te bouwen. dit leer je daar dan op zo`n cursus.
nou ja allemaal dingen waarop het handig is voorbereid te zijn voordat je de pup hebt, voorkomen is handiger dan eruit trainen.
maar je krijgt er een hoop voor terug, het is heerlijk een hond bij je zijde te hebben

[jelle]

een pup opvoeden is zeker niet zomaar makkelijker dan een volwassen asielhond nemen. Er zitten genoeg honden in asiels die helemaal geen moeilijk karakter hebben, en ik denk vaak dat dat juist beter geschikt is voor een beginnende hondenbaas dan je eerste eigen pupje waar je ook heel veel aan kunt verpesten.

[Kayka]

Ik heb nu sinds 5 dagen mijn eerste hond, een Tatra puppy. En het is geweldig als je eindelijk op dat punt bent aanbelandt.

Wat ik heb gedaan is 5 jaar lang mezelf verdiepen op alle manieren waarop dat kon. Boeken lezen (veeeeel boeken) en DVDs kijken, contact leggen met een fokker, bezoekjes brengen bij die fokker, naar binnen- en buitenlandse shows gaan, clubmatch van het ras bezoeken, lid worden van een aantal hondenfora (waaronder het rasspecifieke forum), op wandelingen meegaan, vragen stellen aan andere bezitters van dit ras, lezingen van hondentrainers bijwonen, naar hondenscholen gaan kijken en ga zo maar door. Het was overigens wel uit noodzaak dat het 5 jaar duurde; er waren wat 'obstakels' die eerst even moesten worden weggewerkt (zo woonden we destijds op een flatje en ik studeerde nog fulltime). Maar daardoor heb ik wel echt alles kunnen doen wat noodzakelijk was.

De raskeuze heb ik gemaakt doordat mijn oog eerst viel op een plaatje van het ras, en daarna ben ik informatie gaan zoeken erover. En hoe meer ik erover las hoe meer het me beviel. Toen ik ze later op de Clubmatch voor het eerst 'in het echie' zag was ik definitief verkocht.

[Dorien]

Belangrijker dan de vraag wat voor hond je zou willen is de vraag of je bereid bent om vanaf het moment dat je een hond hebt altijd rekening te houden met je hond. Nooit meer vrij te zijn om zomaar even te doen en laten wat je wilt. Rekening houden met de kosten die het hebben en verzorgen van een hond inhoudt. Als je alleen woont, kijk dan eerst eens goed om je heen of je voldoende hondenliefhebbende mensen om je heen hebt om je eventueel te helpen met je hond. Een avond lekker doorzakken in de kroeg, nadat je hebt gewerkt is niet zo 123 meer te realiseren. Ook je school/carriere mogelijkheden moet je afstemmen op het hebben van een hond. Alleen wonen en fulltime werken met een hond is natuurlijk niet aan te raden. Wat voor ras je ook neemt.

Ik zou dus eerst bij mezelf te rade gaan of dit het moment in je leven is dat je klaar bent voor de verantwoordelijkheid van het hebben van een hond. Ik was zelf 22 toen ik mijn hond kocht en ik had me bovenstaande zaken absoluut niet goed gerealiseerd. Ik had geen idee dat de verantwoordelijkheid voor een hond zo'n grote impact op je leven zou hebben.

Ik schrijf dit stuk ook niet om het je af te raden om aan een hond te beginnen, maar denk in godsnaam goed na waar je aan begint.

[Marieta]

Ik wist ook al 2 jaar voor ik aan een hond begon dat ik een duitse dog wilde. Ik heb veel opgezocht over de honden, het karakter omt e kijken of het bij me zou passen. Ik vind het heerlijke honden!

Ik was toen bang dat een grote asielhond niks voor mij zou zijn, omdat ik ze misschien niet aan zou kunnen. En een pup nogal makkelijk naar je hand te zetten is, omdat je vankleins af aan je hond kent en dan weet wat hij kan gaan doen (als ie moeilijker zou zijn).

Maar nu ik zelf in een asiel werk denk ik daar heeeel anders over. Zoveel honden die 10 keer makkelijker zijn dan mn eigen hond hahaha. Dus mijn eerst volgende wordt een asielhond. Ik heb al meerdere probleemloze honden voorbij zien komen.

Dus ik zou zeggen. Wat voor ras spreekt je aan en ga dan eens kijken of het karakter en alles eromheen een beetje bij je past. Ga eens rondkijken in een asiel om je te orienteren en wat er zoal voor honden zitten.

En niks raar dat je alz o lang naar een hond verlangt Dat deed ik ook altijd! En meerderen met ons denk ik zo.

Groetjes Marieta

[Tamara.]

Belangrijker dan de vraag wat voor hond je zou willen is de vraag of je bereid bent om vanaf het moment dat je een hond hebt altijd rekening te houden met je hond. Nooit meer vrij te zijn om zomaar even te doen en laten wat je wilt. Rekening houden met de kosten die het hebben en verzorgen van een hond inhoudt. Als je alleen woont, kijk dan eerst eens goed om je heen of je voldoende hondenliefhebbende mensen om je heen hebt om je eventueel te helpen met je hond. Een avond lekker doorzakken in de kroeg, nadat je hebt gewerkt is niet zo 123 meer te realiseren. Ook je school/carriere mogelijkheden moet je afstemmen op het hebben van een hond. Alleen wonen en fulltime werken met een hond is natuurlijk niet aan te raden. Wat voor ras je ook neemt.

Ik zou dus eerst bij mezelf te rade gaan of dit het moment in je leven is dat je klaar bent voor de verantwoordelijkheid van het hebben van een hond. Ik was zelf 22 toen ik mijn hond kocht en ik had me bovenstaande zaken absoluut niet goed gerealiseerd. Ik had geen idee dat de verantwoordelijkheid voor een hond zo'n grote impact op je leven zou hebben.

Ik schrijf dit stuk ook niet om het je af te raden om aan een hond te beginnen, maar denk in godsnaam goed na waar je aan begint.

dit vind ik ook zeker een hele belangrijke tip

[Bief]

Hello,
Ikzelf heb als kind altijd van een hond gedroomd, maar het mocht niet van mijn moeder (een echte piet precies), ze zei altijd "je moet er maar één houden als je alleen woont, dat zal je dan toch niet doen, heb er ondertussen 3,hihi).
Mijn eerste hond heb ik niet zelf gekozen, mijn toenmalige vriend had een langharige teckel, Floppy, een zalig beestje, maar jammergenoeg niet opgevoed. Toen we gingen samenwonen mochten we eerst geen hond houden van de huisbaas. Floppy bleef bij zijn ouders. Van zodra we verhuisd waren begon het weer te kriebelen. En ons tweede hond werd terug een teckel, Charlie, met haar zijn we wel naar de hondenschool gegaan en het is een prachtig beestje geworden die je overal kan meenemen. Charlie leeft nog, is 14 jaar, maar woont door omstandigheden, kon Droopy niet aanvaarden, bij mijn beste vriendin, en leeft daar als een prinses. Mijn eerste keus, was Droopy, een Duitse herder, mijn kinderdroom, maar voorheen kon dat niet wegens plaatsgebrek. Ik was echter nog niet voldoende geïnformeerd, Droopy heeft heupdysplasie, vandaar bewonder ik je geduld om eerst goed te informeren vooraleer een hond aan te schaffen, want Droopy is in een impulsieve bui gekocht. Kan het mezelf nog altijd niet vergeven dat ik niet beter heb nagedacht, want ik moest de dag nadat ik hem gekocht had al gaan werken en was dus niet voorzien om een pup alleen te laten en Droopy heeft met zijn pootje klem gezeten tussen de spijlen van een barstoel en draagt daar nu nog altijd de gevolgen van. Zijn linkervoorpoot is slecht aan elkaar gegroeid. Droopy is wel een prachtbeest geworden. Gipsy mijn tweede Duitse herder heb ik gekregen doordat Droopy heupdysplasie had. Voor haar was ik wel thuis. En mijn derde hond, Irma, kruising rottweiler en mastiff heb ik op 10 weken gered van een dodelijk spuitje van iemand die dacht dat een hond een aan en of knopje had.
Eigenlijk een heel verhaal om je te feliciteren met je geduld! Welk ras bij je past daarvoor sluit ik aan bij de anderen. Veel lezen en naar hondenshows gaan, zou ik nu ook doen mocht ik herbeginnen.

[Muk]

Wij hebben destijds gekozen voor een ras wat niet al te druk is en ook niet al te eigenwijs. Een rustig, lief ras (voor zowel mens als dier) waar geen kwaad in zit, dat had onze grootste prioriteit. De grootte maakte niets uit, al zou ik een klein formaat hond niet zo snel willen hebben.
Daarnaast hebben wij voor een oudere hond gekozen, het opvoeden kost veel tijd en energie. Een pup moet nog alles leren en dan komt nog de pubertijd. Niet dat wij niet willen opvoeden (wij gaan ook op cursus met onze hond, hoe oud die ook is), maar een hond die zijn / haar wilde haren al enigszins heeft verloren is wat stabieler. Die kan bijvoorbeeld al een paar uur alleen zijn, en hoeft niet overal meer aan te wennen. Maar, ook dit moet je rustig opbouwen bij een herplaatser. Je kunt die niet zomaar direct uren alleen laten. Ook een herplaatser moet wennen aan de nieuwe situatie.

Hou er zeker ook rekening mee dat een hond houden eigenlijk net zoiets is als een kind houden. Je kan niet zomaar meer weg, de hond moet ook aandacht krijgen (of je nu zin hebt of niet). Kortom, het is best een omschakeling. Maar hoe meer energie en tijd je in je hond stopt, hoe meer je ervoor terugkrijgt.

Het ras is wel belangrijk. Zoek je eigenwijs, rustig, allemansvriend, eenkennig, jachthond, gezelschapshond enz? Kortom, wat zoek je voor iets?
Vachtverzorging bijvoorbeeld klinkt als iets makkelijks, maar er is echt wel een groot verschil tussen een langharige hond met veel onderwol of een hond met kort haar. Wij hebben voor een Newfoundlander gekozen (herplaatst via de rasvereniging, niet via het asiel), maar die moet je dagelijks toch wel flink kammen (en wekelijks minstens 1x helemaal goed) en daar zijn wij dagelijks zeker een half uur aan kwijt. Nu moet hij ook leren dat kammen niet vervelend is (bij zijn vorige eigenaar is daar iets minder tijd aan besteed), maar veel tijd ben je daar wel mee kwijt. Nu is dit ook een van de harigste hondenrassen met veel onderwol, maar je merkt pas hoe intensief het is als je het zelf moet doen. Als je dat niet kan, dan zul je vaak naar de trimmer moeten gaan. Kost veel, maar scheelt jou ook veel werk.

Vergeet niet de kosten die je aan een hond kwijt bent. Niet alleen de dagelijkse verzorging, maar ook de verzekering, de hondencursus, aanschaf hond, dingen die je eenmalig moet aanschaffen enz.

Als je je ras hebt gevonden (of niet, een kruising is ook leuk), dan kun je een goede fokker gaan zoeken en daarmee gaan praten. Ook kijken op shows (en praten met de mensen daar!) is ook ontzettend leerzaam.
Succes!

[boxersien]

VAnaf 8 jarige leeftijd heb ik een eigen hond. Alleen nog maar asiel/herplaatsings honden gehad. De eerste hond was gelijk een hond die niet gesocialiseerd was, 10 maanden oud, ernstig ondervoed en kon net weer lopen toen wij hem mee kregen.
Hoe hij uitgezocht werd door mijn ouders? Het moest een boxer zijn en na 3 asiels te hebben bezocht kwamen we een boxer tegen en die ging gewoon mee

Voorbereiding? Geen idee of ze verder voorbereid hadden. Wel nagedacht over uitlaten en cursus lopen en financien maar we hadden eerst de boxer, toen de riem en halsband en daarna kwam de rest nog in huis.

[Dutchie63]

http://www.ikzoekeenhond.nl/zoekras.htm

Kijk hier eens naar als je dat leuk vind..allemaal vragen en dan komt er een conclusie..dan je huiswerk gaan doen over het bepaalde ras..
Marion..
Is leuk om te doen, maar weet ook dat je er wel 15 jaar aan verbonden bent..

[lieke]

Ik heb mijn eerste hond genomen op de slechts denkbare manier: mijn eerste man was net overleden, ik wilde graag een hond omdat ten eerste mijn eerste man zwaar astmatisch was en daarom allergisch was en omdat ik dolgraag gezelschap wilde. Dus in de krant gekeken naar advertenties en de volgende dag naar een kennel waar je kon kiezen uit een stuk of 25 rassen. En ik werd verliefd op een klein, teddybeerachtige pup waarvan ik niet eens het ras wist :N: .
Bleek het een colliepup te zijn, beestje opgepakt, betaald en naar huis gegaan. Vreselijk gewoon, maar ja, in 1985 had nog nooit iemand van broodfokkers gehoord en internet bestond nog niet .
Godzijdank was ze kerngezond (al voldeed ze achteraf totaal niet aan de rasstandaard ) en had ze een geweldig karakter. Precies het ras dat mij bij past. Ze is ruim 12 geworden en mijn beste kameraad geweest.
Maar ik heb me pas achteraf verdiept in het ras zelf (gelukkig ben ik wel opgegroeid met honden, dus helemaal blanco was ik niet) en daarna heb ik nooit meer een ander ras willen hebben.
Ik vind het dus hartstikke goed dat jij je zo goed voorbereid op een hond!

Wat betreft je vraag over een herplaatser of een pup: een pup kost erg veel tijd/energie en ik heb nu vier collies waarvan 2 herplaatsers en als ik in de (hopelijk heel verre!) toekomst weer een andere hond neem, ga ik toch echt voor herplaatsers. Hoe schattig pups ook zijn, de band die ik met mijn herplaatsers heb, is eigenlijk veel hechter dan met degenen die ik als pup heb gekocht.

[Jolien]

Wat een fijne reacties!

Ik dacht net dat een pup opvoeden van 0 misschien gemakkelijk was (mits er genoeg tijd voor is), dan een hond die al weer allerlei dingen heeft afgeleerd of zelfs nooit iets geleerd heeft. En ook viel me al op dat de honden in het asiel vaak het eigen nest bevuilen. Logisch eigelijk, omdat ze ook niet altijd buiten kunnen wanneer ze moeten. Maar dit is dan toch iets wat ook opnieuw aangeleerd moet worden? Gaat het dan weer sneller als ze al ooit zindelijk geweest zijn?

Die collies van jou, Lieke, vind ik erg mooi, maar ik besef maar al te goed hoeveel tijd de vachtverzorging kost. Hetzelfde geldt voor die newfoundlander. Op zich vind ik dat niet zo een probleem, maar het zijn wel allemaal dingen die ik nog moet leren.

Ik had ook bedacht om eens naar de hondenschool te gaan, maar in hun reglement staat dat niet-leden niet op de terrein mogen tijdens de lessen, maar ik denk dat het met een vriendelijke vraag nog wel in orde kan komen.

Ik ben er zeker van dat wanneer ik door onvoorziene omstandigheden een tijd niet kan instaan voor de zorg van mijn hond, vb. door ziekte, dat mijn ouders bereid zijn om de zorg op zich te nemen. Ze hebben nu gewoon geen hond omdat ze beiden fulltime werken en daarbij ook nog eens een tijd onderweg zijn. Mijn ma wel minder lang, maar dan nog zou 't beestje veel alleen zitten. Binnen een paar jaar zal dat geen probleem meer zijn.

Er zijn een aantal rassen die ik heel mooi vind, maar dus niet zeker weet of ze bij mij passen omdat ik er nog niet genoeg over weet of omdat ik ze nog nooit 'in het echt' gezien heb.
Zo is er vb. Bram (van hier op het forum), ik ken het ras niet, maar ik vind het zo een leuk dier. Ik word helemaal vrolijk van zijn portretfoto's tijdens de wandelingen in duinen. Maar eigelijk kijk ik al lang uit naar een keeshond, omdat mijn buren er vroeger eentje hadden, een kleine hadden ze. Maar ik vind alle formaten, alle kleuren leuk. Nu zitten er zo twee in het asiel bij ons, maar bij die beestjes mag je niet wandelen omdat ze het niet gewend zijn. Cocker spaniëls, king charles, ... Ik vind zoveel rassen mooi. Zo ook vb. heel wat dieren in de herdershonden en veedrijvers-groep, maar ik denk niet dat ik hen kan geven wat ze willen. Ik zie niet meteen een mogelijkheid waar ze die activiteiten kunnen beoefenen, zeg maar. Ik zie dat vooral qua uiterlijk gezelschapshonden mij aantrekken, maar ik wil graag een hond die rent, springt, speelt, kortom: heel actief is. En bijna (!) onvermoeibaar . Ik vind van mezelf dat ik nogal veeleisend lijk, maar eerlijk gezegd ben ik eerder geneigd te zeggen: 'als 't maar ne lieve is'. Hoe onverstandig dit ook klinkt.

Die site van ikzoekeenhond, die doet het bij mij niet. Hij opent wel, maar ik kan niet op 'zoek ras' klikken.

En ik zal nooit een hond nemen, wanneer ik niet op voorhand een aantal weken de tijd kan nemen om hem zijn nieuwe thuis te leren kennen en om te leren een tijdje alleen te zijn.


edit: dt-fout :N:

[Jolien]

Bram is dus een kooikerhondje.

[Jolien]

Ik denk ook niet dat ze uit ons asiel een hond meegeven waarvan er al wordt verwacht dat er problemen zullen zijn aan iemand die een eerste hond komt halen. (Goh wat een ingewikkelde zinsconstructie)
+ denk ik ook niet dat ik een klik zal hebben met een hond die echt stout is (of iets anders aan de hand heeft), dat zijn over het algemeen genomen toch niet de meest aantrekkelijke honden voor beginnende baasjes. Ik denk wel dat ik in dat geval zal moeten oppassen om geen hond mee te nemen waar ik medelijden bij heb. Door de draad genomen vind ik de honden in het asiel nogal zielig, maar de hondjes die het meest afzien, wil ik natuurlijk het liefst een thuis geven, al zijn dit voor mij misschien niet de meest geschikte honden.
Is anders een herplaatser met een stamboom geen goed idee?

[marye]

Bram is dus een kooikerhondje.

Is wel een ras waar een hoop mee verkeerd kan gaan hoor, is niet echt een 'beginnersras' naar mijn mening
Hoewel Bram zelf wel een toppertje is

[renee-uk]

Wat je ook kunt doen als je een ras gevonden hebt waarvan je denkt 'deze zou het moeten worden' is voor je hem aanschaft lid worden van de rasvereniging.
De meeste rasverenigingen hebben een clubblad waarin verhaaltjes staan over wat mensen met hun honden meemaken en ook daaruit kun je opmaken of dat ras nou echt bij je past en of je het echt wil hebben.
Vaak wijkt de praktijkervaring van mensen nogal af van wat de rasbeschrijving zegt

[Jolien]

Wat spreekt je aan aan een stamboom?

Dat hoeft niet voor mij, absoluut niet zelfs, maar gewoon het idee dat je weet waar hij dan vandaan komt en qua ziektes enzomeer, vind ik iets geruststellender. Natuurlijk is het geen uitsluitsel voor ziektes, daar ben ik me van bewust, maar gewoon een beetje geschiedenis kan positief zijn. Of ontgaat er mij nu iets?




Het hoeft voor mij geen kooikerhondje te zijn, hoor. Vond het gewoon een mooie
Maar wat is dan wel eerder gepast voor een 'beginner'?

[marye]

Een kooiker is best lastig, vooral wat betreft hond-hondcontact.
Ligt er dus een beetje aan wat je ermee wilt doen.
Vind je loslopen bijv belangrijk en omgang met andere honden, zou je ermee willen werken of sporten?
En bijv wat voor maat hond je wilt.
Zou gewoon eens een encyclopie erbij pakken en eens kijken wat je aanspreekt.

[marye]

Wat spreekt je aan aan een stamboom?

Dat hoeft niet voor mij, absoluut niet zelfs, maar gewoon het idee dat je weet waar hij dan vandaan komt en qua ziektes enzomeer, vind ik iets geruststellender. Natuurlijk is het geen uitsluitsel voor ziektes, daar ben ik me van bewust, maar gewoon een beetje geschiedenis kan positief zijn. Of ontgaat er mij nu iets?

Nee hoor...dat zie je goed.
Dat is exact waar een stamboom toe dient.

Misschien kun je ook kijken naar honden die via de fokker herplaatst worden.

Ja, of veel rasvereniging hebben vaak ook een herplaatsprogramma

[renee-uk]

wat ik me afvraag.....je gaat wandelen met asielhonden zeg je.
Heb je nooit een 'klik' gevoeld met een van die honden waardoor je meer in de richting van 'zo een hond' gaat denken?

Ik kreeg op mn elfde mn eerste hond en vind het best moeilijk om me in te denken hoe je er tegenover staat als je nog nooit honden hebt gehad.
Maar het lijkt me dat je toch wel een voorkeur moet hebben voor een speciaal soort en dat hoeft helemaal geen rashond te zijn.
Maar een bepaald type beharing, een bepaalde grootte, een bepaald soort karakter??

[renee-uk]

wat ik me afvraag.....je gaat wandelen met asielhonden zeg je.
Heb je nooit een 'klik' gevoeld met een van die honden waardoor je meer in de richting van 'zo een hond' gaat denken?

Dat had ik wel met dapper. De miskoop van de eeuw.
Een schat van een hond en ik heb enorm veel van hem geleerd maar het is absoluut niet wat ik dacht waar ik aan begon.

De klik was er meteen maar dan moet je nog samen kunnen leven en dat is minder snel geregeld.

Ja maar dat is iets dat je nooit van te voren weet en ook niet mag verwachten vind ik.
Al is het in mijn ervaring wel zo dat eventuele problemen makkelijker te accepteren zijn van een hond waar je een 'klik' mee hebt dan van een hond waarbij dat niet het geval is.

[Jolien]

Ik probeer in het asiel nooit met dezelfde hond te wandelen omdat ik me niet te erg wil hechten. Nu ging ik zojuist naar het asiel om met dezelfde hond te wandelen waar ik eergisteren mee gewandeld had, nu kwam er net met mij gelijk iemand aan die hem meenam. Heel leuk voor het dier, maar nu weet ik het ook wel weer. Daarbij vertrouw ik niet zo erg op mijn klik, omdat ik eigelijk voor alle hondjes zou gaan.
(Alhoewel eerlijk gezegd kreeg ik vandaag een hond mee die ik meteen weer terug moest brengen, een setter, sinds gisteren binnen, ik kon hem gewoon niet houden, daarbij hadden we ook nog een hond die niet met alle honden om kon en daarbij hadden we ook nog een kind bij die voor het eerst meeging met een kleine hond, pff - 't was de eerste keer dat het me lastig viel. Maar voor de rest heb ik eigelijk van alle honden genoten en zou ik ze graag mee naar huis nemen. Maar de meeste honden zijn grote honden, terwijl ik eerder toch zit te denken in de ricting van een middenslag of eventueel een kleine.)

Natuurlijk heb ik mijn voorkeur qua uitzicht, maar ik vind het karakter absoluut prioriteit. Als ik 1 ras moet kiezen, dan ga ik voor de keeshonden. (Hebben ze ook weer eentje van meegenomen toen ik net in het asiel was, was echt een snoes). Aziatische of Europeses keeshonden spreken mij het meest aan, zeer zeker de langharigen. Dat zijn eigelijk ook de rassen waar ik mij het meest over geïnformeerd heb. Maar ik kan maar nergens in de buurt een kennel vinden. En ik ken ook niemand die er zo eentje (of tweetje, of drietje) heeft.

[Dutchie63]

Jeetje Martijn..( ik ben het helemaal met je eens wat je allemaal hebt geschreven..)

[Daantje_]

Wij hebben sinds zondag een hondje, van anderhalf jaar oud. Een herplaatser, maar niet van het asiel dan, gewoon uit een gezin. Ik ben heeeel erg blij met haar. Want nu denk ik, wat als we nu een pupje hadden! Die moet je nog alles leren. En wij hebben nu voor het eerst een hondje. We hebben dan gelukkig een heeel makkelijk hondje dat zich goed aanpast enz. dus daar kan je makkelijk mee beginnen en kan je niet zo snel iets fout doen. Bij een pupje kan je nog wel veel fout doen en kan het verkeerd uitpakken later, en dat vond ik niet echt een leuk idee. Dan leek het mij zelf handiger om met een leuke makkelijke herplaatser te beginnen, om veel te leren ervan!

[Suuz!]

Een stabiele herplaatser is het beste om mee te beginnen vind ik.
Een pup is wel heel kwetsbaar om als oefenmateriaal te gebruiken.
Kan wel hoor, maar de kans op problemen is dan wel veel groter.

En hoe weet je dat een herplaatser stabiel is? Dat weet je toch nooit 100 % zeker. Over Sorbonne werdt ook gezegd dat het een stabiele herplaatser was. Het is dat ik de klik met hem had vanaf minuut 1, maar anders had ik hem linea recta toen hij zijn echte ik liet zien terug gebracht! Ik ben er in ieder geval van terug gekomen, ik ga veel liever met een pup aan de slag, dan met een herplaatser.