Het HondenForum

Ik weet niet of het hier moet staan of bij gedrag en opvoeding.

Maar wat is volgens jullie de defenitie van goed alleen kunnen blijven?

Ik heb hier 1 hond alleen zitten op het moment. (op aanraden van een aantal forumleden i.v.m loopsheid)
ik dacht dat ik het goed had aangeleerd, maar nu begin ik toch een beetje te twijfelen. Flamme gaat graag in de kennel. Rent vrolijk voor me uit en neemt de beloning met plezier aan. ligt (als ik even spiek) rustig voor de deur. Maakt verder ook geen herrie of zo, maar dat doen saarloosjes toch bij na niet.

Is dat dan de defenitie van goed alleen kunnen blijven: dus, gewoon zonder tegenstribbelen in de kennel gaan, daar ook eten en geen herrie maken?

Ik vind haar namelijk zo overdreven onderdanig en blij als ze er weer uitkomt. komt overigens niet veel voor hoor. Maar als ik bv even boodschappen aan het doen ben.

dus wanneer vinden jullie dat een hond goed alleen kan blijven, en als je mijn voorbeeld leest denk je dan dat Flamme het ook kan?

Een hond die niet alleen kan zijn maakt er meestal of 'n puinhoop van of maakt veel lawaai, kan poepen en of plassen binnenshuis.

Of het onderdanig zijn als hij weer vrij mag daar iets mee te maken heeft, kan ik me haast niet voorstellen. Ik zou me er niet druk over maken.

VOor mij is het denk ik als de hond genoeg rust heeft om lekker te gaan liggen slapen bij je afwezigheid. Dan mogen ze nog best blij zijn dat je weer terug bent, natuurlijk.
De hele tijd gespannen liggen wachten tot je weer binnen komt is voor mij toch ook niet de bedoeling, ook al wordt er niet gesloopt, geblaft oid.

Ik ben het eens met mijn voorgangers. Als je hond gewoon 'kan' slapen,als je weg bent,is het super.

``goed alleen kunnen zijn`` is iets anders dan alleen willen zijn. maar als de hond ligt liefst nog slaapt, niet jankt en niet sloopt( slopen wordt al moeilijk in een kennel denk ik) dan kun je stellen dat ie goed alleen kan. willen is iets anders. het blijft een roedeldier en zal ook blij zijn ( denk ik) als je weer thuis bent. ik ben ook blij als mijn vriend weer thuis is maar kan ook goed zonder hem geen week

Emma schreef:``goed alleen kunnen zijn`` is iets anders dan alleen willen zijn. maar als de hond ligt liefst nog slaapt, niet jankt en niet sloopt( slopen wordt al moeilijk in een kennel denk ik) dan kun je stellen dat ie goed alleen kan. willen is iets anders. het blijft een roedeldier en zal ook blij zijn ( denk ik) als je weer thuis bent. ik ben ook blij als mijn vriend weer thuis is maar kan ook goed zonder hem geen week

Ja op zich ben ik dat ook wel met jullie eens. ik voel me gewoon een beetje schuldig. Ze hoeft normaal niet alleen te zijn omdat ze als we weg zijn met z'n 3en in de kennel zitten.

Maar ja, in een kennel kan ze niet slopen dus daarmee kan ze niet aantonen dat ze het wel/niet vervelend vind. Een saarloos maakt bijna geen herrie, zeker niet als íe zich niet helemaal op zijn gemak voelt dus dat werkt in dit geval alleen maar in mijn nadeel. Maar ze ligt wel gewoon rustig. Ik weet niet of ze slaapt want op het moment dat ik om het hoekje kijk is ze wakker en staat ze te springen om er uit te komen. als ik stiekem kijk ligt ze met haar ogen dicht. hmm, ik ga er maar vanuit dat ze er geen trauma van oploopt. Ik misschien wel

Hoe doen jullie dat eigenlijk: voor diegenen die intacte reutjes en teefjes hebben die geen pupsels mogen krijgen?

IN het wild gaat de roedelleider ook wel eens 'n paar dagen op pad, en als je dan de beelden ziet als die weer terugkomt, hebben de overige honden/wolven (of wat het dan ook zijn) ook altijd een erg onderdanige houding.

Ik denk inderdaad ook als de hond niet blaft/jankt of sloopt, en ook ongeveer doet wat hij doet als je thuis bent.
Moos sliep bijvoorbeeld echt vele uren heel diep overdag, Saar doet dat sowieso niet zo heel veel. Ze ligt wel heel veel, doezelt wat, maar echt diep slapen doet ze meestal pas in de avond.
Als ik thuis kwam lag Moos dan ook vaak echt te pitten, en Saar zoals altijd wat te soezen, beetje om zich heen te kijken etc.

Toen Moos nog niet goed alleen kon zijn was hij altijd helemaal dol dwaas wild als ik thuis kwam. Echt over the top enthousiast. Dat is voor mij dus ook een graadmeter. De hond mag/kan uiteraard (erg) blij zijn je weer te zien, maar er als helemaal over the top uit zijn/haar dak gegaan wordt zet ik er wel mijn vraagtekens bij hoe goed het is gegaan.

Ik blijf het alleen laten van Vegas heel erg moelijk vinden omdat ik dus bang ben dat hij zich totaal niet prettig voelt als hij alleen in huis is. Hij sloopt niet, blaft (voor zover ik weet) niet en is niet onrustig want als ik thuiskom ligt hij op de bank of zijn kussen en dan kan ik aan de ligplek wel zien dat hij 1 plaats heeft gekozen en daar is blijven liggen. Vegas doet ook vrij onderdanig (buik tonen, oortjes naar achteren) als ik thuiskom maar op zich ziet hij er ook wel relaxed uit. Ik denk dat hij gewoon gaat liggen slapen en hoop dus maar dat hij zich daar ook prettig bij voelt.

Ik voel me altijd wel rot als ik weg ga zonder mijn honden, of met 1 van de 2 honden.

Goed alleen kunnen zijn...........ik ben het eens met de rest. Als ze het echt heel erg zou vinden dan zou je dat wel merken, als in blaffen/janken, slopen enz.

Hier zijn ze juist heeeeel erg blij als ik terug kom.

Ik ben wel altijd erg benieuwd wat ze nou doen die tijd dat ik weg ben.......

Nee, dat gevoel heb ik niet, Tirsa doet ook helemaal niet onderdanig als ik thuis kom. Die gaat op zoek naar 'n balletje of botje en komt enthousiast begroeten en knuffelen we eventjes en dan gaan we weer over tot de normale gang van zaken.

Onze nieuwe aanwinst kan ook niet echt alleen,zijn we hadden afgelopen dinsdag een begrafenis,en toen moest ze even alleen zijn,maar wij hoorde van de buren al dat ze aan 1 stuk door had geblaft,
en toen we thuis kwamen was ze ook helemaal blij ons weer te zien,
S'nachts jankt ze even maar gaat uiteindelijk wel slapen,

maar zodra we weg even zijn als ik mijn zoontje naar school moet brengen is het weer blaffen geblazen,

maar we geven het de tijd

Derona schreef:Onze nieuwe aanwinst kan ook niet echt alleen,zijn we hadden afgelopen dinsdag een begrafenis,en toen moest ze even alleen zijn,maar wij hoorde van de buren al dat ze aan 1 stuk door had geblaft,
en toen we thuis kwamen was ze ook helemaal blij ons weer te zien,
S'nachts jankt ze even maar gaat uiteindelijk wel slapen,

maar zodra we weg even zijn als ik mijn zoontje naar school moet brengen is het weer blaffen geblazen,

maar we geven het de tijd

Ik kopieer mijn antwoord op je vraag over het niet alleen kunnen zijn bij "gedrag" maar even:



In hele rustige stapjes opbouwen.
Wat ook heel vaak goed werkt is daarbij nog een Kong geven als je weggaat. Dat is een rubberen ding waar je lekkers in kan doen (je kan ook googlen op Kong ).
Dat leidt af van dat je weggaat, plus dat het jouw weggaan super leuk maakt, want alleen dan krijgt ze die heerlijke kong! Daar is ze dan ook wel eventjes 15-20 min. mee bezig, geeft haar dus wat te doen, en ze worden er vaak ook wel wat moe van.

Wat je dan kan doen is de Kong klaarmaken, geven (handig kan ook zijn er een vast woordje/zin aan te verbinden als "zo terug" of "even boodschapjes doen" of noem iets leuks ), en dan een paar minuutjes weggaan. Kijken hoe dat gaat.
Gaat dat goed, kan je daarna hetzelfde doen maar weer een paar minuutjes langer, dat een paar keer zo vol houden en dan weer langzaam verder uitbouwen.
Gaat dat niet goed moet je nog verder terug, en na 30 sec ofzo alweer terugkomen.
Als je op, ik noem maar iets, 10 min zit in het opbouwen je nooit laten verleiden om haar opeens weer 3 uur alleen te gaan laten. Dan ben je weer tig stappen terug namelijk.
Het zou dus zo kunnen zijn dat je oppas zal moeten regelen de eerste tijd, ook als je maar 15 minuten weg bent.

Bij het terugkomen er geen feestje van maken. Het moet normaal worden dat je weg gaat en weer thuis komt.

Als ze je als je thuis bent ook achterna loopt is het handig dat ook wat in te dammen door bijvoorbeeld eens een deur achter je dicht te doen zodat ze je niet meer overal kan volgen.


"we geven het de tijd", werkt niet altijd zo dus.
Ze kan nog geen minuut alleen zijn, dan kan ze dus al helemaal niet elke dag alleen blijven als je je zoontje naar school brengt.

De kans is nu aanwezig dat ze keer op keer bevestigd krijgt dat alleen zijn heel erg rot is, zo voelt ze zich immers, en het nog in goede banen leiden nadat dat gevoel is ingesleten kan nog veel moeilijker worden.

Moos schreef:

Derona schreef:Onze nieuwe aanwinst kan ook niet echt alleen,zijn we hadden afgelopen dinsdag een begrafenis,en toen moest ze even alleen zijn,maar wij hoorde van de buren al dat ze aan 1 stuk door had geblaft,
en toen we thuis kwamen was ze ook helemaal blij ons weer te zien,
S'nachts jankt ze even maar gaat uiteindelijk wel slapen,

maar zodra we weg even zijn als ik mijn zoontje naar school moet brengen is het weer blaffen geblazen,

maar we geven het de tijd

Ik kopieer mijn antwoord op je vraag over het niet alleen kunnen zijn bij "gedrag" maar even:



In hele rustige stapjes opbouwen.
Wat ook heel vaak goed werkt is daarbij nog een Kong geven als je weggaat. Dat is een rubberen ding waar je lekkers in kan doen (je kan ook googlen op Kong ).
Dat leidt af van dat je weggaat, plus dat het jouw weggaan super leuk maakt, want alleen dan krijgt ze die heerlijke kong! Daar is ze dan ook wel eventjes 15-20 min. mee bezig, geeft haar dus wat te doen, en ze worden er vaak ook wel wat moe van.

Wat je dan kan doen is de Kong klaarmaken, geven (handig kan ook zijn er een vast woordje/zin aan te verbinden als "zo terug" of "even boodschapjes doen" of noem iets leuks ), en dan een paar minuutjes weggaan. Kijken hoe dat gaat.
Gaat dat goed, kan je daarna hetzelfde doen maar weer een paar minuutjes langer, dat een paar keer zo vol houden en dan weer langzaam verder uitbouwen.
Gaat dat niet goed moet je nog verder terug, en na 30 sec ofzo alweer terugkomen.
Als je op, ik noem maar iets, 10 min zit in het opbouwen je nooit laten verleiden om haar opeens weer 3 uur alleen te gaan laten. Dan ben je weer tig stappen terug namelijk.
Het zou dus zo kunnen zijn dat je oppas zal moeten regelen de eerste tijd, ook als je maar 15 minuten weg bent.

Bij het terugkomen er geen feestje van maken. Het moet normaal worden dat je weg gaat en weer thuis komt.

Als ze je als je thuis bent ook achterna loopt is het handig dat ook wat in te dammen door bijvoorbeeld eens een deur achter je dicht te doen zodat ze je niet meer overal kan volgen.


"we geven het de tijd", werkt niet altijd zo dus.
Ze kan nog geen minuut alleen zijn, dan kan ze dus al helemaal niet elke dag alleen blijven als je je zoontje naar school brengt.

De kans is nu aanwezig dat ze keer op keer bevestigd krijgt dat alleen zijn heel erg rot is, zo voelt ze zich immers, en het nog in goede banen leiden nadat dat gevoel is ingesleten kan nog veel moeilijker worden.

Sorry Sorry Sorry
ik wou daar nog op reageren,doe ik nu meteen even

Derona schreef:

Moos schreef:

Derona schreef:Onze nieuwe aanwinst kan ook niet echt alleen,zijn we hadden afgelopen dinsdag een begrafenis,en toen moest ze even alleen zijn,maar wij hoorde van de buren al dat ze aan 1 stuk door had geblaft,
en toen we thuis kwamen was ze ook helemaal blij ons weer te zien,
S'nachts jankt ze even maar gaat uiteindelijk wel slapen,

maar zodra we weg even zijn als ik mijn zoontje naar school moet brengen is het weer blaffen geblazen,

maar we geven het de tijd

Ik kopieer mijn antwoord op je vraag over het niet alleen kunnen zijn bij "gedrag" maar even:



In hele rustige stapjes opbouwen.
Wat ook heel vaak goed werkt is daarbij nog een Kong geven als je weggaat. Dat is een rubberen ding waar je lekkers in kan doen (je kan ook googlen op Kong ).
Dat leidt af van dat je weggaat, plus dat het jouw weggaan super leuk maakt, want alleen dan krijgt ze die heerlijke kong! Daar is ze dan ook wel eventjes 15-20 min. mee bezig, geeft haar dus wat te doen, en ze worden er vaak ook wel wat moe van.

Wat je dan kan doen is de Kong klaarmaken, geven (handig kan ook zijn er een vast woordje/zin aan te verbinden als "zo terug" of "even boodschapjes doen" of noem iets leuks ), en dan een paar minuutjes weggaan. Kijken hoe dat gaat.
Gaat dat goed, kan je daarna hetzelfde doen maar weer een paar minuutjes langer, dat een paar keer zo vol houden en dan weer langzaam verder uitbouwen.
Gaat dat niet goed moet je nog verder terug, en na 30 sec ofzo alweer terugkomen.
Als je op, ik noem maar iets, 10 min zit in het opbouwen je nooit laten verleiden om haar opeens weer 3 uur alleen te gaan laten. Dan ben je weer tig stappen terug namelijk.
Het zou dus zo kunnen zijn dat je oppas zal moeten regelen de eerste tijd, ook als je maar 15 minuten weg bent.

Bij het terugkomen er geen feestje van maken. Het moet normaal worden dat je weg gaat en weer thuis komt.

Als ze je als je thuis bent ook achterna loopt is het handig dat ook wat in te dammen door bijvoorbeeld eens een deur achter je dicht te doen zodat ze je niet meer overal kan volgen.


"we geven het de tijd", werkt niet altijd zo dus.
Ze kan nog geen minuut alleen zijn, dan kan ze dus al helemaal niet elke dag alleen blijven als je je zoontje naar school brengt.

De kans is nu aanwezig dat ze keer op keer bevestigd krijgt dat alleen zijn heel erg rot is, zo voelt ze zich immers, en het nog in goede banen leiden nadat dat gevoel is ingesleten kan nog veel moeilijker worden.

Sorry Sorry Sorry
ik wou daar nog op reageren,doe ik nu meteen even

Haha oke

Moos schreef: Toen Moos nog niet goed alleen kon zijn was hij altijd helemaal dol dwaas wild als ik thuis kwam. Echt over the top enthousiast. Dat is voor mij dus ook een graadmeter. De hond mag/kan uiteraard (erg) blij zijn je weer te zien, maar er als helemaal over the top uit zijn/haar dak gegaan wordt zet ik er wel mijn vraagtekens bij hoe goed het is gegaan.

Ik heb hier zo'n hond die ook helemaal door het lint gaat als we thuis komen. Maar ze kan prima alleeen thuis zijn.
Als ik door het raam gluur lig ze languit op de grond te maffen.

estelle schreef:

Moos schreef: Toen Moos nog niet goed alleen kon zijn was hij altijd helemaal dol dwaas wild als ik thuis kwam. Echt over the top enthousiast. Dat is voor mij dus ook een graadmeter. De hond mag/kan uiteraard (erg) blij zijn je weer te zien, maar er als helemaal over the top uit zijn/haar dak gegaan wordt zet ik er wel mijn vraagtekens bij hoe goed het is gegaan.

Ik heb hier zo'n hond die ook helemaal door het lint gaat als we thuis komen. Maar ze kan prima alleeen thuis zijn.
Als ik door het raam gluur lig ze languit op de grond te maffen.

Doet ze alleen zo als jullie thuis komen of is ze wel vaker helemaal door het lint dol-enthousiast?

Ik bedoelde het bij Moos ook meer dat zo over the top, haast nerveus, enthousiast hij verder nooit was. Hij was wel vaak super vrolijk, maar zo hyper (nerveus hieperdepieper) als hij was als ik thuis kwam, toen hij nog niet goed alleen kon zijn, was hij alleen dan.

Moos schreef:

estelle schreef:

Moos schreef: Toen Moos nog niet goed alleen kon zijn was hij altijd helemaal dol dwaas wild als ik thuis kwam. Echt over the top enthousiast. Dat is voor mij dus ook een graadmeter. De hond mag/kan uiteraard (erg) blij zijn je weer te zien, maar er als helemaal over the top uit zijn/haar dak gegaan wordt zet ik er wel mijn vraagtekens bij hoe goed het is gegaan.

Ik heb hier zo'n hond die ook helemaal door het lint gaat als we thuis komen. Maar ze kan prima alleeen thuis zijn.
Als ik door het raam gluur lig ze languit op de grond te maffen.

Doet ze alleen zo als jullie thuis komen of is ze wel vaker helemaal door het lint dol-enthousiast?

Ik bedoelde het bij Moos ook meer dat zo over the top, haast nerveus, enthousiast hij verder nooit was. Hij was wel vaak super vrolijk, maar zo hyper (nerveus hieperdepieper) als hij was als ik thuis kwam, toen hij nog niet goed alleen kon zijn, was hij alleen dan.

Dat zal het verschil wel zijn. Hera is altijd doldwaas enthousiast.
Ze doet het bijv. ook als zo overdreven als Frank thuis komt na zn werk terwijl ze dan dus helemaal niet alleen is geweest ofzo.

Derona schreef:Onze nieuwe aanwinst kan ook niet echt alleen,zijn we hadden afgelopen dinsdag een begrafenis,en toen moest ze even alleen zijn,maar wij hoorde van de buren al dat ze aan 1 stuk door had geblaft,
en toen we thuis kwamen was ze ook helemaal blij ons weer te zien,
S'nachts jankt ze even maar gaat uiteindelijk wel slapen,

maar zodra we weg even zijn als ik mijn zoontje naar school moet brengen is het weer blaffen geblazen,

maar we geven het de tijd

Is het haar wel goed aangeleerd?