Tijdens het typen is het ineens zo rustig... Ik kijk naast me, Sjon ligt te kluiven op iets wat hij half verstopt... Kan natuurlijk gewoon een bullenpees of zo zijn, maar toch even kijken..
Ligt die kleine etter te doodleuk kauwen op een fles shampoo!
De hele dop geperforeerd, en een lekkere dikke druppel shampoo aan z'n baard...
Van shock kon ik niks zeggen, heb zwijgend de fles afgepakt en opgeruimd, en kwam zwijgend terug... Wist echt niet of ik moest brullen, lachen of panieken.
Natuurlijk kwam meneer het meteen goedmaken met een kusjeskanon, en ik moet zeggen... Hondenkusjes met amandelgeur en bamboe extract zijn best te doen.
