Enkele jaren terug liet ik s'avonds de honden uit, en in een hoek van het wandelpad, stond een man met fiets.
dit vond ik een beetje raar, en bleef wat langer met de honden rondlopen.
Uiteindelijk ging de man lopend weg, fiets aan de hand en hij werd gevolgd door een kat
de volgende morgen, toen ik langs dit wandelpad liep, begonnen de honden ineens hard naar de slootkant te trekken, en daar zat aan de slootkant, tussen de brandnetels, een heel klein katje te piepen
Ik heb de honden thuisgebracht, buurvrouw met kattenmand opgehaald, en samen geprobeerd het kleine ding te vangen, in paniek zwom het katje nog 2 x over , maar uitendelijk lukte het om het kleine ding te vangen (was volgens de da niet ouder dan 5 weken) en heeft een liefdevol thuis gekregen bij de buurvrouw
Met in mijn achterhoofd de man met fiets en kat die meeliep, vermoedde ik dat dit figuur geprobeert heeft dit katje te verdrinken, en misschien waren er wel meer.
Dus Svear opgehaald en met hem de slootkant af gaan speuren.
Niets meer gevonden, maar door het heen en weer geloop was de kant nogal glibberig, Svear trok naar rechts, in knikte door m'n enkel , verloor m'n evenwicht, en gleed zo, met hoofd naar voren,naast de duiker de sloot in.
De riem had ik losgelaten, en ik probeerde zo snel mogelijk uit deze benarde positie te komen, om Svear aan te lijnen, want de weg was vlakbij en ik kreeg al erge visioenen.
het was een hele toer om uit de sloot te komen , als je er met je bovenlijf in ligt, en er overal brandnetels groeien
Uiteindelijk is het me gelukt, Svear stond braaf te wachten waar we het katje uit de sloot hadden gevist
Ik heb snel om me heen gekeken, niemand te zien,en toen gauw naar huis.
In de garage alle stinkkleren uitgedaan, en vlug onder de douche, waar ik een enorme lachbui kreeg
Uiteindelijk is alles goed afgelopen, alleen had ik dagen last van een heel dik gezicht en jeukende handen en onderarmen, van de brandnetels
