Het HondenForum

goede avond allemaal,

Wij hebben sinds een maand Luna in huis, ons pupje
Ben gek op dr, maar weet ook dat de band nog wel hechter gaat worden.

Waren jullie snel aan je hond gehecht, of had je ook even de tijd nodig echt een band met hem/haar op te bouwen?

Ik had metteen een band met Ates,alleen word het wel steeds sterker maar ik denk dat het ook te maken heeft met hoe je tegenover het hebben van honden staat,en er ook al gehad hebt

ik had met alle 3 meteen al een hele sterke band, maar met alle 3 ook een totaal verschillende... En inderdaad in principe wordt dat alleen nog maar sterker, heerlijk toch?!

Ik moet altijd wennen aan een nieuwe hond. Ik snap mensen ook niet dat ze een pup halen na een jaar na het asiel brengen en weer overnieuw beginnen. Ik vind de band steeds meer diepgaand naarmate ze langer bij ons zijn.

Met Boris had ik al gelijk een klik toen ik hem tegenkwam in het pension waar ik ging werken. Ik kwam daar voor de eerste keer en het was echt liefde op het eerste gezicht. Ik eens informeren naar die boxer in het pension want die zat er al 6 maanden volgens het kaartje. Toen bleek dus dat de eigenaar hem niet meer wilde, maar deze wilde ook niet dat de hond in het asiel kwam. Kortom: hij zat er al 6 maanden.
Ik mijn vader toen meegenomen naar hem zodra hij om mij kwam. Toen thuis 3 dagen nagedacht en daarna terug gegaan. Nog eens gevraagd, gebelt naar de eigenaar en we konden hem zo meenemen als we wilden.
Dit hebben we toen gedaan en het is nog geen moment in mijn op gekomen dat het een foute beslissing was!! Wel gedacht waar ben ik aan begonnen (toen zware HD uitkwam) maar geen spijt!

Met Sam krijg ik gelijdelijk aan steeds meer een band. Dit heeft wel langzaam moeten groeien. Ik denk ook wel door alles wat hier het afgelopen half jaar gepasseerd is. Het blijft niemand in zijn/haar koude kleren zitten om op zo'n manier en zo snel achter elkaar honden te moeten verliezen . Sam is geen verkeerde beslissing geweest. De honden zijn elkaars maten en ze gaan super met elkaar om. Hij is overal voor in en een echte sint. Nergens maakt hij een probleem van.
Hij houdt zich super dom om vervolgens streken uit te halen waarbij blijkt dat meneer wel degelijk een berg hersenen heeft haha.

Met Bo heb ik geen band. Hoe jammer ook, maar nee, wij botsen verschrikkelijk. Bo trekt wel heel erg naar mij toe en ze doet alles voor me maar ik heb voor haar niet het gevoel als dat ik voor de twee anderen heb. Ik kan me ook regelmatig aan haar irriteren.
Maar ondanks dit alles: ze hoort hier en ik hoop dat ze lang blijft leven want missen kan ik haar niet. Al haar dingen die ze doet hebben wel wat. Ze is ontzettend gemakkelijk, kan overal mee naartoe en past zich vliegensvlug aan een bepaalde situatie. Niemand zal mij wat kunnen doen als zij in de buurt is en niemand moet dat ook proberen. Ze voelt feilloos dingen aan en laat niet met zich sollen. Ze is gewoon de TEEF hier

Ik heb heel bewust en overwogen voor Maddox gekozen.
Er was gewoon geen andere hond, telkens stond ik voor zijn hok in het asiel.

Maar ik heb wel een paar weken nodig gehad om me echt aan hem te hechten (of te realiseren dat ik allang aan hem gehecht was ).

Na een week of 4 waren we hem kwijt bij de visvijvers, ik bleef heel kalm. "Tja kan gebeuren.. blah blah ratio".
Toen na 4 uur de buurvrouw belde dat ze hem binnen had gelaten liepen mij ogen vol.... snel naar huis en pfffff ik wil hem noooit meer missen!

Storm heb ik heel bewust na een periode van vele jaren zonder hond te kunnen hebben genomen. Ik heb voor hem uren ingeleverd op mijn werk en dat is voor mij een enorme stap die ik nooit voor ene hond dacht te gaan maken. Toch wel, mijn verlangen naar weer een hond was erg groot. En eindelijk daar kwam Storm, vanaf de eerste dag was ik al dol op dat grijze muisje maar moet wel zeggen dat onze vertrouwensband nog steeds groeiende is en onze band steeds hechter en hechter wordt.
Heerlijk die pure honden vriendschap!

tja, met sommige honden heb ik weinig tot niks, met andere honden juist weer wel

Met Luna gaat het goed, en ik merk sinds een week dat ik steeds meer naar dr toe trek zeg maar en zij naar mij.
Ik ben net een week flink ziek geweest waarvan ik 2 dagen alleen maar op bed en boven de plee heb gehangen.
Mn man zei dat Luna niet meer vrolijk was, maar wat liep te zoeken enzo.
Toen ik beneden kwam werd ze ook helemaal gek, nu is het weer helemaal goed, maar dat deed me gewoon echt goed, dat bleek dat ze me toch echt wel gemist had!
Dit omdat ze zo speels, eigenwijs is en dr eigen gangetje gaat dat je soms denkt, hallo....hier ben ik

Maar dit veranderd steeds meer, en ik hoop dat dit alleen maar beter wordt ook, ook door straks een puppycursus te gaan doen met dr.
(ja iets aan de late kant, maar kon niet eerder door omstandigheden)

Tyson heeft evengeduurt, denk een maandje of 2 voordat ik he echt in mijn hart had, maar hij was ook erg ziek de eerste tijd dus mss durfde ik hem wel niet in mijn hart tesluiten.
Samara zat in mijn hart zodra ik haar zag, liefde op het eerste gezicht ( van mijn kant dan )
Bowie heeft even geduurt, maar inmiddels zou ik haar ook voor geen goud meer kwijt willen.
Wel is met alle 3 de honden de band anders.. maar van alle 3 hou ik heel heel erg veel!

Jacqueline

Een echte band duurt best lang vind ik, net als bij mensen.
Je vind elkaar wel leuk, maar voordat je elkaar echt kent ben je wel even verder

Duurde met Nanni wel echt een jaar, sinds 2 jaar heb ik echt een superband met haar, duurde dus wel ff

Bij mij was de band met Blacky er direct. Hoewel dat een erg afstandelijke hond was kon ik hem na 1 minuut al niet meer missen.

Bij Spikey merk ik dat het wat langer heeft geduurt. Maar ook hem kon ik na een dag al niet meer missen hoor maar toch was het anders. Misschien omdat Blacky toch nog zijn plekje heeft.

Nu na 3.5 maand merk ik dat de band hechter wordt en we samen echt een team gaan vormen.

Het duurde bij mij wel even. Ik had wel direct een klik met hem, maar pas sinds een jaar heb ik echt het idee dat ik hem snap

Carmen schreef:Ik moet altijd wennen aan een nieuwe hond. Ik snap mensen ook niet dat ze een pup halen na een jaar na het asiel brengen en weer overnieuw beginnen. Ik vind de band steeds meer diepgaand naarmate ze langer bij ons zijn.

Da begrijp ik dus ook echt ni, een volwassen hond die weet wat wel en niet mag is toch veel leuker dan een pup, ook al kunnen ze zo schattig zijn.

De band met Schelsey was er al heel vroeg, ze plakte als pup al aan mijn benen, op een paar weken tijd eigenlijk al, met Kenji duurde het veel langer omdat hij vanaf pup al erg onafhankelijk was.

sonja

Aan Saffie was ik meteen heel erg gehecht, daarbij had ik meteen het gevoel dat het echt mijn hondje was, maar een echte band kreeg ik pas met haar toen ze wat ouder werd en ik meer grip op haar gedrag kreeg.

Met Boy heeft het wel even geduurd, de klik was er al voordat hij bij mij kwam wonen maar hij blijft toch vrij afstandelijk en wantrouwend en dat staat het gevoel van een band voor mij toch wel een beetje in de weg.
Nog steeds heb ik niet met Boy wat ik met Saffie heb, maar ik wil hem echt niet meer kwijt hoor.

Vanaf het moment dat ik ons trio als pup gekozen had zijn het mijn hondjes en kon ik ze niet meer missen. San had met Yaro in het nest meteen een echte klik, wilde heel graag het reutje met het gele bandje, onze Yaro dus. Luca was laatste keus maar wel meteen een hondje die erg naat osn toetrok.
Fahim trok me in het nest al erg aan eenmaal thuis ook meteen een goed band, hij trok echt enorm naar mij. San moest wel een band met hem opbouwen. Nu hebben we met alle3 een hele hechte band.

met Lilo meteen, met Ozzy duurde het een poos omdat ik hem poepvervelend vond hahahaha, maar dat is nu heeeeeeeelemaal goed gekomen, met Danne had ik ook meteen al een band en die wordt nu alleen maar sterker en sterker

Toen ik Poppetje ging halen was er nog niet meteen een hele sterke band. Ik vond het nog een beetje spannend en onwennig en ze was ook totaal niet zoals ik haar had verwacht ( Bij dwergpinscher denk je toch niet aan 20 cm ).
Maar na een week werd de band steeds hechter, ze werd iets losser, ging gekkere dingen doen en werd weer een beetje haarzelf.
Nu kan ik geen dag zonder haar en neem haar overal mee naartoe omdat ik haar anders mis. Ze is gewoon mijn kleine meisje.

Het heeft 2 maand geduurd eer ik een band met dapper had, daarvoor heb ik hem gewoon zoveel mogelijk genegeerd

Een klik was er wel gelijk. Een echte hechte band moet groeien. En die kan heel diep gaan, bij mens en dier.

loony schreef:Het heeft 2 maand geduurd eer ik een band met dapper had, daarvoor heb ik hem gewoon zoveel mogelijk genegeerd

Waarom in vredesnaam?

Jaap* schreef:

loony schreef:Het heeft 2 maand geduurd eer ik een band met dapper had, daarvoor heb ik hem gewoon zoveel mogelijk genegeerd

Waarom in vredesnaam?

Ik heb in die tijd een djt van me herplaatst omdat het echt elke dag rellen was met de reu van men vriend.
Wat doet men vriend daarna hij koopt een djt pup en als top of the bill een reu dan nog. Dit heeft me boos gemaakt en wat als dat nweer niet klikt met de reu van men vriend. Een djt is een stuk actiever dan een patterdale en dat kon men vriend weer niet goed aan. En ook hoe meer ik dapper van me afstoote hoe meer hij terug kwam als een boemrang.
Onbewust ben ik meer en meer met hem gaan doen, wandelen, puppyklas en nu zijn we een echt team. Samen lekker jagen en nu het seizoen gedaa is volop behendigheid, flyball en dogfrisbee

Met Beau had ik eigenlijk gelijk een band en die is in de jaren alleen maar sterker geworden. Wij begrijpen elkaar echt. Jeda duurde wat langer, ze was 8 maanden toen ze hier kwam en totaal niet opgevoed zoals Beau. Mijn band met haar is anders dan met Beau maar ze is wel mijn kleine meisje die ik nooit meer kwijt wil.

Jaap* schreef:Een echte band duurt best lang vind ik, net als bij mensen.
Je vind elkaar wel leuk, maar voordat je elkaar echt kent ben je wel even verder

Ben het helemaal met Jaap* eens. Bij Laika, de hond van m'n man, had ik in het begin helemaal geen klik, dat kwam pas na een aantal maanden. Ze is in die tijd ook veel veranderd zien we achteraf, ze stond eigenlijk stijf van de stress toen we haar kregen. Het werderzijdse vertrouwen is langzaam gegroeid en nu zijn we dol op elkaar

We hebben ze nog niet zo lang dus ik weet alles nog goed.
Ik was veel met haar bezig en we speelden veel maar wij gooiden de bal en anders liep ze gewoon wat rond.
Maar plots ging het allemaal zo snel ze kwam met haar balletje vragen oom te spelen en dat was de eerste keer en in een week was onze band enorm gegroeid.
Plots is er een klik en bij ons ging dat op een moment zeer snel.
Een hond is goud waard.

Ik had in het begin totaal geen band met Sara, ze was ruim een jaar toen ze bij ons kwam wonen. Ik snapte haar niet omdat ze zo raar reageerde en ze was erg vervelend. Ze dacht dat ze gewoon overal haar zin in kon krijgen. Ik heb me toen vaak afgevraagd waarom ik er zo nodig een hondje bij moest toen Lisa was overleden.
Maar het is helemaal goed gekomen hoor. Na een maand of 4 ging het ineens een stuk beter.
En nu noem ik haar SUPERSARA!! Het is zo'n schatje geworden

Met Jamey was het gelijk raak... Ik zag haar bij de fokster, ze kroop in mn armen en sinds die tijd is ze helemaal mijn puppie...

Als ik een nieuw hondje erbij heb, dan hou ik er in de eerste plaats van omdat het een hond is. MAar het is echt wel zo, dat hoe langer ik een hond heb, hoe meer ik er van ga houden. En als de hond dan op leeftijd is, dan hou ik er heel veel van. Dus het groeit wel bij mij.

Bij mij ook de band blijft groeien en we doen altijd veel meer tesamen...
Ik vind het echt leuk om een hond te hebben.

ik heb altijd gelijk de klik en een band met Ruby helemaal van af de dag van haar geboorte en ik was helemaal niet zoekend naar een hond ik zou haar dan ook niet nemen als alles niet zo gelopen was het moest gewoon zo zijn