Het HondenForum

Even een zwaar onderwerp, weet niet of het hier goed staat....
Aan elk leven komt eens een einde...zo ook aan het leven van je hond.
Wat doen jullie als je hond overleden is, met het lichaam van je hond?
Bij inslapen, laat je die bij de dierenarts?
Begraaf of cremeer je hem?
Voor sommigen een moeilijk onderwerp denk ik, maar ben wel benieuwd wat mensen er mee doen...

Al onze dieren zijn gecremeerd en staan hier in een urntje, ooit gaan we uitstrooien maar daar zijn we nog niet aan toe

thuis inslapen, de rest van de dieren afscheid laten nemen en in de tuin begraven. als thuis inslapen niet kan dan wordt het lichaam meegenomen naar huis.

Ik heb tot nu toe alleen maar katten en een paard in laten slapen. Mijn paard heb ik achter gelaten bij de DA en dan kan je zelf wel verzinnen wat er mee gebeurd. Tegenwoordig mogen volgens mij paarden ook gecremeerd worden, omdat ze onder huisdieren vallen. Maar iig toen kon dat helaas nog niet.
Mijn twee katten heb ik individueel laten cremeren en staan beide in een mooi urn op mijn kast in de woonkamer.
Wanneer Hummer zou komen te overlijden zou ik hem ook individueel laten cremeren en in mooie urn in de woonkamer zetten.

Hieronder een foto van mijn twee katten urnen
http://img.photobucket.com/albums/v254/ ... /urnen.jpg

Danco is bij de dierenarts gebleven, mijn ouders vonden dat prima. Ik niet, had daar echt moeite mee maar helaas lag die beslissing niet bij mij.

Als Nika ingeslapen zal moeten worden (ik ga ervan uit dat zij de "eerste" is van mijn trio) dan wil ik het liefst dat dat hier thuis gebeurt. Ik wil haar dan laten cremeren en haar uitstrooien in het bos.

mooi zo, die urnen.

Ja wat er gebeurd als je je hond (e.a.) bij de direnarts achterlaat dat is me dus inmiddels bekend
Ja, heel dom hoor, maar had er nooit over nagedacht wat ze er mee zouden doen daar

Door een gesprek hierover met iemand begon ik er dus over na te denken.
Maar als je je hond in de tuin begraaft (mag officieel niet toch?) zou ik bang zijn dat ik die later ooit eens tegen zou komen nog, de overblijfselen zeg maar.
Ja diep genoeg begrafen i know, maar toch.

Tja, waar je al over na gaat denken nav zo'n gesprek....
Ik vind het een vreselijk idee, je trouwe vriend, die zomaar weggegooit wordt zeg maar, afschuwelijk!

Zelf begraven.

Onze vorige hond is bij de dierenarts ingeslapen en is gecremeerd, maar ik hoef het as niet in huis te hebben, gelukkig is iedereen daar vrij in om te kiezen.
Fellow zou ik denk ik ook laten cremeren.

Ik heb eens gehoord dat je honden niet meer achter je huis mag begraven, maar weet er verder niks van, iemand anders misschien?

De laatste keer heb ik haar bij de da laten inslapen en daarna laten cremeren maar wanneer het weer zo ver is dan wil ik dat de da thuis komt om ze te laten inslapen in hun eigen mandje.

De 2 honden die bij m'n moeder overleden zijn, zijn achtergelaten bij de dierenarts. Zowel ik als m'n moeder hechten geen waarde aan as van onze huisdieren, klinkt hard, maar ieder z'n ding. Bij de dierenarts wordt uitgebreid afscheid genomen en daar blijft het bij wat dat betreft.

Moos is bij de dierenarts ingeslapen en door de assistente naar het crematorium gebracht. Saar is erbij geweest en heeft ook aan hem gesnuffeld toen hij overleden was.
Zijn urn staat hier op de vensterbank, maar ik wil hem van de zomer bij zonsondergang uitstrooien in zee.

het wordt een flink gaatje spitten, maar deze mannen gaan mee naar huis en zullen daar hun laatste rustplaats vinden

Het liefst thuis inslapen. En als het niet anders kan, dan bij de da. Lichaam gaat mee naar huis, om de andere honden afscheid te laten nemen en dan wordt het gecremeerd.
Dan in een urn en uitstrooien of laten staan. (daar verschillen de meningen hierover in huis)

Als mijn dieren overlijden dan laat ik ze cremeren. En het liefst laat ik ze thuis inslapen. Als ik een grotere tuin had gehad zou ik ze in de tuin begraven.

Sam is thuis gestorven , we hebben hem daarna laten cremeren omdat we geen ruimte hadden om hem thuis te begraven . De as hebben we door de mevrouw van het dierencrematorium daar laten uitstrooien , we hadden er allebei geen behoefte aan om de as mee naar huis te nemen .

WiLuna schreef:mooi zo, die urnen.

Ja wat er gebeurd als je je hond (e.a.) bij de direnarts achterlaat dat is me dus inmiddels bekend
Ja, heel dom hoor, maar had er nooit over nagedacht wat ze er mee zouden doen daar

Door een gesprek hierover met iemand begon ik er dus over na te denken.
Maar als je je hond in de tuin begraaft (mag officieel niet toch?) zou ik bang zijn dat ik die later ooit eens tegen zou komen nog, de overblijfselen zeg maar.
Ja diep genoeg begrafen i know, maar toch.

Tja, waar je al over na gaat denken nav zo'n gesprek....
Ik vind het een vreselijk idee, je trouwe vriend, die zomaar weggegooit wordt zeg maar, afschuwelijk!

Wat gebeurt er dan?
Bij onze dierenarts worden de dieren opgehaald door het crematorium, deze belt je dan later die dag/ de volgende dag. Condoleert je eerst uitgebreid en vraagt dan op wat voor een manier je afscheid wilt nemen.
Voor ons dus niet: afscheid nemen heb ik al gedaan voordat ik weg ging.

En verder hecht ik niet zoveel waarde aan wat er gebeurd als het dier eenmaal dood is. (voor een mens trouwens ook niet)
Mijn blik is op de levenden gericht, niet op de doden.

Nanna schreef:Ik laat ze bij de DA achter.
Ik hoef geen as of urn of begraafplaats of weet ik wat.
Een overleden hond is voor mij een schilletje, niet meer de hond die hij ooit was. En ik ga er van uit dat het hem niets kan schelen wat er na zijn dood verder mee gebeurt.
Als ze bij de DA blijven worden ze óók verbrand, bij de destructie, maar dan met meer dieren tegelijk (koeien, varkens). Met de resten gebeurt verder niets, dus geen rare verhalen over verwerken in hondenvoer of tot tubetjes lijm.

Bij hun leven ben ik goed voor ze en geef ik graag geld aan ze uit. Als ze dood zijn is het over, ik ben daar vreselijk praktisch in.
Als het niet bij wet verboden was mochten ze mij na mijn verscheiden ook zo in de Dommel kiepen, voor de vissen.
Ik heb niets met lijken.

Maar goed, ieder zijn ding. Als iemand graag de as van Fido terugheeft en die op de tv zet met een bosje bloemen erbij en een brandend kaarsje dan mag dat van mij met alle plezier.

Nou jij hebt het uitgebreider verwoord.
Maar dit is dus ook mijn standpunt.
Alleen kies ik voor de Oosterschelde

in een kadaverbak...daarna met zn allen verbrand.
Dat gaat zo giga tegen mn gevoel in!
Zoals ik er nu voor sta zou ik ws kiezen voor cremeren, maar dan wel alleen mijn beessie dus.
De as uitstrooien op een mooie plek.

Geen idee wat de kosten daar van zijn, iemand enig idee?

Ennath schreef:

WiLuna schreef:mooi zo, die urnen.

Ja wat er gebeurd als je je hond (e.a.) bij de direnarts achterlaat dat is me dus inmiddels bekend
Ja, heel dom hoor, maar had er nooit over nagedacht wat ze er mee zouden doen daar

Door een gesprek hierover met iemand begon ik er dus over na te denken.
Maar als je je hond in de tuin begraaft (mag officieel niet toch?) zou ik bang zijn dat ik die later ooit eens tegen zou komen nog, de overblijfselen zeg maar.
Ja diep genoeg begrafen i know, maar toch.

Tja, waar je al over na gaat denken nav zo'n gesprek....
Ik vind het een vreselijk idee, je trouwe vriend, die zomaar weggegooit wordt zeg maar, afschuwelijk!

Wat gebeurt er dan?
Bij onze dierenarts worden de dieren opgehaald door het crematorium, deze belt je dan later die dag/ de volgende dag. Condoleert je eerst uitgebreid en vraagt dan op wat voor een manier je afscheid wilt nemen.
Voor ons dus niet: afscheid nemen heb ik al gedaan voordat ik weg ging.

En verder hecht ik niet zoveel waarde aan wat er gebeurd als het dier eenmaal dood is. (voor een mens trouwens ook niet)
Mijn blik is op de levenden gericht, niet op de doden.

Daar moet je wel opdracht toe geven en die crematie moet je betalen. Doe je dit dus niet dan wordt het stoffelijk overschot opgehaald door Rendac en als cat. 1 of 2 vleesafval verwerkt.

Toen ik nog geen groot eigen stuk land had werden de honden gecremeert en ik heb ze bij het crematorium uit laten strooien. Onze laatst overleden hond is op eigen grond begraven.

Ik heb ook niet zo veel met een lijk maar het is mijn lijk, ik knoop de laatste losse eindjes graag zelf aan elkaar. Als laatste bewezen dienst, zonder valse sentimenten overigens.
Ik bewaar geen stoffelijke resten want die zeggen mij niets, begraven op een plek waar de hond graag was vind ik leuk. Als je dan later eens langsloopt kun je even dag zeggen
Bij een eventuele crematie zou ik de hele emmer as ook leeggooien op een favoriete plek.
Dat gebeurt met mijzelf trouwens ook, net als met mijn eega als het zover is.

Onze eerste hond hadden we bij ons vorige huis begraven en we zaten met een dilemma wat we zouden doen toen we gingen verhuizen.
Ze was toen 2 jaar dood, maar we konden het niet over ons hart krijgen haar daar te laten liggen, aangezien we wisten dat de nieuwe bewoners erg veel gingen verbouwen en graven :N:
Ook voor de nieuwe bewoners leek ons dat geen leuk idee (al zijn die daar vrij makkelijk in geloof ik....), maar vooral voor mezelf, het idee dat mijn meisje alsnog zo behandeld zou worden.

Dus heeft mijn man haar samen met een goede vriend opgegraven en meegenomen naar ons nieuwe huis. En daar is ze opnieuw begraven en ligt ze vredig, inmiddels naast een van haar vriendjes.
Ik heb er zelf een ontzettend goed gevoel bij, en dat is wat belangrijk is!

bob sterft in mijn armen
die wordt gecremeert en die wil ik een in een ketting
want bob is altijd bij mij
het liefst ligt hij de hele dag op schoot

Angelique25 schreef:

Ennath schreef:

WiLuna schreef:mooi zo, die urnen.

Ja wat er gebeurd als je je hond (e.a.) bij de direnarts achterlaat dat is me dus inmiddels bekend
Ja, heel dom hoor, maar had er nooit over nagedacht wat ze er mee zouden doen daar

Door een gesprek hierover met iemand begon ik er dus over na te denken.
Maar als je je hond in de tuin begraaft (mag officieel niet toch?) zou ik bang zijn dat ik die later ooit eens tegen zou komen nog, de overblijfselen zeg maar.
Ja diep genoeg begrafen i know, maar toch.

Tja, waar je al over na gaat denken nav zo'n gesprek....
Ik vind het een vreselijk idee, je trouwe vriend, die zomaar weggegooit wordt zeg maar, afschuwelijk!

Wat gebeurt er dan?
Bij onze dierenarts worden de dieren opgehaald door het crematorium, deze belt je dan later die dag/ de volgende dag. Condoleert je eerst uitgebreid en vraagt dan op wat voor een manier je afscheid wilt nemen.
Voor ons dus niet: afscheid nemen heb ik al gedaan voordat ik weg ging.

En verder hecht ik niet zoveel waarde aan wat er gebeurd als het dier eenmaal dood is. (voor een mens trouwens ook niet)
Mijn blik is op de levenden gericht, niet op de doden.

Daar moet je wel opdracht toe geven en die crematie moet je betalen. Doe je dit dus niet dan wordt het stoffelijk overschot opgehaald door Rendac en als cat. 1 of 2 vleesafval verwerkt.

Nee hoor, is standaard.
Andere wijze kan bij deze dierenarts niet meer.
Inderdaad moet je de crematie zelf betalen.
De kosten hangen ervan af of je je dier alleen of met meerdere gecremeerd wilt hebben, en van het gewicht van het dier.
Zelf zou ik er geen moeite mee hebben als het lichaam meeging met de destructor, maar ja dat kan niet meer.

Bij onze dierenarts konden we kiezen. Weer mee naar huisnemen of daarlaten. Als we Blacky daar lieten waren er nog twee mogelijkheden.
1. Hij werd alleen gecremeerd en ik kreeg de as alsnog thuis.
2. Hij werd met meerdere huisdieren gecremeerd en bij het crematorium uitgestrooid.

Op de vraag of hij naar de destructie ging zoals dooie koeien en varkens werd met een volmondig nee geantwoord. Een huisdier als een hond kat of konijn, is geen vee en gaat dus gewoon naar het crematorium.

Omdat onze hond al langere tijd ziek was en hij elk moment zou kunnenn overlijden hebben wij ons daar lang van te voren over laten inlichten door onze da.

Blacky is na het inslapen bij de DA gebleven. Hij werd daar als we dat wilden opgebaard zodat we nog met de kinderen afscheid konden nemen.
De volgende dat werd hij dan met de eventueel andere aanwezige dieren opgehaald door het crematorium. Wij hebben gekozen voor optie 2.

Wel staat er een hele mooie foto op de kast met zijn riempje er om.

Mijn d.a. komt thuis en ze worden gecremeerd, ik wil de as wel graag terug om zelf eventueel uit te strooien.

Als het ooit zover is dat ik mijn honden moet laten inslapen dan laat ik ze het liefst thuis inslapen. Daarna laat ik ze cremeren, en komen ze bij mij thuis in een urn te staan.

Ennath schreef:

Angelique25 schreef:

Ennath schreef:

WiLuna schreef:mooi zo, die urnen.

Ja wat er gebeurd als je je hond (e.a.) bij de direnarts achterlaat dat is me dus inmiddels bekend
Ja, heel dom hoor, maar had er nooit over nagedacht wat ze er mee zouden doen daar

Door een gesprek hierover met iemand begon ik er dus over na te denken.
Maar als je je hond in de tuin begraaft (mag officieel niet toch?) zou ik bang zijn dat ik die later ooit eens tegen zou komen nog, de overblijfselen zeg maar.
Ja diep genoeg begrafen i know, maar toch.

Tja, waar je al over na gaat denken nav zo'n gesprek....
Ik vind het een vreselijk idee, je trouwe vriend, die zomaar weggegooit wordt zeg maar, afschuwelijk!

Wat gebeurt er dan?
Bij onze dierenarts worden de dieren opgehaald door het crematorium, deze belt je dan later die dag/ de volgende dag. Condoleert je eerst uitgebreid en vraagt dan op wat voor een manier je afscheid wilt nemen.
Voor ons dus niet: afscheid nemen heb ik al gedaan voordat ik weg ging.

En verder hecht ik niet zoveel waarde aan wat er gebeurd als het dier eenmaal dood is. (voor een mens trouwens ook niet)
Mijn blik is op de levenden gericht, niet op de doden.

Daar moet je wel opdracht toe geven en die crematie moet je betalen. Doe je dit dus niet dan wordt het stoffelijk overschot opgehaald door Rendac en als cat. 1 of 2 vleesafval verwerkt.

Nee hoor, is standaard.
Andere wijze kan bij deze dierenarts niet meer.
Inderdaad moet je de crematie zelf betalen.
De kosten hangen ervan af of je je dier alleen of met meerdere gecremeerd wilt hebben, en van het gewicht van het dier.
Zelf zou ik er geen moeite mee hebben als het lichaam meeging met de destructor, maar ja dat kan niet meer.

Lijkt me toch wel raar dat de dierenarts je verplicht je dier te laten cremeren. Moet dit dan ook met cavia's e.d. of gooit de dierenarts die dan zelf in de kliko?

Hier is 1 kat thuis ingeslapen, de andere is bij de dierenarts overleden. Beide zijn in de tuin begraven, alsmede alle cavia's en konijn.

Tirsa laat ik cremeren. En is op zich in zoverre geregeld, dat het me niets meer kost. Door het sparen van zegeltjes bij 'n dierenwinkel heb ik nu 'n certificaat voor 'n crematie die ik als het zo ver is (en ik hoop dat ze thuis of zelf overlijd of wordt ingeslapen) mee kan geven met de dierenarts en dan wordt alles geregeld.

Ik hoef ook geen as of niks terug te hebben. In de tuin begraven vind ik haar te groot voor en de destructor (ik heb bij de dierenambulance gewerkt dus ik weet hoe het gaat) dat heeft ze ook niet verdiend.

Neeltje schreef:

Ennath schreef:

Angelique25 schreef:

Ennath schreef: Wat gebeurt er dan?
Bij onze dierenarts worden de dieren opgehaald door het crematorium, deze belt je dan later die dag/ de volgende dag. Condoleert je eerst uitgebreid en vraagt dan op wat voor een manier je afscheid wilt nemen.
Voor ons dus niet: afscheid nemen heb ik al gedaan voordat ik weg ging.

En verder hecht ik niet zoveel waarde aan wat er gebeurd als het dier eenmaal dood is. (voor een mens trouwens ook niet)
Mijn blik is op de levenden gericht, niet op de doden.

Daar moet je wel opdracht toe geven en die crematie moet je betalen. Doe je dit dus niet dan wordt het stoffelijk overschot opgehaald door Rendac en als cat. 1 of 2 vleesafval verwerkt.

Nee hoor, is standaard.
Andere wijze kan bij deze dierenarts niet meer.
Inderdaad moet je de crematie zelf betalen.
De kosten hangen ervan af of je je dier alleen of met meerdere gecremeerd wilt hebben, en van het gewicht van het dier.
Zelf zou ik er geen moeite mee hebben als het lichaam meeging met de destructor, maar ja dat kan niet meer.

Lijkt me toch wel raar dat de dierenarts je verplicht je dier te laten cremeren. Moet dit dan ook met cavia's e.d. of gooit de dierenarts die dan zelf in de kliko?

Je mag je huisdier ook zelf meenenem.
Maar een andere mogelijkheid dan illegaal begraven in de achtertuin of cremeren in een huisdieren crematorium is er niet meer.
Je dier achterlaten zodat hij door de destructor auto gehaald kan worden is niet meer mogelijk.
Je huisdier wordt dus niet meer als slachtafval verwerkt.
Ook niet als je het dier bij de DA achterlaat bedoelde ik maar.